در این مقاله، 4 سدان متوسط خانوادگی که قیمت مناسبی با توجه به مشخصات فنی و امکاناتشان دارند را با یکدیگر مقایسه می کنیم. کیا سراتو مدل 2008، نسل اول مزدا3، رنو مگان و هیوندای آوانته سدان های دست دوم هم قیمت مورد بررسی و مقایسه ما هستند. گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
با محدود شدن تولید خودروهای روز توسط خودروسازان و از طرفی ممنوعیت واردات خودرو و افزایش آنچنانی قیمت خودروهای وارداتی به دلیل این ممنوعیت و نوسانات ارز، خودروهای دستدومی که قیمتی کمتر از خودروهای وارداتی و نسبتا همتراز با نسخههای صفرکیلومتر خودروهای گرانقیمت داخلی دارند، حسابی طرفدار پیدا کردهاند. در اینجا سراغ 4 سدان خانوادگی بازار رفتهایم. سدانهایی که در اواخر دهه 80 شمسی در بازار ایران حسابی بروبیا داشتند و بعدها با واردشدن خودروهای جدید و تولید خودروهای مدرنتر، تا حد زیادی فراموش شدند. اما در چنین شرایطی، سدانهای مورد بررسی ما، میتوانند حس بهتری از پول خرج کردن و خودرو خریدن را به شما بدهند!
عرضه مزدا 3 از نیمه دوم دهه 80 هجری شمسی در ایران آغاز شد. در این سالها همواره مدلهای روز این سری مزدا در ایران ساخته میشد، اما بعد از تولید نسخه نیو، بازار ایران از مدلهای جدید مزدا 3 عقب ماند. با شروع تحریمهای جدید تولید همین مدل هم متوقف و یکشبه به کالایی گرانقیمت تبدیل شد و حتی مرز یک میلیارد تومان را هم رد کرد! ساخت سری اول مزدا 3 در سال 86 در ایران آغاز شد. در حال حاضر اگر متقاضی این نسل از مزدا 3 در بازار باشید، باید میان مدلهای 86، 87، 88 و نیمه اول 89 انتخاب کنید.
این مدل بهعنوان نسل جدید مزدا 323 شناخته میشود و در سال عرضهاش به بازار، با تغییراتی بنیادین در تمام قسمتها، توجه بسیاری از خریداران را به سوی خود جلب کرد. اگر بخواهیم در یک کلام طراحی بدنه و کابین مزدا 3 را خلاصه کنیم، باید بگوییم نسبت به 3 خودرو دیگر این مقایسه جوانپسندتر و اسپرتتر است و هنوز هم میتواند خریدار را هیجانزده کند.
چراغهای جذاب جلو و عقب با کاسه مشکیرنگ و فلاپهای بدنه همگی تاکید بر ذات اسپرت این سدان دوستداشتنی دارند. همین ویژگی (جوان بودن مخاطبان مزدا3) باعث شده ریسک خرید مدل دستدوماش نسبت به مگان و سراتو بالاتر باشد. اما نباید از استهلاک پایین خودروهای ژاپنی هم گذشت. مزدا3 در 3 تیپ به بازار ایران عرضه شد. تنها تفاوت تیپ یک و 2 در ظاهر، سانروف برقی است. اما در تیپ 3 شاهد سپرهای متفاوت جلو و عقب، پروژکتورهای متفاوت جلو و شبرنگهای جانبی سپر، فلاپهای نصبشده در قسمت رکابها و باله روی درِ صندوق عقب هستیم. همچنین فرم جلوپنجره در تیپ 3 متفاوت است.
اما درمجموع باید گفت این مدل مزدا از نظر ظاهری هنوز هم آنقدر جذابیت دارد که بتوانید قید ریسک خرید مدل دستدوم کارکرد بالایش را بزنید و آنرا به نسخههای کمکارکرد خودروهایی مثل پژو 207 و رنو ساندرو ترجیح بدهید. کابین مزدا3 رنگبندی و ترکیب جذابتری از مگان، سراتو و آوانته دارد و همچون طراحی ظاهرش نظر خریداران جوان را به خود جلب میکند. البته فضای صندلیهای عقب از مگان و سراتو کمتر است و به دلیل رنگبندی تیره، کابین تنگتر از مگان به نظر میرسد.
