تویوتا هایلوکس یکی از محبوب ترین و جان سخت ترین پیک آپ های جهان است، که حالا می‌خواهیم یک نمونه ویژه از آن را به شما معرفی کنیم. این شما و این سرباز جهانی تویوتا با اسلحه‌ای به نام سوپرشارژر! هایلوکس خودرویی نیست که امروز و دیروز وارد کارزار پیک‌آپ‌ها شده باشد. این تویوتای کویرنورد […]
هایلوکس خودرویی نیست که امروز و دیروز وارد کارزار پیک‌آپ‌ها شده باشد. این تویوتای کویرنورد از سال 1968 به عنوان نماینده تویوتا در بازار پیک‌آپ‌ها وارد شد و تا به حال 8 نسل از این خودرو ساخته شده است. برنامه تاپ‌گیر در یکی از سری برنامه‌هایش هر چه که بلا بلد بود سر هایلوکس آورد و این خودرو باز هم به صورت کامل تخریب نشد. بعد از این بود که لقب جان‌سخت را برای آن در نظر گرفتند. تقریبا همه نسل‌های تولیدشده هایلوکس در ایران وجود دارد و حتی مدل سال 2016 هم به تازگی وارد بازار کشور شده است. شاید از خود بپرسید چگونه خودرویی که حجم موتورش بیش از 2.5 لیتر است می‌تواند در ایران پلاک دریافت کند؟ در پاسخ شما باید بگوییم تبصره‌ای برای خودروهای وانت و کار وجود دارد که به آنها اجازه می‌دهد حتی با داشتن پیشرانه‌ای تا سقف 3 لیتر هم پلاک ملی دریافت کنند.
تیونر این خودرو آقای محمدرضا محمدظاهری در پاسخ به این سوال که چرا این خودرو را برای تینونگ انتخاب کرده است به تخت گاز می‌گوید: «من عقیده دارم تویوتا هایلوکس بهترین خودرو مناسب آفرود در کشور است که هم از نظر کیفیت و هم از نظر کارایی و قیمت حرف اول را می‌زند. این خودرو علاوه بر کیفیت سواری بهتر نسبت به دیگر پیک‌آپ‌های موجود در بازار، ارگونومی و کابین مناسبی هم دارد. از طرفی توانایی‌های حرکتی آن می‌تواند نیازهای سفرهای درون شهری و آفرود را هم‌زمان تامین کند.» او اضافه می‌کند: «از طرفی این خودرو پتانسیل زیادی برای تغییرات و تیونینگ دارد. خوشبختانه تولیدکنندگان زیادی در سطح دنیا مثل Old Man یا ARB هستند که قطعات افترمارکت با کیفیتی برای این خودرو می‌سازند. تویوتا هایلوکس مورد نظر ما هم از نظر ظاهری و هم از نظر فنی دستخوش تغییراتی شده است که یک‌به‌یک به بررسی آن می‌پردازیم.»
هایلوکس در حالت استاندارد هم خودروی نازیبایی نیست. اما نکته مهم در مورد این خودرو این‌که با کوچک‌ترین تغییرات در نمای ظاهری، چهره خودرو بسیار زیبا می‌شود. حالا اگر هایلوکس شما رنگش آبی کاربونی متالیک هم باشد که دیگر نمی‌توان از آن چشم برداشت. در نمای رو‌به‌رو سپر استاندارد جایش را به سپری فلزی ساخت برند ARB داده است که می‌تواند دماغه خودرو را در عبور از ناهمواری‌ها و مسیرهای آفرود حفظ کند. در ساخت این سپر مواردی مثل حفاظت از چراغ‌ها، جلوپنجره و زوایای ورود و خروج کاملا لحاظ شده است. ضمنا 2 پروژکتور و راهنماها نیز درون سپر جای گرفته‌اند. هم‌چنین زیر خودرو به خصوص در قسمت باک و پیشرانه با استفاده از سینی‌های ساخت برند Rival روسیه محافظت می‌شود.
باربند نیز ساخت ARB است و پراژکتورهای افترمارک در بالای آنها نصب شده است. ضمنا در جلو 2 مه‌شکن بزرگ Light Force زرد رنگ ساخت استرالیا قرار دارند. وینچ به‌کار رفته در سپر از برند Warn انتخاب شده است. این وینچ سنتتیک که حتی کنترل آن با تکنولوژی وایرلس کار می‌کند و 10 هزار پوند قدرت کشش دارد. هم‌چنین پمپ باد، فقل دیفرانسیل و سپر عقب نیز همگی از برند ARB انتخاب شده‌اند. درون کابین هم چند کلید مخصوص روشن و خاموش کردن پروژکتورها و به‌کارگیری دیگر ادوات تعبیه شده است. در مجموع درون کابین تغییرات خاصی صورت نگرفته.
