پایگاه خبری رسمی خودرو و صنایع وابسته
شماره مجوز ۸۲۱۸۶ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

احیاء شدگان!/ این خودروهای معروف پس از سال ها دوباره زنده شدند

در اینجا قصد داریم تعدادی از خودروهای معروف را که پس از سال ها دوباره متولد شده اند و شکل و شمایل مدرنشان همان حال و هوای گذشته را دنبال می کند، معرفی کنیم. انگار آینده بوی گذشته را می دهد و در قالب چارچوب مدرن، حس نوستالژیک ذهن را به سال های دور می […]

میلاد میرعابدینی
پنجشنبه - ۱۱ فروردین ۱۴۰۱

در اینجا قصد داریم تعدادی از خودروهای معروف را که پس از سال ها دوباره متولد شده اند و شکل و شمایل مدرنشان همان حال و هوای گذشته را دنبال می کند، معرفی کنیم. انگار آینده بوی گذشته را می دهد و در قالب چارچوب مدرن، حس نوستالژیک ذهن را به سال های دور می برد!

گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو

هامر از گذشته تا امروز

بدون شک یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین نام ها در دنیای شاسی بلندها هامر است که سرگذشت پرفراز و نشیب و البته جالبی دارد. کمپانی AM General که نسخه نظامی هاموی (Humvee) را می ساخت، تصمیم گرفت در دهه 80 میلادی، نسخه شهری آنرا تولید کند. همان ساختار و قطعات مکانیکی اما با رنگ آمیزی متالیک و امکانات رفاهی خودروهای شهری نظیر سیستم تهویه، سیستم صوتی، صندلی های راحت تر با روکش مناسب، تزیینات چوبی و عایق بندی کابین.

هامر، بخشی از تولید خود را باید مدیون رنولد شوارتزنگر، بازیگر هالیوودی باشد. وی در حال فیلمبرداری فیلم سینمایی Kindergarten Cop، کاروانی از هاموی های ارتش را می بیند و شیفته این خودرو می شود و با شروع کمپین و پیگیری های متعدد، می کوشد تا مجوزهای نسخه شهری هاموی را دریافت کند. نسخه شهری هاموی M998 تحت برند جدید هامر از سال 1992 راهی بازار شد. دو تولید اول H1 در اختیار آرنولد شوارتزنگر است.

در دسامبر 1999، AM General برند هامر را به جنرال موتورز فروخت. جنرال موتورز وظیفه بازاریابی و توزیع تولیدات هامر را بر عهده داشت درحالیکه تولید آن کماکان بر عهده AM General بود. اندکی بعد، جنرال موتورز نسخه های H2 و H3 را نیز روانه بازار کرد و هامر اصلی را نیز H1 نامید. AM General تا سال 2006 به تولید H1 ادامه داد که تولید آن متوقف شد. هامر H2 در تأسیسات لس آنجلس جنرال موتورز در کنار پیکاپ های شورلت کولورادو و جمس کَنیون تولید می شد. در سال 2006، جنرال موتورز صادرات هامر H2 به 33 کشور دنیا را آغاز کرد. در اکتبر همان سال، تولید H3 در تأسیسات آفریقای جنوبی جنرال موتورز آغاز شد. در ژوئن سال 2008، در جلسه سهامداران، رییس هیئت مدیره وقت جنرال موتورز اعلام کرد که برند هامر یا باید فروخته شود، یا اینکه خط تولید باید بطور کامل مورد بازنگری قرار گیرد و یا در بدترین حالت این برند منحل شود. بلافاصله چند خودروسازی هندی از جمله ماهیندرا نسبت به خرید برند هامر اشتیاق نشان دادند.

در تاریخ اول ژوئن 2009، جنرال موتورز با اعلام ورشکستگی نیز اعلام نمود که برند هامر را منحل خواهد کرد. جنرال موتورز صحبت هایی را با کمپانی چینی ماشین آلات سنگین Sichuan Tengzhong را جهت انتقال برند هامر شروع کرده بود. در ششم ژانویه 2010، رییس هیئت مدیره وقت جنرال موتورز اعلام کرد که تا پایان همان ماه این قرارداد نهایی خواهد شد. اما در اول فوریه همان سال، مدت زمان تأیید نهایی قرارداد یک ماه دیگر تمدید شد تا شرکت چینی، موافقت دولت چین را برای خریداری هامر بگیرد. رقم توافق شده برای خریداری هامر، 150 میلیون دلار بود. 24 روز بعد، دو کمپانی به توافق نرسیدند و قرار بود که Sichuan Tengzhong بصورت خصوصی هامر را خریداری کرده و در آن سرمایه گذاری کند که آن هم به نتیجه نرسید و با کاهش فروش مکرر تولیدات هامر، جنرال موتورز رسمأ تصمیم گرفت تا برای همیشه با هامر خداحافظی کند.

