در تمام حوزه های فرهنگی و جغرافیای دنیا گاهی برخی محصولات و کالاها تبدیل به یک فرهنگ یا یک رویکرد خاص می شوند. مثل برخی شهرهای عربی که همه لندکروزر سوار می شوند، یا شهرهای جنوبی ایران که هایلوکس در آنها جایگاه ویژه ای دارد. موتورسیکلت 1000 هم در فرهنگ ما ایرانی ها همواره جایگاه خاصی داشته است. به گونه ای که تبدیل به یک اسطوره شده و گهگاه داستان سرایی هایی هم در مورد آن انجام می شود.
در دنیای خودورها هرجا حجم موتور 4 لیتری یا همان چهارهزار سی سی دیده می شود یعنی قطعاً با یک موتور مواجه هستید که توانایی قابل قبولی دارد و احتمالاً رانندگی با این خودرو، جذاب و لذت بخش خواهد بود. این برچسب در دنیای موتورسیکلت ها روی پیشانی انجین هزار سی سی می خورد. یعنی یک موتورسیکلت با انجین 1000 سی سی فارغ از اینکه کروزر باشد یا تورینگ یا کراس یا کافه ریسر یا هر چیز دیگری قطعاً موتورسیکلت جذابی خواهد بود.
در فرهنک ما اصولاً جا افتاده است که هر وسیله ای را باید در قوی ترین، فول آپشن ترین و کامل ترین شکل ممکن آن داشته باشیم. ماشین هرچه گنده تر بهتر. موتور ماشین هرچه حجیم تر بهتر. گیربکس هرچه پر شتابتر یا پر سرعت تر بهتر. خیلی از اوقات هم هیچ دلیل خاصی برای این اوور دیزاین ها نداریم و هیچ استفاده ای از این حجم ها و قدرت های اضافه تر نمی کنیم اما به وجودشان علاقه داریم. در این زمینه فرهنگی خاص، بین ما و آمریکایی ها مشابهت بسیار بالایی وجود دارد.
حال با درنظر گرفتن دو گزاره بالا یادآور می شوم که سالهاست در ایران واردات، خرید، فروش و شماره گذاری موتورسیکلت های بالاتر از 250 سی سی ممنوع بوده و نیاز به مجوزهای خاص داشته است. البته اخیراً این عدد تا 500 سی سی افزایش یافته است. همین موارد باعث شده که عملاً موتور 1000 در فرهنگ ایران و ایرانی تبدیل به یک اسطوره دست نیافتنی و رویایی شود. به گونه ای که برخی افراد موتورسیکلت های با انجین های بزرگ بخصوص 1000 سی سی را جزئی از خانواده خود می دانند. حتی این امر به فیلم ها و داستان های معاصر نیز راه یافته است.
برای مثال، کمتر کسی در ایران پیدا می شود که مجید سوزوکی را نشناسد. مجید خدمت جوان لوتی مسلک بیست و چند ساله از محله اتابک تهران که یکی از جنوبی ترین و محروم ترین نقاط تهران بوده و هست. او تمام عشقش موتور سیکلت سوزوکی GS1000 سورمه ای رنگش بود و البته دخترک محجوب یکی از معتمدین محل. آنقدر عاشق موتور بود و شب و روز و کار و زندگی و کل درآمدش از تراشکاری را به پای موتور سوزوکی 1000 خود می گذاشت که اهل محل او را تمسخر می کردند. در نهایت عشق پاکش به دخترک باعث شد بر همه چیز پاگذاشته راهی جبهه جنگ شود و با شهادتش نه تنها خودش جاودانه شود بلکه داستان تراژیک زندگی او و دوستانش سالها بعد دست مایه سری فیلم های اخراجی ها بشود.
