دنیا به ماشین‌های عجیب و غریب احتیاج دارد، مخصوصا از انواع دست‌ساز! این جمله را مالک نیسان پائو این شماره تخت‌گاز می‌گوید. صاحب هاچ‌بک مکعبی‌شکلی که شبیه هیچ‌کس نیست! شاید در نگاه اول چند خودرو رترودیزاین از جمله فیات 500 و کیا سول مدرن را به یاد بیننده بیاورد اما در نهایت آن‌قدر ویژه ساخته […]
جوان خودرو بررسی می‌کند
چشم، چشم، بی‌ابرو
از روبه‌رو که در بحر آقای پائو می‌روید چهره انسانی کچل با چشم‌های درشت خیره در ذهن‌تان نقش می‌بندد که طفلکی حتی از نعمت ابرو هم بی‌بهره است. چیزی شبیه چهره پیرلوئیجی کولینا، داور مشهور مسابقات فوتبال! البته به سبک انسان‌های قدیمی‌تر که عموما روی صورت‌شان خال‌های درشت داشتند، پائو هم چند خال ریز و درشت روی صورت خود دارد. مه‌شکن‌ها و راهنماهایش را می‌گویم.
سپر آلیاژی مات. برآمدگی‌های عمودی روی درپوش موتور. آنتن روی ستون A، باربند و آینه‌های جانبی پایه‌دار همه و همه نمایی دلنشین اما خنگ و ساده از پائو می‌سازند. هم‌چنین ستون‌های ایستاده، برآمدگی‌های سه‌گانه نمای جانبی و چراغ‌های گرد و برجسته انتهای خودرو که چینشی شبیه به چراغ راهنمایی‌ورانندگی دارند در هرچه نمکین‌تر شدن چهره این خودرو نقشی بی‌بدیل ایفا می‌کنند.
پنجره‌ها ارتفاع زیادی دارند و مستقیم این احساس را در وجود بیننده پدید می‌آورند که خودرو سقفی بلند دارد. احساسی که به یک نتیجه جالب منتهی می‌شود: «پائو به‌رغم این‌که یک هاچ‌بک 2 در کوچک است اما می‌تواند میزبان افراد قدبلند نیز باشد.» یک خبر خوش برای بسکتبالیت‌ها و والیبالیست‌هایی که عاشق یک ماشین کوچک تودل‌برو هستند و می‌خواهند از آن یک نمونه کاستوم‌مید دربیاورند. البته خبر بد این‌جاست که سعادت بازسازی پائو با این تیراژ اندک نصیب هر کسی نمی‌شود.
قلب مهربان
درپوش موتور یک پائو استاندارد را که بالا بزنید با یک پیشرانه نحیف یک لیتری مواجه می‌شوید. هزار سی‌سی حجم و 50 اسب‌بخار ناقابل قدرت که در نمونه کارخانه‌ای با وساطت یک گیرباکس 5 سرعته دستی یا 3 سرعته اتوماتیک راهی لاستیک‌ها می‌شود. اما یک پائو اختصاصی که نباید از پیشرانه و سیستم انتقال قدرت استاندارد بهره ببرد. به نظر شما باید بهره ببرد؟ مشخص است که پاسخ شما نیز منفی خواهد بود. همین شده که مالک خودرو نیز با تعویض سرسیلندر و میل‌سوپاپ‌ها، هم‌چنین بهره از یک جعبه‌دنده متفاوت خودکار، مشخصات فنی و قلب مهربان پائو را دست‌خوش تغییرات دلخواه کرده. البته سیستم فنربندی و ارتفاع خودرو نیز متناسب با کاربری و توان آن تغییراتی در راستای ارتقاء عملکرد به خود دیده است.
سبد بسکتبال
در فضای داخلی پائو که قرار می‌گیرید خودرویی ارزان اما کلاسیک و دلنشین را در مقابل دیدگان خود خواهید یافت. خودرویی که فضای داخلی شامل داشبورد و رودری‌هایش نیز به همان رنگ آبی-طوسی بدنه درآمده‌اند و روکش ترکیبی چرم کرم و قرمز سیر صندلی‌هایش را مزین کرده‌اند.
