نگاهی به میتسوبیشی لنسر اوولوشن نسل 7

Mitsubishi Lancer Evolution دگردیسی به سبک لنسر

خیلی جالب است، می‌خواهیم در مورد میتسوبیشی لنسر اوولوشن 7 صحبت کنیم اما باید ابتدا نگاهی بیندازیم به میتسوبیشی گالانت VR4! این موضوع بی‌دلیل هم نیست زیرا شاید اگر گالانت نبود، لنسر هیچ وقت وارد این بازی خشن نمی‌شد. بگذارید بازگردیم به اواخر دهه 80 میلادی. درحالی‌که مدل گالانت VR4 خودرو اول مسابقه‌ای تیم میتسوبیشی به‌خصوص در مسابقات رالی بود، قوانین مسابقات رالی کم‌کم به سمتی رفت که استفاده از این خودرو بزرگ و سنگین هزینه‌های زیادی برای تیم در پی داشت. از طرفی هزینه‌های ایجاد تغییرات در مدل گالانت بسیار بالا بود. از این رو مدیران تیم میتسوبیشی به سراغ لیست محصولات این برند رفتند تا جایگزینی برای گالانت پیدا کنند.

کوچک‌تر و سبک‌تر

سرانجام مدیران تیم رالی میتسوبیشی در سال 1992 به لنسر رسیدند. خودرویی که هم کوچک‌تر از گالانت بود و هم سبک‌تر. پس این خودرو به‌عنوان پرچم‌دار میتسوبیشی در مسابقات انتخاب شد تا موفقیت‌های گالانت را تکرار کند. لنسر خودرو جدیدی در مسابقات بود، اما این خودرو در بخش قوای محرکه و انتقال قدرت تفاوتی با گالانت نداشت. زیرا پیشرانه 4G63 4 سیلندر 195 اسبی که در گالانت امتحانش را پس داده بود درون سینه این خودرو نیز جای گرفت. این پیشرانه 195 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کرد و 2 لیتر حجم داشت. بازده‌اش آن‌قدر بالا بود که میتسوبیشی در مدل اسپرت اکلیپس 1992 نیز از آن استفاده کرد. اما قبل از نصب درون سینه اوولوشن با اصلاحاتی توانست به قدرت 244 اسب‌بخار و 301 نیوتن‌متر گشتاور دست پیدا کند تا نسل اول اوولوشن بدل به یک موشک زمین به زمین شود. راهی که میتسوبیشی در سال 1992 شروع کرد، تا به امروز ادامه دارد و حالا دهمین نسل از این خودرو ماندگار در حال تولید است. شاید بتوان در مورد میتسوبیشی اوولوشن گفت این خودرو یک پکیج از هرچیزی است که برای لذت از رانندگی پر هیجان نیاز داراید.

دگردیسی

از آن‌جایی که در شماره‌های قبلی ماه نامه تخت‌گاز به‌صورت مفصل به تاریخچه و مشخصات خاص اوولوشن پرداخته‌ایم، در این شماره مثل یک اوولوشن سریع حرکت می‌کنیم و به ایستگاه اصلی یعنی نسل هفتم می‌رسیم. در این نسل هم پیشرانه آشنای 4G63 وظیفه به حرکت درآوردن اوو را بر عهده داشت. این خودرو از نظر ظاهری تهاجمی‌تر شده بود ولی استایل کلی بدنه با رعایت اصول طراحی ساده میتسو رعایت شد. در این نسل پیشرانه می‌توانست تا 276 اسب‌بخار نیرو تولید کند و گشتاور آن هم به 385 نیوتن‌متر می‌رسید. 3 ورژن مختلف RS، GSR و GT-A در نسل هفتم قابل خریدارای بودند که از نظر آپشن‌ها و امکانات فنی با هم تفاوت‌هایی داشتند. مثلا در مدل RS از گیرباکسی 5 دنده، با دنده‌های کوتاه یا اصطلاحا Close Ratio استفاده شد که بسیار پرشتاب بود. از طرفی در ورژن GT-A هم گیرباکس اتوماتیک 5 سرعته نصب شد و یا مدل GSR به‌صورت استاندارد مجهز به غربیلک فرمان MOMO بود. این نسل از سال 2001 تا 2003 در خط تولید قرار داشت.

