تاریخچه خودروهای پرنده / ترافیک به آسمان می‌رود؟

سخن‌ام را به یاد بیاورید: «تلفیق هواپیما و خودرو در راه است. شاید مضحک به نظر برسد اما از راه خواهدرسید.» این گفته هنری فورد در سال 1940 بود و همان‌طور که او گفته بود، آنها بالاخره از راه رسیدند. در طول سال‌های اخیر شاهد توسعه روزافزون خودروهای پرنده بوده‌ایم اما با این وجود هنوز هم هیچ‌یک از خودروهای پرنده حتی آنهایی که کامل به‌نظر می‌رسند به تولید انبوه نرسیده‌اند. یادش بخیر زمانی بود که مردمان دهه 70 و 80 میلادی تصور می‌کردند در سال 2000 همه خودروها پرنده می‌شوند اما اکنون در سال 2017 هستیم و هیچ خبری از خودروهای پرنده نیست و این خودروها کماکان ستاره فیلم‌ها و انیمیشن‌های علمی و تخیلی هستنند!

گرافیست‌ها و آینده‌نگران در قرن گذشته، ظاهر خودروهای پرنده را پیش‌بینی کرده بودند و ظاهر نمونه‌های امروزی هم با پیش‌بینی‌ها تفاوت چندانی ندارد. شاید در مقایسه با سایر جلوه‌های تکنولوژی که امروزه با آنها سروکار داریم، از خودروها گرفته تا تلویزیون‌ها و تلفن‌های همراه، خودروهای پرنده هنوز هم بدوی به‌نظر برسند اما نباید فراموش کرد این پدیده نزدیک به یک قرن طول کشیده تا به این‌جا برسد.

1841: واگن هوایی Henson Aerial

در سال 1841 میلادی و سال‌ها پیش از برادران رایت، ویلیام ساموئل هِنسون و جان استرینگفِلو اولین وسیله نقلیه پرنده تاریخ را اختراع کردند و به ثبت رساندند. هرگز نمونه عملکردگرای این طرح ساخته نشد اما در نقشه‌های ارائه شده، طول بال‌ها به بیش از 45 متر می‌رسید. این اختراع، درحقیقت یک هواپیما بود اما به دلیل این‌که بر پایه یک واگن باربری ساخته شده بود، می‌توان آن‌را اولین خودرو پرنده تاریخ در نظر گرفت.

1917: خودرو پرنده Curtiss

آئروپلین Glen Curtiss در سال 1917 در نیویورک رونمایی شد. خودرو پرنده Curtiss از بدنه آلومینیومی و شیشه‌های پلاستیکی بهره می‌برد و برای راحتی سرنشینان، برخوردار از گرم‌کننده برای سرنشینان بود. به‌نظر می‌رسید Curtiss قابلیت پرواز داشته باشد اما به‌دلیل وقوع جنگ جهانی، این اتفاق هرگز نیافتاد.

1921: خودرو پرنده Tampier

خودرو پرنده Tampier تاحدودی شبیه به ساخته Curtiss بود و از بال 2طبقه برای پروازهای طولانی‌تر بهره می‌برد. هم‌چنین Tampier به لطف 4 چرخ، می‌توانست هم‌چون یک خودرو روی مسیر حرکت کند. این خودرو پرنده در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1921 رونمایی شد و توانست بیش از 2 ساعت را با حداکثر سرعت 24.1 کیلومتربرساعت داخل شهر حرکت کند اما هیچ گزارشی از به پرواز درآمدن آن در دسترس نیست.

1923: Pitcairn PCA-2

اتوژیرو‌ها را باید نیاکان خودروهای پرنده دانست و PCA-2 ساخته Harold F. Picairn اولین خودرو پرنده بود که عموم مردم می‌توانستند آن‌را خریداری کنند. هم‌چنین اولین هواپیمای بالدار روتوری بود که مجوز پرواز در ایالت‌متحده را دریافت کرد. این خودرو پرنده در دوره ریاست‌جمهوری Herbert Hover، در حین بدلکاری بر فراز کاخ سفید، در محوطه کاخ سقوط کرد!

