پایگاه خبری رسمی خودرو و صنایع وابسته
شماره مجوز ۸۲۱۸۶ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

هواپیما ی شخصی

هواپیما ی شخصی شما آماده پرواز است، قربان! (قسمت دوم)

شوق پرواز (بخش دوم) به نقل از مجله تخت گاز در شماره گذشته ماهنامه تخت‌گاز با معرفی پرنده‌های شخصی سبک و تشریح شرایط مالکیت یک هواپیما ی خصوصی در ایران مطالبی را خدمت‌تان بیان کردیم و این شماره با بخش دوم این مقاله و بیان اطلاعاتی دقیق‌تر درخصوص ایمنی، ساختار، شرایط تملیک و… همراهتان خواهیم […]

javankhodro
پنجشنبه - ۲۴ دی ۱۳۹۴

شوق پرواز (بخش دوم)

به نقل از مجله تخت گاز

در شماره گذشته ماهنامه تخت‌گاز با معرفی پرنده‌های شخصی سبک و تشریح شرایط مالکیت یک هواپیما ی خصوصی در ایران مطالبی را خدمت‌تان بیان کردیم و این شماره با بخش دوم این مقاله و بیان اطلاعاتی دقیق‌تر درخصوص ایمنی، ساختار، شرایط تملیک و… همراهتان خواهیم بود. امیدواریم اطلاعات این سری مقالات مورد استفاده و توجه عاشقان پرواز، به‌خصوص علاقه‌مندان به تجربه یک پرواز شخصی قرار گیرد.

شرایط مالکیت

آرزوی پرواز همواره در ذهن هر انسانی وجود داشته و دارد ولی به دلیل محدودیت‌هایی که‌زمین به واسطه جاذبه‌اش برای ما ایجاد کرده، برآورده شدن این آرزو نیاز به تجهیزات، ابزار و ادوات خاص و گران، تکنولوژی پیشرفته، دانش پیشرو و افراد متخصص و خاص در زمینه طراحی و ساخت و آموزش دارد. بنابراین تمامی این موارد و بسیاری عوامل دخیل دیگر باعث گرانی این صنعت شده، در نتیجه بسیاری از افراد این رویا را از خود دور دانسته و امید به پرواز با وسیله شخصی و به صورت فردی را در خود کشته‌اند. از این‌رو طراحان و سازندگان هواپیما بر آن شدند تا محصولی تولید کنند که از نظر اقتصادی توان خرید آن در بین افراد، سازمان‌ها و مؤسسات وجود داشته باشد. شرکت‌های سازنده با استفاده از تکنولوژی‌‌ها ساده‌تر و ارزان‌تر و ساخت هواپیمای فوق‌سبک توانستند بهای تمام شده و در نتیجه خرید این پرندگان آهنی را پایین آورده و بر آرزو‌ها جامه عمل بپوشانند تا این مهم دست‌یافتنی‌تر و در دسترس افراد بیشتری قرار گیرد.

هواپیما ی شخصی

همین‌طور سیاست‌‌ها و تعاریفی برای آموزش خلبانی و ناوبری این هواپیما‌‌ها ارائه شد تا افراد در کلیه اقشار و سطوح بتوانند هدایت یکی از این وسائط را در مقام یک کاپیتان تجربه کنند. اما نکته فوق‌العاده جالب در زمینه مالکیت یک هواپیمای شخصی با قابلیت پرواز بر فراز ابرها، شباهت دقیق آن با مالکیت و تخصیص یک خودرو چهارچرخ روی زمین است.

با توضیحات ارائه‌شده احتمالا مالکیت یک دستگاه از این وسائط حمل‌ونقل هوایی به‌ویژه هواپیماهای فوق‌سبک تا حدودی ملموس‌تر و در دسترس‌تر می‌نماید. مژده به عاشقان پرواز و تفریحات مهیج و لوکس این است که دقیقا همین‌طور است. به‌طور میانگین در حال حاضر و با شرایط فعلی بازار ارز و واردات قیمت یک فروند هواپیمای 2نفره پروازی از 200 میلیون تا حدود یک میلیارد بسته به نوع هواپیما و تجهیزات (Option) آن متغیر است که در مقایسه با قیمت یک خودرو لوکس به‌روز با تجهیزات جدید عملا قابل رقابت خواهد بود.

