خودرو مورد بحث ما یک مرسدس بنز کپل (W124) عادی نیست. می خواهیم در مورد یکی از بهترین سدان های تاریخ مرسدس بنز و در حقیقت یکی از بهترین محصولات صنعت خودروسازی آلمان صحبت کنیم. گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو نوشته: میلاد میرعابدینی مهران مدیری در یک برنامه تلویزیونی گفته: ((این دنیا دیگه […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
نوشته: میلاد میرعابدینی
مهران مدیری در یک برنامه تلویزیونی گفته: ((این دنیا دیگه به درد نمیخوره!)). حداقل در مورد ماشین و ماشین بازی به شدت با این جمله موافقم. ماشین های جدید با کوهی از تکنولوژی، تجمل و خلاصه زرق و برق های مورد علاقه بازار، باز هم حس و حال ماشین های قدیمی و نوستالژیک را ندارند و بیشتر شبیه گجت های دیجیتالی شده اند تا یک ماشین!
نمی خواهیم خیلی به عقب برویم. صحبت ما در مورد سوپر استار صنعت خودرو در دهه 90 میلادی است. مرسدس بنز W124 که در حقیقت پدر بزرگ مرسدس بنز E کلاس فعلی به شمار می رود. این اتاق مرسدس بنز به تعداد قابل توجهی در دهه 70 شمسی به ایران آمد و ایرانی ها 124 را با نام بنز کپل می شناسند.
اما خودرو مورد بحث ما یک بنز کپل عادی نیست. می خواهیم در مورد یکی از بهترین سدان های تاریخ مرسدس بنز و در حقیقت یکی از بهترین محصولات صنعت خودروسازی آلمان صحبت کنیم.
مرسدس بنز سوپر سدان 500E را در سال 1990 معرفی کرد. طراحی انقلابی 124، ضریب درگ 0.26، کیفیت ساخت عالی در ترکیب با سیستم های ایمنی متنوع، با یک پیشرانه 8 سیلندر 5 لیتری دست به دست هم داد تا این مرسدس بنز خاص مثل بمب در جهان صدا کند.
جالب است که راکت زمین به زمین یعنی مرسدس بنز AMG E60 هم بر پایه همین شاسی ساخته شد و علی رغم پیشرانه قوی تر و شتاب بهتر، 500E افسانه ای ما به اصطلاح ((چیز دیگه ای)) است!
مرسدس بنز 500E که برای رقابت با ب ام و M5 و سری 5 E34 540i در اتوبان آماده شده، بسیار فراتر از یک سدات اسپرت به نظر می رسد. این هیولا مثل گرگی در لباس میش است. ظاهر نجیبش غلط انداز بوده و در نگاه اول فکر می کنید با یک 124 عادی طرف هستید.
اما این نسخه خاص ارتفاع کمتری دارد، قسمت جلویی آن دستخوش تغییراتی قرار گرفته و داخل سپرش پروژکتورهای مستطیلی جذاب جا خوش کرده اند.
جدای از جذابیت های بی انتهای ظاهر 124، این پیشرانه عصبی قرار گرفته زیر کاپوت 500E است که این خودرو را از هر سدان دیگری متمایز می کند. مرسدس بنز برای این خودروی خاص از پیشرانه M119 استفاده کرده است. این پیشرانه 8 سیلندر 4973 سی سی، از روی SL500 برداشته شده است.
اما جالب است بدانید این پیشرانه یک 8 سیلندر عادی نیست و در سائوبر C9 (قهرمان مسابقه لمانز) هم استفاده شده است. این پیشرانه نه تنها قدرت و قابلیت اطمینان خود را اثبات کرده بود بلکه روی داینو عملکرد بهتری را نشان داد.
اما ریلهای فریم W124 به اندازهای نازک بود که نمیتوانستند به راحتی پیشرانه را در آن جای دهند و به همین خاطر باید اصلاحاتی انجام میشد. راه حل مرسدس بنز همکاری با پورشه و دسترسی به بازوی مهندسی این خودروساز معتبر بود. این راه حلی بسیار عالی تلقی میشد زیرا خود پورشه به خاطر افت فروش زیاد در آمریکا بهشدت نیازمند سرمایه بود.
با پهنتر شدن ریلهای فریم یک مشکل دیگر پدیدار شد. با قدرت ۳۲۲ اسبی این پیشرانه ۸ سیلندر ۵ لیتری، مرسدس بنز باید سیستم تعلیق و ترمزهای مدل پهنتر SL را روی این خودروی سدان نصب میکرد. این امر نیازمند بچه گلگیرهایی بود که در نهایت باعث تمایز 500E از سایر مدلهای W124 شد.