1937: آئروموبیل Waterman

این آئروموبیل توسط والدو واترمَن طراحی و ساخته شد و از موتور 6 سیلندر Studebaker به توان یکصد اسب‌بخار بهره می‌برد. آئروموبیل واترمن به لطف طول زیاد بال‌هایش به‌راحتی می‌توانست به پرواز در بیاید. واترمن در دهه 40 و 50 میلادی سخت کوشید تا این ایده ‌را به تولید انبوه برساند اما علی‌رغم کوشش‌های وی، فقط 5 دستگاه از آئروموبیل واترمن به تولید رسید.

1947: ConVairCar Model 118

خودرو ConVairCar یکی از اولین و موفق‌ترین خودروهای پرنده بود که در نوامبر 1947 بر فراز کالیفرنیا اولین پرواز موفق خود را تجربه کرد. Theodore P. Hall این خودرو پرنده را برای Consolidated Vultee Aircraft طراحی کرده بود. یک ساعت پرواز آزمایشی ConVairCar به دلیل اتمام سوخت متوقف شد. یک فرود اضطراری پس از آسیب جدی به بال‌ها، تقریبا  این خودرو را نابود کرد. البته این حادثه هیچ خسارت جانی را به همراه نداشت اما مرگ ConVairCar را رقم زد.

1953: Leland Autoplane

Leland Bryan از کمپانی بیوک در اوج شکوه خودروهای پرنده، یک نمونه مختص به خودش را طراحی کرد و ساخت. این خودرو پرنده از بال‌های جمع‌شونده و یک ملخ در عقب بهره می‌برد که چه روی زمین و چه بر فراز آسمان، آن‌را به حرکت درمی‌آورد. Bryan در سال 1974 در طول برگزاری یک اجرای نمایشی هوایی، سوار بر پروتوتایپ این خودرو پرنده سقوط کرد و جان خود را از دست داد.

1959: فورد Levacar

فورد Levacar در زمان خود بسیار آینده‌نگر بود زیرا برخلاف سایر خودروهای پرنده، فاقد چرخ بود و توسط موتورهای جتی که در طرفین کابین قرار داشت،  چند سانتی‌متر از سطح زمین بالا می‌آمد تا بر فراز سطح آسفالت حرکت کند. Levacar قادر بود به حداکثر 804 کیلومتربرساعت دست پیدا کند؛ البته از نظر تئوری! فورد Levacar هیچ‌گاه به تولید نرسید زیرا ساخت آن بسیار پیچیده بود.

1966: Aero-Car

خودرو پرنده Aero-Car اولین خودرو پرنده با بال‌های جمع‌شونده بود که می‌توانست از یک وسیله نقلیه به شکل و شمایل نزدیک به یک خودرو روی زمین، به هواپیمایی بر فراز آسمان تبدیل شود. پروتوتایپ‌های آزمایشی Aero-Car توانستند به حداکثر سرعت یکصد کیلومتربرساعت روی زمین و 177 کیلومتربرساعت بر فراز آسمان دست پیدا کنند. Aero-Car یکی از کاراکترهای انیمیشن The Planes در سال 2013 بود که توسط دیزنی ساخته شد!

1973: AVE Mizar

این خودرو پرنده به سادگی Cessna Skymaster را روی سقف یک دستگاه فورد Pinto سوار کرده بود و AVE Mizar نام داشت. این خودرو پرنده برای برخاستن از سطح زمین، به قدرت موتور هواپیما و موتور خودرو نیاز داشت و برای توقف به هنگام نشستن، ترمز هر 4 چرخ وارد عمل می‌شدند. AVE Mizar در طول پرواز آزمایشی خود که 73 دقیقه طول کشید، تصادف سختی را تجربه کرد و باعث نابودی خودش و مرگ سرنشینش شد و نام آن به تاریخ پیوست.

