سیستم تهویه مطبوع این امکان را به راننده می‌دهد که بتواند هوای داخل کابین را مناسب با فصل سرد و گرم تنظیم کند. در واقع تهویه مطبوع دمای مناسب و مورد نیاز را طی فرایندی به داخل خودرو می‌دهد همچنین این سیستم رطوبت مورد نیاز را تامین می کند.
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو؛
در گذشته خودروها فاقد سیستمی برای تهویه هوای داخلی اتاقک بودند. این مسئله در طول زمان مشکلات زیادی برای رانندگان و سرنشینان ایجاد نمود. به طوری که خودروسازان برای بقا در بازار تصمیم به ساخت سیستم تهویه مطبوع خودرو گرفتند.
البته اوایل این سامانه تنها یک آپشن لوکس به شمار می‌رفت. اما با گذشت زمان و نمایان شدن مزایای آن، تمام خودروها به سیستم تهویه مطبوع مجهز شدند. این سیستم هوای داخلی کابین را تهویه نموده و شرایط مطلوبی برای سفر با ماشین فراهم می‌آورد.
سیستم تهویه مطبوع خودرو در واقع نوعی تکنولوژی است که از آن برای مطلوب کردن شرایط داخل کابین استفاده میشود. به طور کلی این سیستم در تابستان‌ها، هوای داخل کابین را خنک نموده و با جذب رطوبت شرایط مساعدتری برای سرنشینان فراهم می‌آورد.
در زمستان نیز با کمک بخاری و گرمای ناشی از احتراق درون موتور، داخل کابین را گرم و مطبوع می‌کند.
اگر بخواهیم تاریخچه روی کار آمدن سیستم تهویه مطبوع در خودرو را بررسی کنیم، باید سری به سال ۱۹۴۰ بزنیم. در این دوره اولین سیستم تهویه هوای ماشین در خودروهای پکارد آمریکایی نصب شد. شرکت بیشاپ اند بیکاپ اوهایو، طراح و صاحب ایده این سیستم بود.
هر چند طراحی آن بسیار ساده بود و تنها می‌توانست با ایجاد جریانی میان فضای بیرونی و داخلی خودرو، هوای داخل کابین را متعادل کند. در فاصله سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ این شرکت موفق به توسعه طرح اولیه سیستم تهویه خودرو شد و یک بخاری به آن اضافه نمود.
پس از کمپانی کادیلاک نیز تصمیم گرفت از سیستم ساخته شده توسط بیشاپ اند بیکاپ برای خودروهایش استفاده کند.
در سال ۱۹۵۵، کرایسلر سیستم تهویه مطبوع در خودرویش را با نام ایرتمپ رونمایی کرد. این سیستم می‌توانست در کنار متعادل‌سازی و گرم کردن هوای داخل کابین، هوایی خنک برای روزهای گرم تابستانی هم فراهم آورد.
با گذشت زمان سیستم‌های تهویه‌کننده هوای داخل خودرو به قدری پیشرفت کردند که امروزه به عنوان عضوی ثابت در هر ماشین استانداردی شناخته می‌شوند.
اغلب افراد سیستم تهویه مطبوع ماشین را همان کولر خودرو می‌دانند. اما در واقعیت کولر تنها بخشی از این سیستم است. به عبارت دیگر تکنولوژی تهویه مطبوع خودرو موظف است هوای داخل کابین را متعادل‌سازی نموده و شرایط راحتی برای سرنشینان ایجاد کند.
از این رو وظایف این سیستم را می‌توان به شرح زیر نام برد:
همان‌طور که گفتیم سیستم تهویه مطبوع خودرو دارای بخش‌های مختلفی است. در ادامه این بخش‌ها به تفصیل بررسی می‌کنیم:
کولر خودرو یکی از بخش‌های اصلی در سیستم تهویه مطبوع ماشین است که امروزه به جزء ثابت آن تبدیل شده است. کولر ماشین در واقع یک کولر گازی است که از گاز فریون برای ایجاد سرما در اتاقک بهره می‌برد. امروزه کولرهای ماشین به دو صورت دستی و دیجیتالی مشاهده میشود.
در مدل‌های دستی برای تنظیم دمای کولر از یک پیچ چرخشی استفاده میشود. مدل‌های دیجیتال اما کمی مدرن‌تر بوده و از دکمه‌های الکتریکی بهره می‌برند.
