فورد اِج، سئات آتِکا، کیا اسپورتیج و فولکسواگن توآرگ در برابر یکدیگر شگفتی باستانشناسان آینده! امروزه خودروهای خانوادگی از سدانها به کراساوورها تغییر یافتهاند. آنها از فضای بارگیری بیشتری بهره جسته، به لطف ارتفاع بلندتر از سواری راحتتری برخوردار بوده و با ویژگیهای آفرودی که دارند، کاربردیتر از سدانها به نظر رسیده و برای سفر […]
اگر هزاران سال بعد، باستانشناسان باقیماندههای کراساوورهای امروزی را پیدا کنند، متعجب میشوند که چرا همه از این کلاس خودرو استفاده میکردند! چرا آنها به ارتفاع بیشتر از سطح زمین و قابلیت 4 چرخ متحرک برای مسیرهای آفرود نیاز داشتهاند؟ آیا آنها غارنشین بودهاند و یا در کوه و کمر زندگی میکردهاند؟ چرا خانوادههای قرن بیستم، سدانها را طرد کرده و به شاسیبلندها روی آوردند؟
بیشک اینها سئوالهایی خواهد بود که ذهن نسلهای آینده را مشغول میکند. خریداران امروزی علاوه بر ایمنی، خدمات خوب، مصرف سوخت پایین، راحتی، امکانات و تجهیزات رفاهی مطلوب، به قابلیتهای آفرود نیز میاندیشند و آنرا به عنوان یک ارزش میبینند. خودروسازان نیز با علم بر این موضوع، یکی پس از دیگری به طراحی و ساخت کراساوورها روی میآورند تا در کنار راحتی و عملکرد اسپرت، از قابلیتهای آفرود نیز برخوردار باشند که کراساوورها و شاسیبلندهای پورشه، بنتلی، آلفارومئو، جگوار، مزراتی، لامبورگینی و رولزرویس، میتواند گواهی بر این مدعا باشد.
امروزه خودرویی که بتواند نیازهای زندگی مدرن یک خانواده را برطرف کند، به ندرت پیدا میشود و هیچ کلاسی از خودرو همانند کراساوورها، در حال پیشرفت نیستند. 2 شرکتکننده اروپایی، با ظاهر هندسی، تجهیزات و امکانات رفاهی در حد کفایت، بیشتر روی مصرف سوخت و برطرف کردن نیازهای اساسی خریداران این سبک از خودرو تمرکز کردهاند. اما شرکتکننده آسیایی این رقابت با دستی پر به کارزار آمده و این موارد را کافی نمیبیند. کیا اسپورتج با عزمی جزم، رقبای اروپایی و آمریکاییاش را به چالش میکشد چراکه در کنار خدمات فوقالعاده و مصرف سوخت مناسب، ظاهری به مراتب جذابتر و امکانات و تجهیزاتی به مراتب بیشتر را با قیمتی رقابتیتر ارائه میدهد. از وقتیکه نسل جدید اسپورتج به میدان قدم گذاشته، به شدت بر فروش نیسان قشقایی در اروپا تأثیر داشته و بسیاری از مشتریان ژاپنی نام برده را شیفته خود کرده است. فورد ویژگیهایی فراتر را در یک کراساوور دیده و با افزودن چاشنی اسپرت بیشتر به اِج، سعی کرده تعریف متفاوتی از این کلاس را به ارمغان بیاورد.
فولکسواگن تیگوآن نسل دوم، یکی از مجربترین و کهنهکارترین کراساوورهای بازار اروپا بوده و نسخه اسپرت مورد آزمایش با سودجستن از کیت بدنه اسپرت و تایرهای 20 اینچی، یک خودرو خواستنی به نظر میرسد. علاوه بر این، سیستم 4×4 این کراساوور، نوید عملکرد بینقصی را در مسیرهای ناهموار میدهد. فولکسواگن و سئات، هر 2 از یک اهرم چرخان برای انتخاب مسیر حرکتی بهره میبرند و به جای قفل دیفرانسیل در اسپورتج، بهصورت خودکار در هریک از حالات انتخابی، عملکرد خودرو را با مسیر حرکتی تطبیق میدهد.