باشگاه بدنسازی

اما برسیم به لنسر اوو قرمز رنگی که میهان این شماره شده است. این خودرو در واقع یک لنسر استاندارد است که راهی باشگاه بدنسازی شده تا عضلاتی به قدرت اوو داشته باشد. حسین مقیمی مالک و تیونر این خودرو در این خصوص می‌گوید: «خب متاسفانه مدل‌های اوولوشن به ندرت وارد ایران شدند و از نسل هفتم تقریبا هیچ اولوشن استانداردی به ایران راه نیافته است. از این رو من تصمیم گرفتم از یک اتاق نسل هفتم استفاده کنم و یک لنسر استاندارد را به اوو تبدیل کنم.»

خودرو مورد نظر ساخت سال 2003 است و یک پیشرانه 1.3 لیتری را به‌صورت استاندارد در سینه داشته. اما حالا نه تنها خبری از آن پیشرانه نیست بلکه در بقیه بخش‌ها نیز همه چیز تغییر کرده است. بگذارید از نمای ظاهری خودرو آغاز کنیم. بزرگ‌ترین تغییر در نمای ظاهری مربوط به تعویض سپرها با نمونه اوو و افزایش حجم گلگیرهای عقب است. از آن‌جایی که عرض محوری اکسل اوو در عقب بیش از نمونه‌های استاندارد است، در نتیجه مالک خودرو مجبور شده بخشی را با استفاده از فایبرگلاس به گلگیرهای عقب اضافه کند تا عضلات اوو خودشان را نشان بدهند. ضمن این‌که در‌های جلو خودرو نیز با نمونه‌های اوو جایگزین شده‌اند زیرا در‌های جدید هم آلایژ سبک‌تر و ایمنی بیش‌تری دارند. هم‌چنین سینی استاندارد جلو جایش را به نمونه اوو داده است تا بتوان اینترکولر پیشرانه را روی آن نصب کرد. ضمن این‌که چراغ‌های جدید نیز از نظر فضای نصب به سینی مخصوص نیاز داشتند.

بخش‌هایی از اتاق خودرو تقویت شده است تا هرچه بیش‌تر به برادر قدرتمندش نزدیک شود. اما به جای اعمال تغییرات گسترده در اتاق در بخش هندلینگ و ایمنی، مالک از کیت کامل زیربندی و استرس‌بار استفاده کرده است. هم‌چنین به دلیل نصب اینترکولر در بخش جلو شاسی، این قسمت کاملا توسط رام و استرس‌بار مهار شده است. حتی نگهدارندهای گلگیرها نیز در این خودرو نصب شده است تا از تغییر فرم گلگیرها در زمان حرکت با نهایت فشار به‌خصوص در پیچ‌ها جلوگیری کند. در زیر موتور هم قطعه‌ای سینی شکل نصب شده است تا از برخورد با زمین و اجسام جلوگیری کند. کف اتاق خودرو با استفاده از رام‌ها تقویت و در عقب هم استرس‌بار نصب شده است. در ادامه طبق‌های جلو به همراه کمک فنرها با نمونه‌های مختص به اوولوشن تعویض شده‌اند.

محور عقب نیز از حالت استاندارد خارج شده و اکسل اوولوشن در این قسمت نصب شده است. هم‌چنین به منظور نصب دیفرانسیل عقب اتاق خودرو تغییراتی را تجربه کرده است. زیرا نمی‌شود سخن از اوولوشن باشد و با یک خودرو دیفرانسیل جلو سر و کار داشته باشیم! نکته جالب‌توجه در این بخش این‌که دیفرانسیل عقب این خودرو دارای زوایای مختلف مثل کمبر، کستر، To in، To out است. به شکلی که برای تنظیم زوایای چرخ‌ها باید هر 4 چرخ را با هم تنظیم کرد. برای تنظیم این زوایا در محور عقب از 3 سیبک استفاده شده است که حتی گریس‌خور هم نیستند و در ساختمان آنها از نوعی لاستیک خاص استفاده شده است.

اگر قدری دقت کنید می‌توانید محور عقب پیچیده این خودرو را کاملا مشاهده کنید. جالب این‌جاست که در این قسمت 2 رام وجود دارد. رام پایینی وزن متعلقات سیستم تعلیق را تحمل می‌کند و رام بالایی که به اتاق پیچ شده است، وظیفه نگهدارای دیفرانسیل را بر عهده دارد.

