طی حدود ۲۵ سال اخیر، صنعت خودرو جهان برندهای جدیدی به خود دیده، اما خودروسازانی نیز به موازات ظهور برندهای جدید، از میدان خارج شدند.
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو؛
در سالیان اخیر و در صنعت خودروسازی جهان، نام‌های بزرگ جدیدی مانند تسلا (یکی از شرکت های ایلان ماسک)، لوسید و ریویان ظاهر شده‌اند؛ اما به موازات حضور برندهای بزرگ جدید در بازار، شرکت‌های قدیمی و بعضا سرشناس بسیاری نیز در حدود ۲۵ سال اخیر به آخر راه خود رسیده و ناگزیر دست از تولید کشیده یا تعطیل شده‌اند. در مطلب پیش رو قصد داریم نگاهی داشته باشیم بر شماری از معروف‌ترین برندهای خودروسازی که در دو دهه اخیر تعطیل شده‌اند.
خودروسازانی که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم فارغ از دلیل شکست هر یک در طول فعالیت خود نقش مهمی در رشد صنعت خودروسازی جهان ایفا کرده و به رسیدن صنعت خودرو به جایگاه امروزی کمک کرده‌اند.
پلیموث و پونتیاک، قربانی استراتژی‌های شرکت مادر خود شدند، الدزمبیل و مرکوری نتوانستند با مقتضیات زمانه سازگار شوند و نام‌هایی چون ساترن و سایون نیز از همان ابتدا به‌عنوان برندهای آزمایشی برای جلب نظر خریداران جدید ایجاد شده بودند. در ادامه این مطلب به معرفی خودروسازانی که در ۲ دهه اخیر از میدان خارج شدند می‌پردازیم.
کرایسلر بعد از خرید شرکت آمریکن موتورز (AMC) و در سال 1988 اقدام به تاسیس برند ایگل کرد. جالب است که کرایسلر این نام را از یکی از محصولات آمریکن موتورز اقتباس کرده بود و در ابتدا نیز با این برند نسبت به عرضه خودروهای AMC مانند پریمر اقدام کرد.
بعدها اما کرایسلر با برند ایگل شروع به عرضه نسخه ری‌بج شده برخی خودروهای میتسوبیشی مانند اکلیپس و میراژ در بازار آمریکا کرد. با وجود این، ایگل به‌دلیل آمار ضعیف فروش در سال ۱۹۹۹ و برای همیشه توسط کرایسلر تعطیل شد.
یکی دیگر از خودروسازانی که در دو دهه اخیر از میدان خارج شدند، پلیموث است. کرایسلر این برند را در سال ۱۹۲۸ و به‌عنوان یک برند پایه راه‌اندازی کرده بود؛ اما بعدها نام پلیموث با خودروهای نمادین و جذابی مانند باراکودا عجین شد.
البته پلیموث در سالیان پایانی فعالیت خود از شکوهی که زمانی داشت فاصله گرفته بود و عملیات احیای آن با رودستر عجیب پراولر نیز ناکام ماند تا نهایتا کرایسلر بعد از ادغام با دایملر در سال ۲۰۰۱ آن را تعطیل کند.
الدزمبیل یکی از سرشناس‌ترین خودروسازانی است که در دو دهه اخیر از میدان خارج شده‌اند. این برند ابتدا به‌عنوان یک شرکت مستقل در سال ۱۸۹۷ و توسط رانسوم الدز تاسیس شد؛ اما در سال ۱۹۰۸ توسط جنرال موتورز خریداری شد.
بعد از آن الدزمبیل تا حدود یک قرن به‌عنوان یکی از پیشروترین برندهای لوکس جنرال موتورز به فعالیت خود ادامه داد؛ اما نهایتا در سال ۲۰۰۴ به‌دلیل افت فروش، تعطیل شد.
روور در حدود یک قرن از جمله مهم‌ترین خودروسازان بریتانیایی بود؛ اما در دو دهه آخر فعالیت خود با مشکلات زیادی مواجه شد و بین مالکان بسیاری دست‌به‌دست گشت.