در اواسط سال 2019 بود که شایعه احیای هامر قوت گرفت. تیزرهای متعدد و شنیده ها، صحت این خبر را تأیید کردند. اینبار هامر نه در قالب یک شاسی بلند پر مصرف بلکه در کالبد یک پیکاپ الکتریکی پا به عرصه گذاشت و رسمأ در تاریخ 20 اُکتبر 2020 رونمایی شد. هامر اینبار با نام هامر EV و به عنوان مدلی از برند GMC احیا شد. این پیکاپ با حفظ هویت هامر، بدون شک در زمان ورودش به بازار یکی از پرچمداران این کلاس خواهد بود. موتورهای الکتریکی هامر EV در نسخه Edition1 می توانند 1000 اسب بخار نیرو را تولید کرده تا شتاب صفر تا صد در 3 ثانیه میسر شود که از این حیث می تواند پا به پای سوپراسپرت ها بتازد. بد نیست بدانید که تعداد محدود Edition1 در عرض 10 دقیقه بطور کامل پیش خرید شد. هامر EV نسخه Edition1 از پاییز 2021 به مشتریان تحویل داده می شود و در بازار باید با تسلا سایبرتراک و ریویان R1T رقابت کند.

هامر برقی (4)

دوج چلنجر قلدر مثل گذشته

بدون شک یکی از پر افتخار ترین نام های صنعت خودروسازی و یکی از مشهورترین خودروهای پونی آمریکایی، دوج چلنجر است که تولید آن از سال 1969 آغاز شد. البته نام چلنجر اولین بار برای نسخه فول آپشن دوج کورونت سیلور در سال 1959 استفاده شده بود. چلنجر در نسل اول خود که بین 1969 تا 1974 تولید می شد، قرار بود در بازار پونی های لوکس با مرکوری کوگار و پونتیاک فایربِرد رقابت کند. از سوی دیگر، چلنجر آمده بود تا با فورد موستانگ رقابت کند اما از آنجایی که موستانگ چهار سال پیش از چلنجر راهی بازار شده بود، جای پای خود را محکم کرده بود و چلنجر کار سختی را پیش رو داشت.

ابعاد بزرگتر و کابین لوکس تر چلنجر در مقایسه با مرکوری کوگار، به سرعت این دوج را به یکی از محبوب ترین پونی های آمریکایی تبدیل کرد. چلنجر در نسل اول با موتورهای شش سیلندر خطی و هشت سیلندر خورجینی با حجمی بین 3.2 لیتری تا 7.2 لیتر عرضه می شد که می توانستند قدرتی بین 125 تا 425 اسب بخار را تولید کنند. تولید نسل اول چلنجر با فروش 165 هزار و 437 دستگاه در سال 1974 به پایان رسید. نسل اول دوج چلنجر در مدت زمانی کوتاه به یک کوپه محبوب تبدیل شد. پس از وقفه ای چهار ساله، دوج نسل دوم چلنجر را در سال 1977 معرفی کرد اما در اقدامی عجیب؛ دوج، میتسوبیشی گالانت لامبادا را به عنوان نسل دوم چلنجر معرفی کرد! چلنجر در سال 1981 مورد بازنگری قرار گرفت و با چهره ای جدید، افزایش فضای پا سرنشینان و افزایش فضای صندوق بار راهی بازار شد.

برخلاف نسل اول چلنجر که با موتورهای نیرومند شش و هشت سیلندر عرضه می شد، نسل دوم فقط دو موتور چهار سیلندر 1.6 لیتری و چهار سیلندر 2.6 لیتری با قدرتی بین 77 تا 105 اسب بخار داشت که نمی توانست نظر دوستداران قدرت و پرفورمنس را به خود جلب کند. تولید نسل دوم چلنجر تا 1983 ادامه یافت و دوج هرچقدر در نسل اول برای مطرح کردن چلنجر زحمت کشیده بود، در نسل دوم این نام را زیر سؤال برد تا جایی که برای جندین دهه این نام فراموش شد. در اواخر سال 2005، تصاویر جاسوسی از پروتوتایپ دوج چلنجر غوغایی را به پا کرد و در 21 نوامبر 2005، اولین اسکچ رسمی از چلنجر منتشر شد. چلنجر نسل سوم با حفظ اصالت نسل اول خود در نیویورک موتورشو 2006 رونمایی شد و از آوریل 2008 در خط تولید قرار گرفت. حالا با وجود فورد موستانگ با ظاهر رترو، احیای چلنجر با طراحی رترو و شورلت کامارو با طراحی رترو، پونی های آمریکایی جانی تازه گرفتند. چلنجر از پلتفورم LX بهره می برد که بین دوج چارجر، دوج مگنوم و کرایسلر 300 مشترک بود.

