آچار فرانسه رنو همین دو هفته قبل بود که شرکت نگین خودرو در اقدامی حرفهای امکان تست رنو کولئوس جدید (2017) را در ارتفاعات شمال شرقی تهران و منطقه سوهانک مهیا کرد. تستی که توسط اصحاب رسانههای تخصصی حوزه خودرو در برف و گل انجام شد. پس از گذشت یک هفته از تست اول، نگین […]
همین دو هفته قبل بود که شرکت نگین خودرو در اقدامی حرفهای امکان تست رنو کولئوس جدید (2017) را در ارتفاعات شمال شرقی تهران و منطقه سوهانک مهیا کرد. تستی که توسط اصحاب رسانههای تخصصی حوزه خودرو در برف و گل انجام شد. پس از گذشت یک هفته از تست اول، نگین خودرو با همکاری گروه اسب بخار، اقدام به برگزاری تست دیگری این بار در منطقه کویری کرد. منطقهای به نام ابوزیدآباد که قطعه دیگری از بهشت کویری کاشان برای آفرودرهاست. این تست به صورت دو روزه برگزار شد و باز هم رسانه های تخصصی حوزه خودرو نقش اول این تست را بر عهده داشتند.
مثل همه فیلمهای سینمایی که مراحل پیش تولید را پشت سر میگذارند تا تدارکات مناسب را برای استارت فیلم برداری تهیه کنند، این تست هم یک مرحله پیش تولید داشت که شامل برنامه ریزیهایی بود که از مسیر حرکت گرفته تا اسکان دو روزه و تدارکات را شامل میشد. این مرحله به کمک چند تن از همکاران رسانهایی و نگین خودرو به خوبی انجام شد تا همه آماده برداشت اول باشند.
اپیزود اول از سفرنامه تست کولئوس در محل برج نگین بود. یعنی دفنر اصلی شرکت نگین خودرو. جایی که شو روم مرکزی این شرکت نیز قرار دارد. قرار ساعت 6 صبح در محل این شرکت بود و همه تقریبا به موقع به محل قرار رسیدند. خوشبختانه به جای اتوبوس و مینی بوس، خبرنگاران با استفاده از خودروهای رنو به سمت کاشان حرکت کردند. یک دستگاه رنو سیموبل، سه دستگاه رنو داستر که یکی از آنها دودیفرانسیل بود و البته یک نیسان پیک آپ و تویوتا لندکروزر که برای سفرهای آفرودی تجهیز شده بودند. خودروها از طریق اتوبان خلیج فارس به سمت قم سپس کاشان و آران و بیدگل حرکت کردند. زیرا لوکیشن مورد نظر تیم تست کولئوس در نزدیکی آران و بیدگل قرار داشت.
رنو کولئوس با خودروبر راهی محل تست شد و زودتر از خبرنگاران به آران و بیدگل رسیده بود. محل استقرار خبرنگارن و حاضرین در تست کاملا رنگ و بوی آفرودی داشت. زیرا یک کاروان سرای قدیمی که بازسازی شده بود با امکانات سنتی محل استقرار خبرنگاران بود. بعد از رسیدن به کاروان سرا و آماده شدن برای تست راهی منطقه کویری شدیم.
ابوزید آباد منطقهای کویری با پوشش شن و ماسهای یا رمل است که در جنوب شرقی و فاصله 30 کیلومتری کاشان قرار دارد. این منطقه به دلیل بکر بودن و البته پوشش گیاهی بیشتر ( تاغ و گز )نسبت به مرنجاب، برای آفرود های نیمه حرفهای مناسب است. جادهای که از میان این منطقه می گذرد به کمک ادارات مربوطه کف سازی شده است تا عبور و مرور در آن برای همه خودروها امکان پذیر باشد. از این رو حتی خودرویی مثل رنو سیمبول نیز میتواند وارد این منطقه شود. بعد از رسیده به محلی که قبلا برای کمپ تعیین شده بود، خودروها در آن محل مستقر شدند تا لانگ شات تست آغاز شود.
قبل از آغاز تست باد لاستیکهای دودیفرانسیل ها تا 15psi کاهش یافت تا سطح تماس لاستیک با سطح بیشتر شود و هرزگردی کمتری در چرخ ها ایجاد شود. سپس هر یک از خبرنگاران و نویسندگان یک دور را به همراه یکی از آفرودرهای گروه در رمل ها طی کردند تا کمی با چم و خم کار آشنا شوند. بعد از آن دو خودروی کولئوس و داستر دودیفرانسیل میزبان یک به یک حاضرین در تست بودند. البته در کل این دو خودرو را باید در رده کراس اورها دسته بندی کرد. خودروهایی که بسیاری از کارشناسان عقیده دارند فاصله بین SUVها و MPVها را پر کرده اند. در واقع این خودروها بخشی از قابلیتهای یک شاسی بلند را به همراه کارآیی یک خودروی شهری اندازه متوسط در اختیار مالک می گذارند.