در مدل فولآپشن مزدا3 نسل قبل شاهد امکاناتی هستیم که تعدادی از آنها در مگان و سراتو به چشم نمیخورند. پوشش چرمی فرمان و صندلیها حس خوبی به سرنشینان منتقل میکند. ویژگیای که از اهمیت بالایی برخوردار است و در رقبای دیگر به چشم نمیخورد. همچنین میتوانید سیستم صوتی را از روی فرمان تنظیم کنید و تهویه مطبوع بهصورت اتوماتیک قابل تنظیم است.
در تیپ 3 آپشنهایی مثل گرمکن صندلیهای جلو، برفپاککن خودکار و سامانه روشن و خاموش شدن اتوماتیک چراغها خودنمایی میکنند. کیفیت کابین مزدا 3 در حدی است که با گذشت 10 سال از عمرش، هنوز هم سرحال به نظر میرسد و به قول معروف از قیافه نیافتاده. روکش شدن صندلیها با پوشش چرمی باعث شده تا بعد از گذشت بیش از 10 سال از عمرش، صفرشویی و تمیز کردن آنها راحتتر از صندلیهای سراتو و مگان باشد.
ارتفاع مزدا3 از مگان کمتر است و بهخاطر ذات اسپرتاش از سیستم تعلیقی خشک برخوردار است که بخش قابلتوجهی از تکانهای مسیر را به کابین منتقل میکند. برگبرنده مزدا 3 در مقابل مگان و سراتو پیشرانه پرقدرتتر، گیرباکس دقیقتر و شتابگیری بهتر آن است. شاید در میدان عمل و روی کاغذ، خروجی پیشرانه تفاوت چشمگیری نسبت به رقبا دیگر نداشته باشد. اما هماهنگی جذاب پیشرانه و گیرباکس 4 سرعته اتوماتیک در هیچ یک از رقبا به چشم نمیخورد. پیشرانه 2 لیتری مزدا حجمی مشابه پیشرانه مگان دارد اما سقف قدرتاش به 150 اسببخار میرسد. درصورتیکه گشتاورش از مگان کمتر است و در بهترین حالت 187 نیوتنمتر گشتاور تولید میکند.
مگان در ابتدای عرضه در ایران در 2 نوع وارداتی و مونتاژ داخل در بازار حضور داشت. اما بعد از آن این خودرو همواره در پارسخودرو تولید شد و اکثر مدلهای دستدوم موجود در بازار نیز مونتاژ داخل هستند. طراحی ظاهری مگان وارداتی با رینگهای متفاوت از مدل مونتاژ داخل متمایز میشود. ظاهر مگان وامدار طراحی نهچندان موفق Velsatis بوده و در کل ظاهری هماهنگ و آرام را به نمایش میگذارد. مگان از نظر ظاهری درست در مقابل مزدا 3 به شدت اسپرت قرار میگیرد و بیشتر چهره یک خودرو خانوادگی و مسنپسند را به نمایش میگذارد. چهرهای که شاید ترجیح دادنش به سراتو و حتی النترا هم کمی سخت باشد.
البته سبک و سیاق جدی طراحی مگان و ظاهر اتوکشیده آن باعث شده بیشتر از هر خودرو دیگری در نهادهای دولتی مورد استفاده قرار بگیرد. نکته جالب در طراحی مگان این است که هیچ خروجی اگزوزی در سپر عقب دیده نمیشود و درها بدون استفاده از کلید و با استفاده از یک کارت الکترونیکی باز میشوند. استارت خوردن پیشرانه هم به همین شکل است و داخل کابین اثری از زبانه قفل درها نمیبینید.
