اگر یک خانواده 3،4 نفره هستید و با بودجه ای حدودا 200 میلیون تومانی به دنبال سدانی جمع و جور که صندوق بار جاداری هم داشته باشد می گردید، می توانید سراغ تندر 90 یا پژو 206 صندوق دار بروید. در این مقایسه نسخه فول تندر 90 با گیرباکس دستی و پژو 206 صندوق دار […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
پیش از بررسی تندر۹۰ اجازه دهید آب پاکی را روی دستتان بریزیم. اگر از آن دسته خریدارانی هستید که بیش از هر چیز به ظاهر خودرو اهمیت میدهند و توقع دارید با پولی که برای خرید یک خودرو پرداخت میکنید، بیش ترین امکانات رفاهی نصیبتان شود، تندر۹۰ خودرویی نیست که بتواند دلتان را بهدست بیاورد. اگر 206 صندوق دار یک مرد جوان با درآمد محدود اما تیپ و قیافه شکیل است، تندر۹۰ یک کارگر ساده با لباسی خیلی معمولی و دستانی خالی از هرگونه جذابیت است. اما میتواند سالهای سال به شما وفادار باشد و سخت برایتان کار کند.
موضوع به اواخر دهه ۸۰ هجری شمسی بازمیگردد. یک قرارداد عالی میان رنو و خودروساز وطنی که باعث شد پای یکی از با کیفیتترین خودروهای اقتصادی اروپایی به کشور باز شود و به اصطلاح، سدانهای کلاس B بازار ایران را تکانی بدهد. تندر۹۰. یا همان ال ۹۰. انحصار تولید این خودرو در سال ۲۰۰۶ به داچیای رومانی واگذار شد و از این جهت در کشورهای خارجی با نام داچیا لوگان میشناسندش. لوگان جایگزین داچیا ۱۳۰۰ یا همان رنو ۱۲ شد و نسل اولاش از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ روی خط تولید قرار داشت. خانواده X90 که این خودرو عضو آن است، اقتصادیترین و بیدردسرترین خودروهای ارزانقیمت جهان را شامل میشود.
تندر۹۰ در ابتدا توسط پارسخودرو تولید میشد و مدت کوتاهی بعد از آغاز تولیدش در ایران، پایاش به خط تولید ایران خودرو نیز باز شد. چند سال بعد از عرضه تندر۹۰، مدل اتوماتیک آن نیز به بازار آمد. بعضی مدلهای تولید ایران خودرو در قاب پروژکتورهای جلو با مدلهای پارسخودرویی تفاوت داشتند. تا اینکه پارسخودرو با تغییر در طراحی قسمت عقب تندر۹۰، خودرویی با نام پارس تندر را معرفی کرد. اخیرا نیز ایران خودرو تندر پلاس را به خط تولیدش آورده. فیسلیفت کامل تندر۹۰ که در بازار جهانی نیز عرضه شده است، اما با تحریمهای اخیر معلوم نیست سرنوشت تولید آن به کجا برسد.
تندر۹۰ در ابتدای تولید با تیپهای E0 ، E1 و E2 به بازار آمد که نسخه E2 LP بهعنوان مدل فولآپشن و کامل آن شناخته میشود. چند سال بعد از آغاز تولید تندر۹۰ در ایران، تیپهای دیگر به فراموشی سپرده شدند و تنها مدل فولآپشن به بازار عرضه شد. نمونه مورد بررسی نیز از نوع فول آپشن LP است که با مواردی مثل رینگهای آلومینیومی، پروژکتورهای جلو، سپرها و جلوپنجره همرنگ بدنه از تیپهای پایه متمایز میشود. طراحی مدرن تندر 90 (نسبت به زمان خودش) را میتوانید از روی خطوط حساب شده بدنه و پف گلگیرهای جانبی متوجه شوید. البته ارتفاع زیاد در صندوق بار و چراغهای عمودی عقب، هماهنگی چندانی با طراحی قسمت جلو ندارد.
