نصب کن و فراموش کن ! کروزکنترل تطبیقی به یک تکنولوژی تفرقه‌‌انداز تبدیل شده است. بعضی از مردم به شدت به آن اعتقاد دارند و بعضی هرگز تمایلی به استفاده از آن نشان نمی دهند. بسیاری از رانندگان عاشق این هستند که به اصطلاح «تنظیم کن و فراموش کن» انجام دهند و نیازی به تنظیم […]
کروزکنترل تطبیقی به یک تکنولوژی تفرقه‌‌انداز تبدیل شده است. بعضی از مردم به شدت به آن اعتقاد دارند و بعضی هرگز تمایلی به استفاده از آن نشان نمی دهند. بسیاری از رانندگان عاشق این هستند که به اصطلاح «تنظیم کن و فراموش کن» انجام دهند و نیازی به تنظیم دوباره کروزکنترل نداشته باشند. اما بقیه ترجیح می دهند از کروزکنترل معمولی استفاده کنند و همیشه حواسشان به شرایط جاده باشد.
مزیت های کروزکنترل تطبیقی (ACC) نسبت به کروز کنترل معمولی این است که خودروهای جلوی شما را شناسایی کرده و سرعت شما را مطابق با سرعت آنها تنظیم می کند. به این معنی که میتوانید سرعت مورد نظر خود را تنظیم کنید و نگران این نباشید که خودروی روبرویی شما سرعتش را کاهش داده است. خودروی شما خودبخود سرعت خود را کاهش میدهد. وقتی سرعت خودروی روبرویی افزایش یافت، خودرو بطور اتوماتیک سرعتش را به حد نصاب تنظیم شده توسط شما میرساند. سیستم کروزکنترل تطبیقی در دو دسته‌ی اصلی طبقه‌بندی میشود. راداری و نوری. خود این دو نوع هم بطور مجزا انواع و اقسام خاص خود را دارند.
با کروزکنترل نوری شروع میکنیم؛ معایب کروزکنترل نوری این است که یا از نوع دوربینی است یا لیزری. اما چه لیزری باشد و چه دوربینی، در شرایط بد آب‌وهوایی نمیتواند خودروی روبرو را تشخیص دهد. پس در روزهای بارانی، مه‌آلود و پر گرد و غبار کار نمیکند. کروزکنترل نوری از نوع «لیزری» هم در شناسایی خودروهایی که خاکی و کثیف باشند دچار مشکل میشود. چون سطح خودروهای کثیف، پرتوی لیزر را بازتاب نمیدهد و مسلماً شناسایی هم نمی شوند. درضمن خود لیزر هم پشت جلو‌پنجره خودرو نصب می شود و ممکن است خاک و ضایعات جاده و یا حشرات مُرده، روی کارکرد آن تأثیر منفی بگذارند. ولی کروزکنترل های راداری را می توان در پشت یک پوشش پلاستیکی پنهان کرد تا از گرد و غبار، آلودگی و مه و باران در امان باشند. کروزکنترلهای تطبیقی راداری از وجود چند سنسور اضافه بهره میبرند. درحالیکه بعضی از واحدهای راداری از یک «سنسور برد بلند» بهره میبرند که چندصد متر جلوتر را پوشش می دهد، سنسور پارکینگ جلو، مسئولیت شناسایی در «برد کوتاه» را بر عهده می گیرد.
سیستم های راداری معمولاً مجهز به سیستم پیشگیری از تصادف همانند «ترمز اضطراری اتوماتیک» هم میباشند یا در کمترین حالت ممکن سیستم هشدار تصادف دارند. سیستمهای راداری بیشترین سهم را در بخش کنترل مستقل و اتوماتیک خودرو ایفا میکنند که برای مثال در خودروهای شرکتهای «تسلا موتورز» و «مرسدس‌بنز» بکار گرفته میشود. در این خلال، کروزکنترلهای تطبیقی نوری که همچنین دارای سیستم نظارت بر لاین میباشند از دوربینهایی برای شناسایی خطوط جاده بهره میبرند.
پیچیده‌ترین سیستمهای کروزکنترل تطبیقی، بطور همزمان از هردو تکنولوژی نوری و راداری و یک کامپیوتر مجزای مرکزی در غالب یک سیستم استفاده می کنند تا بهترین تصاویر از اطراف خودرو ثبت و پردازش شود. مهمترین نکته که در سیستمهای کروزکنترل تطبیقی وجود دارد، این است که از سنسور لیزری استفاده میکند یا سنسور راداری؛ همچنین اینکه برد موثر آن چقدر است.
در هر حال این را به خاطر داشته باشید که مهم نیست کروزکنترل تطبیقی خودروی شما چقدر پیشرفته باشد. بعنوان راننده شما مسئول کنترل خودروی خود هستید.
دیدگاه خود را بنویسید