تولید پراید 132 تا پایان دی ماه 98، تولید پراید 111 تا پایان اردیبهشت 99 و تولید پراید 131 تا پایان تیر 99 به ایستگاه آخر خود می رسد. به گفته مسئولان ساپا، تیبا، کوییک و ساینا جایگزین های پراید خواهند بود که در حال حاضر نیز تولید آن ها در حال انجام است. پایگاه […]
پایگاه خبری رسمی جوان خودرو بررسی می کند
همزمان با نخستین روزهای حضور سلیمانی در سایپا، خروج محصولات خانواده پراید در دستور كار این گروه خودروسازی قرار گرفت. طبق گفته مدیرعامل سایپا، از بهمن ماه سال گذشته برنامهریزی دقیق برای پایان دادن به تولید این محصول آغاز شد و از ابتدای امسال نیز با افزایش تدریجی سهم سایر محصولات سایپا این برنامه را به مرحله اجرا درآمد. مدیران سایپا می گویند برای جلوگیری از التهاب بازار، برنامه كاهش و توقف تولید پراید رسانهای نشد، اما فرآیند اجرایی آن را با جدیت دنبال شده است. همچنین تولید پراید تا اتمام تعهدات در تاریخهای اعلام شده و تحویل خودروهای ثبت نامی انجام خواهد شد؛ بنابراین کسانی كه در طرحهای پیشفروش و فروشفوری این محصول ثبتنام كرده اند می توانند اطمینان داشته باشند که خودرو به دست شان می رسد.
پراید را می توان یکی از معروف ترین خودروهای بازار ایران برشمرد. یک خودروی اقتصادی، ارزان، کم مصرف و با هزینه نگهداری پایین که با تکیه بر این ویژگی ها توانست نظر قشر متوسط و کم درآمد جامعه را به خود جلب کند. پراید از سال 1993 به ایران آمد. اما مثل کشورهای دیگر، بعد از چند سال تولیدش متوقف نشد و سال های سال در بازار ایران ماند، تا اینکه این روزها خروج آن از خظ تولید قطعی شده است. در این سال های پراید تغییرات مختلفی را به خود دیده است. در سال 82، پراید 141 با بعضی تغییرات به بازار آمد. بعد از آن هم انواع 111، 131 و 132 با تیپ های مختلف به میدان آمدند.
اما در مورد پراید 132 صحبت می کنیم. 132 نسبت به 131 تغییراتی در طراحی و فرم چراغ ها را تجربه کرده است. این خودرو که از پلت فرم x100 سایپا بهره می برد، با 3952 میلی متر طول، 1605 میلی متر عرض و 1455 میلی متر ارتفاع، نقش یک سدان جمع و جور را بازی می کند که می تواند گزینه ای مناسب برای یک خانواده کوچک و ترددهای روزمره شهری باشد. ترمز پراید 132 در جلو از نوع دیسک و در عقب کاسه ای است.
فرمان و صندلی های جلو به صورت دستی تنظیم می شوند و صندلی راننده قابلیت تنظیم ارتفاع هم دارد. همچنین تیپ se پراید 132 به نوعی مترقی ترین نسخه است که از فرمان هیدرولیک و سیستم ترمز BAS بهره می برد. به علاوه اینکه پراید به 2 ایربگ جلو نیز مجهز است. قطعا کیفیت و ایمنی پراید قابل دفاع نیست و یکی از مهمترین دلایل خروج آن از خط تولید هم همین است.
اما در واقعیت، پراید علاوه بر اینکه راحت تعمیر می شود و قطعات ارزان قیمتی دارد، با توجه به نقش مهم اش در بازار خودرو و تیراژ تولید بالا، انگار به نوعی بازار را هم تنظیم می کند! در همین راستا شاهد تاثیر انتشار خبر خروج پراید از خط تولید بر قیمت ها در چند هفته گذشته بودیم. پراید 132 از نظر فنی تفاوتی با مدل 131 ندارد.
این خودرو پیشرانه M13 را در کاپوت خود جای داده. پیشرانه 4 سیلندر 1323 سی سی که 71 اسب بخار قدرت و 108 اسب بخار گشتاور تولید می کند. این در حالی است که 132 تنها 950 کیلوگرم وزن دارد. هنگام روشن کردن کولر یا حرکت در مسیرهای شیب دار با حداکثر ظرفیت، 132 به نفس نفس می افتد، اما مصرف سوخت پایین اش باعث شده تا بسیار اقتصادی و مقرون به صرفه باشد. از مهمترین ایرادهای پراید می توان به سر و صدای اضافی قطعات و عایق بندی ضعیف اشاره کرد.