پنجرهها نیز بیش از حد بلند هستند و فاصله میان آنها زیاد است. اما کیفیت مونتاژ قطعات بدنه دلچسبتر از پژو 206 به نظر میرسد. از مهمترین ایرادات ظاهری تندر۹۰، میتوان به آینههای جانبی پلاستیکی اشاره کرد. البته اخیرا این آینهها با نمونه مربعی شکل جایگزین شدند. اما در مدل مورد بررسی، آینهها پوشش پلاستیک تیره دارند که به زیبایی ظاهری لطمه زده و اگر زیاد برای تا کردنش اصرار کنید، به دستتان هم لطمه میزند! آینههای تندر۹۰ برخلاف 206 که آینههای جانبیاش خیلی راحت تا میشوند، خیلی سفت و با سر و صدای زیاد تغییر حالت میدهند. زه نازک روی درها نیز اصلا زیبا نیست و با دیگر قسمتهای بدنه ناهماهنگ است. سپرها پلاستیکی و نرم هستند و قابلیت انعطافپذیریشان باعث میشود در تصادفات جزیی شکسته نشوند.
تندر۹۰ ۴۲۴۷ میلیمتر طول، ۱۷۴۰ میلیمتر عرض و ۱۵۳۴ میلیمتر ارتفاع دارد. فاصله میان ۲ محورش نیز به ۲۶۳۰ میلیمتر میرسد. پس میتوانید امیدوار باشید که کابین آن به مراتب از 206 جادارتر است. صندوق بار ۵۱۰ لیتریاش یکی از بزرگترین نمونهها در این کلاس است و از این نظر نسبت به پژو 206 صندوق دار برتری دارد. هیچ مشکلی از نظر فضای پا و سر سرنشینان در صندلیهای جلو و عقب به چشم نمیخورد. کابین تندر۹۰ واقعا جادار است و سقف آن آنقدر بلند است که اگر قد کوتاهی دارید میتوانید داخل آن بایستید و یا اگر کمی بامزه باشید، از سقفاش لوستر آویزان کنید!
داخل کابین هیچ رد و اثری از جذابیت دیده نمیشود. کابین تندر۹۰ اصلا سرگرمکننده نیست و امکاناتاش را میتوان در چند کلمه خلاصه کرد. اما مهمترین برگ برنده تندر نسبت به پژو 206، کیفیت فوقالعاده متریال و مونتاژ قطعات بهکاررفته در کابین است. این ویژگی باعث میشود تا بعد از هزاران کیلومتر کارکرد نیز هیچگونه سر و صدای اضافی از بخشهای مختلف شنیده نشود. داخل کابین همهچیز ساده است و رنگبندی معمولی دارد. البته این مشکل در تندر پلاس جبران شده و کابین مشابه رنو ساندرو، به مراتب جذابتر از این مدل به نظر میرسد. صندلیها در مسافرتهای طولانی راحت هستند و سرنشین را خسته نمیکنند. البته فرم نیمکتی صندلی عقب در پیچها کوچکترین حمایتی از بدن سرنشینان این قسمت ندارد. پشتی صندلیهای جلو نیز با اهرم دوار بسیار سفت، به سختی عقب و جلو میشود.
کنسول جلو بسیار ساده است و خیلی خالی به نظر میرسد. نصب کلیدهای بزرگ بالابر شیشههای جلو در قسمت مرکزی جلو از مهمترین ایرادات طراحی تندر۹۰ بهشمار میرود. چیدمان پنل درها نیز تعریفی ندارد و از نگاه کردن به آن خیلی زود خسته میشوید. عایق صدای کابین اما کاملا مناسب است و به جز صدای پیشرانه و تایرها در سرعت بالا، صداهای اضافی محیط را به خوبی فیلتر میکند. درهای تندر۹۰ سنگین هستند و برای باز و بسته کردن آنها باید دورههای تقویت عضله را گذرانده باشید! اما ابعاد بزرگ درها باعث میشود تا قد بلندترین افراد هم خیلی ساده به کابین آن وارد و از کابین خارج شوند. فرمان تندر ۹۰ ابتدا فرمی بسیار قدیمی و از مد افتاده داشت، اما مدتی بعد از شروع تولید، با غربیلکی بهروزتر جایگزین شد.
تندر۹۰ برخلاف پژو 206 فول از سیستم تهویه مکانیکی برخوردار است. اهرمهای تنظیم سیستم تهویه ابتدا در قالبی متفاوت نصب شده بودند و بعدها فرم قرارگیری آنها کمی تغییر کرد. اما همچنان اهرم تعویض دنده بلند و نهچندان زیبا روبهروی آنها قرار دارد و سرنشین را برای تنظیم سیستم تهویه به دردسر میاندازد. مشکلات ارگونومی کابین تندر۹۰ کم نیست. بهطور مثال، جویاستیک تنظیم آینههای جانبی زیر اهرم ترمزدستی قرار گرفته و در صورت پایین بودن ترمز، تنظیم آینهها با مشقت فراوانی همراه است.
