در پرونده پیش رو تعدادی از جالب ترین اخراعات صنعت خودروسازی آلمان را معرفی می کنیم. قطعا اختراعات خودرویی این کشور اروپایی با توجه به میزبانی از مهمترین خودروسازان جهان کم نیست، اما نام بردن و معرفی همه آن ها از حوصله مخاطب و فضای این پرونده خارج است. گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
داستان از سال ۱۸۸۶ آغاز می‌شود. زمانی که کارل بنز اولین خودرو موتوری دنیا را معرفی کرد. این خودرو از یک پیشرانه تک سیلندر ۹۵۴ سی‌سی استفاده می کرد و قدرتش هم کمتر از قدرت یک اسب متوسط بود. اما می توانست حدود ۱۶ کیلومتر بر ساعت سرعت برود. همسر کارل بنز هم در ساخت این خودرو نقش مهمی داشته و علاوه بر کمک هایش، اولین سفر خودرویی جهان را در سال 1888 با این خودرو رقم زد.
از زمان ساخت این خودرو تا امروز، آتش رقابت در صنعت خودروسازی شعله می کشد. صدها کمپانی در سراسر دنیا خودرو تولید می کنند و همه آن ها سعی دارند با ارائه تکنولوژی های جدید به رفاه حال مشتریان کمک کنند. استفاده از تکنولوژی های ایمنی و تکنولوژی هایی که منجر به راحتی سرنشینان می شوند یک بخش ماجراست و به نظر اختراع آن ها مهمترین و تاثیرگذارترین بخش. خودروسازان مهمی در جهان اقدام به اختراع تکنولوژی های مختلف در صنعت خودرو کرده اند. اما می توان گفت خودروسازهای آلمانی جلودار این مسیر جذاب هستند و همیشه جدیدترین تکنولوژی های رفاهی، ایمنی و فنی را نخستین بار در خودروهای آلمانی دیده ایم. این شما و این هم جالب ترین اختراعات صنعت خودروسازی آلمان!
قدرت یا به نوعی نبود آن در اولین سال‌های ظهور خودرو مسئله مهمی محسوب می‌شد. سوپرشارژر یک کمپرسور هوا بود که باعث می‌شد که در هر سیکل پیشرانه اکسیژن بیشتری موجود باشد و سوخت بیشتری سوزانده شده و بنابراین قدرت بیشتری تولید شود. مرسدس اولین کمپانی بود که از این تکنولوژی در خودروهای تولیدی خود استفاده کرده است. این خودروها با واژه‌ی Kompressor شناخته می‌شدند، نامی که تا همین چند سال پیش نیز بکار رفته است.
مرسدس بنز برای اولین بار از سیستم چهارچرخ فرمانپذیر بر روی یک خودروی نظامی به نام VL170 در دهه 30 استفاده کرد. این سیستم کمک می کند که در آن واحد هم جلو و هم عقب خودرو خلاف جهت یکدیگر حرکت کنند و شعاع چرخش را کاهش دهند.
اولین اولین خودرویی که برای استفاده شهری طراحی شده بود و از نمونه برقی این سیستم استفاده می کرد، هوندا پرلود بود که در سال 1988 تولید شد. همچنین سیتروئن ZX در سال 1990 همین قابلیت را داشت. به تازگی هم بعضی سدان های لوکس مثل مرسدس بنز S کلاس جدید، از چرخ های عقب فرمان پذیر برخوردارند تا شعاع گردش آن ها کاهش یابد.
اگرچه سیستم ترمز ضد قفل مکانیکی در سال ۱۹۶۰ عرضه شده بود، اما سیستم‌های چهار کاناله کاملاً الکترونیکی تا سال ۱۹۷۸ در دسترس نبودند. در این سال بود که مرسدس بنز S کلاس با کد اتاق W116 با این آپشن وارد بازار شد. این تکنولوژی کاراتر و سریع‌تر بود و سریعاً نسخه‌های مکانیکی را کنار زد. جالب است بدانید نصب ABS از سال ۲۰۰۴ روی تمامی خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا الزامی شده است. این سیستم باعث توقف سریع‌تر خودرو و جلوگیری از قفل شدن ترمز می شود.
