پایگاه خبری رسمی خودرو و صنایع وابسته
شماره مجوز ۸۲۱۸۶ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

صنعت خودرو-خط تولید

اتوبان کره ایی، بیراهه ایرانی/مقایسه صنعت خودرو ایران و کره جنوبی، درست یا غلط؟

اگر تحلیل های صنعت خودرو را مرور کرده باشید، حتما با مقایسه هایی که میان صنعت خودرو ایران و کره جنوبی انجام می شود مواجه شده اید. مقایسه ای که به علت همزمانی آغاز خودروسازی در ایران و کره انجام می شود. اما اگر واقع بین باشیم، می بینیم که این مقایسه آنقدرها هم درست […]

میلاد میرعابدینی
یکشنبه - ۳۰ مهر ۱۳۹۶

اگر تحلیل های صنعت خودرو را مرور کرده باشید، حتما با مقایسه هایی که میان صنعت خودرو ایران و کره جنوبی انجام می شود مواجه شده اید. مقایسه ای که به علت همزمانی آغاز خودروسازی در ایران و کره انجام می شود. اما اگر واقع بین باشیم، می بینیم که این مقایسه آنقدرها هم درست نیست. صنعت کره در اتوبانی بدون پیچ و خم و هموار قدم برداشته اما صنعت خودرو ایران انگار که در جاده ای سنگلاخی و پر فراز و نشیب با پیچ و خم های خاص خودش پیش می رود.

به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو:

مقایسه صنعت خودروی ایران با کره جنوبی همیشه یکی از مهمترین نقاطی بوده که پرگار منتقدین صنعت خودرو روی آن چرخیده است. این پرگار گاهی دایره ای به دور صنعت خودروی می کشد و آن را از روند حرکت دیگر صنایع و اتفاقات و تحولات جدا می کند که انگار صنعت خودرو در ایران ارتباطی با هیچ یک از تحولات و تصمیم گیری های سیاسی، اقتصادی و ملی ندارد. متاسفانه حتی گاهی این دایره را مسولین به دور صنعت خودرو می کشند.

مقایسه صنعت خودرو ایران و کره جنوبی همیشه با این جمله کلیدی آغاز می شود: (( ما و کره ای ها همزمان آغازگر صنعت خودرو بودیم، حالا انها کجایند و ما کجا؟)) البته صنعت خودرو در ایران در ابتدای دهه 30 شمسی همکاری هایش با بخش خودروهای تجاری مرسدس بنز آغاز کرده است و در واقع قدمتش بیش از کره ای هاست. اما در بحث مقایسه بیشتر بخش خودروهای سواری مد نظر است. مقایسه عملکرد این دو کشور در صنعت خودرو در حالی انجام می شود که به همه زوایای این مقایسه معمولا توجه نمی شود.

اگر بخواهید نقدی منصفانه داشته باشید، باید همه جهان اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … را بررسی کنید. مثلا آخرین جنگی که کره جنوبی تنها به مدت 3 سال تجربه کرده است، تجاوز کره شمالی به این بخش از جزیره کره بوده که در سال 1950 اتفاق افتاده است. بعد از این کره جنوبی همواره تحت حمایت آمریکا، انگلستان و چند کشور دیگر صاحب قدرت و صنعت قرار داشته و به دور از نوسانات سیاسی و اقتصادی همکاری های بین المللی را تا رسیدن به قله های پیشرفت طی کرده است. این در حالی است که در ایران یک انقلاب بزرگ با ابعادی به وسعت یک کشور را در سال 1979 ( 1357) تجربه اتفاق افتاده و بعد از آن هم حدود 8 سال جنگ تحمیلی سر راه پیشرفت ایران قرار گرفته است. حالا به همه اینها بیش از 3 دهه تحریم را هم اضافه کنید تا لیست دست اندازهای این راه بی پایان کامل شود. کره ای ها در 4 دهه اخیر دومین نرخ رشد اقتصادی در جهان را به دلیل حمایت بی چون و چرای آمریکا و چند کشور دیگر تجربه کرده اند. درآمد سرانه برحسب قدرت خرید در این کشور بیش از 15 برابر شده است. اقتصاد کره جنوبی به لطف قرار نگرفتن این کشور در نوسانات سیاسی یکی از توسعه یافته ترین ها در جهان است. به طوری که بانک جهانی و صندوق بین المللی پول این کشور را در ضمره اقتصادهای پیشرفته دسته بندی می کند.

اما صنعت خودروی ایران در سال 1357 با تحریم های همه جانبه به خصوص از سوی آمریکا رو به رو شد. در همان دوران یعنی سال های دهه 80 میلادی، شرکت های آمریکایی مثل فورد همکاری نزدیکی را به کیا موتورز و دوو آغاز کردند. ولی نوسانات سیاسی در داخل و خارج از مرزهای ایران، اقتصاد غیر پویا و مبتنی بر اصول غیر علمی، نظام بانکداری ناکارآمد و در نهایت هم تصمیمات نابجای کلان در حوزه صنعت خودرو در طول حیات این صنعت باعث شده است حالا هیوندایی سانتافه پر فروش ترین خودروی وارداتی به بازار ایران باشد. این که بخشی از عقب ماندگی صنعت خودروی کشور ناشی از تصمیمات نادرست در این حوزه و البته عملکرد بعضی مدیران نالایق استبر کسی پوشیده نیست. اما نکته اینجاست که آیا با شرایطی که در مقایسه بالا بین دو کشور از زوایای مختلف انجام شده است، امکان رسیدن صنعت خودروی ایران به سطح اول جهان وجود داشته است و یا دارد؟