دوره‌های آموزشی پرواز

اراده کنید، خلبان شوید، هواپیمای شخصی شما آماده پرواز است، قربان! به‌سادگی، همان‌طور که می­توانید رانندگی بیاموزید و با به‌روزترین خودرو‌‌ها رانندگی کنید، همان‌طور هم می­توانید خلبانی بیاموزید و سکان هدایت هواپیمای شخصی خود را در دست بگیرید!

هواپیما ی شخصی

در حال حاضر تعدادی از آموزشگاه‌های خلبانی که دارای مجوز فعالیت از هواپیمایی کشوری هستند در زمینه آموزش این فنون مهیج مشغول فعالیت‌اند. در این راستا این آموزشگاه‌‌ها و موسسات بایستی دوره‌های آموزشی علمی و عملی مربوطه را مطابق با دستورالعمل‌های آموزشی مورد تائید دفتر مهندسی و قابلیت پرواز برگزار کنند. هرخلبان آینده برای سکان‌داری یکی از این وسایل پرنده باید یکی از این دوره‌های 60 ساعته تئوری پرواز را بگذراند که طی آن به فنون و اطلاعاتی مثل مقررات هوایی، اطلاعات عمومی در خصوص پرواز، هواشناسی، اطلاعات عمومی هوانوردی، دستورالعمل‌های عملیاتی پرواز، عوامل انسانی و قدرت تصمیم‌گیری، اصول پرواز، کار با رادیو تلفنی و مواردی از این دست مسلط خواهد شد. پس از یادگیری موارد اولیه روی زمین (GroundSchool)، دانشجوی خلبانی اکنون بال‌‌ها را گشوده و قدم به آسمان می­گذارد. نکته جالب این‌که دوره هوایی عملی تنها 40 ساعت طول خواهد کشید که شامل حداقل 25 ساعت پرواز منظم همراه با معلم و 15 ساعت پرواز مستقل و بدون معلم (Solo) است. مهارت پروازی متقاضی پس از گذراندن مراحل تئوری و عملی و همین‌طور انجام تست‌های پزشکی طی یک پرواز آزمایشی و با تشریفات خاص توسط معلم خلبان تائید می‌شود. پس از گذراندن دوره‌های تکمیلی تئوری و پروازهای ناوبری، دانشجو مجاز به پرواز برفراز آسمان آبی ایران همیشه سرافراز خواهد بود.

ساختار سازه‌ای فوق‌سبک‌ها

ساختار سازه‌ای فوق‌سبک اصولا همانند هواپیماهای بزرگ و سنگین از فلز آلومینیوم و مواد مرکب با روکشی از فلز آلومینیوم، مواد ترکیبی و یا پارچه است. در سازه‌های فوق‌سبک می‌توان به ساختار استفاده از ورق­های آلیاژی هوایی، لوله‌های آلیاژی هوایی و استفاده از پرچ‌های کوبشی و غیرکوبشی کور جهت اتصالات اشاره کرد. هم‌چنین استفاده از مواد ترکیبی در سطح پیشرفته و صنعتی رایج است. این مواد سازه‌های کامپوزیتی پلیمری مقاوم شده با الیاف شیشه-کربن و کِولار هستند. از نمونه آنها می­توان رزین اپوکسی شیشه (فایبرگلاس)، رزین اپوکسی کربن (فیبرکربن) و کولار و مواد مرکبی که از الیاف کولار در آن استفاده می­شود را نام برد. انواع ساندویچ پنل‌‌ها و مواد کامپوزیتی به‌صورت کاملا حرفه‌ای و صنعتی با دقت بالا تولید می­شوند به‌گونه­ای که نسبت استحکام به وزن بسیار بالایی دارند. عمدتا وسایل فوق‌سبک که دارای ساختار فلزی هستند دارای بال­های مستطیل شکل هستند که این امتیاز سبب می­شود که وسیله پرنده تولیدی نیازی به قیدوبند (Jig and fixture) نداشته باشد و با این رویکرد و نگرش تولیدکنندگان وسایلی تولید می­کنند که کارشناسان بدون نیاز به ابزارهای خاص و گران قادر به مونتاژ هواپیما باشند و در نهایت پرنده‌ تولیدی آنها با کمترین قیمت قابل عرضه است.

