پس از اقبال مناسب کراس‌اوورها یا شاسی‌بلندهای کوچک در بازار، حالا نوبت به مینی‌کراس‌اوورها رسیده است. این دسته از خودروها همان هاچ‌بک‌های جمع‌وجور هستند که ارتفاع‌شان از زمین زیاد شده است. یعنی سواری یک خودرو معمولی را با قیافه یک خودرو کراس‌اوور تلفیق می‌کنند و گزینه‌ای جالب و متفاوت برای تردد روزمره شهری به شمار […]
پایگاه خبری جوان خودرو بررسی می‌کند:
ام وی ام X22
ام وی ام X22 پس از استقبال مناسب از برادر بزرگ‌ترش X33 به بازار ایران آمده و در 2 نوع اتوماتیک و منوال عرضه می‌شود. نکته جالب و نقطه قوت این خودرو نسبت به رقبا این‌جاست که از پایه به این شکل طراحی شده و از ابتدا یک هاچ‌بک نبوده که به شکل خودروهای کراس‌اوور درآمده باشد. از پارامترهای ظاهری X22 می‌توان به باربند (روف‌رک) مشابه خودروهای کراس‌اوور، زه دور گلگیرها و فاصله محوری بیش‌تر و ابعاد بزرگ‌تر نسبت به ام‌وی‌ام 315 اشاره کرد. همه این موارد دست‌به‌دست هم می‌دهند تا X22 ظاهری با حال‌وهوای یک خودرو شاسی‌بلند را تداعی کند.
البته از نقش پلت‌فرم جدید چری در این مورد نباید گذشت که این خودرو را کاملا نسبت به سایر هاچ‌بک‌های کراس بازار ایران متمایز کرده. یکی دیگر از نکات مثبت در عرضه X22 این‌جاست که رنگ‌بندی شاد و متنوعی برای آن در نظر گرفته شده تا دست خریدار برای اعمال سلیقه باز باشد.
طراحی فضای کابین شباهت زیادی با X33 دارد. نوع خطوطی که در طراحی کابین به‌کار رفته‌اند و محل قرارگیری دکمه‌ها کاملا شبیه برادر بزرگ‌تر هستند. تم مشکی-نارنجی کابین و دیزاین شاد این کراس‌اوور با کیفیت قابل قبول متریال کابین دست‌به‌دست هم می‌دهند تا به حال‌وهوای کابین‌اش علاقه‌مند شوید. کنسول جلو نیز با طرح فیبرکربنی طراحی شده و یک مانیتور 8 اینچی لمسی در وسط آن قرار گرفته است.
خبری از استارت دکمه‌ای نیست، اما در نسخه اتوماتیک می‌توانید حالت رانندگی را در 2 برنامه اکو و اسپرت تنظیم کنید که سبب می‌شود حس بهتری از سواری با این کراس چینی داشته باشید. البته تنها تفاوت این 2 حالت، گازخور بهتر در حالت اسپرت است. فضای کابین با توجه به ابعاد بدنه مناسب است و هر 4 سرنشین نه یک فضای ایده‌آل، اما راحتی مناسبی دارند. صندوق بار 420 لیتری نیز فضای مناسب دارد و در حد یک سدان جمع‌وجور جادار است و سرنشینان را در حد انتظاری که از X22 دارند راضی می‌کند.
ام وی ام X22 از یک پیشرانه 4 سیلندر 1.5 لیتری برخوردار است. این پیشرانه 105 اسب‌بخار قدرت و 135 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. در نسخه مجهز به گیرباکس دستی هماهنگی گیرباکس با پیشرانه مناسب است و کلاچ‌اش نیز نرم و راحت است و در ترافیک‌های شهری راننده را کلافه نمی‌کند. اما داستان نسخه اتوماتیک کمی متفاوت است. گیرباکس 4 دنده این خودرو تیپ‌ترونیک نیست و قابلیت تنظیم دستی ندارد. این گیرباکس تنها در 2 حالت دنده 2 و دنده سنگین L تنظیم می‌شود و استفاده از آن نیاز به عادت و قلق‌گیری دارد. تعلیق X22 نسبتا نرم و راحت است و به جز دید محدود قسمت عقب، نقطه کور خاصی شما را حین رانندگی آزار نمی‌دهد.