1990: The Sky Commuter

این کانسپت پرنده، در آخرین حراجی با قیمت 71 هزار و 500 دلار به‌فروش رسید و در دهه 80 میلادی توسط تعدادی از مهندسین بوئینگ، طراحی و ساخته شده بود. The Sky Commuter از موتور توربینی بهره می‌برد و برخلاف سایر خودروهای پرنده که تلفیقی کودکانه از هواپیما با خودرو بودند، ظاهر پیشرفته‌ای داشت. بوئینگ 6 میلیون دلار هزینه را صرف توسعه این خودرو پرنده کرد ولی هیچ‌گاه به پرواز در نیامد.

2003:M400 Skycar

اولین خودرو پرنده تاریخ با قابلیت برخواستن و نشستن به‌صورت عمودی، M400 بود که توسط Paul Moller طراحی شد. M400 پروازهای خود را با موفقیت پشت سر گذاشت ولی در سال 2003 از Moller به‌دلیل فروش سهام‌های ثبت نشده به مردم شکایت شد. Moller سهام‌های شرکت ثبت نشده‌اش را به بیش از 500 نفر در سراسر دنیا فروخته بود که 5.1 میلیون دلار ارزش داشتند اما فقط 50 هزار دلار جریمه شد. شرکت Moller International هنوز هم فعال است.

2006: Terrafugia Transition

بالاخره پس از سال‌ها کوشش در این بستر، کمپانی Terrafugia خودرو پرنده‌ای را در سال 2009 معرفی کرد که با قیمت 196 هزاردلار قابل خریداری بود. Terrafugia اولین پرواز موفق خود را در سال 2009 تجربه کرد ولی کمپانی هنوز هم در حال توسعه و تکمیل آن بوده و امیدوار است که بتواند نسخه نهایی را هر چه سریع‌تر راهی بازار کند.

2011:The Flying Maruti

سرمایه‌گذار هندی به نام A.K. Vishwanath قسم خورده بود که خودرو پرنده‌اش به نامFlying Maruti می‌تواند پرواز کند. این خودرو پرنده بر پایه یک دستگاه سوزوکی شکل گرفته بود که ملخ‌ها روی سقف تعبیه شده بودند. گلگیرهای بیرون زده، باعث ایجاد خلا زیر بدنه می‌شدند تا Maruti بتواند به پرواز در بیاید. Vishwanath به یاد کمپانی DeLorean که ستاره فیلم بازگشت به آینده بود، کمپانی B’Lorean را تاسیس کرد!

2013: Aeromobil

Aeromobil، روی سادگی و زیبایی تاکید دارد و بی‌شک در میان خودروهای پرنده تولیدی، همه خریداران تمایل به خرید Aeromobil دارند. این خودرو پرنده به راحتی در هر پارکینگ استانداردی جای می‌گیرد و فقط به چند 100 متر مسیر نیاز دارد تا به پرواز در بیاید. Aeromobil، کامل‌ترین خودرو پرنده حال حاضر دنیا به‌شمار می‌رود و توانسته در سال 2010، مجوز پرواز را از اسلوواکی دریافت کند.

2013:Aero

مهندس هوافضای ناسا با نام IlanKroo با همکاری Larry Page؛ بنیان‌گذار گوگل، در سال 2013 خودرو پرنده ساده‌ای را با 8 ملخ طراحی کرد. این کانسپت که Aero نام دارد، فعلا روی کاغذ بوده ولی طراح آن امیدوار است که به‌زودی بتواند آزمایشات با آن‌را آغاز کند. به گفته منتقدین، Aero پیشرفته‌ترین خودرو پرنده در دنیا خواهد بود اما در صورت ساخته شدن، به‌دلیل پیچیدگی فنی بالایی که دارد، چند میلیون دلار قیمت خواهدداشت و از این حیث، بازهم از Aeromobil عقب می‌ماند.