در این مدل کولرها اطلاعات مربوط به دما و شرایط هوای درون و بیرون کابین به روی یک صفحه نمایش مخصوص نشان داده میشود.
بخاری ماشین یکی دیگر از بخش‌های مهم در سیستم تهویه مطبوع خودرو است. این سیستم برای گرم نمودن فضای داخل کابین از یک رادیاتور مخصوص استفاده می‌کند. این رادیاتور مشابه به رادیاتور اصلی ماشین و در ابعاد کوچکتر طراحی شده است.
هنگام فعال نمودن بخاری خودرو، آب خروجی از اطراف موتور به رادیاتور بخاری رفته و گرمای خود را به هوای عبوری از آن می‌دهد. سپس هوای گرم شده از طریق یک فن وارد کابین میشود. به این ترتیب هوای داخل اتاقک گرم و دل‌چسب خواهد شد.
ACC نیز آپشنی کارآمد در سیستم تهویه مطبوع ماشین است که در راستای تکمیل مزایا و امکانات آن طراحی شده است. ACC می‌تواند دما، رطوبت و سرعت وزش باد درون کابین را تنظیم کند.
این سیستم به صورت خودکار دمای هوا و میزان وزش باد درون اتاقک را طبق دستور و نیاز راننده کنترل می‌کند.
گرم‌کن و سردکن صندلی دو آپشن نسبتا جدیدتر در سیستم تهویه مطبوع خودرو هستند. این آپشن‌ها امکان تنظیم دمای صندلی‌ها را به صورت جداگانه فراهم می‌آورند.
البته استفاده از آن‌ها هنوز به یک عضو ثابت در سیستم تهویه ماشین تبدیل نشده است. بلکه به عنوان آپشن‌های اضافی در نظر گرفته شده و بر روی خودروهای نسبتا گران‌تر به کار می‌روند.
سیستم تهویه مطبوع خودرو در واقع یک مدار بسته بوده که همچون حلقه‌ای، ابتدا و انتهای آن به هم متصل است. برای آشنایی بیشتر با این سیستم و اجزای داخلی آن، تصور کنید یک خودرو مجهز به کولر، بخاری و رطوبت‌گیر داریم. اجزای تشکیل‌دهنده سیستم تهویه این ماشین به صورت زیر هستند:
کمپرسور یکی از بخش‌های سیستم سرمایش خودرو است که در واقع نوعی پمپ متراکم‌کننده گاز می‌باشد. این پمپ به کمک یک تسمه به میل لنگ موتور متصل است. تسمه به کار رفته در آن به صورت همزمان با پمپ روغن، پمپ آب و دینام هم ارتباط دارد. به این ترتیب نیروی لازم برای فعالیت تسمه از طریق میل لنگ دریافت شده و به هر یک از دیگر بخش‌های متصل به آن، انتقال داده میشود.
رطوبت‌گیر یک قطعه به خصوص است که از آن برای جذب قطرات آب موجود در گاز کولر استفاده میشود. این قطعه خشک‌کننده که با نام رسیور درایر هم شناخته میشود، در مدار میان کندانسور و اوپراتور قرار می‌گیرد.
شیر انبساط در واقع نوعی سوپاپ انبساط گرمایی است که قابلیت تنظیم دارد. این شیر فشار ورود هوا به داخل کابین را کنترل می‌کند.
اوپراتور نیز یکی دیگر از اجزای تشکیل‌دهنده سیستم تهویه مطبوع خودرو است. این بخش که آن را تبخیرکننده هم می‌نامند، پشت داشبورد و نزدیک به سرنشین کنار راننده قرار دارد.
ظاهر آن شبیه به رادیاتور بوده و جزئی از قطعات کولر خودرو به شمار می‌آید.
کندانسور در واقع یک رادیاتور چگالنده است که عملکرد آن مشابه رادیاتور ماشین می‌باشد. این قطعه هم برای سرمایش و هم برای گرمایش داخل کابین به کار گرفته میشود.
نگهداری از سیستم تهویه مطبوع خودرو نیازمند رعایت یک‌سری اصول است که عبارتند از:
دیدگاه خود را بنویسید