فضای کابین نسبت به مزدا 3 و سراتو سادهتر طراحی شده و رنگبندی از مد افتاده و معمولیتری از رقیب ژاپنیاش دارد. اما نسبت به آوانته مدرنتر به نظر میرسد و بهتر میتوانید با آن ارتباط برقرار کنید. صندلیها فاقد پوشش چرمی هستند، اما نمیتوان به کیفیت ساخت و مونتاژ کابین ایرادی گرفت. درحالیکه به عملکرد سیستم تهویه و سیستم صوتی ایرادهای جزیی وارد است. در کل باید این نکته را متذکر شد که استهلاک مگان نسبت به 3 خودرو دیگر بیشتر است و قطعات آن هم قیمت بالایی دارند.
نکته جالب کابین مگان 4 شیشه برقی اتوماتیک است. درحالیکه در مزدا 3 فقط میتوانید شیشه راننده را بهصورت اتوماتیک حرکت دهید. همچنین فرم اهرم ترمزدستی در نوع خود منحصربهفرد است و سایهبانهای کشویی برای پنجرههای عقب در نظر گرفته شده. نقطه قوت مگان نسبت به مزدا 3، فضای کابین جادارتر و راحتتر است. چراکه در طراحی کابین بیشتر کاربرد خانوادگی در اولویت بوده تا فرم اسپرت و هیجانانگیز. از نظر فضای پای صندلی عقب و صندوق بار هیچ ایرادی به مگان وارد نیست. مگان در 2 نوع اتوماتیک و منوآل در بازار عرضه شد. که باتوجه به بهره بردن نسخه منوآل از پیشرانه 1.6 لیتری در مقام مقایسه، مگان مجهز به پیشرانه 2 لیتری و گیرباکس اتوماتیک در مقابل مزدا 3 قرار میگیرد.
پیشرانه 2 لیتری مگان از مزدا 3 کمتوانتر است و تنها 136 اسببخار قدرت تولید میکند. اما به لطف گشتاور 191 نیوتنمتری کشش در دورهای بالا عالی به نظر میرسد. سواری نرمتر مگان نسبت به مزدا 3 در مسافرتهای طولانیمدت خوشایندتر است. البته به دلیل قدیمی بودن گیرباکس و تاخیرهای پیدرپی، شتاب اولیه چندان چشمگیر نیست و از این نظر چنگی به دل نمیزند. اما فرمان بسیار نرم و هندلینگ و پایداری مناسب به لطف استفاده از سامانههای ESP و ASR سر پیچها به راننده اعتمادبهنفس قابلتوجهی میدهد و از این نظر چیزی از مزدا3 کم ندارد. البته ESP در بعضی مدلها به چشم میخورد اما بعضی مدلهای بالاتر از این آپشن بیبهرهاند.
هیوندای آوانته از محصولات خودروسازی راین، روزگاری جدیترین رقیب زانتیا و 323 بهشمار میآمد و هنوز هم سلیقههای خاصی که به دنبال خرید خودرو صفر نیستند و ریسک دستدوم خریدن را قبول میکنند را بهسوی خود جذب میکند. قیمت بالا در زمان عرضه و طراحی ظاهری نهچندان عامهپسند آوانته باعث شد علیرغم قابلیتهای فنی چشمگیر، مقبولیت مناسبی در ایران نداشته باشد. بههمینخاطر هم تعداد گزینههای دستدوم آن در بازار نسبت به رقبا کمتر است. زیباترین بخش طراحی آوانته را باید در قسمت عقب مشاهده کرد که همه اجزای آن با یکدیگر هماهنگی چشمنوازی دارند. اما در نمای جلو شاهد یک طراحی قدیمی و از مد افتاده هستیم، فرم چراغهای جلو کاملا به ما گوشزد میکند که با یک خودرو متعلق به 2 دهه پیش طرف هستیم.
