بدون اغراق شاید فولکس واگن سری T، یکی از محبوب ترین و موفق ترین محصولات کمپانی فولکس واگن است خودرویی که در کنار طراحی ساده از کاربرد های بسیاری برخوردار است. به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو ترنسپورتر (به معنای جابجاکننده)، میکروباس، استیشن و نام هایی دیگر همگی از جمله اسامی و القابی است که […]
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو
ترنسپورتر (به معنای جابجاکننده)، میکروباس، استیشن و نام هایی دیگر همگی از جمله اسامی و القابی است که علاقمندان به خودرو فولکس‌واگن سری T (تایپ 2) در طول این سالها برای آن در نظر گرفته اند. این خودرو اگرچه از ظاهری ساده برخوردار است اما در کنار این مهندسی ساده از کابردهای بسیار زیادی بهره مند است.
شنیده ها حاکی از آن است که هفتمین نسل این خودرو دوستداشتنی و موفق در اواخر سال 2020 معرفی می شود لذا قصد داریم تا در زمان سفر کنیم و مروری بر ششل نسل قبلی این خودرو داشته باشیم.
همه چیز از سال 1950 و معرفی اولین نسل این خودرو آغاز شد، زمانی که کسب چنین موفقیتی توسط یک ون کوچک قابل تصور نبود. پیشرانه 4 سیلندر 1.1 لیتری هوا خنک این خودرو که در عقب نصب شده بود، در آغاز تنها 24 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد اما به مرور زمان با نمونه 1.5 لیتری با قدرت 54 اسب‌بخار جایگزین شد. تولید این مدل در 1967 در آلمان خاتمه یافت ولی کارخانه فولکس‌واگن در برزیل تا 1996 به ساخت نسل اول ادامه داد.
نسل دوم با فلسفه طراحی مشابه مدل قبلی متولد شد، هرچند شیشه‌های جانبی یک تکه شده و به صورت همزمان وزن و فضای داخلی با افزایش ابعاد مواجه شد. این مدل را می‌شد به صورت ون باری و پیکاپ نیز سفارش داد.
پیشرانه با نمونه 2 لیتری به قدرت 70 اسب‌بخار جایگزین شد هرچند محل نصب آن همچنان در عقب خودرو بود. هرچند تولید و عرضه این نسل در اروپا و آمریکای شمالی در 1979 پایان یافت ولی در برخی بازارها تا اوایل دهه 90 همچنان حضور داشت. در واقع آخرین فولکس‌واگن تاریخ که به پیشرانه هوا-خنک در انتهای بدنه مجهز شد، نمونه‌ای بود که در سال 2005 خط تولید شعبه برزیلی این شرکت را ترک کرد.
اینجا بیشتر بخوانید: وقتی یکی کافی نیست، 2 تا بساز!/ نسل دوم ون‌های فولکس‌واگن به توان 2
همچون سایر خودروهای تولید دهه 80 میلادی، خطوط مستقیم و زاویه‌دار چهره سومین نسل فولکس‌واگن سری T را نیز تغییر داد. این مدل که به وضوح از نسل‌های قبلی بزرگتر بود، همچنان با پیشرانه‌ای در عقب و در نسخه‌های ون و پیکاپ ساخته شد، اما حیات نسل سوم را باید مصادف با پایان دوران نصب پیشرانه در عقب فولکس‌واگن استیشن دانست چراکه در سال 1983 پیشرانه مایع-خنک به خط تولید وارد شده و جای نمونه قبلی را گرفت. در این نسل همچنین سیستم تهویه مطبوع و فرمان هیدرولیک برای نخستین مرتبه عرضه شد. تولید این نسل تا سال 2002 در آفریقای جنوبی ادامه پیدا کرد.
این خودرو که کمی قبل از پایان تولید نسل قبل در سال 1990 وارد خط تولید شد را می‌توان پایه و اساس ورود فولکس‌واگن سری T به دوران مدرن دانست چراکه علاوه بر عوض شدن سلیقه خریداران، نصب پیشرانه در جلوی خودرو الزامی برای تغییر طراحی بدنه بود. این نسل به عنوان خودرویی با شباهت به مینی ون‌ها همچنان به صورت کمپر، ون باری و پیکاپ عرضه می‌شد. نصب پیشرانه 2.8 لیتری شش سیلندر 24 سوپاپ به قدرت 201 اسب‌بخار را باید یکی از مهمترین ویژگی‌های نسل چهارم دانست.
پنجمین نسل از فولکس‌واگن استیشن دیگر در زمره ون‌های ضعیف قرار نمی‌گرفت. بروزرسانی‌های اساسی اعمال شده بر آن باعث افزایش قیمت این مدل و خروج آن از بازارهای آمریکایی شد، چراکه تعرفه‌های اعمال شده بر این خودرو آن را از دسترس اکثر مشتریان خارج می‌کرد. به هرحال این نسل در دو نسخه دیفرانسیل-جلو یا چهار چرخ محرک و با طیف متنوعی از پیشرانه‌های بنزینی یا دیزل عرضه شد که در قدرتمندترین نسخه 232 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد.
نکته جالب این‌که نسخه کمپر (مسافرتی) این خودرو درحالی با نام کالیفرنیا معرفی شد که در بازار آمریکای شمالی حضور ندارد. نسخه‌های ون باری و پیکاپ این مدل همچنان در کنار مدل ون عرضه شد.
نسل ششم فولکس‌واگن استیشن با زیرساخت برگرفته از نسل پنجم ولی طراحی بروزشده از سال 2015 تاکنون به علاقمندان عرضه می‌شود. با وجود تفاوت‌های بنیادین میان اولین و ششمین نسل از ون فولکس‌واگن، مهمترین ویژگی این خودرو یعنی قابلیت‌های کاربردی آن همچنان حفظ شده است. در کنار ون مسافری، ون باری، کمپر و پیکاپ، این مدل را می‌توان به صورت کابین متصل به شاسی نیز خریداری کرد تا بنابر سلیقه مشتری تغییر داده شود. انتقال قدرت به چرخ‌های جلو یا تمام چرخ‌ها بوده و نیروی محرکه نیز از پیشرانه 2 لیتری بنزینی یا دیزل تامین می‌شود.
انتهای پیام/
دیدگاه خود را بنویسید