وقتی مرز زمین و آسمان درهم می‌شکند!

JurajVaculik نه یک مهندس است و نه یک هوانورد اما مدعی است که اولین خودرو پرنده تولید انبوه دنیا را خواهد ساخت. این خودرو پرنده با الهام از ده‌ها خودرو پرنده فیلم‌های سینمایی علمی-تخیلی و انیمیشن‌ها متولد شده با این تفاوت که واقعا می‌تواند روی زمین و بر فراز آسمان‌ها به حرکت در بیاید. خودرو پرنده مورد بحث، چیزی نیست جز Aeromobil و JurajVaculik هم کسی نیست جز خالق آن.

به گفته Juraj، آزادی سفر ایده اولیه شکل‌گیری Aeromobil بوده است. او اذعان دارد که این تفکر، در همه انسان‌ها ریشه دارد و می‌گوید: «من در کشوری زندگی کردم که در گذشته کمونیست بود و به آن‌سوی رودخانه دانوب در اتریش می‌نگریستم و زندگی را در آن‌سوی مرزها تجسم می‌کردم. بر اساس تجربیات شخصی من در طول سال‌های اخیر که دیده‌ام چگونه یک گروه کوچک اما توانمند می‌توانند همه چیز را دگرگون کنند، گروه کوچک AeroMobil هم آمده‌اند تا انقلابی را در صنعت خودرو و هوایی ایجاد کنند.»

Juraj یکی از افراد کلیدی در جنبش Velvet Revolution بود و در جوانی، در رشته تئاتر تحصیل کرده بود. اما حالا در مسیری کاملا متفاوت از آن‌چه که تا به این‌جا پیموده است، زمین و آسمان را در هم می‌آمیزد. به گفته وی، زیرساخت‌های حمل‌ونقل در سراسر دنیا در حال عوض شدن است و او می‌خواهد نقطه تلاقی بین زمین و آسمان را بیابد.

وی در این‌باره می‌گوید: «زمانی‌که تلفن‌های همراه وارد بازار شدند را به یاد دارید؟ بسیاری بر این عقیده بودند که آنها وسایلی نمایشی هستند و هرگز فراگیر نخواهند شد اما ببینید حالا چه اتفاقی افتاده است. خودروهای پرنده هم از چنین پتانسیلی برخوردار هستند.»

اسلوواکی که مهد Aermobil است، با سیلیکون‌ولی در ایالت‌متحده قابل مقایسه نیست اما آمار تولید خودرو نسبت به وسعت این کشور، در رتبه اول در دنیا قرار دارد که البته همه آنها صادر می‌شوند. گروه خودروسازی پژو-سیتروئن، هم‌چنین فولکس‌واگن تاسیسات بزرگی را برای تولید خودروهای مختلف در این کشور دارند و به‌زودی، جگوار-لندروور نیز با ساخت کارخانه یک بیلیون پوندی در اسلوواکی، به رونق هرچه بیش‌تر این کشور کمک خواهد کرد.

بنابراین، اسلوواکی شاید سیلیکون‌ولی نباشد اما دانش تولید خودرو در بالا را داراست. هزینه‌های پایین تولید و راه‌های ارتباطی با اروپا، یکی دیگر از مزیت‌های تولید در این کشور است. جائی‌که استارت‌آپ‌های تولیدی و نوآورانه، به‌راحتی می‌توانند مجال بروز پیدا کنند.

شرکت Aeromobil در سال 2010 تاسیس و اولین پروتوتایپ آن نام V2.5 در سال 2013 متولد شد. شاید این محصول درحال‌حاضر ابتدایی و پیش‌‌پاافتاده به نظر برسد اما در زمان خود، یک شاهکار به‌شمار می‌رفت. V2.5 توانست با موفقیت به پرواز دربیاید اما در مسافت طولانی بلکه در مسافت کوتاه.

