مقایسه دو رودستر پر طرفدار ایران – SLK350 و BMW Z4 28i

هوای دو نفره

تست مرسدس‌بنز SLK350 و  BMW Z4 28i

تست و بررسی: میلاد میرعابدینی و میلاد علمی / عکس: مهراد مسلمیان

به نقل از مجله تخت گاز

حتی اگر علاقه‌ای هم به خودرو نداشته باشید، حتما حداقل یک‌بار این سوال کلیشه‌ای که آیا بنز بهتر است یا ب‌ام‌و به گوشتان خورده است! هر یک از این 2 خودروساز آلمانی، طرفدران متعصب و پروپاقرص خود را دارند که بحث‌ها و جدل‌های همیشگی‌شان جذابیت محافل خودرویی را دوچندان می‌کند. اتفاقا من و همکارم میلاد علمی نیز از طرفداران پروپاقرص این دو خودروساز آلمانی هستیم. من شیفته محصولات مرسدس‌بنزم و همکارم علاقه خاصی به خودروهای اسپرت ب‌ام‌و دارد. مثل سایر عشق ماشین‌ها، ما دو نفر نیز همواره بر سر بنز و ب‌ام‌و با یکدیگر کل‌کل داریم و در پایان این بحث‌ها، هیچ وقت به یک نتیجه قطعی نمی‌رسیم! اما این‌بار فرصتی دست داد تا اعداد و ارقام روی کاغذ را رها کنیم و در عمل پشت فرمان 2 رودستر اسپرت و به شدت جذاب قرار بگیریم. یکی از رودسترها ستاره‌ای در کارنامه مرسدس‌بنز است و دیگری از هیاهوی خط تولید ب‌ام‌و در باواریای آلمان بیرون آمده! فارغ از تمام بحث‌ها و کل‌کل‌ها، این رویارویی فرصت خوبی بود تا یک طرفدار متعصب مرسدس‌بنز و یک طرفدار پروپاقرص ب‌ام‌و، سنگ‌هایشان را با یکدیگر وا بکنند و تفاوت ماهیت این دو خودرو برایشان ملموس‌تر شود! در ادامه گزارشی از چند ساعت رانندگی با این دو خودرو در خیابان‌های خلوت روز جمعه تهران و تست فنی شانه‌به‌شانه‌ آنها را می‌خوانید.

MERCEDES BENZ SLK 350 2010

مروری اجمالی بر گذشته SLK

در اوایل دهه ۹۰ میلادی، مرسدس‌بنز برای رقابت با بهترین رودسترهای دنیا تصمیم گرفت خودرویی جدید به سبد محصولاتش اضافه کند. در سال ۱۹۹۴ بود که CONCEPT II SLK معرفی شد. SLK (KURK UND LEICHT ,SPORTLICH به معنی اسپرت، سبک و کوتاه) رودستری است که هدف از ساخت آن رقابت مستقیم با ب‌ام‌و سری Z بود. البته تا پیش از SLK، مرسدس‌بنز با SL بازار کوپه‌های اسپرت را در دست داشت. اما SL با ویژگی‌های لوکس‌اش در کلاس گرندتورر جای می‌گرفت و از طرفی به خاطر قیمت بالایش، هرکسی نمی‌توانست از سواری با آن لذت ببرد. اما SLK با قیمتی پایین‌تر و ویژگی‌های لوکس محدودتر از SL، برای جوانان عاشق هیجان گزینه‌ای دست‌یافتنی‌تر از برادر بزرگترش به شمار می‌رفت. سرانجام در سال ۱۹۹۶ نخستین نسل بنز SLK با کد اتاق 170R معرفی شد. این رودستر کوچک روی شاسی تغییریافته بنز کلاس C عرضه شد و تولیدش تا سال ۲۰۰۴ ادامه پیدا کرد. حالا دیگر مرسدس‌بنز رقبای بیشتری از قبل در این کلاس پیش‌رو داشت. پورشه باکستر هم به جمع رقبا اضافه شده بود و ب‌ام‌و روزبه‌روز در حال توسعه کلاس Z خود بود. پس بنز برای اینکه بتواند در کورس رقابت باقی بماند، باید تحولی عظیم در SLK به شدت محبوب ایجاد می‌کرد. در سال ۲۰۰۴ دومین نسل SLK با کد اتاق 171R و با ابعاد بدنه بزرگ‌تر، جای مدل قبلی را گرفت تا موفقیت‌هایش را دوباره تکرار کند. جالب است بدانید این نسل از SLK آنقدر مهم و محبوب بود، که در دوره‌ای، نمونه‌های تیونینگ آن به عنوان خودرو مارشال مسابقات فرمول‌یک ایفای نقش می‌کردند.