طراحی رترو چلنجر نسل سوم تا حدی بی نقص و هوشمندانه کار شده بود که با کمترین تغییر در طراحی چراغها از سال 2008 تا به امروز در خط تولید قرار دارد و هنوز هم جزو کوپه های محبوب آمریکایی به شمار می رود. دوج از نسل دوم چلنجر درس گرفت و نسل سوم آنرا بازهم با موتورهای نیرومند شش و هشت سیلندر عرضه کرد. موتور پایه یک واحد شش سیلندر 3.5 لیتری بود که تا سال 2010 استفاده می شد و از سال 2011 نیرومحرکه شش سیلندر 3.6 لیتری پنتااستار به عنوان موتور پایه برای آن استفاده می شود. موتورهای 6.2 لیتری و 6.4 لیتری هشت سیلندر نیز برای آن قابل سفارش هستند. طبق آمار، دوج از سال 2008 تا سال 2018، بیش از 560 هزار دستگاه چلنجر را تولید کرده که یک رکورد بشمار می رود.

مرسدس بنزی با درهای پروانه ای

مرسدس بنز 300SL گالوینگ بی شک یکی از به یاد ماندنی ترین ساخته های مرسدس بنز در طول تاریخ بوده که ریشه آنرا باید در مسابقات جستجو کرد. در سال 1951 دایملر بنز قصد داشت تا با یک خودرو مسابقه ای در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کند و مرسدس بنزی با کد W194 خلق شد که بعدأ 300SL نام گرفت. در سال 1952، مسابقات را به تصرف خود درآورده بود. از مسابقات Mille Miglia و کاررا پانامریکانا گرفته تا رکوردشکنی در مسابقات 224 ساعته لمان، این بنز تازه وارد نظرها را به خود جلب کرد. در ابتدا قرار نبود که 300SL در مقیاس انبوه تولید شود. ایده تولید یک خودرو مسابقه ای تلطیف شده برای خیابان ها برای بازار پس از جنگ، توسط Max Hoffman در سال 1953 مطرح شد. Hoffman یک تاجر استرالیایی بود که خودروهای لوکس اروپایی را در دهه 50 به ایالت متحده وارد می کرد.

مدیر اجرایی وقت مرسدس بنز، زمانیکه هافمن تعداد یک هزار سفارش برای 300SL را ثبت کرد، این ایده را پذیرفت و به همین دلیل بود که 300SL خیابانی بجای رونمایی در موتورشو ژنو یا فرانکفورت که عمده محصولات مرسدس بنز برای اولین بار معرفی می شد، در نیویورک موتورشو 1954 رونمایی شد. هافمن همچنین تعداد یک هزار دستگاه 190SL رودستر را به مرسدس بنز سفارش داد که در کنار 300SL در نیویورک موتورشو 1954 رونمایی شد. این دو مرسدس بنز با استقبال بی نظیری روبرو شدند و تولید انبوه آنها در آگوست 1954 در تأسیسات Sindelfingen آلمان شروع شد.

موتور شش سیلندر خطی سه لیتری 300SL می توانست 240 اسب بخار نیرو و 249 نیوتون متر گشتاور را تولید کند که یکی از بهترین موتورهای زمان خود بود. مجموعأ تعاد 1400 دستگاه کوپه بین سالهای 1954 تا 1957  و 1858 دستگاه رودستر بین سالهای 1957 تا 1963 به تولید رسید. نوآوری های بکار رفته در بدنه، شاسی و موتور و همچنین درب های زیبای آن که به گالوینگ معروف شده بود، آنرا به یکی از جاودانه ترین بنزهای تاریخ تبدیل نمود تا جایی که در سال 1999 عنوان خودرو اسپرت دهه را به آن هدیه دادند.