10 ماه بعد، نسخه V3.0 معرفی شد که حاصل تلاش بی‌وقفه تیم 12 نفره‌ای از متخصصین این کمپانی بود. این نسخه توانست در بخش‌های مختلفی، اختراعات متعددی را به ثبت برساند که مشابه آن‌را فقط می‌توان در کمپانی‌هایی نظیر ناسا و بوئینگ مشاهده کرد.

Juraj در این مورد می‌گوید: «ما نسخه V3.0 را در وین رونمایی کردیم که لحظه‌ای مملو از احساسات و انگیزش برای من بود. علی‌رغم بازخورد بی‌نظیر بازدیدکنندگان، بازهم افرادی پیدا می‌شدند که معتقد بودند ساخت یک خودرو پرنده توسط یک تیم کوچک اهل اسلوواکی نمی‌تواند حاصل مطلوبی داشته باشد!»

در این‌جا بود که Juraj به دنبال سرمایه‌گذاران بیش‌تری رفت تا بتواند بودجه بیش‌تری به کمپانی تزریق کند و پس از این اقدام موفقیت‌آمیز بود که نسخه V4.0 متولد شد. یکی از این سرمایه‌گذاران، آنتونی شِریف نام دارد که سرمایه‌گذاری‌های متعددی را در مک‌لارن و فیات انجام داده و یکی از افراد کلیدی پشت‌پرده SLR بوده. به گفته Juraj وقتی که آنتونی برای بازدید Aeromobil آمد، در حدود 20 دقیقه تمام به تمامی جزئیات آن می‌نگریست و پس از ابراز علاقه‌ به این پروژه، با سرمایه‌گذاری در آن موافقت کرد تا راه برای تولید انبوه‌اش هموار شود.

برخی از همکاران این پروژه می‌گویند اگر تابه‌حال خودرو پرنده‌ای ساخته نشده به این دلیل بوده که امکانات و تخصص ساخت آن وجود نداشته اما حالا این امکان وجود دارد و رویا می‌تواند به واقعیت تبدیل شود. هرچند تلفیق 2 صنعت خودروسازی و هوانوردی که از پیچیده‌ترین وسایل نقلیه در دنیا هستند، کار ساده‌ای نیست.

وجود نرم افزارهای پیشرفته و شبیه‌سازهای کامپیوتری، به معنای این است که حالا امکانات برای ساخت یک وسیله نقلیه پیچیده زمینی و هوایی میسر است و همه‌چیز را پیش از آزمون عملی، می‌توان در دنیای مجازی شبیه‌سازی کرد.

نسخه V3.0، بیش از 50 ساعت پرواز را با موفقیت و بدون مشکل پشت سر گذاشت و حالا نسخه V4.0 انتظارات را بیش‌ازپیش از یک خودرو پرنده بالا می‌برد. مرحله بعدی برای Aeromobil، ساخت پروتوتایپ نهایی آن است. هم‌چون یک هواپیما به لطف استفاده از متریال‌های سبک وزن، بیشینه وزن V4.0 به هنگام برخاستن، 960 کیلوگرم (720 کیلوگرم بدون سوخت و سرنشین) است.

به لطف استفاده گسترده از فیبرکربن، وزن به حداقل کاهش یافته. فرم بدنه، حد متعادلی از یک هواپیمای شخصی و یک خودرو را در ذهن تداعی می‌کند اما فیبرکربن به‌کار رفته در آن، به‌قدری است که حتی از سوپراسپرت هم بیش‌تر است.