ابتدا و در سال ۱۹۹۴، کمپانی آلمانی بی‌ام‌و، گروه روور را خرید؛ اما در سال ۲۰۰۰ آن را به کنسرسیوم بریتانیایی فونیکس فروخت که حاصل آن شکل‌گیری گروه ام جی روور بود.
عملکرد ناموفق ام جی روور و اعلام ورشکستگی آن در سال ۲۰۰۵ سبب شد تا گروه خودروسازی چینی سایک برای خرید آن اقدام کند. سایک اگرچه ام جی را احیا کرد، اما نتوانست حقوق برند روور را به چنگ آورد و در نتیجه، به‌جای روور در سال ۲۰۰۶ برند، رووی را تاسیس کرد که هنوز هم فعال است.
پونتیاک نیز از جمله مشهورترین خودروسازانی است که در دو دهه اخیر از میدان خارج شدند. این شرکت که فعالیت خود را در سال 1926 آغاز کرده بود، در طول دوره طولانی فعالیت خود، برخی از خاص‌ترین خودروهای افسانه‌ای آمریکایی مانند فایربرد و GTO را عرضه کرد.
با وجود همه موفقیت‌ها، پونتیاک یکی از سه برندی بود که در طرح بازسازی شرکت جنرال موتورز بعد از ورشکستگی سال ۲۰۰۹، برای همیشه تعطیل شد.
فورد با هدف پر کردن شکاف خالی بین برند اقتصادی فورد و برند لوکس لینکلن، در سال ۱۹۳۸ نسبت به تاسیس برند جدیدی به نام مرکوری اقدام کرد.
مرکوری در طول فعالیت چند دهه‌ای خود محصولات مختلفی بر اساس پلتفرم و قطعات مشترک با خودروهای فورد و لینکلن روانه بازار کرد؛ اما افت آمار فروش و کاهش سهم بازار مرکوری برای چندین سال متوالی، نهایتا فورد را ناگزیر به تعطیلی آن کرد.
برند هامر در سال 1999 توسط جنرال موتورز و با هدف عرضه شاسی بلند H1 که توسط شرکت AM جنرال ساخته می‌شد تاسیس شد. شاسی‌بلند H1 در واقع نسخه غیر نظامی هاموی بود و موفقیت آن به عرضه مدل‌های H2 و H3 در سال‌های بعد منجر شد.
این برند نهایتا در سال ۲۰۱۰ برای همیشه تعطیل شد. البته بعدها جنرال موتورز نام هامر را برای عرضه پیکاپ‌ها و شاسی بلندهای برقی خود و نه به‌عنوان یک برند مستقل احیا کرد.
در سال ۱۹۸۲، جنرال موتورز با هدف رقابت با محصولات جمع‌وجور و پرطرفدار ژاپنی، یک برند جدید به نام ساترن با شعار «نوع متفاوتی از شرکت خودروسازی» تاسیس کرد.
ساترن اگرچه در آغازین سال‌های فعالیت خود به‌لطف ریخت‌وپاش جنرال موتورز و عرضه محصولات اختصاصی، نسبتا موفق عمل کرد، ولی نهایتا در اوایل دهه ۲۰۰۰ از عرضه مدل‌های مستقل به عرضه نسخه ری‌بج شده دیگر محصولات جنرال موتورز مانند اوپل رسید و بعد هم با افت محسوس فروش، در اکتبر ۲۰۰۹ تعطیل شد.
کمپانی تویوتا، برند سایون را با هدف تولید و عرضه خودروهای کوچک و جوان‌پسند تاسیس کرد. اما سایون با وجود سبد محصولاتی متشکل از خودروهایی اقتصادی و کوچک، هرگز نتوانست آن‌طور که تویوتا انتظار داشت در بازار مورد استقبال قرار بگیرد. از سویی بعد از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸، فروش محصولات سایون شدیدا کاهش پیدا کرد و تویوتا ناگزیر در سال ۲۰۱۶ آن را تعطیل کرد.