برانداز ظاهر

از آنجا که علاقه خاصی به محصولات مرسدس‌بنز دارم و پیش از این چند بار تجربه رانندگی با ب‌ام‌و 4Z را تجربه کرده‌ام، فرصت را غنیمت شمرده و نخست به سراغ یکی از خاص‌ترین SLKهای موجود در کشور می‌روم. در نمای ظاهری، SLK همان چیزی است که از یک مرسدس‌بنز اصیل انتظار دارید. اصالت فاکتوری است که به عقیده منتقدان، از طراحی ظاهری محصولات جدید مرسدس‌بنز پر کشیده. 171R آنقدر زیبا و هماهنگ طراحی شده که خیلی از طرفداران پروپاقرص مرسدس‌بنز، از جمله خودم، با پیشینه‌ای که از این مدل در ذهن داشتند، نتوانستند به خوبی با ظاهر نسل آخر این رودستر که در سال ۲۰۱۲ معرفی شد، ارتباط برقرار کنند. سقف گنبدی شکل، کاپوت بلند، گلگیرهای ورم‌کرده و فرم خاص چراغ‌های جلو و عقب، نخستین چیزهایی هستند که در نخستین برخورد نظر بیننده را به سوی خود جلب می‌کنند. قسمت جلو و دماغه خودرو با الهام از خودروهای فرمول‌یک طراحی شده و برجستگی ادامه یافته از پشت ستاره سه‌پر مرسدس‌بنز تا بالای کاپوت، ذهن را به سوی مدل SLR می‌برد.

در سال ۲۰۰۸ مرسدس‌بنز تصمیم گرفت ظاهر SLK را دستخوش تغییراتی کند تا بتواند تولیدش را تا سال ۲۰۱۰ ادامه دهد. در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۸، پرده از نسخه فیس‌لیفت SLK برداشته شد. علاوه بر تغییرات اعمال شده در ظاهر این مدل، کابین، پیشرانه و بخش فنی آن نیز دستخوش تغییراتی شدند.
نمونه مورد بررسی نیز مدل ۲۰۱۰ فیس‌لیفت و از آخرین نمونه‌های تولید شده نسل دوم SLK به شمار می‌رود که کارکرد بسیار پایینی دارد و بدون هیچ‌گونه تغییری، به صورت دست‌نخورده و در بهترین شرایط توسط مالک خوش‌ذوق‌اش نگهداری شده. در نمونه فیس‌لیفت شاهد تغییر در فرم سپر جلو، نوع چیدمان هواکش‌ها و مه‌شکن‌های جدید هستیم. آینه‌های جانبی مدل قدیمی نیز جای خود را به نمونه بزرگ‌تر مجهز به راهنمای دوخطی داده‌اند. هم‌چنین دیفیوز سپر عقب نیز دستخوش تغییراتی شده و خروجی اگزوزها به صورت ذوزنقه‌ای شکل در 2 طرف سپر خودنمایی می‌کند. شیشه تیره‌رنگ چراغ‌های عقب و رینگ‌های آلومینیومی جدید از دیگر ویژگی‌های ظاهری نسخه فیس‌لیفت به‌شمار می‌روند. اما مورد دیگری که خودرو مورد بررسی ما را از سایر SLKهای موجود در کشور متمایز می‌کند، ویرایش خاص این مدل است. مرسدس‌بنز در آخرین سال‌های تولید نسل دوم SLK، نسخه‌ای با نام EDITION OOKL2 را در نمایشگاه ژنو ۲۰۰۹ معرفی کرد. نسخه‌ای که با ترکیب رنگ سیاه و سفید شناخته می‌شود (تنها دو رنگ سیاه و سفید برای بدنه این نسخه قابل سفارش بود) و در بسیاری از جزییات، تفاوت‌هایی با یک SLK عادی دارد. تنها ۳۰۰ عدد از این نمونه خاص ساخته شد که نمونه مورد بررسی، تنها EDITION LOOK2 350SLK موجود در کشور است و از این نظر ارزش بسیاری دارد. از تفاوت‌های ظاهری این مدل خاص با سایر SLKها، می‌توان به رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچی ۵پره با طرحی متفاوت و ساخته‌شده از آلیاژ سبک‌وزن که در پشت آنها دیسک‌های سوراخ‌دار نمونه 55AMG خودنمایی می‌کند، رنگ خاص BLACK GLOSSY و عبارت EDITION LOOK2 حک‌شده روی گلگیرهای جلو اشاره کرد، که با دیدن آن بدون هیچ درنگی درها را باز کردیم تا ببینیم مرسدس‌بنز برای کابین این رودستر خاص چه پکیج ویژه‌ای در نظر گرفته است.