ایربگ در واقع کیسه های هوا هستند که در عرض چند میلی ثانیه فعال می شوند و از برخورد مستقیم سرنشینان با قسمت های سخت داخل خودرو جلوگیری می کنند. اولین اتومبیلی که از کیسه ی هوا در خودروی خود استفاده کرد اولدزمبیل تورونادو درسال 1973 بود که در اصل یک سیستم کاملا ابتدایی از ایربگ به حساب می آمد که البته درست هم کار نمی کرد و در آن زمان با قیمت 250 دلار به صورت آپشن بر روی خودرو نسب می شد و فقط 1000 دستگاه با این سیستم به فروش رسید.
اما اولین ایربگ که به صورت مدرن به کار گرفته شد در سال 1981 بر روی مرسدس بنز S کلاس جدید نسب شده بود که از همان موقع تا به حال در حال تغییر و تحول و بروزرسانی است. ایربگ های پرده ای هم در سال 1994 توسط ولوو 850 معرفی شد و 2 سال بعد ایربگ زانو هم به این مجموعه اضافه شد. در سال 2009 هم فورد همزمان با معرفی مدل فیوژن کمربند ایمنی دارای ایر بگ را معرفی نمود.
هرچند در آیتم قبلی به سابقه چندین دهه ای کیسه هوا یا ایربگ در خودروها اشاره کردیم، اما تا قبل از پورشه هیچ خودروسازی روی ستون A خودروهای کانورتیبل و رودستر ایربگ نصب نکرده بود. شرکت پورشه سعی کرد تا با این کیسه هوا اثر تصادفات جانبی را کاهش دهد. طرحی که مهندسان این شرکت ثبت کرده‌اند، کمک می‌کند تا از سر و گردن راننده و البته سرنشین جلو در برابر برخورد از کنار محافظت شود.
صحبت از خودروهای اسپرت روباز و ایمنی آن ها شد، پس بد نیست در همین بخش نگاهی به تلاش مرسدس بنز برای افزایش ایمنی کلاس SL (یکی از معروف ترین خودروهای اسپرت مرسدس بنز) داشته باشیم. مرسدس بنز در سال 1989 با عرضه SL کلاس مدل R129 یک میله قوی به منظور تحمل وزن کامل خودرو در نظر گرفته شد. این میله معمولاً پشت صندلی‌ها پنهان می‌شد و اگر حسگرها چپ شدن خودرو را تشخیص می‌دادند این میله در عرض 3 دهم ثانیه باز می‌شد!
سیستم تمام چرخ متحرک توسط فردیناند پورشه، مهندس شرکت فولکس واگن، در سال 1900 طراحی شد. این تکنولوژی که یکی از دستاوردهای مهندسی قرن بیستم به‌شمار می‌رود، طی سال‌های گذشته بارها و بارها مورد تغییر و تکامل قرار گرفته است. این نوع سیستم انتقال قدرت سال هاست محدود به خودروهای شاسی بلند نیست و در خودروهای سواری و اسپرت بسیاری به کار گرفته می‌شود.
کنترل پایداری الکترونیکی ESC و سیستم‌های مشابه آن باعث کاهش تصادفات می‌شوند زیرا به سرعت از دست رفتن کنترل خودرو را تشخیص داده و روی چرخ ها نیروی ترمز را اعمال می‌کنند. اولین خودرویی که از این سیستم استفاده کرد مرسدس CL600 بود. همچنین در سال ۱۹۹۷ این سیستم کاربردی روی مرسدس A کلاس نیز نصب شد. باور بر این است که ESC و سیستم‌های مشابه جان هزاران نفر را از زمان معرفی تاکنون حفظ کرده‌اند. نصب این سیستم روی خودروها از سال ۲۰۱۲ تاکنون در آمریکا الزامی شده است.