دکتر امیر حسین کاکایی عضو هیئت علمی دانشگاه و کارشناس حوزه خودرو در این باره می گوید: شما نمی توانید یک صنعت پویا، سود ده، مدرن و پیشتاز در سطح اول جان داشته باشید، اما از نظر ساختار اقتصادی و سیاست خارجی همواره با مشکلاتی مثل تحریم و عدم همکاری برندهای بزرگ جهان دست و پنجه نرم کنید. در دوران تحریم ها  صنعت خودروی کشور حتی برای دریافت و پرداخت پول هم با مشکل رو به رو بود. وی ادامه داد: کشور کره جنوبی حدود 50 سال است که با دنیا تعامل مستقیم دارد و مورد حمایت همه جانبه تکنولوژیکی و اقتصادی و امنیتی است. اما ما حدود 40 سال از 50 سال گذشته را در تحریم و … سیر کرده‌ایم. برای بدل شدن به یک قدرت بزرگ در صنعت خودرو نیاز به حداقل 12 تا 15 سال ثبات و کار تحقیقاتی در خوش بینانه ترین حالت داریم. اما متاسفانه این شرایط هیچ گاه برای ما مهیا نبوده است.

همانطور که می دانید جهان امروز از نظر اقتصادی و صنعتی همچون یک زنجیر به هم پیوسته است که نمی توان حلقه ای را از آن حذف کرد. به طور مثال نمی توان کشورهای صاحب منابع نفتی و معدنی را از این چرخه کنار گذاشت زیرا انها اصلی ترین تامین کنندگان موارد اولیه صنایع مختلف هستند. همچنین کشورهای صاحب علم و تکنولوزی هیا سطح بالا نیز نقش خودرو را ایفا می کنند. قطعا کشورهایی همچون ایران که دارای منابع سرشار نفتی و معدنی هستند باید بکوشند تا علوم مهندسی، طراحی و تولید را فراگیرند اما سوال اینجاست بدون ارتباط با دنیا چنین چیزی ممکن است؟

در دوران تحریم ها کشور توانست پتانسیل های بسیاری را در بخش های مختلف صنعت کشف کند و در حوزه های مختلفی به خود کفایی رسید. اما نباید فراموش کرد این موفقیت تنها در بعضی از حوزه ها حاصل شده است و در بسیاری از حوزه های دیگر رکود و عدم توسعه هنوز هم وجود دارد. صنایع پیچیده ای مثل صنعت خودرو که فرآیند های مختلف و تکنولوژی های مدرنی دارد، از جمله صنایعی است که کشور باید با توجه به پتانسیل های منطقه ای، منابع و جمعیت به آن دست پیدا کند. اما کدام استراتژی این صنعت را به کره ای ها می رساند؟ آیا استراتژی در این حوزه وجود؟ و اگر هست راه ها و فرایندهای آن برای رسیدن به سطح اول صنعت خودرو در جهان چگونه است؟ آیا مطالعاتی در خصوص چگونگی موفقیت کره ای ها در این صنعت صورت گرفته؟ واقعا صنعت خودرو کشور باید از کدام الگو برای رسیدن به کره ای ها استفاده کند؟ و هزاران سوال دیگری که بی پاسخ مانده است اما متاسفانه بدون توجه به این سوالات و شرایط دو کشور، همواره بعضی لب و قلم به مقایسه صنایع این دو کشور می پردازند.

هر چند در دوران مسئولیت محمدرضا نعمت زاده در وزارت صنعت، معدن و تجارت درب های جدیدی به روی صنعت خودرو باز شد و از این رو قوانین مختلفی در جهت افزایش کیفیت و صادارت تدوین شد اما، همه این ها توابعی از شرایط سیاسی و اقتصادی کشور هستند. اگر کمی عمق دیدگاه را بیشتر کنید، خواهید دید که صنعت خودرو در ایران همیشه در حال عبور از راه های ناهموار و فرعی بوده است و هیچ گاه مجال راندن در اتوبان های پر سرعت را نیافته. پس شاید همه تقصیرهای عقب ماندگی از کره ای ها هم گردن صنعت خودرو نباشد.

چالش های صنعت تایر ایران پس از 50 سال تولید

تاثیر قراردادهای بین المللی خودرویی بر صنعت قطعه سازی ایران

گزارش اختصاصی سومین راند مسابقات سرعت در پیست آزادی

کهنه بیاید به بازار، نو می‌شود دل‌آزار!/پیشنهاد واردات خودروهای دست دوم خارجی

بار خودروهای فرسوده را بر دوش خودروسازان نگذارید!/چالش های طرحی که مدت کوتاهی پس از اجرا، لغو شد

تحلیلی بر شاخص‌های ارزیابی رضایت مشتریان از خدمات پس از فروش

ايران خودرو از هايما جديدش رونمايي كرد/ بررسی و جدول مشخصات فنی هايما S5

دیدگاه خود را بنویسید

کیوسک مطبوعاتی