موتور سیکلتی که در فیلم اخراجی ها استفاده شده بود یک دستگاه سوزوکی GS250 قرمزرنگ بود. اما موتورسیکلت واقعی مجید سوزوکی همانطور که گفته شد در اصل یک GS1000 سورمه ای رنگ بوده است. سوزوکی هزار، موتورسیکلت بی نظیری بود که در سال 1977 اولین بار برپایه مدل 750 توسعه یافت. علاوه بر افزایش قدرت موتور، مهندسین سوزوکی به طور چشمگیری روی سبک سازی این موتورسیکلت کار کردند. سوزوکی GS1000 یک انجین چهارسیلندر دو زمانه کاربراتوری دارد که توان خروجی حدود 87 اسب بخار را دارا است. این موتورسیکلت قدرتمند با داشتن وزن 234 کیلوگرم، کمپانی را مجاب کرده بود کیلومتر شمار آن را تا 220 کیلومتر بر ساعت مدرج کند.
سیستم تعلیق بسیار نرم و راحت به همراه طراحی فوق العاده ساده و مشابه با موتورسیکلت های معمولی و فرمان با طراحی ارگونومیک و مناسب جهت راندن شهری، سوزوکی 1000 را به یکی از محبوب ترین موتورسیکلت های آن دوران بدل کرد. جالبست بدانید جی اس هزار در همان اولین سال ارائه در مسابقه بزرگ انجمن موتورسواران آمریکا در پیست دیتونا قهرمان شد. همچنین در همان سال در اولین دوره مسابقات 8 ساعته سوزوکا نیز به قهرمانی رسید.
از دیگر موتور هزار های معروف و محبوب در بازار ایران و البته دنیا بدون شک سری هوندا CB است. هوندا CBX1000 مانند سری GL از موتور 1000 سی سی بهره می برد. اما بجای موتور دو سیلندر 80 اسبی سری GL یک هیولای شش سیلندر 104 اسبی داشت. این هوندای شش سیلندر حتی با وزن 272 کیلوگرم هم عملکردی بهتر از سوزوکی GS داشت. اما همین انجین غول پیکر 6 سیلندر علاوه بر هیبت مخوفی که به هوندا داده بود باعث عرض بیش از حد بزرگ آن شده بود که در رانندگی شهری می توانست دردسر ساز باشد.
قطعاً وقتی از موتورسیکلت های هزار سی سی کلاسیک صحبت می کنیم باید از BMW R100 هم یادی بکنیم. ب ام و آر100 را بسیاری از مردم دنیا بخصوص در ایران با عنوان موتورسیکلت پلیس می شناختند. البته در ایران دهه 70 میلادی هم مانند آمریکا موتورسیکلت رسمی ارتش و پلیس، هارلی دیویدسون بود. اما BMW R100 هزار سی سی آنقدر زیبا، توانمند و با قابلیت حرکتی مناسب بود که توانست پلیس ایران را مجاب کند بخش قابل توجهی از ناوگان خود را به این موتور دو سیلندر مجهز کند. ب ام و هزار سی سی در قوای خروجی موتور پایین تر از سوزوکی GS و هوندا CBX قرار می گرفت. اما توانمندی حرکتی و مانور پذیری خوب آن در ترددهای شهری نقطه قوت R100 نسبت به رقبای قدرتمندش بود.
موتورسیکلت 1000 سی سی همیشه عاشقان سینه چاک خود را داشته و دارد. درست مثل افرادی که تحت هر شرایطی رویای داشتن یک ماسل کار را در پارکینگ خود می پرورانند. سوار شدن بر موتور هزار هم بخصوص در ایران، فرهنگ و شرایط استفاده خود را دارد. اکثر مالکان موتور هزار ایرانی به هیچ عنوان از موتور سیکلت خود به عنوان وسیله روزمره استفاده نمی کنند. حتی بسیاری از آنها سالهاست از موتورسیکلت خود به معنای واقعی استفاده نکرده و آن را صرفاً به بخشی تزئینی از زندگانی خود بدل نموده اند. البته ایران هنوز زیرساخت های لازم جهت استفاده عموم از چنین هیولاهایی را ندارد. اما امیدورایم روزی واقعاً شرایط به گونه ای رقم بخورد که عاشقان سینه چاک موتور 1000 نیز به راحتی بتوانند از سواری آن لذت ببرند.
دیدگاه خود را بنویسید