البته استفاده از سیستم کنترل پایداری به همان نمونه های ساده خلاصه نشد. خودروسازها سعی کردند با تکیه بر این تکنولوژی جالب ترین سامانه های مدریت پایداری و حرکتی خودرو را خلق کنند. نمونه بارز این تلاش را می توان در محصولات پورشه مشاهده کرذ. پورشه با اتکا به تجربه چندین ساله خود، یکی از قوی‌ترین سیستم‌های کنترل کشش را در محصولاتش به کار گرفته است. Porsche Traction Management که به‌اختصار PTM نامیده می‌شود. این سامانه در پورشه 911 کاررا 4، 911 تارگا 4، 911 توربو، پانامرا و شاسی بلندهای این شرکت یعنی کاین و ماکان استفاده شده است. فلسفه اصلی رانندگی با هر پورشه مجهز به PTM مشابه همدیگر است؛ چراکه وظیفه آن افزایش کشش، دینامیک رانندگی و ایمنی خودرو است.
سیستم ورود و استارت بدون کلید که این روزها به یک آپشن کاملا معمولی و رایج در خودروها تبدیل شده، نخستین بار در مرسدس بنز S کلاس W220 مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم که در زبان خارجی با عنوان کیلس شناخته می شود، استفاده از کلید فیزیکی را تا حد زیادی از بین می برد و دردسرهای استفاده از کلید را کاهش می دهد. این تکنولوژی در ابتدا توسط شرکت آلمانی VDO معرفی شده است.
این نسل از مرسدس S کلاس اولین های زیادی را برای راحتی بیشتر سرنشینان با خود همراه داشت. از مهمترین آپشن های اینچنینی می توان به ماساژور صندلی اشاره کرد که اولین بار روی مرسدس بنز S کلاس W220 نصب شد. مرسدس بنز علاوه بر اینکه همیشه در ارائه سامانه های ایمنی در صنعت خودروسازی پیشگام است، توجه زیادی هم به راحتی سرنشینان دارد. یکی دیگر از آپشن های رفاهی که نخستین بار در مرسدس بنز S کلاس مدل W222 ارائه شد، گرمکن زیر آرنجی ها بود! البته فراموش نکنید کادیلاک برای نخستین بار از گرمکن صندلی در خودروهایش استفاده کرد.
حواس‌پرتی راننده، خواب‌آلودگی و دیگر دلایل باعث خارج شدن خودروها از مسیر و به وقوع پیوستن تصادفات وحشتناکی می‌شوند. به لطف تکنولوژی هشدار خروج از خط که این روزها به رادار بین خطوط هم معروف شده، با اسکن خطوط جاده توسط دوربین های مخصوص کار می کند و در صورت تشخیص خروج از خط، به صورت صوتی یا لرزش فرمان، به راننده هشدار می دهد.
اولین سیستم هشدار خروج از خط در مرسدس بنز آکتروس دیده شد. البته نیسان اولین خودروسازی بود که بعد از مرسدس بنز، از این سیستم در یک خودرو سواری استفاده کرد. این خودرو سیما F50 بازار ژاپن بود که در سال ۲۰۰۱ تولید شد.
تصادف از پشت یکی از معمول‌ترین تصادفات خودرویی به شمار می رود و زمانی که سرعت خودرو بالا باشد می‌تواند سلامتی سرنشینان را به خطر بیندازد. سیستم جدیدی به اسم ترمز اضطراری خودکار در سال 2006 توسط مرسدس بنز روی S کلاس W221 و CL کلاس C216 نصب شد. ترمز اضطراری خودکار این خودروها از 2 رادار برای تشخیص تصادف قریب‌الوقوع استفاده می‌کرد. در ابتدا هشدارهای صوتی و بصری منتشر شده و اگر هشدارها نادیده گرفته می شد، ترمز فعال شده و از تصادف جلوگیری می کرد. این در حالی بود که اگر باز هم راننده توجهی نمی کرد، این سیستم نیروی اعمال شده ترمز را افزایش می داد تا تاثیر تصادف کمتر شود. این سامانه در سال های اخیر بر روی بسیاری از خودروها مورد استفاده قرار گرفته و یک قدم تا اجباری شدن آن در خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا مانده است.
این سیستم زمانی وارد مدار می‌شود که راننده به ناگهان پس از تخت گاز، پای خود را از روی پدال برمی‌دارد. با این اتفاق، دریچه گاز همچنان باز می‌ماند اما تزریق سوخت به محفظه احتراق متوقف می‌شود. بدین ترتیب فشار بر روی پیشرانه به یکباره کاهش نمی‌یابد و با خاموش شدن توربو، عملا به یک پیشرانه تنفس طبیعی مبدل می‌گردد. درصورتی‌که راننده پای خود را بر روی پدال بگذارد، توربو بار دیگر به‌کار می‌افتد.