فرم دوار دریچههای سیستم تهویه اما شاید زیبا نباشد، اما بسیار کاربردی و استفاده از آنها راحت است. تندر۹۰ از امکانات حداقلی هم بیبهره است و حتی شیشه راننده آن نیز بهصورت اتوماتیک تنظیم نمیشود. نهایت بضاعت آن ۲ ایربگ در جلو ۴ شیشه برقی، آینههای برقی و سیستم صوتی با ۴ بلندگو است. ارتفاع چراغهای جلو با اهرم چرخان انجام میشود. اهرمی که با کابلی فولادی به چراغها متصل شده و عملکردی کاملا مکانیکی دارد و از این نظر دیرتر از انواع الکترونیکی خراب میشود. تنظیمات برف پاککن نیز بسیار ابتدایی است و برف پاککنها هم عملکرد و کیفیت مناسبی ندارند.
به لطف ارتفاع بیشتر صندلی از کف اتاق نسبت به سایر خودروهای داخلی، تسلط به اطراف مناسب است. البته دید قسمت عقب به دلیل ارتفاع زیاد صندوق بار و ستونهای پهن، محدود است و برای پارک کردن خودرو نیاز به دوربین عقب یا حداقل سنسور فاصلهسنج دارید که هیچیک در این خودرو یافت نمیشود.
پیشرانه K4M با همان صدای آشنا روشن میشود. صدایی که زنگ کیفیت را در گوش راننده به صدا در میآورد. میتوان به تندر۹۰ لقب خودرو خراب نشو یا بیگانه با تعمیرگاهها را داد. برخلاف 206 که شاید زیاد گذرتان را به تعمیرگاهها بیندازید، پیشرانه تندر بسیار جانسخت است و بهراحتی خراب نمیشود. این پیشرانه ۱۵۹۸ سیسی میتواند ۱۰۵ اسببخار قدرت در دور ۵۷۵۰ و ۱۴۰ نیوتنمتر گشتاور در دور ۳۷۵۰ تولید کند.
از مهمترین مزایای فنی تندر۹۰ نسبت به پژو 206، میتوان به مجموعه کلاچ بسیار نرم و گیرباکس باکیفیت اشاره کرد. گیرباکس ۵ دنده دستی تندر۹۰ که با JH3 شناخته میشود، عملکردی بسیار نرم و دقیق دارد و صفحه کلاچ آن خیلی دیرتر از 206 خراب میشود. البته فرمان تندر از 206 سفتتر است و همین موضوع در مانورهای شهری و پارک کردن باعث خستگی راننده میشود.
دیگر مزیت فنی تندر۹۰ نسبت به پژو 206 را باید در قسمت جلوبندی جستوجو کنیم. جلوبندی تندر به لطف استفاده از سابفریم حتی تا ۲۰۰ هزار کیلومتر بدون خرابی کار میکند. سابفریم مجموعه قطعاتی است که روی شاسی نصب میشوند و قطعات جلوبندی روی آنها قرار می گیرند. این مجموعه قطعات نیروهای وارده به قطعات جلوبندی را تقسیم میکند و باعث خستگی کمتر قطعات میشود.
البته تندر۹۰ خالی از ایراد هم نیست. شکستن دسته موتور زیرین آن از ایرادهای شایع است. همچنین لرزش زودهنگام کابین آن به مشکل دسته موتور سمت راست مربوط میشود. درست کار نکردن استپر گاز نیز از دیگر ایرادات شایع تندر۹۰ به شمار می رود. ترمزهای تندر از پارس ضعیفتر هستند و در چرخهای عقب از دیسک بیبهرهاند.
قیمت تندر 90 E2 صفر: حدود 300 میلیون تومان (توسط کارخانه عرضه نمی شود)
قیمت تندر 90 E2 کارکرده: 160 تا 250 میلیون تومان (بسته به سال ساخت، کارکرد و سلامت بدنه)
همهچیز از ابتدای دهه 80 آغاز شد. ورود یک شیر کوچولو به خطوط تولید ایرانخودرو حسابی هیجانانگیز بود. پژو 206 محصول روز اروپا و جهان به خطوط تولید ایرانخودرو راه یافته بود و با بهایی نسبتا منطقی به دست مصرفکننده تشنه ایرانی میرسید. پلتفرم این خودرو مدرن بود. طراحیاش جذابیتهای بسیاری داشت و سواریاش نرم و کمتکان و در عینحال اسپرت بود. همه اینها سبب میشد دیگر کسی چندان به فضای تنگ و اندک عقب این خودرو ایرادی نگیرد. اما حالا 18 سال بعد از ورود این خودرو به بازار ایران 206 فرزندان، نوهها و حتی نتیجههایی دارد که در این مطلب قصد بررسی آنها را داریم.