هواپیما ی شخصی

ایمنی در فوق‌سبک‌ها

به‌دلیل پاره‌ای ملاحظات از جمله توان رقابت اقتصادی سازندگان با یکدیگر در عرصه بازار به‌منظور دردسترس‌تر کردن محصولات تولیدی پرنده، از یک سو قیمت پایین‌تر و از سوی دیگر کیفیت به مراتب بالاتر- درست مثل بازار خودرو- 2 فاکتور اصلی در تولید یکی از این دارایی‌های رویایی است. با این وجود این مسئله هیچ‌گاه باعث نمی­شود تا استانداردهای لازم تحت‌الشعاع قرار گیرند. از آنجا که پس از اتمام پروسه تولید هرکدام از این هواپیماها، سازمان هواپیمایی کشوری و موسسات مسئول دیگر که متولی نظارت بر امر تولید هستند، بایستی مجوزهای لازم جهت پروازی شدن وسیله پرنده را صادر کند. بنابراین بدیهی است که تولیدکننده یا واردکننده ملزم به رعایت قوانین و مقررات استانداردی بین‌المللی است که در سراسر جهان به یک شکل اجرا می­شود. بنابراین خبر بد برای آدرنالین دوستان این‌که ایمنی به هیچ عنوان در یک هواپیمای فوق‌سبک تحت‌الشعاع سادگی و قیمت قرار نخواهد گرفت. به عبارت دیگر این اطمینان به مالک این پرنده افسانه‌ای داده خواهد شد که رویکرد ارزانی باعث نمی‌شود که ایمنی وسیله پرنده نادیده گرفته یا حتی ذره‌ای سبک شمرده شود.

هواپیما ی شخصی هواپیما ی شخصی

برای اطمینان‌بخشی کامل به علاقه‌مندان به پرواز با این هواپیماها، سازندگاه حتی قدم فراتر از هواپیماهای بزرگ گذاشته‌اند و در کلیه این هواپیما‌ها از سیستم بالستیک نجات استفاده کرده‌اند. در این سیستم جالب و خلاقانه کل بدنه هواپیما مجهز به یک چتر نجات می­شود که بالای بدنه هواپیما نصب شده و در مواقع لزوم و بحرانی خلبان با کشیدن دستگیره‌ای که در کابین نصب است، راکت چتر را به بیرون شلیک می‌کند. این راکت به سرعت و با قدرت به سمت بیرون و بالا پرتاب شده و چتر متصل به خود را باز می­کند. با استفاده از این سیستم هواپیما در حالی‌که به چتر نجات مجهز آویزان است همانند یک چتر باز به آرامی روی زمین فرود می‌آید و از فرود و یا سقوط پرشدت جلوگیری می­کند. به‌دین ترتیب علاوه بر تجربه خلبانی تجربه هوانوردی با چتر را نیز به سرنشینان هدیه داده و سلامتی جان آنها را تضمین می­کند. نکته قابل توجه این‌که این دستاورد در هیچ هواپیمای بزرگ یا بالگردی وجود ندارد و منحصرا برای استفاده در سگمنت فوق سبک‌‌ها طراحی و ساخته شده.

دیدگاه خود را بنویسید

نظرات کاربران

کیوسک مطبوعاتی