این بار قرار بود تست کولئوس در رملها انجام شود و این یعنی صحنههای زیبایی در انتظار لنز دوربین ها بود. در مسیر رسیدن به منطقه تست کولئوس ضربات کوچک ناشی از ناهمواریهای مسیر را به کابین انتقال نمیداد اما به وضوح میتوانستید صدای این ضربات را بشنوید. این خودرو در بخش سیستم تعلیق میتواند شما را در سفرهای شهری کاملا راضی کند اما در مسیرهای ناهموار با توجه به سبک و کلاس طراحی خودرو، نباید انتظار داشته باشید هیچ تکانی در خودرو ایجاد نشود. کولئوس مجهز به یک پیشرانه 2.5 لیتری 4 سیلندر است که می تواند در دور 6 هزار 171 اسب بخار نیرو تولید کند. گشتاور پیشرانه نیز در دور 4 هزار و 400 به 226 نیوتن متر میرسد. این اعداد و ارقام برای خودرویی با وزن حدود 2157 کیلو گرم چندان مناسب نیست اما عجبه نکنید. برگ برنده رنو در این خودرو استفاده از گیرباکس CVT است که اگر شیفتر ان را در حالت تیپ ترونیک به کاربگیرید، متوجه میشوید که گبرباکس خودرو ضمن هماهنگی کامل با موتور، لذت سواری را هم افزایش می دهد. البته این همه ماجرا نیست زیرا سیستم دودیفرانسیل هوشمند این خودرو نیز عملکرد قابل قبول سدارد. اما نکته مهم اینجاست که بعد از چند بار تست خودرو توست خبرنگاران، کولئوس دیکر رمغی نداشت و به این ترتیب باید کمی صبر می کردیم تا حرارت روغن گیرباکس به حد نرمال برسد.
سیستم تعلیق کولئوس به خوبی و نرمی ضربات ناشی از ناهمواریها را جذب میکند. اما به شرط آن که این ناهمواریها ارتفاع زیادی نداشته باشند زیرا سیستم تعلیق این خودرو بیشتر با هدف کاربری شهری طراحی شده است و از این رو کورس بازی زیادی ندارد. در تست رمل نوردی کمک فنرها در زمان بسته شدن یا band، به سرعت ضربه را جذب میکردند و در بخش reBand یا باز شدن با سرعت کمتری وزن فنر سوار را رها میکردند و به همین دلیل پایداری کولئوس در مسیرهای مختلف مناسب است. هر چند در طول مسیر تست گاهی کمبود گشتاور پیشرانه به وضوح احساس میشد اما، دقت عمل گیرباکس CVT باعث میشد سریع وارد مدار شود و با تقلیل ضرایب خروجی، خودرو را از بند شیبها و رملها رها سازد. پیشرانه مورد استفاده در کولئوس همان پیشرانهای است که در نیسان XTrail هم به کار رفته است. اما به نظر میرسد در کولئوس هماهنگی پیشرانه با گیرباکس بهتر از نیسان است.
نکته مهمی که در طول تست کاملا مشهود بودف دقت فرمان این خودرو بود. طوری که در فرمانگیری ها سریع اما کنترل شده عمل میکرد و به دلیل بهره مندی سیستم فرمان از سامانه الکتریکی، عملا هیچ ضربهای به دستان راننده و ستون فرمان وارد نمیشود. هر چند این فرزند خوش تیپ رنو توانست در تست رمل حتی بدون داشتن لاستیکهای خاص رمل نوردی با مشخصه Sand رو سپید شود اما، یادتان باشد کراس اورها انواعی از شاسی بلندها هستند که قابلیتهای رانندگی شهری انها بر توانایی های آفرودشان ارجهیت دارد. از این رو برخورد کف خودرو در مسیرهای پر شیب و ناهموار آفرود با سطوح چیز عجیبی نیست. با این حال کولئوس در نگاه کلی یک پکیج است که توانمند های مختلف را به طور نسبی دارد. کولئوس را باید در کنار تویوتا RAV4 و میتسوبیشی اوتلندر جزو انتخابهای خوب بازار به حساب آورد. این خودرو در مقوله طراحی یک سروگردن بالاتر از نیسان ایکس تریل قرار می گیرد اما کار سختی برای مبارزه با محبوب بازار کراس اورها یعنی هیوندای سانتافه دارد.
هر چند خبرنگاران و نویسندگان تخصصی به بهانه تست کولئوس راهی کویر شده بودند اما، در این فرصت رنو داستر دودیفرانسیل هم خودی نشان داد و توانست بر خلاف تصور بسیاری از حاضرین، عملکرد خوبی در رملها داشته باشد. ضمن این که کیفیت سواری این خودرو در مسیرهای Onroad هم خوب بود. بعد از برگزاری تست، تیم به محل کمپ اصلی یا همان قلعه قدیمی بازگشت تا بعد از گذراندن شب، صبح هنگام راهی تهران شود. تبادل نظر و بحثهای فنی را باید برداشت پایانی این سفرنامه به حساب آورد. بی شک مهمترین دستاورد این تست نگاه ویژه نگین خودرو به توانمندیهای متخصصین رسانههای خودرویی بود که باعث شد برای اولین بار یک تست واقعی در بخش خودروهای اصطلاحا شاسی بلند در ایران انجام شود.