شاسی آن از نظر ساختاری مشابه به مونوکیج مک‌لارن با لوله فیبرکربنی و نقطه جذب ضربه تصادف آلومینیومی در جلو است. 2 ورودی هوا در پشت درب، جریان هوا را به سوی نیرو محرکه ارسال می‌کند. نیروی محرکه درست در پشت کابین قرار دارد و اتصالات بال‌ها نیز به این بخش متصل هستند. این اتصالات به لطف استفاده از متریالی که در علم هوافضا کاربرد دارد، می‌تواند تا 6 برابر ایمنی تعریف شده و استاندارد، مقاومت کند.

خود بال‌ها نیز از فیبرکربن ساخته شده‌اند و در عرض 3 دقیقه به V4.0 این امکان را می‌دهند که از خودرو به یک هواپیما تبدیل شود. این خودرو پرنده از نمای عقب شبیه به خودروهای مسابقه‌ای لمان در کلاس LMP1 است. دیفیوزر بزرگ عقب و چراغ‌های باریک عمودی در کنار اتصالات چرخ‌های عقب به بدنه، این ادعا را ثابت می‌کند. V4.0 به هنگام حرکت روی زمین، به سپر عقب هم احتیاج دارد که در زمان پرواز، این سپر جمع می‌شود تا آیرودینامیک را خدشه‌دار نکند.

آئروموبیل V4.0 نزدیک به 6 متر طول دارد که برای یک کنترل معقول مناسب به نظر می‌رسد زیرا تقریبا  هم اندازه یک هواپیمای شخصی تک‌نفره است. برای پرواز با V4.0 نیازمند گواهینامه PPL هستید. البته رانندگی با آن دشوارتر به‌نظر می‌رسد زیرا پارک با یک خودرو 6 متری و تناسباتی متفاوت از یک خودرو، بی‌شک آسان نخواهد بود.

یک موتور 4 سیلندر 2 لیتری مجهز به توربوشارژر، به‌عنوان ژنراتور برای نیرو بخشیدن به 2 موتور الکتریکی عمل می‌کند که می‌توانند 110 اسب‌بخار نیرو را به چرخ‌های جلو انتقال دهند. در حالت پرواز، قدرت خروجی به 300 اسب‌بخار افزایش می‌یابد، توربینی را به گردش در می‌آورد و می‌تواند مسافت 750 کیلومتر را با 75 درصد سرعت بپیماید.

با نشستن درون کابین، حس می‌کنید سوار بر یک سوپراسپرت شده‌اید! شیشه‌های باریک و کوتاه، صندلی‌های ثابت و کابین خلوت، این حس را منتقل می‌کنند. آئروموبیل V4.0، 1.2 میلیون دلار قیمت‌گذاری شده است و در لیست خریداران آن می‌توان افراد مشهوری هم‌چون هریسون فورد و برخی از خوانندگان مشهور را مشاهده کرد.

Juraj در پاسخ به این سئوال که چرا حالا آئروموبیل را عرضه می‌کند، پاسخ می‌دهد: «به این دلیل که ما به چنین فناوری‌ای نیازمندیم. باید سفرهایی با مسافت‌های متوسط به کوتاه‌ترین زمان ممکن برسند و سریع‌تر شوند. بانک جهانی پیش‌بینی می‌کند این صنعت در طول دهه آینده، بیش از 8 تریلیون ارزش پیدا می‌کند و چین و آفریقا، بزرگ‌ترین بازارهای آن خواهندبود. در این میان، آئروموبیل است که به‌عنوان اولین و کامل‌ترین خودرو پرنده دنیا، تاریخ‌ساز می‌شود.»

تاکسی پرنده ایده ی جدید اوبر

تجربه پرواز با تاکسی‌های پرنده

سریع ترین پرنده های آهنی دنیا

رویای پرواز با ماشین پرنده

-در حالت هواپیما: حداکثر سرعت 360 کیلومتربرساعتمصرف سوخت-در حالت خودرو: 3.5 لیتر در یکصد کیلومتر

-در حالت هواپیما: 6.4 لیتر در یکصد کیلومتر