برای استفاده از پیشرانه مدل اوو ( 4G63) کل سیم‌کشی استاندارد خودرو از بدنه جداشده و سیم‌کشی جدید مدل اوو جایگزین آن شده است. از این رو پیشرانه جدید 2 لیتری مجهز به توربوشارژر درون سینه این خودرو جا خوش کرده است. قلب تپنده جدید لنسر ما با 25psi قدرت بوست توربوها در حالت استاندارد، می‌تواند تا 276 اسب‌بخار در دور 6 هزار و 500 قدرت تولید کند. هم‌چنین گشتاور این پیشرانه نیز در دور 3 هزارو 500 به 370 نیوتن‌متر می‌رسد. البته با تغییراتی می‌توان بوست توربوشارز را تا عدد 35psi هم بالا برد و ناگفته پیداست که در این صورت قدرت و گشتاور افزایش خواهد یافت. اما در این صورت پیشرانه نیز با افزایش استهلاک روبه‌رو می‌شود.

توربوشارژر استاندارد این پیشرانه ساخت Garret آمریکا است. در حالی کیت‌های تقویتی برای این موتور وجود دارد که شامل توربوشارژ، هدرز، سوزن‌های انژکتور و چند قطعه دیگر می‌شود. این کیت‌ها که از جمله آنها می‌توان به نمونه HKS اشاره کرد، می‌توانند قدرت موتور را تا 600 اسب‌بخار افزایش دهند.

همان‌طور که می‌دانید در پیشرانه‌های مجهز به توربوشارژر به دلیل افزایش قدرت و نسبت تراکم لحظه‌ای موتور، حرارت بسیاری تولید می‌شود. از این رو باید برای خنک کردن موتور باید از حجم بیش‌تر روغن استفاده کرد. به همین دلیل این موتور به‌صورت استاندارد از رادیاتور روغن نیز استفاده می‌کند که باعث شده حجم روغن فول سنتتیک مورد استفاده در آن به 5.5 لیتر برسد. به این ترتیب بلوک چدنی موتور و سرسیلندر آلومینیومی به راحتی خنک می‌شوند. از آن‌جایی که پیشرانه به‌صورت کامل خریدارای شده است، کیت تزریق واتر متانول نیز در آن وجود دارد تا تزریق آن در تراتل، هوای ورودی به موتور را خنک کرده و به اختلاط بهتر سوخت و هوا کمک کند.

یکی از جالب‌ترین نکات در مورد این پیشرانه این‌که با فعال کردن دکمه ناک سنسور از درون کابین، زمانی‌که سنسور ناک موتور به ECU گزارش کند که موتور در حال ناک زدن است و حرارت‌اش بیش از حد بالا رفته، ECU به آب پاش‌های روی سپر جلو دستور می‌دهد آب را با فشار روی بدنه اینترکولر بپاشند تا هوای ورودی به موتور خنک‌تر شود و به این روش دمای محفظه احتراق کاهش یابد. از طرفی در بخش تخلیه دود از هدرز استاندارد پیشرانه 4G63 استفاده شده است زیرا این قطعه از باکیفیت‌ترین‌ها در نوع خودش است. هم‌چنین فیلترهای روغن و هوا همان‌هایی هستند که می‌توانید در یک اوولوشن واقعی پیدا کنید.

قدرت موتور از طریق یک گیرباکس 5 سرعته و کلاچ ساخت Exdi به محورها انتقال می‌یابد. این کلاچ مجهز به صفحه قدرتمندی است که جنس‌اش از گرافیت نیست اما کارایی بالایی دارد. گیرباکس هم به‌صورت استاندارد دارای کوئیک شیفتر است. هر یک از دنده‌های گیرباکس (به جز دنده 5) دارای ضریبی هستند که اجازه می‌دهد خودرو در هر دنده حدود 60 کیلومتر سرعت بگیرد.

دنیای اختصاصی

یکی از سیستم‌های خاص این خودرو عدم هرزگردی چراخ‌ها در زمان شتاب‌گیری است. این قابلیت به کمک سیستم ضد هرزگردی ACD ایجاد می‌شود. به‌این‌ترتیب که در صندوق عقب مخزنی از روغن قرار دارد که به‌وسیله 2 مسیر به دیفرانسیل‌های جلو و عقب متصل است. وقتی خودرو شروع به حرکت می‌کند. به‌صورت مکانیکی و با استفاده از صفحات کلاچی که در دیفرانسیل تعبیه شده‌اند، اگر احساس کند یک چرخ اصطکاک کافی با زمین ندارد به آن چرخ نیرو کم‌تری انتقال می‌دهد. به‌این‌ترتیب می‌توان گفت یک دیفرانسیل مرکزی هوشمند در این خودرو گشتاور را به میزان مناسب بین چرخ‌ها توزیع می‌کند. ضمن این‌که دیفرانسیل کلاچ‌دار (LSD) نیز خودش در کاهش هرزگردی بسیار نقش دارد.

