مدیرعامل ارس خودرو دیزل ( آمیکو ) در یک گفت و گو در خصوص تاثیر واردات خودرو دست دوم بر تولید داخلی گفت: معتقدم از نظر رقابت به تولیدکننده‌های داخلی ظلم شده است، منظور فقط آمیکو نیست، بلکه به همه شرکت‌های تولیدکننده ظلم شده است. به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو به نقل از اسب […]
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو به نقل از اسب بخار، شهرام فداکار مدیر عامل ارس خودرو دیزل (آمیکو) در یک گفت و گو در خصوص محصول جدید این خودروساز، کمپرسی 2631 و موضوعات دیگری مانند واردات خودروهای سنگین دست دوم پرداخته است. موضوعی که شهرام فداکار معتقد است، از نظر رقابت به تولیدکننده‌های داخلی ظلم شده است، منظور فقط آمیکو نیست، بلکه به همه شرکت‌های تولیدکننده ظلم شده است. نمی‌گویم خودروهای باکیفیتی نیستند، فقط کیفیت مورد انتظار را ندارند. کما اینکه اگر ما هم خودرویی با شرایط اقلیمی کشور تولید و به کشوری مانند روسیه صادر کنیم نمی تواند کیفیت مدنظر آن ها را ارائه کند. طبیعتاً این قضیه درباره خودروهای وارداتی دست دوم نیز صادق است.
مدیرعامل ارس خودرو دیزل: همانطور که پیشتر هم گفته ام واردات خودروها دست دوم خارجی ظلم است که به تولید کننده داخلی روا می دارند. البته نه تنها درمورد ایران این امر صادق باشد. در واقع فرقی نمی‌کند در کدام کشور باشد هر کجای دنیا که باشد در حق تولید کننده داخلی ظلم محسوب می شود. در یک مملکت افرادی مانند مرحوم تقی زاده حضور داشته که کارآفرین بوده اند و برای تولید در داخل کشورسرمایه گذاری کرده اند. حال به جای اینکه از تولید کننده داخلی حمایت کنیم تا علاوه بر بحث تولید سایر امور مانند کارآفرینی ،عدم خروج ارز،افزایش دانش و زنجیره های مرتبط با آنها ادامه داشته باشد، به واردات خودروی دست دوم خارجی اقدام می کنیم. آن هم با قیمت هایی نه چندان مناسب و شاید در حد خودرویی صفر ،این در حالی است که خودروی دست دوم مانند بسیاری از کالاهای دست دوم دیگر حداقل 20 تا 30 درصد افت قیمت پیدا می‌کند. حالا خودروی دست دوم با قیمت های آنچنانی وارد کشورمی شود، آیا این ظلم به تولید کننده داخلی محسوب نمی شود.
درباره موضوع رانت و مسائلی این چنین با توجه به جایگاه حقوقی آمیکو نه نظری می دهم ونه ورود می کنم. اما پیش از اتخاذ چنین طرح هایی باید به نظرمن درابتدا باید به میزان ظرفیت تولیدکنندگان خودروهای سنگین پرداخت. همچنین عواملی که باعث شده اند تا میزان تولید این خودروها کاهش پیدا کنند نیزباید بررسی ومطالعه شود. باید دید که ظرفیت شرکت هایی مانند آمیکو،سایپا دیزل ،ایران خودرودیزل و سایر تولید کنندگان خودروهای سنگین چه قدر است.ب ه عنوان مثال اگر اشتباه نکنم، ایران خودرو دیزل سالانه حدود 25 هزار دستگاه در سال ظرفیت تولید دارد. اول اینکه باید دید آیا در داخل کشور تولید کننده ظرفیت تولید دارد یا خیر. مساله بعدی این است که 70 هزار دستگاه خودروی فرسوده یک روزه که به وجود نیامده اند. باید بررسی شود که به چه علت و دلیلی این موضوع رها شده است. بنابراین اگر یک مقداری زودتر در مورد اینکه ناوگان حمل و نقل کشور احتیاج به نوسازی دارد فکر می شد، هیچ وقت این تعداد به 70 هزار دستگاه نمی‌رسید.
به نظرم در خصوص خودروهای فرسوده کم کاری شده است . در واقع چندان مورد توجه واقع نشده و به نظر می رسد که برنامه ای در این مورد تدوین نشده است. این در حالی است که باید در رابطه با جایگزینی خودروهای فرسوده دائما کار شود. ظرفیت‌هایی هم که در کشور وجود دارد، حداقل ظرفیت‌های مونتاژ خودرو ظرفیت‌های قابل توجهی است. تعداد 70 هزار خودروی فرسوده شاید تولید دو سال تا سه سال یک شرکتی مثل ایران خودرو دیزل باشد. شرکت های زیادی هستند که ظرفیت تولید خودروهای سنگین دارند.
