بهار سال 1395 بود که خبر رسید اوپل آدام به عنوان کوچک ترین عضو این خانواده، اجازه واردات به ایران را کسب کرده است.
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو، به نقل از مجله تخت گاز
در ابتدای معرفی یکی از خاص‌‌ترین خودروهای موجود در ایران، بد نیست دفتر خاطرات را ورق بزنیم، 30 سال به عقب برگردیم و خودمان را در دهه 70 شمسی تصور کنیم. سال‌‌‌هایی که تنوع خودرو در ایران مثل این روزها زیاد نبود و اوپل‌‌‌‌ها، دووها، مرسدس بنزها، ب‌ام‌و‌‌‌‌‌ها و تویوتاهای دهه نودی گل سرسبد بازار خودرو کشورمان بودند.
کسانی که آن سال‌‌‌‌‌ها را دیده‌‌‌‌‌‌اند، نمی‌توانند منکر محبوبیت فراوان محصولات اوپل در آن سال‌‌‌‌‌ها باشند. از میان همه اوپل‌‌‌‌ها، شاید یک مدل بیش‌تر از بقیه جلب‌توجه می‌کرد.
کورسا با موتوری نه‌چندان پرقدرت و قیمتی بالا در آن روزها، آرزوی هر عشق ماشین ایرانی و وسیله‌ای برای جلب‌توجه جوانان ثروتمند آن دوره بود. هاچ‌بک هیجان انگیزی که جذابیت‌اش با ضبط چنجردار و چراغ‌‌‌‌‌‌‌های زنون تکمیل می‌شد!
بهار سال 1395 بود که خبر رسید آدام به‌عنوان کوچک‌‌ترین عضو خانواده اوپل، اجازه واردات به ایران را کسب کرده است. در آن سال‌‌‌‌‌ها شرکت توان خودرو جی متولی واردات محصولات اوپل به ایران بود. همین‌طور که زمزمه حضور دوباره محصولات اوپل در بازار ایران شنیده می‌شد، عده‌ای از کارشناسان و علاقه‌مندان خودرو بر این باور بودند که موفقیت‌‌‌‌‌‌‌های این برند آلمانی دوباره در ایران تکرار می‌شود. عدم برنامه‌ریزی مناسب از یک سو و مشکلات خارجی از جمله آغاز مجدد تحریم‌‌‌‌‌ها از سوی دیگر، باعث شد تا پروژه حضور اوپل در ایران با شکست روبه‌رو شود. اتومبیل مورد بحث ما از تک‌وتوک اوپل‌‌‌‌‌‌‌های مدرن موجود در ایران است که بعد از چند سال زمین‌گیر شدن در گمرک، بالاخره ترخیص شد و فرصت پیدا کرد تا آسفالت خیابان‌‌‌‌‌‌‌های ایران را لمس کند. اوپل آدام به خودی‌خود خودرو خاص و عجیبی نیست و در بازار جهانی به‌عنوان خودرویی اقتصادی شناخته می‌شود. اما از آن‌جایی که تعداد آن در ایران از انگشتان یک دست بیش‌تر نیست و به دلیل ظاهر عجیب‌وغریب‌اش، می‌تواند حسابی جلب‌توجه کند و یکی از خاص‌‌ترین خودروهای بازار ایران لقب بگیرد.
خرید این خودرو در ایران، از هیچ منطقی پیروی نمی‌کند. به همین دلیل نمی‌توان تحلیلی روی قیمت عجیب آن یا مقایسه‌اش با خودرو دیگری داشت. پس در نوشتار پیش رو، صرفا با غریبه شهرمان آشنا می‌شویم و با لبخندی روی لب، سعی می‌کنیم ارتباط نزدیک‌تری با این فسقلی بازیگوش برقرار کنیم!
اروپاییها، مخصوصا آلمانی‌‌‌‌ها، تبحر خاصی در ساخت هاچ‌بک‌‌‌‌‌‌‌های کوچک و خودروهای مینی دارند. فیات 500، مینی کوپر، گلف و … مثال‌‌‌‌‌‌‌های محکمی برای اثبات این مدعا هستند. آدام هم از تفکر اروپاییها در اهمیت دادن به هاچ‌بک‌‌‌‌‌‌‌های کوچک برخاسته و علی‌رغم حکمرانی یک ابرخودروساز آمریکایی (جنرال‌موتورز) بر اوپل، می‌توانیم آدام را یک سوپرمینی با خلوص بالایی از ژن اروپایی در نظر بگیریم. اوپل آدام که در بازار بریتانیا با نام واکسهال آدام شناخته می‌شود، نخستین‌بار در نمایشگاه خودرو پاریس 2012 معرفی و یک سال بعد، فروش رسمی آن آغاز شد. نام این کوچولو بامزه از اسم کوچک بنیان‌گذار کمپانی اوپل، یعنی آقای «آدام اوپل» گرفته شده. جالب است بدانید این محصول اوپل فقط در کشور آلمان و در منطقه آیزناخ به تولید رسیده است.
