488 GTB که نخستین نماینده فراری دردر کلاس 8 سیلندرهای توربو دار می باشد و به‌نوعی نسخه توربوشارژ شده‌ی 458 به‌حساب می‌آید، حالا در فاصله کمی از تولدش سقف برداشته تا بتوانید پشت فرمان بنشینید، مشغول تاخت‌وتاز شوید، صدای قلب 8 سیلندر اصیل “فِراری” را به‌صورت رسا بشنوید و از حس هوای آزاد در اطراف […]
488 GTB که نخستین نماینده فراری دردر کلاس 8 سیلندرهای توربو دار می باشد و به‌نوعی نسخه توربوشارژ شده‌ی 458 به‌حساب می‌آید، حالا در فاصله کمی از تولدش سقف برداشته تا بتوانید پشت فرمان بنشینید، مشغول تاخت‌وتاز شوید، صدای قلب 8 سیلندر اصیل “فِراری” را به‌صورت رسا بشنوید و از حس هوای آزاد در اطراف خود لذت ببرید. تجربه رانندگی با 488 روباز هرچه که باشد بی‌شک این جمله را اثبات می‌کند که “اگر فِراری تاکنون برای کنار گذاشتن قوای محرکه تنفس طبیعی مقاومت می‌کرده دلیلش نه نتوانستن یا موارد مشابه بلکه نخواستن بوده است”.
به این برادر روباز فراری ، قلب 3.9 لیتری توربو دوقلو و در ادامه‌ی آن جعبه‌دنده دو کلاچه 7 سرعته 488 GTB بدون تغییر منتقل‌شده تا همکاری کم‌نظیرشان را اینجا هم ادامه دهند. درحقیقت فراری موتوری خلق کرده که بدون تأخیر توربو از دور 2,000 به بعد با نعره‌ی مسحور کننده‌ای پاسخ می‌دهد و تا مرز شروع محدوده قرمز (8,000 دور بر دقیقه) هر آنچه بخواهید در اختیارتان قرار می‌دهد. عملکرد جعبه‌دنده دو کلاچه مذکور نیز به نحوی است که وقوع هرگونه اشتباه یا خطا در آن تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد، در حالت خودکار نیز کاملاً یکدست و روان عمل می‌کند و تعویض‌های سبک و سنگین را بسیار سریع انجام می‌دهد. 488 روباز با استفاده از این مجموعه‌ی قوای محرکه قادر است شتاب اولیه 0-100 کیلومتر بر ساعت و 0-200 کیلومتر بر ساعت را به ترتیب در 3 و 8.7 ثانیه ثبت کند و تا مرز 326.6 کیلومتر بر ساعت (203 مایل بر ساعت) پیش برود، پس واقعاً چابک و سریع است.
یک سری تغییرات اساسی ، برای تبدیل کردن کوپه به نسخه‌ی مجهز به سقف تاشو نیاز است.درب شیشه‌ای عقب که در زیرش نمای قلب V8 دلربایی می‌کرد حالا با عرشه‌ی یکدست فلزی جایگزین شده که در دوطرفش پایه‌های نگه‌دارنده سقف (هنگام بسته شدن) ایستاده‌اند.لوله‌های multi-metal در جلو و عقب به‌صورت عمودی تعبیه‌شده تا جایگزینی برای حذف پنل سقف باشد.تمامی این تغییرات 50 کیلوگرم به وزن خشک خودرو اضافه کرده اما در عوض با فشردن یک دکمه در کنسول مرکزی تنها در 14 ثانیه سقف از روی سرتان کنار می‌رود و در محفظه‌ی پشت سرتان جای می‌گیرد.
نوایی که 488 روباز می‌نوازد دقیقاً صدای یک “فراری” است، در دورهای پایین شفاف و گوش‌نواز است و هنگام شتاب گیری‌ها بدون اغراق هر شنونده‌‌ای مسحور خود می‌کند! فرمان پذیری مطابق چیزی که از یک فراری مدرن انتظار داریم روان و سریع است که این اسپایدر جوان را به خودرویی راحت و پرشور برای رانندگی بدل می‌کند. کافی است اهرم معروف مَنِتینو (Manettino) را در حالت “اسپرت” قرار دهید تا با خلق و خوی یک اسب وحشی و کیفیت بی‌نظیر سواری (که بسیاری از سدان‌های لوکس را خجالت‌زده می‌کند) در اختیارتان باشد. با انتخاب حالت “مسابقه (Race)” سرکشی بیشتری را تجربه خواهید کرد که البته با استفاده سامانه‌های متعددی همچون نسل دوم کنترل لغزش جانبی (Side Slip Control 2) منجر به خطر نخواهد شد. البته خود 488 نوعی هوشمندی در پاسخ‌ها نیز دارد، به‌طوری‌که تلاش می‌کند خود را با میزان توانایی و تسلط راننده در کنترل خودرو سازگار کند.
488 اسپایدر در حال حاضر مک‌لارن 650S روباز را با قدرت کمتر و سقف سرعت (1 مایل بر ساعت) بیشتر به‌عنوان رقیب اصلی پیش روی خود می‌بیند. البته رقیب قدیمی یعنی لامبورگینی هم با اوراکان LP610-4 اسپایدر به‌تازگی وارد کارزار شده و جو را داغ‌تر کرده است.
دیدگاه خود را بنویسید