از سوی دیگر، کیا اسپورتج با بدنهای ساده اما متناسب، بسیار زیبا جلوه میکند. گلگیرهای ورم کرده و احجام عضلانی، تا حدودی پورشه کاین را ذهن تداعی کرده و قدرت را به رخ میکشد که با وجود قفل دیفرانسیل و امکان خاموش کردن سیستم کنترل کشش، این ادعا را ثابت میکند.
فورد اِج نسل جدید، کمی دور از انتظار ظاهر شده و نتوانسته فروش و محبوبیت گذشته را حفظ کند چراکه اِج جدید، در حقیقت همان موندئو است که ارتفاع آن از سطح زمین بیشتر شده. حتی کابین آن نیز شبیه به سایر ساختههای فورد نظیر فیستا بوده که از ابهت و توانایی آن در جذب مشتری میکاهد. اما اِج از یک منظر، بهخوبی میتواند خریدار را شیفته خود کند و آنهم فضای پا سرنشینان عقب است. بیشک میتوان گفت که فضای پای سرنشینان عقب در فورد اِج حتی از رنجروور هم بیشتر است اما همین فضای درخورد توجه، باعثشده که فضای صندوقبار، فدا شود. علاوه بر این، ارتفاع درب صندوقبار نیز کوتاه بوده و اگر بیش از 1.82 متر قد داشته باشید، سرتان با زیر درب صندوق بار اصابت میکند که یک ضعف بهشمار میرود.
از منظر ارگونومی، سئات یکی از بهترینهای گروه بوده و حداقل از رقیب آلمانیاش بهتر است. همهچیز دستهبندی شده، در جای مشخصی قرار دارد و بهراحتی میتوان کنترل موردنظر را پیدا کرد، درحالیکه در تیگوآن دچار سردرگمی میشوید. اما طراحی آن در میان 3 رقیب دیگر، یکی از ضعیفترینها بوده و متریالهای مورداستفاده نیز کیفیت پایینی دارند که این ویژگیها با در نظر گرفتن طراحی ظاهری جذاب آتِکا، خوشایند نیست.
فولکسواگن در طراحی نشاندهندههای تیگوآن از آئودی کمک گرفته اما گرافیک و واسط کاربری بینقص و واضح آنرا خدشهدار کرده است. میزان مصرف سوخت لحظهای، دما و بعضی از هشدارها در جای نامناسبی قرار گرفتهاند که راننده را گیج میکند و این در حالی است که همتای اروپایی تیگوان، از نشاندهندههای بسیار خوانا و واضحی بهره میبرد.
از نظر فضای کابین، کیا اسپورتج در مقام دوم و تیگوآن نیز با اندکی اختلاف نسبت به رقیب کرهای خود، در جایگاه سوم قرار میگیرد. سئات آتِکا نیز علیرغم داشتن بدنه هندسی و ظاهر مکعبی شکل، جایگاه آخر را به خود اختصاص میدهد. اما وقتی که بحث رانندگی به میان میآید، آتِکا عملکردی بینقص را از خودش به نمایش میگذارد.
این کراساوور اسپانیایی درست همانند یک سدان، عملکرد و رفتار مورد انتظار و پیشبینیشدهای را از خود ارائه میدهد. نه بیش از حد خشک و سفت و نه بیش از حد نرم و خنثی. فرمان و جهتدهی به آتِکا، چابک بوده و عملکرد آن سازگارتر از رقبایش است؛ بهدین معنا که بهخوبی خود را با مسیر حرکتی ناهموار یا مسطح شهری وفق میدهد. اما از سوی دیگر، همانطور که در ابتدا اشاره شد، فورد به چاشنی اسپرت اِج افزوده و عملکرد آن، با شیطنتی همراه بوده و رانندگی با آن، به مراتب هیجان بیشتری را همراه دارد. در این میان، فولکسواگن تیگوان، خشکترین سواری را داشته و سرنشینان تکانهای شدیدی را تجربه میکنند که دلیل آنرا باید در رینگهای 20 اینچی پکیج R-Line جستجو کرد.