نام SL از سال 1963 به بعد هم به حیات خود ادامه داد با این تفاوت که در هر نسل، چاشنی لوکس آن بیشتر می شد. اما کلاس SL از فقدان یک ویژگی اصلی رنج می برد؛ خاص بودن! در اینجا بود که مرسدس بنز تصمیم گرفت خودرو اسپرتی را با درب های گالوینگ و معیار خاص بود با الهام از 300SL تولید کند که حاصل کار، SLS نام گرفت. مرسدس بنز SLS با درب های گالوینگ، دماغه کشیده و صندوق بار کوچک، دقیقأ یادآور جلال و جبروت 300SL بود. بین سالهای 2010 تا 2014 مجموعأ تعداد 1837 دستگاه کوپه و 884 دستگاه رودستر SLS به تولید رسید. موتور هشت سیلندر 6.2 لیتری آن می توانست 563 اسب بخار نیرو و 650 نیوتون متر گشتاور را تولید کند که این رقم در نسخه AMG به 583 اسب بخار نیرو افزایش می یافت.

مرسدس بنز SLS AMG بلک سریز

جیپ گرند واگونیر پیرمرد زمخت آمریکایی

جیپ گرند واگونیر (Grand Wagoneer) یک شاسی بلند یا در حقیقت یک استیشن 4×4 لوکس بود که بین سالهای 1962 تا 1991 تولید می شد. گرند واگونیر به مدت 29 سال با همان بدنه و با کمترین تغییرات در چراغها و سپرها به حیات خود ادامه داد که آنرا به سومین خودرو آمریکایی با تولید بی وقفه در تاریخ صنعت خودروسازی آمریکا تبدیل می کند. گرند واگونیر در سال 1962 به عنوان مدل سال 1963 تولید شد که جایگزینی برای ویلیز جیپ استیشن واگن به شمار می رفت که از سال 1946 در خط تولید بود. گرند واگونیر همانند ویلیز استیشن واگن، از شاسی پیکاپ بهره می برد ولی ظاهر آن بر خلاف رقبایش از جنرال موتورز، فورد و لندروور، بیش از آنکه یک شاسی بلند را در ذهن تداعی کند، به یک استیشن با ارتفاع بیشتر از سطح زمین شباهت داشت.

گرند واگونیر در زمان خودش یکی از مجهزترین خودروها بود و از سیستم تعلیق مستقل در جلو، فرمان برقی، گیربکس اتوماتیک، رادیو کارخانه ای و سیستم تهویه آپشنال بهره می برد. جی گرند واگونیر بین سالهای 1962 تا 1991 به تولید می رسید. گرند واگونیر برای مدت ها از بازار خداحافظی کرد تا اینکه در اواخر سال 2019، تصاویر جاسوسی حاکی از آزمایش شاسی بلند لوکس فول سایز جیپ بر پایه فریم رم 1500 بود تا بتواند با کادیلاک اسکالید، لینکلن ناویگیتور، فورد اکسپدیشن و جی ام سی یوکان به رقابت بپردازد. نام گرند واگونیر بار دیگر احیا شد و در سوم سپتامبر 2020 این شاسی بلند رسمأ رونمایی شد.

رییس هیئت مدیره جیپ بابت تأخیر طولانی در احیای گرند واگونیر از طرفداران این برند عذرخواهی کرد. گرند واگونیر جدید قرار است که از سال 2022 راهی بازار شود و نسخه رونمایی شده درحالیکه فاقد هرگونه پیچیدگی بود، اما در قالب یک کانسپت، رونمایی شد. گرند واگونیر برای اینکه بتواند با اسکالید و رقبای لوکس آمریکایی خود رقابت باید از امکانات رفاهی قابل توجهی برخوردار باشد و جیپ کابین این مدل را کاملأ مجهز کرده تا از رقبایش کم نیاورد.

گروه خودروسازی فیات کرایسلر قول داده بود که به زودی تمامی مدل های تولیدی برند های زیرمجموعه اش را با نیرومحرکه الکتریکی هم راهی بازار می کند که این امر حتی برای جیپ رنگلر هم صدق می کند. در حال حاضر تنها پلاگین هیبرید گروه خودروسازی فیات کرایسلر، کرایسلر پاسیفیکا است که از موتور 6 سیلندر 3.6 لیتری بهره می برد. شاید موتور هیبریدی برای گرند واگونیر به عنوان آپشن عرضه شود و موتور شش سیلندر خطی به عنوان موتور استاندارد برای آن در نظر گرفته شود. درحالیکه گرند واگونیر عنوان کانسپت را با خود به یدک می کشد، جیپ قول داده که نسخه تولیدی با کمترین تغییر نسبت به مدل به نمایش درآمده راهی بازار شود و قیمت پایه پیش بینی شده برای آن در حدود 60 هزار دلار می باشد.

دیدگاه خود را بنویسید

کیوسک مطبوعاتی