فضایی برای 2 نفر

با نشستن روی صندلی‌های اسپرت و راحت SLK، نخستین چیزی که نظرم را به خودش جلب می‌کند، سادگی طراحی کنسول جلو و ادوات کابین است که در مقابل رقیب پرزرق‌وبرقی هم‌چون 4Z و یا محصولات جدید مرسدس‌بنز، این سادگی بیشتر خودش را نشان می‌دهد. فرم کنسول جلو از خط مشی محصولات تولید شده مرسدس‌بنز قبل از سال ۲۰۱۰ پیروی می‌کند. اما به هیچ عنوان نمی‌توان ایرادی به چیدمان ادوات و دکمه‌ها گرفت، چرا که همه چیز در جای خود است و برای عادت به محل قرارگیری هر چیز، به زمان زیادی نیاز نیست. خبری از ترمز دستی برقی ب‌ام‌و 4Z در کابین LKS نیست و اهرم منحصر‌به‌فرد ترمز دستی در کنار شیفتر تعویض دنده با طراحی نسبتا قدیمی، روی کنسول میانی خودنمایی می‌کند. هم‌چنین در این مدل SLK خبری از ماوس و سامانه COMMAND و مانیتور بزرگ و ابزارک‌های پیچیده نیست و خلوتی کابین حس خالص سواری با یک کوپه اسپرت را تداعی می‌کند. از بارزترین مشخصه‌های نمونه EDITION LOOK2 داخل کابین، می‌توان به ترکیب رنگ مشکی و سفید و کیفیت فوق‌العاده متریال اشاره کرد. صندلی‌ها و پنل درها با چرم بسیار مرغوب ناپا روکش شده‌اند و چندین نوع دوخت در قسمت‌های مختلف به چشم می‌خورد که خبر از توجه ویژه مرسدس‌بنز به این نسخه خاص می‌دهد. تودوزی این نسخه تولید محدود به کلی با SLKهای معمولی متفاوت است و حتی روی زیر پایی‌ها نیز عبارتEDITION LOOK2 به چشم می‌خورد. جلوی صندلی راننده یک کپسول آتش‌نشانی نصب شده و میان پشت سری صندلی‌ها، یک بادگیر شیشه‌ای منقش به عبارت SLK خودنمایی می‌کند. هم‌چنین این مدل خاص به سامانه CRAF AIR نیز مجهز شده که توسط هواکش‌های قرار گرفته در پشت سری صندلی‌ها، دمای گردن و سر سرنشینان را با دمای کابین تطبیق می‌دهد، تا حتی در فصول سرد نیز بتوانید از سواری با سقف باز لذت ببرید. فرم اسپرت صندلی‌ها به خوبی بدن را داخل خود محصور کرده و از تکان‌های اضافه جلوگیری می‌کند.

فضای پا کاملا مناسب است و برخلاف سایر رودسترهای این کلاس از جمله ب‌ام‌و 4Z، هنگام بسته بودن سقف، احساس خفگی به سرنشینان دست نمی‌دهد. هم‌چنین با تعبیه فضاهای مختلف داخل کابین از جمله محفظه بازشو میان 2 صندلی و حفره داخل در‌ها، امکان قرار دادن اشیاء اضافه وجود دارد.

سواری با بنز قلدر

صندلی‌های جلو به صورت برقی تنظیم می‌شوند و به گرمکن نیز مجهز شده‌اند، هم‌چنین از کیفیت فوق‌العاده سیستم صوتی هرمن کاردون نیز نمی‌توان گذشت. صندلی را تنظیم کرده و با فشردن دکمه‌ای، سقف فلزی را باز می‌کنم تا اوج لذت سواری با یک بنز رودستر را در هوای صاف و آفتابی تهران تجربه کنم. پیشرانه ۶ سیلندر هنگام استارت خوردن، با صدایی بم نوید یک رانندگی هیجانی را می‌دهد. اما حیف که از شیفترهای تعویض دنده در پشت فرمان خبری نیست.

