چین با بیش از 270 هزار ایستگاه برای شارژ خودروهای برقی از کشورهای پیشکسوت انرژی‌های پاک ، مانند آلمان جلو زده است. در آلمان تنها 10 هزار ایستگاه شارژ وجود دارد که محدودیت بزرگی برای استفاده عمومی از خودروهای برقی است. از سال ۲۰۱۷ میلادی بیش از ۲۷۰ هزار ایستگاه برای سوخت خودروهای برقی در چین […]
از سال ۲۰۱۷ میلادی بیش از ۲۷۰ هزار ایستگاه برای سوخت خودروهای برقی در چین به کار افتادند. برنامه چین تا سال ۲۰۲۰ بلندپروازانه است. این کشور طرحی دارد که بنا بر آن ظرف سه سال آینده پمپ‌های سوخت رسانی به خودروهای برقی فاصله‌ای بیش از یک کیلومتر با یکدیگر نداشته نباشد.
تا سال آینده میلادی نیز هر شرکت خودوروسازی که می‌خواهد در چین به فعالیت خود ادامه دهد، باید درصد معینی خودرو برقی تولید کند. از همین حالا روشن است که دایملر، بی‌ام و و فولکس واگن قادر به برآورده ساختن این شرط نیستند. صنایع خودروسازی آلمانی فرصت‌های زیادی را برای پیشتازی در این زمینه سوزانده‌اند.
دولت و حزب کمونیست چین قصد دارند این کشور را به اولین قدرت جهان در این صنعت تبدیل کنند و این کار را به هزینه صنایع خودروسازی آلمان انجام می‌دهند که هنوز “توهم” ساخت بهترین خودروهای جهان را دارند. این نشانه اسارت در گذشته و فراموش کردن آینده است. آینده از آن خودروهای برقی و تجدیدپذیر است.
در سال ۲۰۱۶ در چین بیش از نیم میلیون خودروی برقی به فروش رفت. این رقم در آلمان به زحمت به ۱۵ هزار رسیده است. یعنی بسیار کم‌تر از یک درصد. در نروژ از هر دو خودرو، یکی برقی است.
انقلاب در این زمینه می‌تواند جهان را از فاجعه زیست محیطی نجات دهد. بدون تغییر در سوخت اتوموبیل‌ها، سخنی از نقطه عطف در حفظ محیط زیست نمی‌توان زد.
امید تازه برای محیط زیست
در چین متقاضیان خودروی بنزینی اغلب باید ماه‌ها و گاه حتی سال‌ها در انتظار اجازه استفاده از اتوموبیل خود بمانند و در صورت تولید گازهای سمی اجازه راندن آن را ندارند. این درحالی است که دولت برای خودروهای برقی بسته‌های تشویقی زیادی ایجاد کرده است. یک خودروی برقی بلافاصله اجازه استفاده می‌گیرد و همه جا بدون پرداخت پول می‌تواند پارک کند.
در اروپا هنوز “دوزاری” هیچکس نیافتاده است که در چین چه می‌گذرد؛ نه در مورد خودروهای برقی، نه توربین‌های بادی یا مزارع استفاده از انرژی خورشیدی. آلمان در این حوزه‌ها تا سال ۲۰۱۲ پیشتاز بود و حالا جایش را چین گرفته است.
برنامه چین این است که ۴۰ درصد خودروها تا سال ۲۰۳۰ برقی شوند که معنایش تولید ۱۵ میلیون خودروی برقی جدید است. این یک امید تازه است برای محیط زیست و خبری هولناک برای صنایع خودروسازی آلمان. “ساخت آلمان” که شهرتی خوب در جهان دارد در آینده نزدیک به “ساخت چین” تغییر نام می‌دهد.
شاخصه این خودروها صدای کم‌تر و تولید نکردن گازهای سمی است. این خودروها نیازی به باک، دنده، کاتالیزاتور و لوله اگزوز یا رادیاتور ندارند.
ایران چه شانسی دارد؟
آیا این امکان وجود ندارد که ایران از چین الگوهای دیگری بردارد؟
دی ماه امسال حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان از خودروها و موتورسیکلت‌های برقی که با همکاری دو شرکت ایرانی چند دانشگاه، از جمله صنعتی شریف ساخته شده بازدید کرد. آلودگی هوای شهرهای بزرگ ایران، بخصوص تهران، سال‌هاست که معضلی بزرگ است و خطری جدی برای سلامتی میلیون‌ها نفر. استفاده از خودروهای برقی می‌تواند راه‌حل قطعی برای هوایی پاک در شهری مانند تهران باشد.
ایران برای تامین منابع سوخت این اتوموبیل‌ها نیز از جمله کشورهایی است که منابع انرژی تجدیدپذیر فوق‌العاده‌ای دارد و با سرمایه‌گذاری در این زمینه می‌تواند نه تنها مصرف داخلی را تامین کند، که به صادر کننده آن نیز تبدیل شود.
روزنامه دنیای اقتصاد در بهار سال جاری به مشکلات تولید این خودروها در ایران پرداخت و به نقل از گزارشی از مرکز پژوهش‌های مجلس، به هزینه تولید خودروی برقی با تيراژ پایين (زیر ۲۱ هزار دستگاه در سال) اشاره کرد. بر اساس این گزارش هزینه خودروهای برقی ۳ برابر خودروی بنزینی است.
مرکز پژوهش‌های مجلس نتیجه گرفته است که یکی از مهم‌ترین بخش‌های تاثيرگذار برای پیشروی در صنعت خودروهای برقی ایجاد زیرساخت‌‌های لازم و بسته‌های تشویقی و حمایتی دولتی است.
این گزارش می‌گوید: «شركت‌های خودروساز تنها در صورتی حاضر به ساخت خودروهای برقی خواهند شد كه تضمينی از بابت وجود مشتری برای این نوع خودرو باشد و دولت خود به‌عنوان مشتری اول این نوع خودروها برای جلب اعتماد مردم اقدام کند؛ بنابراین چالش قيمت تمام شده و تضمين مشتری مهم‌ترین موضوع مورد تاكيد خودروسازان است كه تنها راه‌حل موجود برای پر كردن این اختلاف قيمت و تشویق مردم به خرید این نوع خودرو، كمک دولت در قالب یک بسته سياستی – حمایتی است.»
گزارش یاد شده “نبود متولی واحد” را نیز به عنوان یکی از عوامل مهم در موفق نبودن فناوری‌های نوینی چون تولید خودروی برقی در ایران دانسته و تاکید کرده است که « حمایت دولت در بخش تولید و مصرف می‌تواند به توسعه این دسته از خودروها در کشور کمک کند. بنابراین گزارش ، برای آنکه تولید خودروی برقی در کشور محقق شود، دولت باید الزامات و مشوق‌هایی را برای تولید در نظر بگیرد. از جمله اینکه کمک هزینه‌های تحقیق و توسعه شرکت‌های خودروساز برای طراحی و تولید این خودروها را پرداخت کند.»
منبع: دنیای اقتصاد
دیدگاه خود را بنویسید