همانطور که قبلا گفته شد ، پورشه برای به چالش کشیدن تسلا مدل S ، از یک یک سدان چهار سرنشینه تمام‌الکتریکی به نام میشن ئی رونمایی کرد. میشن ئی ، مجهز به یک سیستم محرَکه 800 ولتی و یا به عبارتی، سیستمی با ظرفیت ۲ برابر یک وسیله نقلیه الکتریکی معمولی است که طراحی […]
همانطور که قبلا گفته شد ، پورشه برای به چالش کشیدن تسلا مدل S ، از یک یک سدان چهار سرنشینه تمام‌الکتریکی به نام میشن ئی رونمایی کرد.
میشن ئی ، مجهز به یک سیستم محرَکه 800 ولتی و یا به عبارتی، سیستمی با ظرفیت ۲ برابر یک وسیله نقلیه الکتریکی معمولی است که طراحی و جایگذاری بهتر و عملکرد کلی بالاتری را برای آن ایجاد می‌کند. مطابق اعلام پورشه، خروجی ۶۰۰ اسب‌بخار سیستم پیشرانه می‌تواند در عرض ۳/۵ ثانیه سرعت میشن E را به ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برساند.
سیستم موتور این سدان ، از یک جفت موتور مغناطیس پایدار همزمان (PMSM) تشکیل شده است که بسیار شبیه به سیستمی است که در مدل 919 هیبرید و برنده مسابقات لمانز به کار گرفته شده بود.در میشن ئی نیز ، موتور ها می توانند انرژی از دست رفته را جبران کنند و حتی پس از شتاب‌گیری‌های ممتد در بازه‌های کوتاه، دوباره به حداکثر نیرو برسند.
پورشه اعلام کرد :
با توجه به گشتاور برداری و سیستم فرمان تمام‌چرخی که در میشن ئی وجود دارد، این خودرو می‌تواند زمانی کمتر از ۸ دقیقه در پیست نوربرگ‌رینگ آلمان ثبت کند. پشتیبان سیستم پیشرانه الکتریکی در میشن ئی ، یک پک باتری لیتیومی است که می‌تواند انرژی لازم برای مسافتی برابر ۵۰۰ کیلومتر را تأمین کند. همچنین به لطف سیستم شارژ ۸۰۰ ولتی که از آن به عنوان «شارژ توربوی پورشه» یاد می‌شود، میشن ئی می‌تواند تنها در مدت ۱۵ دقیقه به میزان ۸۰ درصد ظرفیت باتری‌اش یا دامنه مسافتی برابر ۴۰۲ کیلومتر شارژ شود. به‌علاوه، با توجه به تکنولوژی شارژ بی‌سیم مورد استفاده در میشن ئی، این خودرو می‌تواند حتی با پارک‌شدن بر روی یک «شارژ پد» نیز شارژ شود.باتری‌های لیتیومی «میشن ئی» در ارتفاعی پایین در شاسی قرار داده شده‌اند تا مرکز گرانش پایین‌تری ایجاد کرده و توزیع متناسب‌تری برای وزن خودرو فراهم شود.
اما در زمینه طراحی ، میشن ئی گوشه‌هایی از 918 اسپایدر و همین‌طور یک سری از خودروهای مسابقه‌ای پورشه را به تصویر می‌کشد.
میشن ئی ، در قسمت جلوی بدنه طراحی ویژه پورشه را در چراغ‌های جلوی LED چهار نقطه‌ای در کنار دریچه‌های قائم رو به پایین سپر به کار برده است.در طراحی جانبی این خودرو ، یک فرم کوپه «۴ در» در کنار یک هاچ شیب‌دار استفاده شده که طراحی موجود در یک 911 را تداعی می‌کند. نکته بسیار که میشن ئی ، ستون دوم ثابت در بدنه ندارد و از طرح درهای عقب به صورت «بازشونده در خلاف جهت» استفاده می‌کند.میشن ئی ، در قسمت عقب بدنه از یک اِلمان روشنایی کامل و یک نشان سه‌بعدی پورشه بهره گرفته است.
طراحی داخل کابین این خودرو نیز به همان اندازه کارهای صورت گرفته در مورد سیستم موتور ، آینده‌نگرانه است و امکانات خارق‌العاده‌ای مانند نمایشگرهای OLED، یک سیستم ردیابی چشم، سیستم کنترل با حرکت بدن و حتی ابزارهای هالوگرافیک (تمام‌نگاری) در آن دیده می‌شوند.
به‌عنوان مثال، سیستم «ردیابی چشم» شرایط قرارگیری راننده را در صندلی‌اش تشخیص می‌دهد و سپس سرعت‌سنج را به‌گونه‌ای حرکت می‌دهد که هیچ‌گاه فرمان خودرو در جلوی دید راننده نسبت به آن قرار نگیرد.
در بخش طراحی آئرودینامیک، درمیشن ئی آینه‌های بغل معمول با دوربین‌ها جایگزین شده‌اند. تصاویر مربوط به این دوربین‌ها که بر روی گلگیرها قرار گرفته‌اند، بر روی گوشه‌های خارجی پنجره جلوی خودرو نمایش داده می‌شود.
دیدگاه خود را بنویسید