همان‌طور که اشاره شد، علاوه بر تغییرات ظاهری، مرسدس‌بنز بخش فنی و پیشرانه نسخه فیس‌لیفت SLK را نیز دستخوش تغییراتی کرد. نسخه فیس لیف شده اتاق 171R در 4 مدل SLK200, 300SLK, 350SLK و AMG 55SLK عرضه شد که نمونه مورد آزمایش از نوع 350SLK مجهز به پیشرانه ۶ سیلندر ۳۴۹۸ سی‌سی است که با کمی تغییر در نسل قبلی مرسدس‌بنز 350SL نیز مورد استفاده قرار گرفته و با یک نوار V شکل قرمزرنگ از سایر پیشرانه‌های مرسدس‌بنز متمایز می‌شود. این پیشرانه علی‌رغم توان بیشتر، مصرف سوخت کمتری نسبت به مدل های قدیمی‌تر دارد و هم‌چنان در نسل جدید SLK نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

گیرباکس ۷ سرعته اتوماتیک را در حالت D قرار داده و شروع به حرکت می‌کنم. در سال‌های تولید، گیرباکس ۵ سرعته اتوماتیک فقط روی 200 SLK نصب می‌شده و خریدار حق انتخاب یک گیرباکس ۶ سرعته دستی را نیز داشته است.

با تخت کردن پدال گاز هنگام شتاب‌گیری تاخیر کوتاهی در عملکرد گیرباکس احساس می‌شود که از خصوصیات گیرباکس‌های قدیمی مرسدس‌بنز است. کارکرد پایین خودرو و شرایط نگهداری مناسب باعث شده تا مثل روزهای اول سرحال و چابک باشد. سرانجام به خیابانی صاف و خلوت رسیده و پا را تا انتها روی پدال گاز فشار می‌دهم، حدود ۶ ثانیه طول می‌کشد تا 350SLK به سرعت ۱۰۰ کیلومتر برسد. البته در لیست مشخصات خودرو شتاب صفر تا صد ۵.۴ ثانیه درج شده که به نظر می‌رسد ارتفاع از سطح دریا و شرایط سوخت داخل کشور روی شتاب SLK تاثیر گذاشته است. علی‌رغم باز بودن سقف و رانندگی با سرعت نسبتا بالا، کوچک‌ترین اغتشاشی داخل کابین احساس نمی‌شود و بدون بلند کردن صدا، می‌توان با سرنشین کناری صحبت کرد. سواری SLK نسبت به 4Z آرامش بیشتری دارد و آسفالت مخملی خیابان‌های تهران! روی راحتی سرنشینان تاثیری ندارد. البته با توجه به ماهیت اسپرت این رودستر، تعلیق‌اش از سدان‌های لوکس مرسدس سفت‌تر است اما با عبور از ناهمواری‌ها فرمان به هیچ عنوان از دست رها نمی‌شود.

توان پیشرانه به ۳۰۵ اسب‌بخار در دور ۶۵۰۰ می‌رسد که حدود ۳۳ اسب بیشتر از مدل‌های قبل از فیس‌لیفت است. پیستون‌های پیشرانه نسخه فیس‌لیفت سبک‌تر از قبل شده و با حالت قوسی در بالا و ضریب کمپرس ۱ به ۱۱.۷ ( قبلا ۱ به ۱۰.۷)، افزایش راندمان را برای SLK به ارمغان آورده است. هم‌چنین استفاده از زنجیرهای مخصوص به حرکت درآوردن میل‌سوپاپ‌ها موجب خنثی شدن لرزش‌های اضافه شده است. فرمان SLK به سنگینی 4Z نیست و به سیستم STEER DIRECT و سامانه کمکی متغیر مجهز شده است. این سامانه باعث افزایش توانایی و قدرت مانور در مسیرهای کوهستانی و مارپیچی شده است و هنگام مانورهای ناگهانی در سرعت‌های بالا، حس خوبی به راننده منتقل می‌کند. البته تعداد دور قفل تا قفل فرمان ۲۵ درصد کاهش پیدا کرده، که این تغییر باعث شده تا در ترافیک‌ها خوش‌دست‌تر باشد. در یک مسیر مارپیچی کوهستانی شانه‌به‌شانه ب‌ام‌و 4Z حرکت می‌کنم. همان‌طور که اشاره شد، حساسیت و دقت فرمان قابل ستایش است اما در بعضی پیچ‌ها آن حس دوخته شدن به زمین که با 4Z تجربه می‌شود، با SLK قابل لمس نیست و همین مورد گوشزد می‌کند که در پیچ‌ها با مراعات بیشتری برانید.