کابین آوانته همچون سراتو و مگان جادار و راحت است و از این نظر نیازهای یک خانواده متوسط را پاسخ میدهد. صندلیها نیز فرم و پوشش مناسبی دارند و به آنها علاقهمند خواهید شد. کنسول جلو اما طراحی بسیار قدیمی و ناهماهنگی دارد و بیشتر به کنسول کامیونهای اسکانیا شبیه است!
کیفیت متریال کابین نیز در سطح قیمت خودرو نیست و در بعضی موارد ناامیدکننده نشان میدهد. پلاستیک خشک بهکاررفته در قسمتهای مختلف کابین و رنگبندی طوسی نهچندان زیبا توی ذوق سرنشینان میزنند. اما مونتاژ قطعات با دقت بالایی صورت گرفته و با گذشت چندین سال از عمرش همچنان خبری از صداهای عجیب و اعصابخردکن داخل کابین نیست.
آوانته در 2 مدل دنده دستی و اتوماتیک عرضه شد، که مدل دنده دستی از کلاچی نرم برخوردار است و جعبهدنده آن عملکرد مناسبی دارد. عملکرد گیرباکس اتوماتیک اما با تاخیرهایی در معکوس دادن همراه است و حس میشود چندان با پیشرانه هماهنگ نیست. مدل موردنظر بهعنوان نسل سوم آوانته (النترا)، یک پیشرانه ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ را در دل خود جای داده است. آوانته با ۱۴۰ اسببخار قدرت و سقف سرعت ۲۱۰ کیلومتربرساعت، یکی از قدرتمندترین سدانهای دستدومی است که میتوانید به سراغاش بروید و از این نظر علاوه بر خانوادهها، میتواند نظر جوانهای تمایزطلب را نیز به خود جلب کند.
البته سواری آوانته نسبتا خشک است و سیستم تعلیق ضعفهایی دارد و از نظر نرمی به پای مگان نمیرسد. میتوان راحتی سواری آن را با مزدا 3 در یک سطح ارزیابی کرد. اما هندلینگ و چسبندگی مناسب جای هیچ گلهای باقی نمیگذارد و استهلاک و مصرف پایین، از آوانته یک خودرو اقتصادی ساختهاند. فراموش نکنید که آوانته لوازم جانبی گرانقیمتی دارد.
سراتو همیشه یکی از محبوبترین خودروهای کیا در ایران بوده و در زمانهای مختلف فروش قابلتوجهی را در کشورمان تجربه کرده است. حتی پس از برجام نسل دوم کیا سراتو توسط گروه خودروسازی سایپا به مونتاژ رسید تا ارتباطش با صنعت خودرو ایران نزدیکتر شود. اما در اینجا میخواهیم در مورد فیسلیفت نسل اول کیا سراتو که با پسوند EX شناخته میشود صحبت کنیم. خودرویی که در 2 مدل 2008 و 2009 در بازار خودرو یافت میشود و البته مدل 2009 آن بسیار کمیاب است. این نسل از کیا سراتو در نیمه دوم دهه 80 شمسی وارد ایران شد. شاید بتوان گفت این مدل سراتو کمتر از 2 نسل بعدش در ایران موردتوجه قرار گرفته است.
در حالحاضر هم اگر قصد خرید این مدل از کیا سراتو را داشته باشید، تنها تعداد محدودی نسخه فروشی پیشرویتان قرار دارد. البته ساده بودن این خودرو باعث شده بیشتر افراد سنوسالدار سراغش بروند و چندان بابمیل جوانها نباشد. همین ویژگی نیز سبب میشود سراتوهای موجود از نظر فنی و ظاهری وضعیت مناسبی داشته باشند و ریسک خریدشان پایین باشد.
سراتو در ظاهر بیرونی و داخل کابین طراحی ساده و محافظهکارانهای دارد. یک طراحی هماهنگ و شستهرُفته که بعد از گذشت سالها هنوز هم جذاب به نظر میرسد. نسخههای تمیز و کمکارکرد این خودرو حدود 450 میلیون تومان قیمت دارند. با خرید سراتو، کابین و صندوق باری جادار، صندلیهای راحت، کابین 2 رنگ، سانروف و دستگیرههای کرومی نصیبتان میشود.