اگر بخواهیم در مورد موتورهای شرکتکنندگان این رقابت صحبت کنیم باید بگوییم که آتِکا و همتای آلمانی خود، از موتورهای مشابهی بهره میبرند چراکه سئات یکی از زیرمجموعههای فولکسواگن بوده است. تنها تفاوت این موتورها در تنظیمات نهایی بوده که باعث شده مصرف سوخت میانگین تیگوآن با 6.7 لیتر در یکصد کیلومتر، 0.4 لیتر از همتای اسپانیایی خود کمتر باشد. این رقم برای اسپورتج به 7.4 لیتر در یکصد کیلومتر میرسد و فورد اِج هم با 8.1 لیتر در یکصد کیلومتر، پرمصرفترین کراساوور گروه است. جای افسوس دارد که گیرباکس دوکلاچه فقط برای نسخه XCellence 4Drive با موتور 190 اسببخاری عرضه میشود.
فورد تشنه قدرت بیشتر است چراکه قدرت 179 اسببخاری آن برای وزن 1913 کیلوگرمی متناسب به نظر نمیرسد. فورد اِج برای موتور V6 ساخته شده و با موتور 2 لیتری توربودیزل، عملکرد دلچسبی را از خود به نمایش نمیگذارد. با سفارش پکیج اسپرت، 30 اسببخار نیرو به رقم فوق اضافه میشود. اما حتی با این وجود، کیا اسپورتج به راحتی میتواند از این کراساوور آمریکایی سبقت بگیرد.
کیا اسپورتج فولآپشن با وجود صندلیهای گرمکن/سردکن دار، فرمان گرمشونده، قفل 4 چرخ و انبوهی از تجهیزات ایمنی، مجهزترین عضو این گروه است. شاید طراحی کابین اسپورتج، جزو بهترینهای گروه باشد اما از نظر کیفیت، بازهم نمیتواند به پای رقبایش برسد و پلاستیک مشکیرنگی که کل کابین را فراگرفته، حس خوشایندی را به سرنشینان نمیدهد. کلیت کابین اسپورتج خوب است اما ضعف در کیفیت متریال و برخی از جزئیات، باعثشده با نشستن درون کابین فولکسواگن تیگوان، احساس کنید در مقایسه با اسپورتج، در کابین بنتلی بنتایگا نشستهاید!
کابین ضعیف اسپورتج، طراحی ظاهری، آپشنهای فراوان و امکانات مطلوب این چشم بادامی را زیر سؤال میبرد. رانندگی با اسپورتج جدید، حس همان اسپورتج قدیمی را دارد. شاسی این شرکتکننده آسیایی، بینقص بوده و موتور 1.7 لیتری دیزلی برای آن ضعیف به نظر میرسد.
سواری اسپورتج هم مانند فولکس واگن، با تکانهای بسیاری همراه است که دلیل آن، استفاده از چرخهای بزرگ 19 اینچی است. کیا، چابکی سئات را ندارد اما در سفرهای طولانیتر، عملکرد نرمتر و راحتتری از رقبایش را به نمایش میگذارد.
در میان این 4 کراساوور، فورد اِج راحتترین بوده که البته علاوه بر راحتی در سواری، بخشی از این راحتی را نیز باید در ابعاد بزرگتر آن جستوجو کرد که باعث شده فضای بزرگتری در کابین ایجاد شود. فورد اِج خودرو خوبی است اما برای موتور دیزلی ساخته نشده و با این موتور دیزلی، آنطور که بایدوشاید شما را خشنود نمیکند! شاید اگر نمونههای بنزینی هر 4 کراساوور موردآزمایش قرار میگرفتند، از نظر فنی، هیچیک به پای اِج نمیرسیدند اما این گفته برای اِج دیزلی صادق نیست.