مدل صندوقدار پژو 206 در ابتدا در قالب پروژه نیوپیکان (NP) یا همان رانای خودمان در ایرانخودرو شکل گرفت اما کمی بعدتر با دخالت پژو به پروژه صندوقدار کردن این هاچبک پژو براساس زبان طراحی آن دوران شیر فرانسه تغییر مسیر داد. 206 اسدی در ابتدا خودرو موفقی نبود اما با گذشت 2، 3 سال مشتری خود را یافت. اگر از نمای سهرخ به این خودرو بنگرید شباهت ستون C و قوس صندوق آن را با مدل 407 مشاهده خواهید کرد.
پژو 206 هاچبک از نظر طراحی به راستی خودروی کمنقص و کاملی است و همین ویژگی باعث شده تا فروش این مدل نسبت به تمام محصولات دیگر پژو بیشتر باشد و از سه میلیون دستگاه فراتر رود. اما تکرار چنین توصیفاتی برای پژو 206 صندوقدار به هیچ عنوان آسان نیست. در واقع طراحان این پروژه نهایت تلاش خود را به کار بستهاند تا با حداقل تغییرات، پژو 206 هاچبک را تبدیل به خودرویی صندوقدار کنند و چنین تصمیمی به بهای ظاهر نه چندان مطلوب این خودرو تمام شده است.
در نگاه اول به نظر میرسد که مهندسان درگیر در این پروژه با بیحوصلگی کامل، تنها گلگیرهای خودرو را امتداد دادهاند و در صندوق عقب را نیز متناسب با خط منحنی شکل مدل هاچبک بر روی آنها سوار کردهاند. اما واقعیت این است که ایران خودرو برای این پروژه از متخصصان مختلف بهره گرفت و حتی در تبلیغات اولیه نامی از یک شرکت آلمانی مشاور نیز برده شد.
اما در هر حال، ماحصل این تغییرات را به سختی میتوان زیبا یا جذاب توصیف کرد. به خصوص که حتی چراغهای عقب نیز نسبت به نمونه هاچبک تغییری نکردهاند و چنین رویکردی این تفکر را تقویت میکند که هدف طراحان، صرفهجویی حداکثری بوده است که به قیمت آسیب رساندن به طراحی هماهنگ خودرو منجر شده است. البته در مجموع میتوان گفت که شکل و شمایل نمای عقب پژو 206 صندوقدار چندان هم بد به نظر نمیرسد، هرچند که دیده شدن بازوهای کمکی سیستم تعلیق عقب از فاصله دور میتواند کمی عجیب و غیر معمولی تلقی شود.
اما بیهیچ شک و تردید، بدترین زاویه دیداری برای پژو 206 صندوقدار، چیزی نیست جز نمای بغل که بسیار عجیب به چشم میآید و این عجیب بودن نخست بخاطر ذهنیت ناخوداگاه بیننده از طراحی زیبای مدل هاچبک است و دوم به دلیل شیب زیاد کاپوت در مقابل زاویه نسبتا افقی در صندوق عقب و حالت منحی شکل سقف که در مجموع بسیار ناهماهنگ به نظر میآیند. از طرف دیگر در نمای جلو با یک 206 هاچبک کامل طرف هستیم و عملاً کوچکترین تفاوتی بین تیپ صندوقدار و هاچبک وجود ندارد که البته نکته عجیبی هم نیست.
با این حال در مجموع میتوان تاکید کرد که اثر چندانی از طراحی هماهنگ و زیبای 206 هاچبک در مدل صندوقدار دیده نمیشود و به لطف طراحی نه چندان پخته، یکی از زیباترین خودروهای جهان حالا تبدیل به محصولی معمولی و نسبتاً زشت شده بود.
طراحی داخلی 206 هنوز هم بعد از گذشت این همه سال زیبا و مدرن به نظر میرسد و اگر افت کیفی سالهای اخیر را کنار بگذاریم، همچنان میتوان این کابین را جذاب دانست.