آدام بر پایه نسخه کوتاه شده پلت‌فرم کورسا با نام SCCS (محصول مشترک فیات و اوپل) شکل گرفته. این پلت‌فرم در دیگر خودروهای کوچک جنرال‌موتورز، اوپل و فیات، از جمله فیات تیپو، شورولت ترکس و سونیک هم مورد استفاده قرار گرفته است. اوپل این خودرو را با 3 تریم SLAM (ظاهر اسپرت)، GLAM (ظاهر شیک و جادویی) و JAM (ظاهر فشن و آلامد) عرضه کرده است.
با این‌که سال‌‌‌‌‌ها از عمر آدام می‌گذرد، اما ظاهرش هنوز هم تازگی داشته و می‌توانیم از آن به‌عنوان تندیسی از هارمونی و جذابیت نام ببریم. شاید شانه‌‌‌‌‌‌‌های نحیف این کوچولو 14 هزار یورویی توان به دوش کشیدن این لقب سنگین را نداشته باشد، اما هرکاری کنیم، نمی‌توانیم روی جذابیت‌‌‌‌‌ها و زیبایی آدام چشم ببندیم.
بدنه کوچک این خودرو با خطوط هدفمند و هوشمندانه‌ای شکل گرفته است. گرافیک چراغ‌‌‌‌‌ها مخصوصا در عقب بسیار زیباست و رینگ‌‌‌‌‌‌‌های بزرگ با فرم تخم‌مرغی بدنه کنتراستی دیدنی ایجاد کردهاند. فرم ستون A در قسمت پایین درها انعکاس داشته و این فرورفتگی روی بدنه، در خودرو مورد بررسی با دیکال‌‌‌‌‌‌‌های جذاب تزیین شده است.
در این میان از فرم جالب و اسپرت سپرها جلو و عقب و تضاد جالب و ابعاد اغراق‌آمیز شیشه‌‌‌‌‌‌‌های جانبی هم نباید گذشت. البته اگر محلی برای خروجی اگزوز روی سپر عقب تعبیه می‌شد، غلظت جذابیت آدام از این هم بیش‌تر می‌شد.
البته موفقیت طراحان آدام در همین چند خط خلاصه نمی‌شود، این خودرو فانتزی در همان ابتدای کار بسیار مورد توجه قرار گرفت و توانست جوایز مختلفی از جمله جایزه طراحی Red dot design در سال 2013 و خودرو شهری شماره یک از نگاه خونندگان مجله مشهور Auto zeitung آلمان را در کارنامه خود ثبت کند.
یکی از جالب‌‌ترین ویژگی‌‌‌‌‌‌‌های ظاهری آدام، عرضه آن با طیف متنوعی از رنگ‌‌‌‌‌ها و حتی بدنه 2 رنگ به سفارش مشتری است. طبق ادعای شرکت اوپل، امکان ایجاد 61 هزار ترکیب رنگ برای بدنه و بیش از این مقدار برای رنگ بندی کابین این خودرو وجود دارد که در نوع خود بی‌مانند است. همان‌طور که اشاره شد، امکان سفارش آدم با بدنه 2 رنگ هم وجود داشته و سقف نمونه مورد بررسی ما نیز در تضاد با رنگ قرمز بدنه، مشکی رنگ است. یکی دیگر از المان‌‌‌‌‌‌‌های اسپرت و چشم‌نواز در نمای بیروی آدام، رینگ‌‌‌‌‌‌‌های 18 اینچی سفارشی با رنگ‌آمیزی بسیار زیبا و لاستیک‌‌‌‌‌‌‌های فاق کوتاه و پهن است. البته این خودرو به‌صورت استاندارد با رینگ‌‌‌‌‌‌‌های 17 اینچی و لاستیک‌‌‌‌‌‌‌های 215/45 عرضه شده و رینگ‌‌‌‌‌‌‌های 18 اینچی با لاستیک‌‌‌‌‌‌‌های 225/35 نمونه مورد بررسی ما از جمله آپشن‌‌‌‌‌‌‌های قابل سفارش این خودرو بوده است.
طول بدنه اوپل آدام 3698، عرض آن 1720 و ارتفاع‌اش1484 میلی‌متر است و فاصله میان 2 محورش به 2311 میلی‌متر می‌رسد.
من یک ماشین مجردی هستم!