لنسر اوو ما حتی تیپ‌های رانندگی مختلف را نیز به شما عرضه می‌کند. برای این کار باید دکمه ACD را درون کابین بفشارید تا از میان حالت رالی، برف و یخ و اسپرت شهری یکی را انتخاب کنید. با این کار به دیفرانسیل مرکزی دستور می‌دهید که نیرو را با چه نسبتی بین 2 محور جلو و عقب توزیع کند. درون کابین خودرو نیز سعی شده از هر آن‌چه که یک اوو بهره می‌برد، استفاده شود. به‌طور مثال صندلی‌ها با نمونه‌های Recaro نسل هفتم تعویض شده‌اند و یا غربیلک فرمان با MOMO مورد استفاده در اوو 7 جایگزین شده است. آینه‌های جانبی برقی هستند و خودرو دارای سیستم ایرکاندیشن اتوماتیک است.

رینگ‌های 17 اینچی Work Racing این خودرو با سلیقه مالک انتخاب شده است و روی آنها لاستیک‌های فدرال سمی‌اسلیک با شاخص چسبندگی (Tredwear) 60 نصب شده‌اند. ترمزها هم‌چون ترمزهای استاندارد اوو 7 ساخت کمپانی Brembo هستند. این ترمزها در جلو 4 و عقب 2 پیستون دارند که دیسک‌های خنک شونده 320 میلی‌متری را لمس می‌کنند.

برای روشن کردن باید ابتدا کلاچ گرفت. بعد از روشن شدن خودرو صدایی بسیار بم از اگزوز Reamus عقب شنیده می‌شود. با رسیدن دور موتور به 3 هزارو 500 دوربردقیقه توربوشارژر در حالت ماکزیموم بوست قرار می‌گیرد و این‌جاست که در هر شرایطی خودرو بدون درنگ به جلو شلیک می‌شود. زیرا شما سوار بر یک خودرو دودیفرانسیل هستنید که طراحان‌اش همه سعی خود را کرده‌اند تا هر نیوتن‌متر از گشتاور را بدل به شتاب کنند. پیشرانه در دور 7 هزار به بهترین بازده رسیده است اما امکان دورگیری تا 9 هزار دور را دارد. اگر تجربه راندن خودرو توربوشارژ را داشته باشید پس منتظر صدای Blow off valve خواهید بود. در این پیشرانه این قطعه کاملا استاندارد است و تنها در دورهای بالا صدای آن را خواهید شنید. اما حجم بالای لوله‌های تخلیه سیستم اگزوز کمک می‌کند صدا پر حجم‌تر از آن‌چه که هست شنیده شود. نکته بسیار جالب‌توجه در مورد لنسر اوولوشن این‌که بسیای از قطعات اوریجینال این خودرو توسط برندهای معتبر جهان مثل MOMO، Recaro، Brembo، EXedi و چند برند دیگر ساخته شده است. از این‌رو قطعات افترمارکت این خودرو در بازار جهانی به فراوانی خودروهای دیگر نیست. به عبارتی لنسر اوولوشن همیشه با بهترین‌های جهان همکاری داشته و باکیفیت‌ترین‌ها را به مشتریان ارائه کرده است. این خودرو در نسل هفتم به‌صورت رسمی وارد بازار آمریکا شد و تا قبل از این خودرو در آسیا و اروپا عرضه می‌شد. بسیاری از متخصصین معتقدند نسل هفتم جزو 3 نسل برتر اوولوشن در تاریخ این خودرو است. شاید بی‌دلیل نباشد که کمپانی یونیورسال پیکچرز در سال 2003 از این خودرو در Fast & Furious دوم به‌عنوان خودرو اصلی برایان آکانر (با بازی بازیگر فقید پل واکر) استفاده کرد. کمی بعد حتی کنسول‌های پلی‌استیشن هم به سراغ اوو رفتند و در بازی Grand Turismo بیش از 10 مدل از این خودرو در اختیار دیوانگان این بازی قرار گرفت! خودرو مورد نظر ما بی‌شک جزو زیباترین ژاپنی‌های موجود در ایران باشد و از نظر فنی هم کیفیت‌ها بالایی را ارائه می‌کند. اما متاسفانه در روز ملاقات با این خودرو به دلیل تنظیم نبودن زوایای 4 چرخ، نتوانستیم آن‌طور که باید و شاید از قابلیت‌های این خودرو لذت ببریم. با این‌حال کافی بود دور موتور به 3 هزارو 500 برسد تا آدرنالین خون نموداری صعودی با شیب زیاد را تجربه کند.

در پایان از همکاری صمیمانه آقای حسین مقیمی با ماهنامه تخت‌گاز تشکر می‌کنیم.