در یک جمعبندی، باتوجه به گفتههای فوق باید گفت که فورد اِج، جایگاه چهارم را به خود اختصاص میدهد و چقدر افسوس، چراکه میتوانست بهتر از اینها ظاهر شود. پس از این کراساوور آمریکایی، کیا اسپورتج قرار میگیرد و بازهم افسوس که اگر کابین آن باکیفیتتر بود، میتوانست جایگاهی بهتر را به خودش اختصاص دهد. کیا اسپورتج بهخوبی از پس رقابت با نیسان قشقایی برآمده و نیازهای یک خریدار معمولی را برطرف میکند. فولکسواگن تیگوان، جایگاه بعدی را به خودش اختصاص میدهد چراکه این آلمانی هم نقصهای متعددی دارد که از آن جمله باید به سواری خشک و کابین پرتکان اشاره کرد. بنابراین، یک جایگاه نخست باقی میماند و یک سئات آتِکا. شاید با حضور رقبای قدری همچون فولکسواگن تیگوان، هیچکس حتی تصور اینرا هم نمیکرد که این کراساوور اسپانیایی میتواند جایگاه نخست را به خودش اختصاص دهد. شاید آتکا به اندازه اسپورتج مجهز نباشد و از نظر فضای کابین به پای اِج نرسد اما مجموعه خوب و قابلقبولی را عرضه میکند. عملکرد قابلقبول، تجهیزات کافی، فضای مناسب، ظاهر مطلوب و موتور مناسب با مصرف سوخت قابلقبول، از ویژگیهای آتکا هستند که باعث شدند تا شایستگی جایگاه نخست را داشته باشد.
کیا اسپورتج First Edition 2.0 TDCi AWD |
فورد اِج اسپرت 2.0 TDCi AWD |
فولکسواگن تیگوآن R-Line 2.0 TDi 4Motion |
سئات آتکا XCellence 2.0 TDi 4Drive |
|
قیمت پایه | 31 هزار و 645 پوند | 35 هزار و 250 پوند | 36 هزار و 375 پوند | 27 هزار و 425 دلار |
موتور | 4 سیلندر توربودیزل/ 1995 سیسی حجم | 4 سیلندر توربودیزل/ 1197 سیسی حجم | 4 سیلندر توربودیزل / 1969 سیسی حجم | 4 سیلندر توربودیزل / 1968 سیسی حجم |
قدرت | 182 اسببخار | 179 اسببخار | 188 اسببخار | 148 اسببخار |
گشتاور | 295 پوند فوت | 295 پوند فوت | 295 پوند فوت | 250 پوند فوت |
گیرباکس | 6 سرعته اتوماتیک / AWD | 6 سرعته دستی / AWD | 7 سرعته دوکلاچه / AWD | 6 سرعته دستی / AWD |
شتاب صفر تا صد | 9.2 ثانیه | 9.9 ثانیه | 7.9 ثانیه | 9 ثانیه |
حداکثر سرعت | 201 کیلومتربرساعت | 199 کیلومتربرساعت | 210 کیلومتربرساعت | 196 کیلومتربرساعت |
مصرف سوخت | 7.4 لیتر در یکصد کیلومتر | 8.1 لیتر در یکصد کیلومتر | 6.7 لیتر در یکصد کیلومتر | 7.1 لیتر در یکصد کیلومتر |
آلایندگی | 154 گرم کربندیاکسید در هر کیلومتر | 152 گرم کربندیاکسید در هر کیلومتر | 149 گرم کربندیاکسید در هر کیلومتر | 129 گرم کربندیاکسید در هر کیلومتر |
وزن | 1662 کیلوگرم | 1913 کیلوگرم | 1723 کیلوگرم | 1548 کیلوگرم |
دیدگاه خود را بنویسید