صنعت خودرو از جمله صنایعی در ایران است که بعد از اعمال تحریم های مستقیم رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت ماه سال 97 دچار مشکلات بسیاری شد. به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو صنعت خودرو از جمله صنایعی در ایران است که بعد از اعمال تحریم های مستقیم رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت ماه […]
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو
صنعت خودرو از جمله صنایعی در ایران است که بعد از اعمال تحریم های مستقیم رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت ماه سال 97 دچار مشکلات بسیاری شد. مشکلاتی ناشی از عدم همکاری شرکای تجاری خارجی و تامین کنندگان که با چالش های مختلف بانکی همراه بود. مشکلاتی که هنوز ادامه دارد و این صنعت سعی کرده است در همین شرایط هم چراغ تولید را خاموش نکند.
با این حال همواره خودروسازی در ایران سیبل انتقاداتی بوده است که اگر قرار باشد، منصفانه در مورد آنها صحبت کنیم، باید بعضی را کاملا درست و ساختاری و بعضی را ناشی از عدم شناخت شرایط کشور و صنعت خودرو نادرست بدانیم. بدون شک عملکرد مدیران کلان این صنعت قابل نقد است، اما سوال اساسی اینجاست که در شرایط تحریمی خودرو به عنوان یک کالای بین المللی چگونه می تواند با کیفیت، با قیمت ارزان و رقابتی، سود ده و به روز تولید شود؟
اگر قرار باشد، پاسخ این سوال را بدهیم، کافی است نگاهی به شرایط خودروسازان روسی بیندازیم. خودروسازانی که از نظر سابقه، قدرت اقتصادی و تکنولوژیکی، ارتباطات بین المللی، سرمایه گذاری خارجی و فناوری نسبت به خودروسازان ایرانی چند قدم جلوتر هستند. زیرا بخش زیادی از سهام خودروسازان روسی متعلق به برندهای معتبر جهانی همچون رنو، فورد، تویوتا، مرسدس بنز و … است.
در حقیقت این خودروسازان هم از نظر اقتصادی و هم از نظر دانش فنی و زیرساخت های تولیدی ظرفیت هایی بسیار بالاتر از خودروسازان ایرانی دارند. به عنوان مثال LADA یکی از خودروسازان قدیمی این کشور عمده سهام اش متعلق به رنو است و محصولات این خودروساز با استفاده از پلتفرم های رنو ساخته می شود. ضمن این به دلیل وجود لادا در روسیه و سایت بزرگ تولیدی این شرکت، دومین بازار بزرگ محصولات رنو در جهان متعلق به روسیه است.
اما پس از آغاز جنگ روسیه بر علیه اوکراین، صنایع این کشور و به خصوص خودروسازان روسی با شرایطی رو به رو شده اند که به عقیده کارشناسان سخت ترین دوران آنها بعد از جنگ جهانی دوم است. زیرا اعمال تحریم های جهانی علیه روسیه با آن قدرت نظامی، اقتصادی و انرژی، حالا خودروسازان این کشور در بدترین دوران از نظر مهندسی، تولید، اقتصاد و تامین قطعات قرار دارند.
فراموش نکنید، این در حالی است که تنها حدود 5 ماه از آغاز جنگ و حدود 4 ماه از اعمال رسمی تحریم ها علیه روسیه گذشته است. اما خودروسازان ایرانی دست کم در دو بازه زمانی به صورت خاص مورد تحریم قرار گرفته اند و تحریم های موجود که از سال 97 آغاز شده است، بسیار سخت تر از تحریم های اعمال شده برای خودروسازان روسی است.
جالب است، بدانید حتی صادرات خودرو کال به روسیه هم در ماه های اخیر از سوی سازندگان بزرگ اروپایی، آسیایی و آمریکایی متوقف شده است. سال گذشته میلادی تنها کمپانی ولوو بیش از 9 هزار خودرو شاسی بلند و کراس اور در بازار روسیه فروخته است. اما این کمپانی در هم سویی با تحریم های جهانی روند صادرات به این کشور را کاملا متوقف کرده است.