پیشرانه استاندارد هایلوکس با کد 2TR شناخته می‌شود و حجمی معادل 2.7 لیتر دارد. قدرت این پیشرانه در حالت استاندارد معادل 160 اسب‌بخار است که البته فقط 107 اسب‌بخار آن به چرخ‌ها منتقل می‌شود و در واقع تلفات قدرت این پیشرانه بالاست. بیشترین قدرت در دور 5 هزارو 200 حاصل می‌شود و گشتاور پیشرانه نیز در دور 3 هزارو 800 معادل 246 نیوتن‌متر است. یکی از نکات منفی هایلوکس همین کمبود گشتاور و اسب‌بخار است زیرا با توجه به این اعداد و ارقام، وقتی سایز لاستیک‌های این خودرو را افزایش می‌دهید، مصرف سوخت و استهلاک ترمز و صفحه‌کلاچ بالا می‌رود. از آن طرف شتاب خودرو به صورت چشم‌گیری کاهش می‌یابد. علاقه‌مندان به این خودرو به‌خصوص در ایران همیشه از این نکات گله‌مند بوده‌اند و این گله‌مندی وقتی بیشتر می‌شود که این خودرو تنها با همین پیشرانه 2.7 لیتری در بازار ایران عرضه شده است.
اما تیونر برای غلبه بر این مشکلات دست به نصب سامانه سوپرشارژر روی پیشرانه خودرو کرده است. به این ترتیب یک سوپرشارژر ساخت روترکس با کمک یک تسمه روی موتور قرار گرفته. این سوپرشارژر می‌تواند هوا را در دور آرام از بوست منفی یک تا 11psi قبل از لحظه کات‌آف که در دور 5 هزار 800 قرار دارد، به پیشرانه تزریق کند. احتمالا خواهید پرسید چطور می‌شود که بوست یک سوپر شارژر که از لحظه اول روشن شدن پیشرانه در مدار قرار دارد منفی باشد؟ پاسخ سوال شما ساده است. زیرا با این که سوپرسارژر در مدار قرار دارد اما به دلیل این که سایز فولی آن استاندارد است، در دور آرام قدرت مکش پیشرانه از قدرت تزریق سوپرشارژر بیشتر است. به معنی دیگر باید گفت در دور آرام سوپرشارژر هیچ تزریقی ندارد. اما هم‌زمان با افزایش دور موتور بوست تزریق هوا نیز افزایش خواهد یافت.
این سیستم هم‌چون سامانه‌های توربوشارژ دارای بوست کنترل نیست و نمی‌توانید بوست آن را از این طریق تنظیم کنید. اما نکته اینجاست که با تعویض فولی‌های سیستم، می‌توانید حجم تزریق را تغییر دهید. همه مسیرهای انتقال هوا نیز توسط خود تیونر طراحی و ساخته شده است. در واقع قطعاتی که روی این پیشرانه نصب شده، به صورت یک کیت کامل خریداری نشده‌اند و با محاسباتی که صورت گرفته روی پیشرانه ست‌آپ شده‌اند. در پشت جلوپنجره در فضایی تنگ ولی ماهرانه اینترکولر بزرگ نصب شده است تا هوای ورودی به موتور خنک شود. اینترکولر توسط URD ساخت شده ست. Blow off valve یا سوپاپ تخلیه فشار به‌کار رفته در سیستم از ساخته‌های HKS است. این سوپاپ از حدود 7 پی‌اس‌آی شروع به تخلیه بسیار کم از فشار سیستم می‌کند و به این ترتیب سوپرشارژر می‌تواند تا مرز 11 پی‌اس‌آی فشار داشته باشد.
به دلیل این‌که قطعات داخلی پیشرانه و سیستم سوخت‌رسانی (به جز پمپ بنزین) همان قطعات استاندارد و بدون تغییر هستند، یک انژکتور پنجم برای تزریق سوخت در دورهای بالا در نزدیکی دریجه گاز تعبیه شده است. این انژکتور با توجه به تعریفی که برای ECU شده ، از دور 4 هزار به بعد، شروع به پاشش سوخت در ورودی دریچه گاز می‌کند تا پیشرانه در دورهای بالا با پدیده فقیر شدن مخلوط سوخت و هوا رو‌به‌رو نشود. کاتالیزور اگزوز به جهت عبور سریع‌تر هیدروکربن‌های سوخته در موتور حذف شده است. به همین دلیل یک سنسور دیگر به سنسور اکسیژن اضافه شده که بعد از دریافت دِیتاها از سنسور اکسیژن، آنها را به حالت نرمال تبدیل کرده و به ECU می‌فرستد. به این ترتیب ECU نمی‌تواند از شرایط گاز‌های درون اگزوز باخبر شود. هم‌چنین یک چیپ تیونینگ بعد از ECU نصب شده که فرمان‌های ECU ابتدا وارد آن می‌شود و با توجه به مَپ موجود در آن، فرمان‌های ECU را تغییر داده و به عمل‌گرها می‌فرستد.