پیشرانه اتمسفریک SLK به هیچ عنوان با پیشرانه‌های توربو قابل مقایسه نیست و غرش خاص خودش را دارد. در دورهای بالا SLK جوری غرش می‌کند که دیگر صدایی از 4Z به گوش نمی‌رسد و تنها چشم‌های فرشته‌اش را در آینه می‌بینم و گهگاهی صدای سوت توربوهایش به گوشم می‌رسد. اتمسفریک بودن پیشرانه باعث شده تا شرایط نگهداری‌اش آسان‌تر از 4Z باشد و برای روی دور افتادن، شر تاخیر توربوها دامن‌اش را نگیرد. پیشرانه 350SLK ۳۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که از دور ۲۰۰۰ در اختیار راننده قرار می‌گیرد. همین عامل باعث شده تا کشش عالی در سرعت‌های پایین ما را شیفته SLK کند. با SLK به همان ماهیت قلدر که هنگام رانندگی با سایر کوپه‌های مرسدس حس می‌شود، رسیدم. با وجود روشن بودن PES و رانندگی با وضعیت نرمال، باز هم عقب خودرو هنگام فشردن گاز در پیچ‌های شدید میل به خارج شدن از مسیر دارد. ESP را خاموش کرده و حالت رانندگی SPORT را انتخاب می‌کنم. فاصله تعویض دنده‌ها کوتاه شده و گیرباکس در دور بالاتری اقدام به تعویض دنده می‌کند. در این حالت با اشاره‌ای به پدال گاز و چرخاندن فرمان، محور عقب ساز خودش را می‌زند و تنها کمی ممارست لازم است تا لاستیک‌های گران‌قیمت عقب دود شوند. اما سامانه کنترل پایداری اجازه شیطنت کنترل‌شده‌ای به ما می‌دهد و در این حالت نیز گاهی از انحراف خودرو جلوگیری می‌کند و این‌طور حس می‌شود که کامل از مدار خارج نشده. ترمزها هم عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند و هنگام کم کردن سرعت حس اطمینان به راننده می‌دهند و این مرسدس چموش را به سادگی مهار می‌کنند.

350SLK حس منحصربه‌فردی از رانندگی با یک رودستر اسپرت را به ما هدیه داد. خیلی تیز و چابک بود و در عین حال قابل اطمینان. ابعاد جمع‌وجور بدنه هم کنترل‌اش در خیابان‌های شلوغ تهران را آسان کرده است. این مدل در سال ۲۰۱۲ جایش را به نسل سوم SLK داد. خودرویی که به خاطر واردات محدود، هم‌چون مدل 171R در ایران مورد استقبال قرار نگرفت و ظاهر جدیدش هم چندان باب میل طرفداران دوآتشه مرسدس‌بنز نبود.

BMW Z4 28i مدل 2014

سابقه بچه کوسه باواریایی

ب‌ام‌و با طراحی و ساخت سری Z و معرفی 1Z روی پلت‌فرم ب‌ام‌و 30E در سال ۱۹۸۹، به دنیای رودسترهای اسپرت دونفره قدم گذاشت. اما ورود نخستین نسل Z4 به بازار، به سال ۲۰۰۲ بر می‌گردد. این رودستر کوچک با کد اتاق 85E و 86E معرفی شد. علی‌رغم طراحی ظاهری نه‌چندان زیبایش، دیری نگذشت که این خودرو اسپرت نه‌چندان گران‌قیمت، در دل هواداران ب‌ام‌و جای باز کرد. ب‌ام‌و نیز برای این‌که از رقبایی هم‌چون بنز SLK و پورشه باکستر کم نیاورد، نسل دوم این رودستر محبوب (کد 89E) را با ظاهری کاملا جدید و ساختار فنی بسیار عالی در نمایشگاه ۲۰۰۹ آمریکای شمالی به نمایش گذاشت.

ویژگی‌های طراحی یکی از خاص‌ترین ب‌ام‌وها

طراحی ظاهری Z4 ترکیبی از ب‌ام‌و سری ۳ و سری ۶ نسل قبل به شمار می‌رود. مردانه و جسور است و ماهیت مدرن‌تر و خشن‌تری نسبت به SLK دارد و توانسته جایزه طراحی DOTRED را به خود اختصاص دهد. نخستین نکته‌ای که در طراحی ظاهری‌اش جلب توجه می‌کند، طول بلند کاپوت و صندوق بار کوتاه و کوچک است. ترکیبی که بیننده را به یاد خودروهای اسپرت آمریکایی می‌اندازد. تمام خطوط، برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های روی بدنه در جهت بهبود ضریب آیرودینامیک و کاهش مقاومت در برابر هوا طراحی شده‌اند. حجم‌پردازی‌های گلگیرهای جلو و عقب ظاهری عضلانی به Z4 بخشیده‌اند که استایل بدنه آن‌را از سایر رودسترهای این کلاس متمایز می‌کند. هم‌چنین لبه در موتور تا روی چرخ‌ها کشیده شده واستفاده از یک قطعه کرومی نه‌چندان با کیفیت روی گلگیرهای جلو، کمی به اصطلاح توی ذوق می‌زند.