از دیگر نکات این که مرسدس بنز 250 میلیون یورو برای راه اندازی خطوط تولید جدید در روسیه هزینه کرده بود و همزمان با اعمال تحریم ها فعلا روند همکاری با روس ها را متوقف کرده است. خطوط تولید لادا که در کمتر از یک ماه بعد از اعمال تحریم ها علیه روسیه متوقف شده بود، قرار است با استفاده از قطعات باقی مانده در انبارها و استفاده از توان داخلی سازی قطعات دوباره بازگشایی شود.
به این ترتیب باید گفت، این کمپانی بزرگ و قدیمی حتی نتوانسته با همه پتانسیل های تاسیساتی و دانش فنی خود به اندازه چند ماه زیر بار تحریم هایی که سخت تر از تحریم های علیه ایران نیست دوام بیاورد! حتی در روزهای اول تحریم این خودروساز که شریک اصلی رنو در روسیه است، کارگان و کارمندان بسیاری ار تعدیل کرده و بسیاری را نیز با حقوقی کم تر و مرخصی اجباری به خانه فرستاده است تا چاره ای برای این گره گُم پیدا کند.
از جمله اقداماتی که روس ها در مقابل با تحریم ها به دستور پوتین انجام داده اند، ملی کردن صنایع است. به طوری که بسیاری از کارخانه هایی چون خودروسازی که با سرمایه گذاری خارجی راه اندازی شده است در صورت عدم همکاری شریکان خارجی مصادره شده و ملی می شود. به این ترتیب مهندسین روس در این شرایط باید بدون حضور شبکه تامین خارجی و همکارانی چون رنو و مرسدس بنز تولید را دوباره راه اندازی کنند.
راه اندازی خطوط تعطیل شده خودروسازی روسیه به تنهایی و در تحریم بدل به چالش اصلی این صنعت در کشور برف و سرما شده است. طوری که حتی دولت استانداردهای اجباری همچون سیستم های ایمنی و آلایندگی را تعدیل کرده است تا کاردست روس های خودروساز ارزان تر و راحت تر به تولید برسد. هر چند کارشناسان نگران کیفیت خودروهای تولیدی هستند، زیرا تهیه مواد اولیه برای قطعه سازان روسی هم بدل به چالش بزرگی شده است.
جالب تر آن که صنعت خودرو روسیه با همه سرمایه گذاری های داخلی و خارجی و حضور رسمی شریکان بین المللی در طول سالیان سال، حتی نتوانست برای چند ماه در مقابل تحریم های نه چندان شدید نسبت به تحریم های ایران تاب بیاورد. فروش خودرو در این کشور تا بیش از 83 درصد نسبت به سال 2021 طبق گفته رسانه های غربی کاهش یافته است و تولید نیز بیش از 50 درصد شیب نزولی دارد.
این در حالی است که صنعت خودرو ایران که در طول 43 سال گذشته هیچ وقت بدون تحریم نفس نکشیده و همواره در اقتصادی پر نوسان و تورم فعالیت کرده است، علاوه بر این که توانسته تولید را افزایش دهد، اقدامات کیفی را نیز در دستور کار دارد و حال حاضر با عزم داخلی سازی کمترین وابستگی را نسبت به شریکان خارجی پیدا کرده است. از طرفی برخلاف خودروسازان روسی توانسته منابع انسانی خود را نیز حفظ کند. به این ترتیب در مقام مقایسه بایدد گفت تاثیر تحریم در عملکرد صنایع بر کسی پوشیده نیست و باید انتظارها از صنعتی چون خودرو را مطابق با واقعیت های این صنعت و توانمندی های موجود تنظیم کرد.
انتهای پیام/
دیدگاه خود را بنویسید