جالب آنجاست که در چیپ تیونینگ این خودرو قطعه‌ای به نام مکانیکال وجود دارد که می‌تواند بوست تزریقی را با استفاده از یک شلنگ احساس می‌کند و بر مبنای جدولی که از قبل برایش تعریف شده است، دیتاهای خروجی از ECU را تنظیم می‌کند. در واقع وظیفه هماهنگی میزان تزریق سوخت و … در دورهای مختلف موتور با توجه به آوانس و ریتارد سوپاپ‌ها در حالت VVT نیز بر عهده همین چیپ تیونینگ است. پمپ بنزین نیز با یک نمونه آمریکایی مخصوص موتورهای 8 سیلندر تعویض شده تا توانایی تزریق سوخت کافی به پیشرانه را داشته باشد. شمع‌ها با توجه به افزایش حرارت تولید شده در سیلندر تغییر کرده‌اند تا جرقه‌ای ضخیم و بلندمدت را برای پیشرانه تولید کنند. ضمنا هدرزها جایگزین مانیفولدهای خروجی شده‌اند برای روغن‌موتور و روغن سوپرشارژر هم رادیاتور روغن جدا تعبیه شده است. می‌توان گفت با توجه به قطر فولی سوپرشارژ وقتی پیشرانه در دور 5 هزار قرار دارد، سوپرشارژر با سرعت 100 هزار دوربردقیقه در حال دوران است. مصرف سوخت خودرو نیز با توجه به افزایش سایز لاستیک‌ها و اضافه وزنی در حدود 500 کیلوگرم، آنقدرها افزایش نیافته زیرا سوپرشارژر طوری تنظیم شده که بیشترین کارایی آن در دورهای زیر 4 هزار باشد و معمولا شما در ترددها با دور موتوری کمتر از این حرکت می‌کنید.
با توجه به تغییرات فنی موتور و البته جداول فنی سوپرشارژر که واقعی به نظر می‌رسد، قدرت پیشرانه به حدود 220 اسب‌بخار روی چرخ رسیده است. به این ترتیب دیگر صفحه کلاچ استاندارد توانایی تحمل قدرت این پیشرانه را به خصوص با لاستیک‌های میکی تامپسون 33 اینچ ندارد. با توجه به این موضوع صفحه کلاچ نیز با نمونه گرافیتی تعویض شده که از ساخته‌های کمپانی SPEC است. قفل دیفرانسیل ساخت ARB هم مکانیسم جالبی دارد. این قطعه با استفاده از یک دکمه در کابین و مکانیسم بادی، دیفرانسیل عقب را صددرصد قفل می‌کند تا هیچ مانعی نتواند جولی هایلوکس ما قدعلم کند. اما این همه تغییرات این خودرو نیست. زیرا دامنه تغییرات و ارتقاع فنی به سیستم تعلیق نیز رسیده است.
در محورهای جلو و عقب فنر و کمک فنرهای قابل تنظیم ساخت کمپانی معتبر Oldman استرالیا جای قطعات استاندارد هایلوکس را گرفته‌اند. فنرهای جلو می‌توانند تا 2.5 اینچ هایلوکس را لیفت کنند. اما نکته جالب توجه آنها کارکردشان با استفاده از گاز و روغن به صورت توامان است. به شکلی که اگر قصد تنظیم نرمی و سفتی سیستم تعلیق را داشته باشد. می‌توانید هم جذب و هم دفع کمک فنرها را در مقابل ضربات سطح و جاده تنظیم کنید. جالب‌تر آنکه هر کدام از 2 حالت به‌صورت جداگانه قابل تنظیم هستند. در محور عقب هم می‌توانید با استفاده کم‌وزیاد کردن حجم گاز نیتروژن درون کمک فنر، میزان حرکت روغن در کپسول کمک فنرها را تنظیم کنید و به این ترتیب نرمی و سختی آنها به حالت دلخواه شما در می‌آید. درواقع استفاده از قطعات سیستم تعلیقی که ساخت کمپانی معتبر Oldman است باعث شده، خودرو هم توانایی های حرکتی و هندلینگ شهری خود را حفظ کند و هم با توجه به انعطاف‌پذیری خوب سیستم تعلیق در مسیرهای آفرود، به راننده امکان بدهد همه توانایی های پیشرانه را به‌کاربگیرد.
دیدگاه خود را بنویسید