دومین خودرو ملی در سال ۸۸ به بازار آمد. اوایل سال ۸۸ بازار تشنه خودروهای ارزانقیمت تنوع محدودی داشت و ظهور خودرویی مثل تیبا حسابی مورد توجه قرار گرفت. تیبا ابتدا با نام مینیاتور معرفی شد. خودرویی که بر پایه پلت فرم S81 یا X200 (پلتفرم ارتقاء یافته پراید) شکل گرفته است. تیبا در زمان عرضه در ۴ تیپ قابل سفارش بود. این تیپها ( EX، LX، SL و SX) هیچ تفاوتی در ویژگیهای فنی و طراحی ظاهری نداشتند و تنها نقطه تمایز آنها تنوع امکانات رفاهی بود. همچنین چند سال بعد از معرفی تیبا، سایپا نسخه هاچبکاش را برای کسب سهم بیشتر به بازار فرستاد.
طراحی ظاهری تیبا، حاصل همکاری گروه ایتالیایی با نام IET، گروه آنجلینی دیزاین و طراح ژاپنی معروف آنها یعنی هاراد با مهندسین سایپاست. ظاهر تیبا با همکاری چنین نامهایی، میتوانست به مراتب پختهتر و هماهنگتر از چیزی که میبینید باشد. فضای کابین تیبا با توجه به جثه جمعوجورش قابلقبول ارزیابی میشود. طراحی قدیمی کابین تیبا تنها نکته منفی آن نیست.
این کیفیت پایین متریال کابین است که سرنشینان را آزرده میکند. با قرار گرفتن داخل کابین، بوی پلاستیک به شمام میخورد. همان بوی آشنایی که در ۲ دهه اخیر حداقل یک بار مشام هر ایرانی را آزرده! تیبا تا پیش از این با یک ستاره کیفیت تولید میشد. اما در این زمینه پیشرفت داشته و حالا ۲ ستاره کیفیت در کارنامه خود دارد. کابین تیبا ترکیبی است از قطعات پراید، ریو و قطعات اختصاصی خودش.
رودریها همان نمونه ارتقاء یافته پراید هستند و صندلیها از کیا ریو قرض گرفته شده است. تیبا از نظر امکانات رفاهی، خودرویی در حد و اندازه ریو طبقهبندی میشود. البته مواردی اضافهتر مثل مهشکنهای جلو، کیسه هوای راننده و سرنشین جلو، ترمز ABS فابریک و سیستم ضدسرقت باعث شده بیشتر جلب نظر کند. همچنین در مدل فولآپشن میتوانید از مواردی مثل شیشه برقی عقب، کیت گازسوز، آینههای برقی، تهویه اتوماتیک و رینگ آلومینیومی نیز بهرهمند شوید.
پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری (حجم دقیق ۱۵۰۳ سیسی) با لرزش اولیه روشن میشود. این پیشرانه ۸ سوپاپ همان موتور پراید است که توسط شرکت مگاموتور با همکاری شرکت FEV وابسته به دانشگاه آخن آلمان دستخوش تغییراتی در حجم و نسبت تراکم شده و حالا ۸۷ اسببخار قدرت و ۱۲۸ نیوتنمتر گشتاور تولید میکند. این در حالی است که سری اول تولید تیبا، از پیشرانهای کمتوانتر برخوردار بود. در مدلهای بعدی، بهینهسازیهایی نیز در ضرایب گیرباکس صورت گرفت. مشخصات فنی پیشرانه و عملکرد گیرباکس در دورهای پایین با وزن یک تنی بدنه هماهنگ هستند و نتیجه کار شتاب اولیه قابل قبولی است که باعث میشود تیبا از این نظر با پژو ۲۰۶ تیپ ۲ مقایسه شود.
سواری تیبا شباهت فراوانی به پراید دارد، اما در ناهمواریها، سیستم تعلیق عملکرد بهتری از پراید به نمایش میگذارد. ترمزهای اش هم از پراید کمی بزرگتر و قویتر طراحی شدهاند. اما کیفیت ساخت آن در مجموع تفاوت خاصی با پراید ندارد. در مجموع باید گفت، پیدا کردن جایگزینی برای پراید، که عامه مردم بتوانند به آن دسترسی داشته باشند کار ساده ای نیست. با توجه به اقتصادی بودن تیبا همچون پراید، در کنار موتور پرقدرت تر و طراحی به روزتر، تابلوی مینیاتوری نارنجی پوشان می تواند جایگزین مناسبی برای پراید معروف و پرحاشیه باشد.
نوشته میلاد میرعابدینی
دیدگاه خود را بنویسید