هرجا نامی از 500E برده می شود، بسیاری ماجرای ساخته شدن این خودرو توسط پورشه را مطرح می کنند. اما لازم به ذکر است که پورشه در پروسه ساخت 500E به مرسدس بنز کمک کرده و این خودروها توسط پورشه طراحی نشده است. به دلیل تغییراتی که در بالا از آن ها صحبت کردیم، 500E به حدی پهن شده بود که نمیتوانست در خط تولید مرسدس بنز جای گیرد و به دلیل محدودیت ظرفیت، این خودرو برای مونتاژ به خط تولید پورشه رفت.
پس این خودرو را نباید حاصل همکاری مرسدس بنز و پورشه بدانیم. اگرچه پورشه مهندسی بخشهای مهمی از 500E را انجام داده و مونتاژ نهایی را نیز بر عهده گرفت، اما برخلاف آئودی RS2 آوانت، قطعات و طراحی پایه همگی توسط مرسدس بنز تأمین شده بودند.
همچنین این تقسیم وظایف جزو کاراترین روشهای تولید نبود. کل فرایند تولید 500E هجده روز طول می کشید که حتی با استانداردهای آن زمان نیز طولانی بود. بدنه 500E باید برای اصلاحات به کارخانه پورشه فرستاده میشد و پس از آن در اختیار مرسدس برای رنگآمیزی قرار میگرفت. در نهایت نیز کارخانه دیگر پورشه کار مونتاژ نهایی را انجام میداد و سپس تأییدیهها و تحویل نهایی توسط مرسدس صورت میگرفت.
این یکی از چندین دلیلی است که قیمت 500E حدود ۳۵ درصد بیشتر از ب ام و M5 بود. این خودرو با قیمت ۸۸ هزار دلاری عرضه شد.
درمجموع، 500E تا ماه آوریل سال ۱۹۹۵ تولید شد و پس از آن در همان سال مدل W210 کلاس E، راه آن را ادامه داد. البته، جانشین لایق 500E درواقع W210 E50 AMG، بود که در سپتامبر ۱۹۹۵ در نمایشگاه بینالمللی فرانکفورت، رونمایی شد. از سال 1993 مرسدس بنز، E را به عنوان یک کلاس مستقل در محصولاتش در نظر گرفت و به همین دلیل از آن سال به بعد خودروی مورد بحث ما با نام E500 تولید شد.
در زمانی که 500E به عنوان پرچم دار مدل های ساخته شده با کد 124 عرضه می شد، AMG مثل الان بخشی از مرسدس بنز به شمار نمی رفت و به عنوان یک تیونر مستقل فعالیت می کرد.
AMG تصمیم گرفت 500E را دوباره ارتقاء دهد و یک موشک زمین به زمین از دل آن بیرون بکشد! نتیجه کار مرسدس بنز AMG E60 بود. سوپر سدانی با پیشرانه 6 لیتری که 376 اسب بخار قدرت تولید می کرد.
بهجز نصب این پیشرانهی قدرتمند، AMG سیستم تعلیق سفارشی، رینگهای ۱۷ اینچی AMG، کیت بدنهی آیرودینامیک AMG و سیستم اگزوز اسپرت AMG را روی این مدل نصب کرد. دیگر امکانات این خودرو عبارتاند از: سیستم تهویهی مطبوع، کروزکنترل، سانروف برقی، سیستم صوتی بوز، صندلیهای اسپرت جلو مجهز به گرمکن و حافظه، گرمکن صندلیهای عقب، شیشههای برقی، تنظیم برقی آینههای جانبی، گرمکن آینهها و جعبهدندهی خودکار چهارسرعته با قابلیت انتخاب حالت اکونومی یا اسپرت.
مرسدس بنز E60 AMG میتواند در ۵.۴ ثانیه سرعت خود را از حالت سکون به ۱۰۰ کیلومتربرساعت برساند و حداکثر سرعتش بهصورت الکترونیکی روی ۲۵۰ کیلومتربرساعت محدود شده است.
نکته جالب این است که آمار دقیقی از تیراژ تولید E60 AMG وجود ندارد و مشخص نیست AMG چه تعداد W124 را به E60 تبدیل کرده است. بااینحال، گفته میشود حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ دستگاه از این خودرو ساخته شده است.
همین کم تعداد بودن سبب شده این سدان اسپرت امروزه قیمت هنگفتی داشته باشد. E60 قرمز رنگی که در تصاویر می بینید، نمونه ای بکر و دست نخورده و کم کارکرد است که چند سال پیش حدود 170 هزار دلار فروخته شد! البته تیراژ تولید 500E از AMG E60 بیشتر بوده و به نظر می رسد قیمت پایین تری نسبت به E60 داشته باشد. اما این به معنی ارزان بودن این سدان خاص نیست.
دیدگاه خود را بنویسید