کیفیت متریال داخل کابین نیز قابلقبول بوده و بعد از گذشت سالها از عمرش، حتی مدلهای با کارکرد 200 هزار کیلومتر نیز سر و صدای خاصی داخل کابین ندارند. سواری سراتو نه آنچنان نرم است، نه بسیار خشک. یک سواری میانه که نمره قبولی را به خودش اختصاص میدهد. نکته مثبت کابین سراتو این است که قسمتهای مختلفی برای قرار دادن اشیاء اضافه در آن تعبیه شده و همیشه میتوانید کابین را مرتب نگه دارید.
سراتو از یک پیشرانه 4 سیلندر 2 لیتری برخوردار است. پیشرانهای با قدرت 143 اسببخار و گشتاور 190 نیوتنمتر که با یک گیرباکس 4 سرعته اتوماتیک جفت میشود و عملکرد قابلقبولی ارائه میدهد. کشش سراتو در شتابگیری و سربالاییها دلچسب است و اگر به قابلیتهای فنی خودرو اهمیت میدهید، میتواند شما را راضی کند. فرمان نرمی دارد که برای پارک کردن و مانور دادن در خیابانهای شلوغ مناسب است، اما نبود دوربین عقب بهصورت فابریک، یک ضعف در این سدان متوسط بهشمار میرود.
اگر خانوادهای 4 نفره هستید، بودجهتان به خرید خودروهایی مثل مزدا 3 جدید، هیوندای اکسنت و سدانهایی از این دست نمیرسد و پرداخت مبلغی بیش از 400 میلیون تومان برای خودروهایی همچون پژو 207، رنو ساندرو و دانگفنگ اچ30 کراس را منطقی نمیدانید، این 4 سدان که هرکدام عمری بیشتر از 10 سال دارند، میتوانند گزینههای جذابی پیشرویتان باشند. مگان خودرویی سادهتر، پراستهلاکتر و در بعضی بخشها، پرهزینهتر از 3 خودرو دیگر است. سراتو اما ترکیب متعادلتری را به نمایش میگذارد. کابین و اتاق جادار، چهره نهچندان قدیمی و استهلاک نسبتا پایین قسمت فنی. مزدا3 نقش اسپرتترین خودرو را در این مقایسه بازی میکند. اما کابین آن همچون 3 خودرو دیگر خانوادگی نیست و محدودیت فضای پا در صندلی عقب وجود دارد. اما بسیار کماستهلاک است و پیشرانه و گیرباکس هماهنگی دارد. در مورد آوانته هم اگر از قیافه از مد افتادهاش فاکتور بگیریم، خودرو پرقدرت و جاداری برای یک استفاده خانوادگی بهشمار میرود. البته در میان 4 خودرو، بازار خریدوفروش مزدا3 و مگان رونق بیشتری دارد و فراوانی گزینههای فروشی آنها از سراتو و آوانته بیشتر است.
از سال ۸۷ سراتو ۲۰۰۸ سوارم و به جد یکی از بهترین وارداتی هاییه که اون سال ها وجود داشت . سواری نرم ، استهلاک پایین ، کابین با کیفیت و شیک و صد البته موتور و گیربکس بسیار بادوام و هماهنگ و کم مصرف . شاید باور نکنید که با سه نفر سرنشین و بار تو صندوق و سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت مصرف این ماشین از ۶ بالاتر نمیره . تازه این عدد مال زمانیه که تو شیب مخالف قرار بگیره . کولر این ماشین عاالیه و هندلینگ خوبی داره . دیگه نمیدونم چیش رو مثال بزنم . خداروشکر به تعداد کم وارد ایران شده و هر کسی سوارش نشده . ماشین خاص و دوست داشتنیه که خیلی ها دنبالشن ولی فروشی نیست !