پس از آنکه ایران خودرو قراردادش با پژو را امضا کرد، سایپاییها نیز با سیتروئن به تفاهم رسیدند تا گروه پژوسیتروئن رسما به بزرگترین شریک صنعت خودرو کشور تبدیل شود. ایران خودرو و سایپا میتوانند با انجام اقدامات مشترک، هزینههای تولید خود را پایین بیاورند. جدای از اینکه مشارکت همزمان خودروسازان داخلی با این دو شرکت […]
جدای از اینکه مشارکت همزمان خودروسازان داخلی با این دو شرکت فرانسوی چه نکات منفی و نگرانکنندهای را در خود جای داده، اتفاق مثبت این است که ایران خودرو و سایپا میتوانند با انجام اقدامات مشترک، هزینههای تولید خود را (در تولید محصولات جدید پژو و سیتروئن) پایین بیاورند.
اگر نگاهی به محصولات موردنظر فرانسویها (در قالب قراردادهای جدید) برای بازار خودرو کشور بیندازیم، متوجه میشویم قطعات زیادی میان خودروهای پژو و خودروهای سیتروئن مشترک است. به عبارت بهتر، محصولاتی که قرار است توسط گروه پژوسیتروئن در ایران خودرو و سایپا تولید شوند، دارای پلت فرم و همچنین قطعات مشترک هستند و این موضوع میتواند زمینه ساز همکاری مشترک غولهای جاده مخصوص در ساخت قطعات مربوطه شود.
بهعنوان مثال، خودروهای موردنظر از موتورهای مشترک بهره میبرند و با توجه به قابلیت خودروسازان داخلی در ساخت موتور، این موضوع میتواند اولا سبب کاهش هزینههای تولید شود و ثانیا تیراژ را سرعت ببخشد.
این در حالی است که ظاهرا نه ایران خودرو و نه سایپا، هیچکدام میلی به کار مشترک با یکدیگر نداشته و فعالیت مستقل را بیشتر میپسندند.
این بیمیلی البته پیش تر هم خود را نشان داده است، چه آنکه خودروسازان کشور پیشنهاد چند سال پیش وزارت صنعت،معدن و تجارت را نیز برای تولید محصول مشترک نپذیرفتند. دلیل این موضوع هرچه که باشد، به نظر میرسد به مانعی برای کاهش هزینههای تولید تبدیل شده است و از همین رو میطلبد که خودروسازان یک بار دیگر روی پیشنهاد «همکاری مشترک» (نه ادغام)، فکر کنند.
در حال حاضر یکی از مشکلات بزرگ خودروسازی ایران، بالا بودن هزینههای تولید و در نتیجه گرانی خودروهاست، بنابراین انجام اقدامات مشترک منتج به کاهش هزینه، میتواند راهکاری مناسب برای کمرنگ کردن این مشکل بزرگ باشد.
دیدگاه خود را بنویسید