احتمالاً میدانید که پژو 206 هاچبک در شش تیپ مختلف از یک تا 6 در ایران عرضه شده است که شامل دو پیشرانه مختلف 1.4 و 1.6 لیتری و سطوح مختلف تجهیزات میشود. اما در خصوص مدل صندوقدار، ایران خودرو تصمیم گرفت تا با گذر از این روش ساده تیپبندی، روش عجیب و غریب خودش را مبتنی بر حرف انگلیسی V ابداع کند. از این رو طی چند سال پژو 206 صندوقدار که در ابتدای امر با نام آریان به بازار عرضه شده بود، جای خود را به SD داد و تیپبندیهای مختلفی از V1 تا V20 را در بر گرفت که از این میان تنها مدلهای V8 و V9 با استقبال مشتریان مواجه شد.
این دو خودرو از نظر مشخصات فنی مشابه پژو 206 تیپ 5 و تیپ 6 هستند. تفاوت این دو در وجود جعبهدنده دستی برای مدل V8 و اتوماتیک برای مدل V9 مشخص میشود. بنابراین میتوان تاکید کرد که پژو 206 صندوقدار V8 و V9 به امکاناتی نظیر تهویه مطبوع اتوماتیک، چهار شیشه و آینههای جانبی برقی و امکاناتی از این دست مجهز هستند، اما پایینترین سطح پژو 206 صندوقدار که برای مدت کوتاهی با نام V4 عرضه میشد از نظر سطح امکانات و مشخصات فنی در حد تیپ 2 هاچبک ارزیابی میشود.
به طور کلی میتوان گفت که پژو 206 صندوقدار تفاوت فنی بارزی نسبت به نسخه هاچبک ندارد. تنها اصلاح فنی صورت گرفته در ساختار این خودرو به تغییر فنربندی چرخهای عقب مربوط میشود که در نسخه صندوقدار در واقع با مدل مشهور 206RC مشترک است و از مکانیزم پیچیدهتر و مشخصات بهتری نسبت به نسخه هاچبک بهره میبرد. نتیجه این تغییر، فرمانپذیری بهتر نسخه صندوقدار نسبت به مدلهای هاچبک در گذر از پیچهاست. جالب است بدانید که اعمال چنین تغییری برای خودروهای هاچبک نیز امکانپذیر است که البته چند میلیون تومان هزینه و تغییرات در سیستم اگزوز را به دنبال دارد. فارغ از این مساله در تیپ کمتیراژ و تولید محدود پژو 206 صندوقدار V4 شاهد استفاده از پیشرانه 1.4 لیتری و 75 اسببخاری هستیم و برای سایر تیپها (به خصوص V8 و V9) از پیشرانه TU5 با قدرت 105 اسببخار استفاده میشود.
جالب است بدانید که پژو 206 صندوقدار در تیپهایی به صورت دوگانهسوز نیز عرضه میشد و خلاصه آنکه طیف مختلفی از انواع دو پیشرانه مشهور پژو بر روی این خودرو در نظر گرفته شد. حتی سری نخست صندوقدار که به نام آریان به بازار معرفی شده بود در نوع اتوماتیک فاقد قابلیت تیپترونیک بود و به نوعی از جعبهدنده یکسان با پژو 206 هاچبک تیپ چهار بهره میبرد. این درحالیست که کاملترین 206 برای شهرهای پر ترافیک امروزی بیهیچ شک و تردید تیپ 6 هاچبک و تیپ V9 صندوقدار است. در نهایت گفتنی است که تیپهای مجهز به پیشرانه TU5 درست مانند نسخه هاچبک از سیستم ترمز چهارچرخ دیسک بهرهمند هستند که توان توقف فوقالعاده مناسبی را در مقایسه با رقبای هم کلاس ارائه میدهد.
ایران خودرو تاکنون مشخصات دقیقی در مورد ایمنی و تست تصادف پژو 206های تولید خود منتشر نکرده است، اما با سابقه دو تست تصادف Euro-NCAP و Latin-NCAP که نسخههای فرانسوی و برزیلی پژو 206 را مورد بررسی قرار دادهاند میتوان گفت که ایمنی این خودرو با استانداردهای سال 2018 در سطح مناسبی قرار ندارد و شاید به سختی کسب یک ستاره ایمنی برای چنین خودرویی قابل تصور باشد. این درحالیست که در ابتدای قرن بیستویکم پژو 206 توانسته بود چهار ستاره ایمنی را در تست مخصوص اروپایی Euro-NCAP از آن خود کند و به نوعی در زمان خود خودروی نسبتاً ایمنی به حساب میآمد.