فضای کابین آدام در عین سادگی، هیجان‌انگیز و متناسب است. از آن‌جایی که با یک خودرو اقتصادی و ارزان قیمت طرف هستیم، کیفیت و ظاهر معمولی بعضی قطعات کاملا طبیعی است. اما هچنون بدنه و نمای بیرونی، طراحان در خطوط به کار رفته داخل کابین حسابی ظرافت به خرج داده‌‌اند. تریم این سوپرمینی آلمانی شبیه هیچ خودرو دیگری نیست و کاملا منحصربه‌فرد است. المان‌‌‌‌‌‌‌های گرد به کار رفته روی کنسول جلو به هرچه فانتزی‌‌‌تر شدن کابین آدام کمک کردهاند. در روزگاری که صفحه آمپر پشت فرمان اکثر خودروهای مدرن دیجیتالی و خالی از روح و جذابیت شدهاند، قرار گرفتن پشت فرمان خوش‌دست اوپل آدام و مشاهده صفحه آمپر دایره‌ای شکل و آنالوگ آن که طراحی بسیار اسپرت و جذابی دارد، می‌تواند بسیار خوشایند باشد.
کابین آدام ارگونومی مناسبی دارد و فضای صندلی‌‌‌‌‌‌‌های جلو جادارتر از چیزی که از بیرون به نظر می‌رسند احساس می‌شود. از آن‌جایی که اوپل آدام قرار است به‌عنوان خودرویی مجردی و یک خودرو 2 در دم دستی ایفای نقش کند، باید قید فضای صندلی‌‌‌‌‌‌‌های عقب‌اش را به کلی بزنید. چراکه اصلا کاربردی نیستند و فضای آنها بسیار محدود است. فضای صندوق بار هم از این قاعده مستثنی نیست و فقط برای خریدهای روزانه یا قرار دادن یک ساک دستی جا دارد. اگر هم فضای بیش‌تری برای قرار دادن بارها نیاز داشته باشید، باید صندلی‌‌‌‌‌‌‌های عقب را بخوابانید. اما از راحتی صندلی‌‌‌‌‌ها که بگذریم، باید به دوخت و پوشش بسیار جذاب آنها اشاره کنیم. صندلی‌‌‌‌‌ها با ترکیبی از چرم و پارچه با طرحی زیبا و دختی ظریف پوشیده شدهاند. غربیلک فرمان و اهرم ترمز دستی هم با چرم دوخته تزیین شدهاند.
تمام نسخه‌‌‌‌‌‌‌های آدام به‌خوبی تجهیز شدهاند و این سوپرمینی در نسخه‌‌‌‌‌‌‌های پایه نیز امکانات قابل‌قبولی دارد. این در حالی است که نمونه مورد بررسی ما به بعضی آپشن‌‌‌‌‌‌‌های سفارشی هم مجهز شده و از این نظر کاملا هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. از امکانات این آلمانی کوچک می‌توانیم به مواردی از جمله، فرمان برقی حساس به سرعت، آیینه‌‌‌‌‌ها و شیشه‌‌‌‌‌‌‌های برقی، سیستم تهویه مطبوع کاملا اتوماتیک، کروزکنترل، قابلیت تنظیم نور چراغ‌‌‌‌‌‌‌های جلو، سیستم صوتی با 7 بلندگو، سنسور پارک و دوربین عقب اشاره کنیم. 3 نوع سیستم سرگرمی با نام‌‌‌‌‌‌‌های رادیو سی‌دیBT 3.0 ، اینتل لینک R 4.0 و اینتل لینک Navi 4.0 با سیستم صوتی اینفینیتی و 8 بلندگو برای این خودرو ارائه شده است.
اوپل آدام از نظر ایمنی وضعیت مناسبی دارد و نمره قبولی را کسب می‌کند. علاوه بر بهره بردن از 6 کیسه هوا (راننده، شاگرد و پرده‌ای)، ترمز ABS، سیستم کمکی ترمز BA، سیستم کنترل پایداری و سامانه کنترل ایستایی در شیب Hill holder، آدام موفق شده در تست‌‌‌‌‌‌‌های ایمنی موسسه euroNCAP، 4 ستاره از 5 ستاره ایمنی را در کارنامه خود ثبت کند و به نرخ ایمنی 87 درصدی برای سرنشینان بزرگسال برسد.