آئودی برای اولین بار در تاریخ صنعت خودرو، تکنولوژی چراغ های چهارگانه را به کار گرفت. این تکنولوژی به رانندگان تیم اتومبیل رانی آئودی در مسابقات رانندگی در شب کمک شایانی می کرد. پس از آن، آئودی پیشگامی خود در توسعه تکنولوژی چراغ های خودرو را با عرضه چراغ های زنون در سال 1994 حفظ کرد. آئودی در استفاده از چراغ های LED هم پیشتاز بود و برای نخستین بار در سال 2008 با معرفی مدل R8 از چراغ های جلو فول LED پرده برداشت. از آن پس این تکنولوژی به سرعت در دنیای خودرو فراگیر شد. آئودی این فناوری را Matrix LED system نامید.
به عنوان مثال، در چراغ های جلوی مدل A8، پنجاه چراغ ال ای دی قرار گرفته است، که هر یک از آن ها بطور مجزا توسط یک سامانه کامپیوتری کنترل می شود. این کنترل مجزا بر هر یک از چراغ ها، تحولی شگرف در چراغ های خودرو ایجاد کرده است.
آِئودی همچنان پیشتاز دانش فنی در چراغ جلو خودروها به شمار می رود و در سال 2014 برای نخستین بار از چراغ های لیزری رونمایی کرد. البته جالب است بدانید خودروهای مجهز چراغ های لیزری هنوز هم اجازه تردد در آمریکا را ندارند.
چراغ های لیزری علاوه بر افزایش ایمنی، برد بالاتری نسبت به چراغ های ال ای دی دارند. در شرایطی که چراغ های LED از حدود 50 لامپ LED استفاده می کنند، چراغ های لیرزی که آئودی آن ها را matrix laser headlight نامیده است، دارای حدود 100 هزار آینه لیزری در خود هستند که توانایی کنترل لحظه ای چراغ توسط کامپیوتر را بسیار ارتقا می دهند. این چراغ ها علاوه بر آنکه امکان نشان دادن مجزای موانع بر رانندگان را دارند، توانایی علامت دادن به عابرین پیاده را برای عبور از خیابان دارا هستند تا عبور ایمن از خیابان را برای عابرین تضمین کنند.
اگر بخواهیم از زاویه دیگیر به قضیه نگاه کنیم، ب ام و برای اولین بار به تولید و توسعه چراغهای جلو لیزری پرداخت. چراغ جلو لیزری قرار بود اولین بار در ب ام و i8 بکار گرفته شود. اما آئودی از این تکنولوژی که پرتوهای لیزری بالا تنها در سرعت های بیش از 37 مایل در ساعت کار می کنند، در نسخه ویژه R8 LMX استفاده کرد.
ب ام و نخستین بار در نسل G11/G12 سری 7 از یک تکنولوژی جالب پرده برداشت. در این تکنولژی راننده می تواند با حرکت دست از راه دور سیستم صوتی را کنترل کند. به لطف این سامانه راننده با یک اشاره تلفنش را پاسخ می دهد یا صدای ضبط را کم و زیاد می کند. همه این ها در حالی اتفاق می افتاد که چشم راننده همچنان به جاده است.
مهمترین فناوری بکار رفته در آئودی می‌تواند آینه بغل مجازی باشد که قبلا نیز درباره آن صحبت نمودیم و گفتیم که یکی از مزایای بسیار بزرگ آن کاهش سروصدا در داخل کابین خودروی الکتریکی در زمان رانندگی به میزان 2 تا 7 درصد است. درواقع به جای آینه فیزیکی در همان جای سابق آینه بیرونی خودرو از دوربین استفاده می‌شود و تصاویر ثبت شده از طریق این دوربین‌ها در نمایشگری 7 اینچی از نوع OLED نمایش داده می‌شود. گفتنی است که این آینه برای رانندگی در شرایط مختلف مانند رانندگی در بزگراه، چرخش و پارک خودرو نیز قابل تنظیم است.
دیدگاه خود را بنویسید