نمونه مورد بررسی ما به رنگ نارنجی EORANG VALENCIA که به عنوان یکی از محبوب‌ترین رنگ‌های Z4 به شمار می‌رود، مزین شده که جذابیت چهره‌اش را دو چندان می‌کند. هم‌چنین نمونه مورد بررسی مجهز به پکیج اسپرت M برای بدنه و کابین است که سپرهای اسپرت جلو و عقب (حذف پروژکتورهای سپر جلو و بزرگ‌تر بودن هواکش‌های آن و دیفیوزر بزرگ کربنی عقب) و رکاب‌های اسپرت را شامل می‌شود. رینگ‌های این Z4 با نمونه بزرگ‌تر و مشکی‌رنگ تعویض شده که به خوبی با ظاهر کلی خودرو هماهنگ است. طراحی قسمت عقب نسبتا ساده است، چراغ‌های عقب بی‌شباهت به نمونه مشابه در ب‌ام‌و سری ۶ نسل قبل نیستند و محل قرارگیری چراغ سوم ترمز نیز منحصربه‌فرد است. هم‌چنین خروجی دوبل اگزوز در سمت چپ سپر قرار دارد و زیبایی این قسمت را کامل می‌کند.

طراحی ظاهر Z4 از سال ۲۰۰۸ تاکنون تقریبا دست‌نخورده باقی مانده و تنها در سال ۲۰۱۳، ب‌ام‌و کاسه چراغ‌های جلو را دست‌خوش تغییراتی جزیی کرد. که این مورد میزان رضایت مسئولان کمپانی از طراحی Z4 را نشان می‌دهد.

کابینی منحصربه‌فرد

وقت آن رسیده وارد کابین Z4 شوم. لوگو M روی رکاب‌ها حک شده و به سرنشینان خوش‌آمد می‌گوید. طراحی کابین Z4 هنر دست یک خانم است، پس این سطح از توجه به جزییات و ظرافت دکوراتیو کابین بی‌دلیل نیست. صندلی‌های Z4 باریک و گود هستند و فاصله نزدیکی تا زمین دارند. هم‌چنین به صورت برقی تنظیم می‌شوند و صندلی راننده نیز به دو حافظه مجهز شده است. پشت فرمان Z4 از حس عجیبی که از فاصله کم تا داشبورد و شیشه جلو در باکستر به سرنشین دست می‌دهد خبری نیست. اما هنگام بسته بودن سقف فضا جوری است که انگار داخل صندوق پست نشسته‌اید! همین فضای محدود هنگام بسته بودن سقف باعث شده تا علی‌رغم فضای مناسب پا، سایش سر سرنشینان قدبلند با سقف اجتناب‌ناپذیر باشد. سقف فلزی نسبتا تنبل است و حدود ۲۰ ثانیه زمان می‌برد تا کاملا باز شود. البته می‌توان تا سرعت ۳۰ کیلومتربرساعت نیز سقف را بازوبسته کرد. ترکیب رنگ کابین کاملا با رنگ بدنه هماهنگی دارد و فضایی دلنشین را برای کابین Z4 رقم زده است. شلوغی کابین در مقابل کابین ساده SLK جلب توجه می‌کند و در نگاه اول کمی گیج‌کننده است، البته با وجود سامانه iDrive و ماوس نصب شده در کنسول میانی، کار با سامانه‌های مختلف آسان شده و خیلی از تنظیمات توسط مانیتور ۸.۸ اینچی تعبیه شده در کنسول جلو قابل انجام است. هم‌چنین تمایل مجموعه ادوات کنسول جلو به سمت راننده نیز در راحتی کار کردن با آنها بی‌تاثیر نیست.

صندلی‌ها، داشبورد و پنل درها پوششی متشکل از چرم و جیر دارند و دوخت‌های ظریف نارنجی رنگ زیبایی تریم داخلی را دوچندان کرده است. قطعات فلزی براق روی کنسول جلو نیز جلوه اسپرت کابین را افزایش می‌دهد. غربیلک اسپرت فرمان منقش به لوگوی M، شیفترهای تعویض دنده پشت فرمان و صفحه کیلومترشمار نسبتا هیجان‌انگیز نیز نوید یک رانندگی پر از هیجان با Z4 را می‌دهند.