شرکت دوو در زمانه‌ای نه‌چندان دور از عصر ما، یکی از بزرگترین خودروسازان جهان بود؛ ولی مشکلات مالی متعددی که در سال ۱۹۹۹ کل مجموعه دوو را تحت تاثیر قرار داد سبب شد تا کمپانی کره‌ای تصمیم به فروش بخش خودروسازی خود بگیرد.
مشتری بخش خودروسازی دوو، جنرال موتورز بود که پیش از آن و در اوایل دهه ۸۰ میلادی، تجربه کار مشترک با دوو را داشت و در نتیجه، این شرکت را در سال ۲۰۰۲ خریداری کرده و نام آن را به جنرال موتورز کره تغییر داد.
اگرچه تولید خودرو توسط دوو تا سال‌ها بعد از خریداری توسط جنرال موتورز نیز ادامه پیدا کرد، اما این روزها تقریبا ۱۰ سالی از آخرین فعالیت رسمی دوو در صنعت خودرو می‌گذرد و باید گفت این شرکت کره‌ای عملا تعطیل شده است.
ساب که در سال ۱۹۴۵ تاسیس شده بود، زمانی یکی از معروف‌ترین خودروسازان سوئدی بود. جنرال موتورز ابتدا در سال ۱۹۸۹ با سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیون دلاری، نیمی از سهام ساب را تصاحب کرد و بعدها و در سال ۲۰۰۰ نیز مابقی سهام آن را خرید.
با وجود این، ساب هرگز نتوانست به موفقیتی که انتظار می‌رفت برسد و جنرال موتورز نیز بعد از سال‌ها آمار فروش ضعیف، نهایتا این شرکت را در سال ۲۰۰۹ واگذار کرد. ساب بعد از مدتی دست‌به‌دست شدن بین شرکت هلندی اسپایکر و چند شرکت چینی، در سال ۲۰۱۶ تعطیل شد.
هولدن، شرکتی استرالیایی بود که در سال ۱۸۵۶ میلادی، کار خود را با تولید زین اسب در این کشور آغاز کرد؛ اما در سال ۱۹۰۸ وارد صنعت خودروسازی شد و در کوتاه زمانی نیز به مشهورترین خودروساز استرالیا بدل گشت.
این برند استرالیایی در سال ۱۹۳۱ به عضویت جنرال موتورز درآمد و در سال‌های بعد از آن با عرضه مجموعه‌ای از سدان‌ها و پیکاپ‌های اسپرت محبوب، توانست موفقیت‌های خوبی ثبت کند.
با وجود این و در قرن بیست و یکم، سهم هولدن از بازار استرالیا کاهش یافت و جنرال موتورز نیز در سال ۲۰۱۷ تصمیم گرفت به تولید خودرو در استرالیا پایان دهد. البته جنرال موتورز عرضه خودروهای وارداتی تحت برند هولدن را همچنان در استرالیا ادامه داد، ولی دوران فعالیت هولدن سرآمده بود و نتیجتا در سال ۲۰۲۰ فعالیت این شرکت به‌کلی متوقف شد.
بورگوارد پیش از آن‌که در سال ۱۹۶۱ تعطیل شود از جمله مهم‌ترین و بزرگترین خودروسازان آلمانی بود. اما بعد از سال‌ها تعطیلی، خودروساز چینی بایک در سال ۲۰۱۵ تصمیم به احیای بورگوارد گرفت و با نام آن، چند محصول جدید روانه بازار کرد.
با وجود عرضه شماری شاسی بلند مدرن و جذاب، بورگوارد نتوانست به موفقیت در خور توجهی برسد و در نتیجه، این برند نیز در سال ۲۰۲۲ به جمع خودروسازانی که از میدان خارج شدند پیوست.
انتهای پیام/
منبع: گجت نیوز
دیدگاه خود را بنویسید