پایگاه خبری رسمی خودرو و صنایع وابسته
شماره مجوز ۸۲۱۸۶ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

صنعت خودرو- خط تولید سایپا

صنعت خودرو و قطعه سازی لبِ پرتگاه! / بدهی و بیکاری نتیجه مقاومت در برابر افزایش قیمت

مخالفت ها با گرفتن دست صنعت خودرو تنها بیکاری و بدهی در پی داشته است. به گزارش پایگاه خبری رسمی جوان خودرو داستان صنعت خودرو ایران در نوع خودش بی همتاست. از طرفی تحریم های این صنعت مدت هاست که آغاز شده و با افزایش نرخ ارز و کاهش توان تولیدکنندگان، تولید و در نتیجه […]

میلاد میرعابدینی
سه شنبه - ۲۰ آذر ۱۳۹۷

مخالفت ها با گرفتن دست صنعت خودرو تنها بیکاری و بدهی در پی داشته است.

به گزارش پایگاه خبری رسمی جوان خودرو

داستان صنعت خودرو ایران در نوع خودش بی همتاست. از طرفی تحریم های این صنعت مدت هاست که آغاز شده و با افزایش نرخ ارز و کاهش توان تولیدکنندگان، تولید و در نتیجه عرضه خودرو کاهش یافته است و از طرفی مقاومت های بسیار در برابر رفع مشکلات این صنعت ادامه دارد. کاهش توان قطعه سازان داخلی به دلیل عدم دریافت مطالبات از خودروسازان، تحریم های بانکی که مانع از جابجایی پول بین قطعه سازان و تولید کنندگان مواد اولیه خارجی شده است به همراه هزار و یک مشکل دیگر باعث شده حالا خطوط تولید خودروسازان خالی از قطعه بماند. در نتیجه تقاضا در بازار از عرضه پیشی گرفته است تا دلال ها نبض بازار را به دست گیرند.

در شرایطی که قیمت بعضی از خودروها در بازار آزاد حتی تا 3 برابر افزایش یافته است، هنوز در کارخانه قیمت پایینی دارند که اصلا تولید انها صرفه اقتصادی ندارد. جالب آنکه دولت، مجلس و نهادهای نظارتی با افزایش قیمت خودرو مخالفت می کنند و این به آن معنی است که یک بنگاه تولیدی- اقتصادی باید کالایی را ارزان تر از قیمت تمام شده تولید کند! روندی که نه علمی است، نه عرفی و نه عقلانی. روشی که امروز از سوی مسئولین و به خصوص وزارت صمت برای تولید خودرو در دو خودروساز بزرگ کشور در پیش گرفته شده است، به این معنی ارزان فروشی است. حالا سوال اینجاست که کدام بنگاه صنعتی- اقتصادی در جهان توانسته با این تئوری به سود دهی برسد، زیان های انباشته را جبران کند، کارآفرین باشد و به توسعه فنی و اقتصادی دست پیدا کند؟

صنعت خودرو ایران، صنعت مونتاژکار، صنعت بی رمق، صنعت … هر چه که باشد، امروز وجود دارد و صدها هزار نفر در این صنعت اشتغال دارند. حالا سوال اینجاست، آیا مخالفان همه تئوری های نجات این صنعت و کمک به پاگرفتن دوباره آن قصد دارند از صنعت خودرو عبور کننند؟ آیا آنها قصد دارند به بیکاری روز افزون در کشور اضافه کنند؟ آیا می توانند چشمشان را بر تاثیر صنعت خودرو بر 4 درصد تولید ناخالص ملی و اقتصاد کشور ببندند؟ در حالی که حتی قیمت میخ و ماست هم در بازار افزایش یافته است که نه ارزبری دارند و نه فرایند های پیچیده تولید، چگونه انتظار دارند قیمت خودروهایی که دست کم 6 هزار قطعه دارند و با دست کم 1200 فرایند ساخته شده اند بدون افزایش باقی بماند؟

مقاومت هایی که در ماه های اخیر در برابر افزایش قیمت خودرو از سوی دولت، مجلس و عده ای از منتقدان صورت گرفته است چه دستاوردی جز افزایش بدهکاری در این صنعت ، کاهش نیروی انسانی در حوزه قطعه سازی و شرکت های پیمانکار خصوصی داشته است؟ از دست دادن زمان، انرژی و بیکاری بزرگ ترین دستاوردی است که در ماه های اخیر از سوی مخالفان کمک به صنعت خودرو در کاشت و داشت شده است. در حالی که هر روز که می گذرد کشتی صنعت خودرو بیشتر به گِل می نشیند، باز هم مقاومت ها در برابر افزایش قیمت خودرو، پرداخت تسهیلات بانکی با نرخ سود پایین و روشن کردن چراغ تولید در کشور ادامه دارد.

نکته بسیار مهم در این شرایط این که مخالفان و منتقدان صنعت خودرو حتی یک پِلن منطقی و علمی برای برون رفت از این شرایط ارائه نمی کنند. بسیار خب قبول، صنعت خودرو با فرمانی که تا به امروز رفته است، نتوانسته به مقصدی برسد که خودروسازان بزرگ جهان رسیده اند. اما برای برون رفت از این شرایط چه باید کرد؟ آیا باید تولید تعطیل بماند و کارگران بیکار؟ امروز دو خودروساز کشور هر کدام دست کم در گام نخست به 6 هزار میلیارد نقدینگی نیاز دارند تا بتوانند دوباره چرخ تولید را در یک بازه زمانی راه بیندازند و با استفاده از پتانسیل های بازار شب عید و پرداخت بدهی به قطعه سازان در مسیر رو به جلو با سرعتی رو به افزایش حرکت کنند. این تنها یک گام مثبت است برای جلوگیری از بیکاری و تعطیلی بیشتر.

شاید وقت آن رسیده تا به جای مخالفت های تنگ نظرانه با افزایش قیمت خودرو، کمک تسهیلاتی دولت و حفظ همین صنعت به قول منتقدین مونتاژکار، برای آینده ان استراتژی ترسیم کرد تا در دوران آینده با چنین مشکلاتی رو به رو نشود. شاید وقت ان رسیده که دولت صنعت را به متخصصین و مهندسان بسپارد. شک نکنید اگر صنعت خودرو توسط صنعتیان اداره شود، آن گاه در روزگار تنگ چون امروز، پاسخ بهتری در برابر انتقادات خواهد داشت. بهتر است به جای لگد زدن بر پیکر به زمین افتاده این صنعت، دستش را به یاری بفشاریم و برای آینده آن تصمیم بگیریم نه گذشته را چون پتک بر سرش بکوبیم.

دیدگاه خود را بنویسید

کیوسک مطبوعاتی