باید پرسید که چرا تولید کننده های خودروهای سنگین نمی‌توانند مثلا موتور یورو 6 یا گیربکس ZF وارد کنند و با آن خودرو تولید کنند؟ چرا ارتباط سایپا دیزل با ولوو، زامیاد با ایویکو و یا ایران خودرو با بنز قطع شده است؟ آیا این تقصیر خودروساز است؟ چرا می‌توانیم برویم خودروی دست دوم از آلمان و یا کشورهای دیگر وارد کنیم، ولی موتور بنز را نمی توانیم وارد کنیم؟ یا کشوری مانند روسیه که هم رابطه دیپلماتیک مناسب داریم و همچنین از حسن همجواری برخوردار هستیم، مگر موتورهای خیلی خوبی تولید نمی‌کند؟ یا حتی کشور چین این همه موتور تولید نمی‌کند؟ به چه علت نمی توان حداقل از این کشورها موتور وارد کرده و شرکت هایی مانند ایران خودرو دیزل و سایپا دیزل مونتاژ کنیم؟ به چه علت حتما باید خودروی دست دوم وارد کنیم؟ معتقد هستم این ها برای برخی سیاست گذاری های غلط است. می خواهم تاکید کنم که ما می توانیم تولید کنیم ولی اگر انجام نمی‌شود، به خاطر محدودیت‌های ارزی و مشکلات تحریمی است. به دلیل این است که باید در سه جا ما به التفاوت ارزی بدهیم. نوسان ارز به نوبه خود به شدت برنامه ها را مختل وکار شرکت ها را نیز سخت تر می کند. امروز ارز نیمایی می‌خریم، فردا باید مابه‌التفاوت آن را بدهیم، پس فردا هم باید دوباره مابه‌التفاوت دهیم. مدارک اثبات این گفته هم موجود است. در مقابل کسی که می‌رود خودروی فرسوده وارد می‌کند، هیچ کدام از این مسائل را ندارد. یعنی متاسفانه سیستم خواسته ناخواسته از واردکننده حمایت می‌کند و از تولیدکننده حمایت نمی‌کند.از بازرگان حمایت می‌کند و طبیعی است که بسیاری از افراد به جای تولید به سمت واردات می روند چون راحت تر است ومشکلات تولید را هم ندارد.
بله، دقیقا آنها هم به ناوگان خودروهای فرسوده اضافه می‌شوند. همچنین با مشکل کمبود قطعه نیز همراه می شوند.در حال حاضر فکر می کنم حدود 20 هزار اتوبوس فرسوده داریم. به همین علت است که می گویم باید بررسی شود که چرا تولید کننده ای مانند زامیاد نتوانست برود با مثلا شرکت گاز روسیه کار کند، چرا نتوانست با ایویکو کار کند. سه سال قبل و یا پیش از آن که تحریمی وجود نداشت؛ چرا شرکتی نتوانست در این زمینه با شرکت های صاحب برند کار کند؟ آیا این همه مدیرانی که در صنعت خودرو حضور دارند، کاربلد نبوده و ناکارا هستند و بعد آن تعدادی تاجر و بازرگان خودرو فرسوده وارد می‌کنند باعُرضه وکارا هستند؟ این مسائل باید بررسی و علت یابی شود. وگرنه این چرخه دیر یا زود دوباره تکرار خواهد شد.
در حال حاضر آمیکو در محصولات خودش سهم قابل توجهی از بازار لوازم یدکی را در اختیار دارد. آمیکو شبکه خدمات پس از فروش نسبتا خوبی دارد.
بر اساس استاندارها خوب است اما بر اساس آنچه آمیکو مد نظر دارد باید گفت نسبتا خوب به این علت که همچنان جای کار دارد، اما در عین حال باید در نظر داشت که با توجه به شرایط خاص و همچنین سیاست گذاری هایی که آمیکو دارد، برنامه اش این است که محصولات را با برند خود آمیکو محصول تولید کند، محصولات آمیکو خیلی جاهای دیگر نیست. در نتیجه یک سهم قابل ملاحظه‌ای از قطعات مورد نیاز مصرف کننده های آمیکو در خود شبکه آمیکو تامین می‌شود. بنابراین از این نظر وضعیت نسبتا خوبی داریم، یعنی اگر مثلا بعضی از خودروسازان 17-16 درصد از سهم بازار لوازم یدکی خودشان را دارند، سهم آمیکو در تامین قطعات یدکی بالای 80-75 درصد است، این هم به خاطر ماهیت نحوه کارکردن مجموعه آمیکو است. طبیعتا در خودروهای قدیمی‌تر این سهم یک مقداری عوض می‌شود.
یکی از برنامه‌هایی که داریم، توسعه سیستم خدمات پس از فروش آمیکو و استفاده کردن از پتانسیل های این سیستم برای تامین لوازم یدکی سایر خودروسازان است. آمیکو سیستم خرید خیلی خوبی دارد و در این حوزه واحدهای بازرگانی خارجی و داخلی شرکت خوب دارد عمل می‌کند. طی مدت اخیر مخصوصا سیستم بازرگانی داخلی پتانسیل خود را خیلی خوب نشان داده است. این یکی از پیش نیاز های ورود به بازار لوازم یدکی است. در این خصوص هم برنامه هایی داریم که در حال اجر است.
در حال کار و برندیگ جدید هستیم تا بتوانیم لوازم یدکی و قطعات را تحت یک برند و یک لگوی جدید و نزدیک به اسم آمیکو، نه با اسم آمیکو داشته باشیم وبا آن پر رنگ تر وارد بازار لوازم یدکی شویم. ضمن اینکه سیستم فروش خودمان را هم داریم. یعنی نمایندگان در حال حاضر آمادگی دارند قطعات را به بازار عرضه کنند. درواقع یکی از برنامه‌های آتی در گروه همین توسعه بحث مربوط به خدمات بعد از فروش است که می خواهیم برای آن از مزین حضور در منطقه آزاد استفاده کنیم .همچنین پتانسیل‌های صادراتی خوب هم داریم که می‌توانیم از این‌ها استفاده کنیم.
انتهای پیام/
دیدگاه خود را بنویسید