بررسي رنو كولئوس در چنين مسيرهايي از چند جهت جالب توجه بود. نخست اينكه برف و يخ و گل عبور ا مسيرهاي ناهموار را به مراتب سخت تر مي كرد و كولئوس را بيشتر به چالش مي كشيد. نكته ديگر اينكه تا به حال اين خودرو در برف و يخ به چالش كشيده نشده و براي اولين بار در ايران كار منحصر به فرد انجام شد. واقعيت هم اينجاست كه بر خلاف چيزي كه در ايران رسم شده، چنين خودروهايي نبايد در پيست مورد بررسي قرار گيرند و بايد به اين نوع مسيرها آورده شوند. پيش از شروع تست فكرش را نمي كردم كولئوس بتواند از پس اين مسيرها بربيايد. خيلي بهتر از آن چيزي ظاهر شد كه از آن انتظار مي رفت. البته در برخي راه ها عبور كردن با آن به كمي ممارست نياز داشت. هنگام بالا رفتن از سربالايي ها در مسيرهاي ناهموار نسبتا كم جان احساس مي شد ( البته ٥ نفر در ماشين سوار بودند). فرمانش هم براي چنين مسيرهايي زيادي روان و بي حس بود. البته اين مورد در مسيرهاي شهري راحتي مناسبي براي راننده به ارمغان مي آورد. همچنين عملكرد گيرباكس در مسيرها اتوباني بايد بيشتر تست شود اما تا اينجاي كار دقتش مناسب بود. سواري اش در اين مسيرها نسبت به سواري چكشي خودروهاي آفرودي نرمتر بود. حتي در مسير برگشت با تويوتا پرادو پايين آمديم، در رديف عقب كوبش ها نسبت به كولئوس بيشتر بود.
فضاي كابينش كاملا مناسب است و حتي در رديف عقب بلند قدترين فرد شركت كننده در اين تست هم از نظر فضاي سر هم از نظر فضاي پا راحت بود. كيفيت كلي كابين هم مناسب بود اما بهتر بود به ريزه كاري هاي قسمت عقب كابين توجه بيشتري شود. به شخصه به كابين خلوت آن كه مثل خودروهاي كره اي شلوغ و گيج كننده نيست علاقه مند شدم. عملكرد مانيتور جلو عم مثل يك تبلت ساده بود و چيز پيچيده اي نداشت. مصرف سوختش با توجه به فشاري كه در اين مسيرها به آن آمد مناسب بود. البته ديفرانسيل عقب با چند كيلومتري حركت در مسيرهاي آفرودي داغ مي شد و متوقف مي سد و نياز به زمان داشت تا به حالت اول باز گردد. به همين دليل پيشنهاد مي شود با اين خودرو به تنهايي آفرود نرود. حتما يك خودرو ديگر همراهتان باشد كه در چنين مواقعي كمك كند.صندوق بارش جادار بود و عملكرد برقي و سنسور نگه دارنده اش كار را ساده مي كرد. اما بهتر بود همچون رقباي كره ايش براي آن سنسور باز شدن با تكان پا زير سپر تعبيه شود.
با توجه به تحليل بازار در چند وقت اخير به اين نتيجه رسيده ام كه محصولات رنو با سبك جديد طراحي مقبوليت بيشتري در ايران دارند و مثل مدل هاي قبلي مثل سفران و فلوئنس كم طرفدار نيستند. كولئوس تنها از نظر امكانات رفاهي از رقباي كره اي عقب تر است، اما در ساير ويژگي ها حس متفاوت سواري با يك خودرو اروپايي را تداعي مي كند. به نظرم اين خودرو هم برخي از ويژگي هاي شاسي بلندهايي نظير كيا سورنتو و اوتلندر را دارد هم ويژگي هاي شاسي بلندهاي كوچكتر مثل توسان و اسپتريج.
همچنين حضور متخصصان آفرود در اين تست و راهنمايي گزارشگران اقدامي حساب شده و مناسب بود. چرا كه با راهنمايي مناسب هم خطر سفر را كم كردند هم باعث شدند اين تست علمي تر باشد و واقعا قابليت هاي خودرو آشكار شود. چرا كه متاسفانه در كشور ما مد شده بعضي نويسنده هاي خودرو تا اسم تست به ميان مي آيد تنها به دنبال گاز دادن و فشار آوردن بي جا به خودرو هستند، بدون اينكه نكته مناسبي از سواري آن درك كنند.
دیدگاه خود را بنویسید