داشبورد و اداوت‌اش به سبک خودروهای دهه 60 میلادی بسیار ساده و کم‌تعداد هستند و پوشش کرم‌رنگ ستون فرمان بیش از هر خودرو دیگری-حتی نمونه‌های هم‌‌مدل از نظر سال تولید- نمایان‌تر است. گرچه می‌بایست برجسته و صدالبته جذاب‌ترین بخش کابین را پشت‌آمپر دوار و بزرگی دانست که گویی از فیات 500 به عاریت گرفته شده. ترکیبی زیبا از رنگ‌های چرک‌مرده که با غربیلک سه پره و دست‌ساز فرمان کامل می‌شود.
اختصاصی و جزئی‌ترین تغییر کابین را نیز می‌توان در سبدهایی مشاهده کرد که به رودری‌ها چسبیده‌اند و یک‌راست آدم را به دنیای توپ و تور بستکبال می‌برند. محلی که می‌توان به‌عنوان جالیوانی یا سبدی برای زباله‌های درشت از آن بهره گرفت و در عین شدت سادگی، دلچسب و خاص است. در مجموع گرچه ذات پائو به‌هیچ‌عنوان اسپرت و پرجنب وجوش نیست، دخالت‌های مالک این مدل را به یک خودرو با فضایی اسپرت و هیجان انگیز بدل کرده که قرار است مانند یک دوست کوچولو رفیق اوقات تنهایی او باشد. رفیقی که به پشتگرمی آن می‌توان دل را به جاده زد و اندکی از هیاهو شهر و روزمرگی فاصله گرفت. پائو در دنیای ماشین به کودک خردسال پرهیجانی می‌ماند که نه‌تنها هرگز قرار نیست بزرگ شود، بلکه با خودش قرار گذاشته با کودک درون همه انسان‌ها- حتی عبوس‌ترین‌هایشان- اخت شود و بنا را بر بازی و ماجراجویی‌های کودکانه بگذارد.
چرا پائو؟
راست‌اش را بخواهید برای من یک سئوال ساده پیش آمده. چرا پائو؟ وقتی این‌همه ماشین برای کاستومایز کردن وجود دارد چرا باید یک پائو کم‌تیراژ را برداریم و از فرم استاندارد خارج کنیم؟ حیف نیست؟ فکر می‌کنم سئوال من پرسش بسیاری از شما نیز باشد.
من خیلی به این سئوال فکر کردم و در نهایت به پاسخی رسیدم که مانند بسیاری از این ماشین‌بازی‌ها و دستکاری‌ها در ظاهر و باطن و خودروها ریشه در دوران ساده و در عین حال به شدت پیچیده کودکی دارد. دورانی که بیش از هر چیز به دیده‌های یک کودک از جهان اطراف و حتی اسباب‌بازی‌هایش بازمی‌گردد. در این جهان بی‌حدومرز، ایده‌پردازی و انگیزش خیال انتها ندارد و مانند دنیای حقیقی سرشار از انواع محدودیت‌ها نیست. در دنیای کودکانه یک پائو می‌تواند نقش فراری و لامبورگینی را بازی کند یا چون هامر از دیوار راست بالا برود. همه ما طی دوران کودکی دنیایی برای خود داشته‌ایم. جهانی که همواره پشتیبان روح و روان و خواسته‌های ماست. این‌جاست که شخصی‌سازی یک پائو ارزش و معنایی بدون قیمت می‌یابد.
نیسان پائو این شماره شاید خودرویی نباشد که بتوان از آن به‌صورت روزمره بهره گرفت اما تردید نداشته باشید که می‌توانید در روزهای گرم تابستان حین راندن در یک جاده خلوت که زیر سایه‌سار درختان سر به آسمان سائیده امتداد می‌یابد، با پائو به دنیایی دیگر سفر کنید، شیشه پنجره خود را تا انتها پائین بیاورید و از نوازش آهسته باد در موهایتان لذت ببرید. با یک پائو کاستوم‌مید می‌توان همه رویاهای کودکی را مرور کرد و از دنیای کودک درون لذتی وصف ناشدنی نصیب خود کرد.
نوشته: روزبه خندان
دیدگاه خود را بنویسید