پشت فرمان Z4

تنها چیزی که در تجربه قبلی سواری با Z4 توی ذوقم زد، صدای معمولی پیشرانه و مجموعه اگزوزها بود. موردی که برای رودستر اسپرتی هم‌چون Z4 یک امتیاز منفی به شمار می‌رود. اما خوشبختانه مالک خودرو مورد بررسی، منبع اگزوز اسپرت را جایگزین منبع فابریک کرده و حالا با فشردن دکمه استارت و فشردن پدال گاز، نعره اگزوزها بلند می‌شود. با روشن شدن پیشرانه مانیتور کنسول جلو نیز از جای خود بیرون می‌آید.
ترمزدستی الکترونیکی را آزاد کرده، شیفتر گیرباکس ۸ سرعته منحصربه‌فرد ب‌ام‌و را در حالت D قرار داده و شروع به حرکت می‌کنم. حتی در وضعیت D گیرباکس نیز می‌توان دنده‌ها را توسط پدال‌شیفترهای پشت فرمان تعویض کرد. هم‌چنین با کشیدن اهرم اصلی به سمت خود، گیرباکس در وضعیت تیپ‌ترونیک قرار می‌گیرد. با فشردن دکمه P روی اهرم نیز وضعیت پارک گیرباکس فعال می‌شود.

میان پشت‌سری صندلی‌ها یک بادگیر مستطیلی نصب شده تا از اغتشاش داخل کابین هنگام حرکت جلوگیری کند. البته خبری از سامانه ایرکراف مرسدس‌بنز، در Z4 نیست. چیزی که توجه سرنشینان را هنگام سواری با Z4 به خود جلب می‌کند، وضعیت قرارگیری منحصربه‌فرد، فاصله نزدیک تا زمین و سواری خشک و پرتکان است. هم‌چنین طول بلند کاپوت و فاصله زیاد دماغه خودرو با محل قرارگیری سرنشینان نیز جالب توجه است. حالت رانندگی در 3 وضعیت کامفورت، اسپرت و اسپرت‌پلاس تنظیم می‌شود. حساسیت پدال گاز، نحوه تعویض دنده‌ها و عملکرد سیستم تعلیق در هر یک از این حالت‌ها با یکدیگر متفاوت است. البته حتی در حالت کامفورت نیز تکان‌های مسیر به خوبی داخل کابین حس می‌شوند. مرکز ثقل پایین باعث شده تا چسبندگی Z4 عالی باشد و مسیر پرپیچ‌وخم تست‌مان را در آغوش بکشد! در حالت کامفورت و با روشن بودن سامانه کنترل پایداری، انحراف پشت خودرو محال است. در این حالت حساسیت پدال گاز کم است، تعویض دنده‌ها در دورهای پایین انجام می‌شود و فرمان نیز حساسیت کمتری دارد. این حالت یک سواری نسبتا آرامش‌بخش با مصرف سوخت پایین را برایتان به ارمغان می‌آورد. فرمان Z4 نسبت به SLK سنگین‌تر است و این مساله در حالت کامفورت بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

i28 Z4 یک پیشرانه ۴ سیلندر ۲ لیتری توربو دوقلو را در دل خود جای داده است. این پیشرانه با کد 20B20N شناخته می‌شود و نسبت تراکم آن ۱۰ به ۱ است. همین مورد باعث شده تا پیشرانه با بنزین سوپر داخل کشور مشکلی نداشته باشد. اما به‌خاطر استفاده از سیستم پرخوران و حرارت بالای پیشرانه، برای محافظت از توربوها باید روغن موتور را سر موقع عوض کنید.