این روزها حدود یازده سال از اولین عرضه پژو 206 صندوقدار به بازار میگذرد، از این رو توضیح و توصیف رانندگی با چنین خودرویی دیگر چندان موضوعیتی ندارد، اما با این حال میتوان گفت که پژو 206 به طور کلی خودرو لذتبخشی برای رانندگی محسوب میشود و این ویژگی وقتی بیشتر نمایان است که بخواهید این خودرو را با رقبای چینی یا خودرویی مانند تندر 90 و رنو ساندرو مقایسه کنید. در واقع پژو 206 ذاتاً یک هاچبک رده جمعوجور اما حرفهای اروپایی است که علیرغم پلتفرم قدیمی خود میتواند تجربه مناسبی از فرمانپذیری و هماهنگی بین اجزای فنی را ارائه دهد و این درحالیست که رقبای چینی و ساختههای ترسیم شده بر مبنای پلتفرم تندر 90 از چنین ویژگیای برخوردار نیستند. اما در خصوص مدل صندوقدار دو نکته مهم به این مباحث اضافه میشود.
نخست آنکه علیرغم وجود صندوق عقب بزرگ، پژو 206 صندوقدار قابلیت استفاده خانوادگی چندان بالایی ندارد که به کابین جمعوجور و فاصله کم بین صندلیهای جلو و عقب مربوط میشود. در واقع فضای صندلی عقب پژو 206 به گونهای است که حتی ممکن است فضای پا برای دو سرنشین نیز ناکافی باشد! حال آنکه با رسیدن تعداد سرنشینهای عقب به سه نفر، با یک معضل تمام عیار روبهرو خواهید شد. درواقع افزوده شدن صندوق عقب باعث نشده تا مهندسان پژو و ایران خودرو بتوانند موقعیت قرارگیری سرنشینان را تغییر دهند و از این رو ابعاد و اندازههای داخل کابین کوچکترین تفاوتی با مدل هاچبک (به عنوان یک خودرو صد در صد درون شهری) ندارد.
نکته دوم نیز به فرمانپذیری مناسب و ویژگیهای فنی قابل قبول (به خصوص در مدل با جعبهدنده دستی) مربوط میشود. به شکلی که اگر شتاب رسمی حدود 11.4 ثانیهای این خودرو را مد نظر داشته باشید؛ با توجه به ضرایب دنده مناسب جعبهدنده، ترمزهای قدرتمند و فرمانپذیری خوب، تقریباً شکی وجود نخواهد داشت که پژو 206 صندوقدار میتواند در رده قیمتی خود یکی از بهترینها باشد. این درحالی است که ذهنیت عموم مشتریان در خصوص یافتن یک خودرو با روح اسپرت، بر روی گزینههایی مانند پژو 206 هاچبک یا پژو پارس متمرکز است اما در واقع پلتفرم پژو 206 صندوقدار با توجه به اصطلاحات انجام شده بر روی سیستم تعلیق عقب، از ویژگی مناسبتری نسبت به خودروهای مذکور برخوردار است. تازه این نکته هم از قلم نیفتد که اصلاحات صورت گرفته برروی سیستم تعلیق علاوهبر پایداری بهتر، کیفیت سواری را نیز در قیاس با مدل هاچبک بهبود بخشیدهاند.
در خصوص مدل اتوماتیک میتوان گفت که جعبهدنده عملکرد چندان مناسبی را در شرایط رانندگی پر فشار و ترافیکهای سنگین ارائه نمیدهد. لگد زدنهای پی در پی (ضربه زدن در زمان تعویض دنده) در خصوص جعبهدنده AL4 مورد استفاده برای نسخههای اتوماتیک پژو 206 بسیار معمول است و از این رو میتوان گفت که رانندگی با 206 اتوماتیک نمیتواند به اندازه نسخه دنده دستی جذابیت داشته باشد. هرچند نسخههای دست دوم 206 اتوماتیک جزء ارزانقیمتترین خودروهای اتوماتیک موجود در ایران محسوب میشوند و برای بسیاری از مشتریان به دلیل محدودیتهای بودجهای، عملاً جایگزینی برای این خودروها در بازار دست دوم وجود ندارد.
قیمت پژو 206 صندوق دار V8 صفر: حدود 240 میلیون تومان
قیمت پژو 206 صندوق دار V8 کارکرده: حدود 160 تا 230 میلیون تومان
دیدگاه خود را بنویسید