توقع‌تان را پایین بیاورید
در بحث فنی و جزئیات سواری، فسقلی آلمانی‌الاصل قصه ما مثل ظاهر هیجان‌انگیز ظاهر نمی‌شود. درحقیقت اوپل، یک خودرو صرفا شهری برای رفتوآمدهای روزانه ساخته، نه بیش‌تر! پس اگر با این دید به آدام نگاه کنیم، توقعات‌مان از قابلیت‌‌‌‌‌‌‌های فنی این سوپرمینی کاهش می‌یابد. پیشرانه‌‌‌‌‌‌‌های متنوعی برای اوپل آدام عرضه شده که همه آنها بنزینی هستند. پیشرانه‌‌‌‌‌‌‌های تنفس طبیعی آدام 4 سیلندر هستند و شامل نمونه 1.2 لیتری با قدرت 70 اسب‌بخار و 2 نمونه 1.4 لیتری با قدرت 87 و 100 اسب‌بخار می‌شوند. هم‌چنین یک پیشرانه یک لیتری توربوشارژ با 2 نمونه 90 اسبی و 115 اسبی و یک پیشرانه 1.4 لیتری توربوشارژ با خروجی 150 اسب‌بخار نیز برای آدام قابل انتخاب بوده و باید بدانید پیشرانه‌‌‌‌‌‌‌های توربو این خودرو 3 سیلندر هستند. البته نسخه رالی از اوپل آدام نیز ساخته شده که از پیشرانه 1.6 لیتری تنفس طبیعی با توان 180 اسب‌بخار بهره می‌برد. این نمونه ADAM R2 نام دارد. هم‌چنین در کنار این پیشرانه‌‌‌‌ها، خریداران می‌توانستند از میان گیرباکس‌‌‌‌‌‌‌های 5 دنده دستی و 5 دنده نیمه‌اتوماتیک Speed Easy Tronic یکی را انتخاب کنند.
تعداد آدام‌‌‌‌‌‌‌های انگشت‌شماری که مجوز ورود به ایران را پیدا کردهاند، از پیشرانه 1.4 لیتری تنفس طبیعی و گیرباکس 5 دنده دستی بهره می‌برند. این پیشرانه که دقیقا 1398 سی‌سی حجم دارد، می‌تواند 100 اسب‌بخار قدرت در 6 هزار و 130 نیوتن‌متر گشتاور در 4 هزار دوربردقیقه تولید کند. به لطف وزن کم‌تر از 1.1 تنی، این هاچ‌بک ریزه‌میزه به 11.5 ثانیه زمان نیاز دارد تا از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتربرساعت برسد.
اگر بخواهیم شتابش را با خودرویی ملموس‌‌‌تر در بازار ایران مقایسه کنیم، می‌توانیم بگوییم از این نظر عملکردی مشابه پژو 206 تیپ 5 دارد. سقف سرعت اوپل آدام نیز با تکیه بر این پیشرانه به 185 کیلومتربرساعت می‌رسد. یکی از ویژگی‌‌‌‌‌‌‌های جذاب آدام، مصرف سوخت بسیار پایین است که از این خودرو یک همراه اقتصادی و کم‌خرج در رفتوآمدهای روزمره ساخته است. این سوپرمینی در هر 100 کیلومتر 5.4 لیتر بنزین در سیکل ترکیبی مصرف می‌کند. با این مصرف سوخت و بهره بردن از گیرباکس دستی، علی‌رغم کم بودن حجم باک (38 لیتر)، مالک آدام دیر به دیر به پمپ بنزین‌‌‌‌‌ها سر می‌زند.
از قابلیت‌‌‌‌‌‌‌های مناسب این خودرو که آن را به ابزاری کاربردی در شهرهای پرترافیک تبدیل کرده است، می‌توانیم به دید مناسب اطراف، شعاع گردش مناسب (10.17 تا 11.06 متر) و ابعاد جمع‌وجور و پارک کردن راحت اشاره کنیم. البته اوپل آدام در سواری ویژگی‌‌‌‌‌‌‌های منفی هم کم ندارد. رینگ‌‌‌‌‌‌‌های بزرگ و لاستیک‌‌‌‌‌‌‌های فاق کوتاه به کیفیت سواری لطمه زده و درمجموع باید گفت سواری آدام سفت و سخت ارزیابی می‌شود. هم‌چنین راندن آن مثل رقبایش لذت‌بخش نیست و هندلینگ و پایداری‌اش در سرعت‌‌‌‌‌‌‌های بالا چنگی به دل نمی‌زند. درحالی‌که آدام در مسیرهای جاده‌ای سواری پرسروصدایی دارد، اما برای رفتوآمدهای روزمره شهری در 2 کلمه خلاصه می‌شود: «درجه یک!»
در انتها از مالک محترم این اتومبیل جهت صرف وقت با مجله تخت‌گاز کمال تشکر را داریم.
بررسی و نوشته از: میلاد میرعابدینی
عکس از: بهزاد اویسی
انتهای پیام/