لیفان X50
لیفان X50 مینی‌کراس‌اووری است که بعد از محصولی نسبتا موفق با نام X60 به بازار آمده است. طراحی ظاهری X50 آن‌را از سایر محصولات کسل‌کننده لیفان متمایز کرده است. هنر آلمانی اپل و رگه‌هایی از طراحی ایتالیایی در ظاهر این خودرو به‌چشم می‌خورند و گرافیک جذاب چراغ‌ها و مواردی نظیر رینگ‌های اسپرت آلومینیومی زیبایی X50 را کامل می‌کنند. اما مواردی نظیر فرم خاص درها و فاصله زیاد پنجره‌های جانبی از یکدیگر و در یک راستا نبودن دستگیره درها همه از مواردی هستند که زیبایی X50 را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. طراحی کابین نسبتا ساده و هماهنگ است.
کنسول میانی در بخش بالایی ترکیب‌بندی و ارگونومی مناسبی دارد، اما انگار در بخش پایینی رها شده و ناگهان زیبایی‌اش را از دست می‌دهد. غربیلک فرمان فرم اسپرت و زیبایی دارد و از جالب‌ترین جزییات کابین، می‌توان به صفحه پشت‌آمپر با محوریت دورسنج (هم‌چون خودروهای اسپرت) اشاره کرد. در اکثر قسمت‌های کابین از پلاستیک خشک استفاده شده که البته کیفیت ظاهری مناسبی دارد، اما پس از گذشت مدتی دوام و زیبایی‌اش را از دست خواهد داد و با توجه به وضعیت ظاهری مونتاژ قطعات، سروصدای اضافی، موردی است که پس از چند هزار کیلومتر گریبان X50 را خواهد گرفت. فضای کابین نسبت به ابعاد جمع‌وجور بدنه مناسب است و ۴ سرنشین به‌راحتی در کابین جادار X50 جای می‌گیرند.
به خاطر ازدحام خودروها و ترافیک شدید در چین، در این کشور اکثر خودروها با پیشرانه‌های کم‌حجم و کم‌مصرف تولید می‌شوند. X50 نیز یکی از همین خودروهاست که از یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری بهره می‌برد. قدرت ۱۰۰ اسب‌بخار و گشتاور ۱۳۳ نیوتن‌متر به محور جلو منتقل می‌شوند و این مشخصات پیشرانه با توجه به وزن حدودا یک تنی، برای رفت‌وآمدهای شهری مناسب است. X50 در 2 گونه اتوماتیک و منوال عرضه می‌شود که نمونه منوال رانندگی اسپرت‌تری دارد و راحت‌تر می‌توان از حداکثر قدرت‌اش استفاده کرد. اما در نمونه اتوماتیک که به گیرباکس CVT مجهز شده است، دور موتور زیر 3 هزار نگه داشته می‌شود و تعویض زودهنگام دنده‌ها باعث می‌شود خودرو در مقابل تند رفتن مقاومت کند. برخلاف اکثر خودروهای چینی، پیشرانه X50 در لحظه روشن شدن صدای کمی تولید می‌کند و در دورهای بالا نیز چندان پر سروصدا نیست.
فرمان با پشتیبانی الکتریکی، کاملا نرم و بی‌احساس است و عملکرد بهتری از X60 دارد. عملکرد تعلیق نیز فراتر از انتظار است و به خوبی کوبش‌های مسیر را خنثی می‌کند و هم‌چون هاچ‌بک‌های کوچک خشک و پرتکان نیست. هندلینگ و پایداری X50 قابل‌قبول است، اما نحوه عملکرد فرمان و چسبندگی کم تایرهای چینی، موجب کم‌فرمانی در بعضی پیچ‌ها می‌شود.
پیشنهاد نهایی
لیفان X50 و ام‌وی‌ام X22 هر 2 در یک کلاس و یک رنج قیمتی جای می‌گیرند. این در حالی است که فضای کابین ام‌وی‌ام نسبتا از لیفان بزرگ‌تر است و طراحی جذاب‌تری دارد. از نظر فنی اما هر 2 در یک سطح ارزیابی می‌شوند و برای راننده‌های قانع ساخته شده‌اند. خدمات پس‌ازفروش شرکت‌های عرضه‌کننده این 2 خودرو مناسب است و از این نظر خریدار را به دردسر نمی‌اندازد. پس اگر حساسیت زیادی روی قابلیت های فنی خودرو نداشته باشید و بیش‌تر به جذابیت‌های ظاهری اهمیت دهید و بودجه‌تان هم نسبتا محدود باشد، لیفان X50 و ام‌وی‌ام X22 می‌توانند گزینه‌ای متفاوت و قابل‌قبول پیش‌رویتان باشند.
دیدگاه خود را بنویسید