حالا وقت آن رسیده تا Z4 را روی حالت اسپرت‌پلاس قرار دهم. قبل از هرچیز باید بگویم، اگر در رانندگی ماهر نیستید، در حالت اسپرت‌پلاس به هیچ عنوان با پدال گاز Z4 شوخی نکنید! حالا در حالت اسپرت‌پلاس نعره‌های اگزوزهای این ببر وحشی رنگ‌وبوی دیگری به خود می‌گیرد. زیر پایم افسار پیشرانه‌ای قرار دارد که با دو توربوشارژر با بوست بالا، قادر است ۲۴۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند. البته روی کاغد، قدرت Z4 از 350SLK به مراتب کمتر است، اما سیستم توربو مانند یک دوپینگ روی موتور هنگام شتاب‌گیری عمل می‌کند! با تخت کردن پدال گاز بلند شدن دماغه خودرو را کاملا حس می‌کنم. طبق ادعای کمپانی شتاب صفرتاصد Z4 عدد ۵.۸ ثانیه را نشان می‌دهد. هر چه که هست، Z4 در شتاب‌گیری آینه‌به‌آینه بنز ۳.۵ لیتری حرکت می‌کند. یکی از دلایل این شتاب مناسب علی‌رغم حجم و قدرت کمتر موتور نسبت به SLK، گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متری است که از دور ۱۲۵۰ در اختیار راننده قرار می‌گیرد. هم‌چنین اندازه توربوها کوچک است و به همین دلیل تاخیر اولیه برای روی دور افتادنشان زیاد نیست.

در حالت اسپرت پلاس ESP غیرفعال می‌شود و با اشاره‌ای به پدال گاز در پیچ‌ها به یک چشم‌به‌هم‌زدن قسمت عقب منحرف می‌شود و دود لاستیک‌ها در آینه‌های جانبی قابل‌مشاهده است. اما هم‌چون مرسدس، در بعضی موارد به این نتیجه می‌رسم که سامانه کنترل پایداری کاملا از مدار خارج نشده و حتی در حالت غیرفعال نیز در مواردی ایفای نقش می‌کند.

در حالت اسپرت فاصله بین دنده‌ها کم می‌شود. عملکرد عالی گیرباکس ۸ سرعته استپ‌ترونیک SDRIVE جای هیچ گله‌ای باقی نمی‌گذارد. اما نکته جالب اینجاست که تعویض دنده‌ها توسط شیفتر میانی سریع‌تر از پدال‌های پشت فرمان انجام می‌شود! تعداد دنده‌های Z4 از SLK بیشتر است و همین مورد باعث شده تا قدرت‌اش را بهتر حفظ کند. هم‌چنین خبری از کاهش دور موتور در تعویض دنده‌ها نیست و گشتاور به هیچ عنوان هدر نمی‌رود. توربوشارژرها در دور ۳۰۰۰ به ماکزیمم بوست خود می‌رسند و صدای BLOW OF VOLVE توربوها هنگام تعویض دنده با صدای قل‌قل منبع اگزوز اسپرت مخلوط می‌شود. در وضعیت رانندگی اسپرت و در حالت سر گاز، اگر نیاز به یک شتاب‌گیری ناگهانی باشد، بنا به تشخیص گیرباکس می‌توان دو دنده معکوس داد که البته دنده سنگین‌تر خیلی زود از مدار خارج می‌شود. شایدZ4  در دورهای بالاتر از 350SLK جا بماند و یا فرمان‌اش حساسیت فرمان SLK رانداشته باشد، اما حس رانندگی با آن معرکه است و به‌هیچ‌عنوان راننده را خسته نمی‌کند. تنها در خیابان‌های شلوغ، ابعاد خاص و مهم‌تر از همه طول زیاد کاپوت‌اش، دقت بیشتری را از SLK جمع‌وجور طلب می‌کند. ترمزهای Z4 در مجموع عملکرد مناسبی دارند اما در سرعت‌های بالا کمی احساس عدم‌اطمینان به راننده می‌دهند.

در انتها…

به پایان این تست فنی چند ساعته می‌رسیم. من و همکارم پس از تجربه رانندگی با هر دو این رودسترهای جذاب و دوست‌داشتنی، هنوز هم نمی‌توانیم با اطمینان کامل بگوییم که بنز 350SLK بهتر است یا ب‌ام‌و 4Z! به قول معروف «هر گلی، بویی دارد» و هریک از این رودسترها، ویژگی‌های خاص خود را دارند. اما اگر از سن بیشتر SLK صرف نظر کنیم و نخواهیم راجع به مسائل سلیقه‌ای نظر دهیم و تنها حس‌مان از رانندگی با این 2 خودرو را ارزیابی کنیم، باید بگوییم که گل 350SLK نسبت به Z4 28iخوش‌بوتر است!

در انتها از آقایان محمد اکبری (مالک ب‌ام‌و) و علی کاظم‌نژاد (مالک بنز) بابت همکاری صمیمانه با مجله تخت‌گاز، صرف وقت و در اختیار گذاشتن خودروهایشان تشکر ویژه می‌کنیم.

اگر خودروی آلمانی دارید ، مراقب جیبتان باشید !