این گزارش در مورد فردی است که با استفاده از بدنه پورشه و یک موتور انگلیسی متعلق به بنتلی مولسان توربو البته از ساخته‌های دهه 80 میلادی محصولی جالب توجه ساخته است. به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو اگر به دوران کودکی‌تان فکر کنید حتما به یاد خواهید آورد که آدم بعضی اوقات دوست داشت […]
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو
اگر به دوران کودکی‌تان فکر کنید حتما به یاد خواهید آورد که آدم بعضی اوقات دوست داشت چند اسباب‌بازی را با یکدیگر ترکیب کند و یک نمونه جدید بسازد.
اسباب‌بازی مخصوص خودش را! حال بعضی بچه‌ها جرات‌اش را داشتند و زود با جدا کردن قطعات چند اسباب‌بازی مشغول به کار می‌شدند و بعضی دیگر از ترس پدر و مادرهایشان هرگز دست به این کار نزدند اما چشم‌شان تا بزرگسالی دنبالش مانده!
این موضوع دختر و پسر هم ندارد. دختربچه‌ها با عروسک‌هایشان و پسربچه‌ها با ماشین هایشان موجودات ترکیبی می‌سازند و اتفاقا حسابی از بازی با آن لذت می‌برند.
ماشین‌هایی با چرخ‌های نامتقارن و عروسک‌هایی با یک کله کاملا بی‌ربط به بدن از همین ماجرا نشات می‌گیرند.
مالک هات‌راد این شماره ما گویا جزو دسته دوم بوده و هرگز در کودکی جرات نکرده اسباب‌بازی هیبریدی خودش را بسازد.
او از آن‌جایی‌که این احساس را تا میان‌سالی همراه خود داشته بالاخره دست به کار شده و با استفاده از بدنه پورشه و یک موتور انگلیسی متعلق به بنتلی مولسان توربو البته از ساخته‌های دهه 80 میلادی محصولی ساخته که نقش همان اسباب‌بازی ترکیبی اختصاصی را بازی می‌کند.
خودرویی که بی‌شک رانندگی با آن برای مالک‌اش بیش از بسیاری از سوپراسپرت‌های مدرن جذابیت دارد. یک هات‌راد هیبریدی.
با ما و یک نمونه «هات‌رادتر از پورشه» در نمایشگاه DRT 2019 همراه باشید. زیاد وقت‌تان را نمی‌گیریم و مطمئن باشید ضرر نمی‌کنید.
عنوان این بخش دقیقا داستان موتور این شترگاوپلنگ اروپایی است. یک موتور 8 سیلندر خورجینی با حجم 6750 سی‌سی و توان تولید 300 اسب‌بخار در جلو این هات‌راد آرمیده. اما چه فایده که شاید نتواند از نظر مهندسی با این بدنه تمام توان خود را رو کند. اصلا شاید سرعت گرفتن با این خودرو و چنین بدنه‌ای نشدنی باشد.
این پیشرانه روی یک خودرو 2291 کیلوگرمی نصب می‌شده و نمی‌توان حدس زد روی خودرو مگس‌وزنی مانند این پورشه هات‌راد چه عملکردی می‌تواند داشته باشد.
می‌دانیم که ناامیدتان کردیم و توقع داشتید روی این هات‌راد یک موتور باکسر نصب شده باشد اما چه می‌شود کرد، انتخاب تیم فرانسوی این ماشین موتور بنتلی بوده.
آن‌هم موتوری حجیم و قدیمی که خروجی‌اش را می‌شد با یک موتور سبک‌تر و مدرن‌تر به راحتی تامین کرد.
سیستم تعلیق پورشه 911 هات‌راد ما از نوع دست‌ساز است و شاید هیچ ربطی هم به پورشه 911 نداشته باشد.
این سیستم در جلو از نوع دوبل‌جناغی و در عقب از گونه محور یک‌پارچه همراه با فنرهای کمکی است. تعلیق این هات‌راد یک معرق ظریف و شاعرانه نیست اما برای یک هات‌راد خارق‌العاده است. درست همان چیزی است که یک هات‌راد مانند این خودرو به آن نیاز دارد.
کابین نیز شاید فضایی درجه یک و کارخانه‌ای برایتان به ارمغان نیاورد، با آن صندلی‌های عجیب فلزی فضای نشیمن راحتی نداشته باشد و تا حد زیادی مانند یک کاردستی ماهرانه به نظر برسد، اما کاملا ساده و مهندسی شده و صدالبته اختصاصی ساخته شده.
تا جایی‌که می‌توان همه بخش‌های آن را با یک نگاه مورد بررسی قرار داد و از عملکردشان سر درآورد. کابین این پورشه هات‌راد برای خودرویی با این مشخصات ساده، تمیز و به شدت کارآمد است.
توجه به جزئیات در چنین نسخه‌ای دیوانه‌تان می‌کند. خودتان به فرمان جیرچوش و اسپرت اسپارکو، گیج‌های دوار با پس‌زمینه سفید، دکمه‌های قرمز چراغ‌دار و دسته و سردنده بلند و گوی‌شکل این هات‌راد که دقت کنید، حساب کار دست‌تان می‌آید.
اگر علاقه‌مند به دنیای هات‌رادها باشید که دیگر نگو و نپرس، عاشق‌اش خواهید شد. این پورشه از آن دیوانه‌بازی‌هایی است که هر عشق ماشینی جرات انجام آن را ندارد.
راست‌اش را بخواهید وقتی صحبت از یک پورشه دست‌ساز هات‌راد می‌شود، خودرویی شبیه به هات‌راد مذکور با نام کامل Danton Arts Kustoms 911 Targa می‌تواند آخرین چیزی باشد که در ذهن‌تان توقع دارید.
همه ما در این سال‌ها پورشه هات‌راد زیاد دیده‌ایم اما این یکی انگار با همه پورشه‌هایی که تاکنون دیده‌ایم فرق دارد. انگار یک شلختگی و نظم توامان را با هم عرضه می‌کند. درست مثل آثار هنری هنرمندان بزرگ تاریخ چون داوینچی، ون‌گوگ و دالی.
آدم با نگاه به نمای چراغ جلو که با چپاندن فیلتر درون یکی از محفظه چراغ‌ها کاملا نامتقارن به نظر می‌رسد، صندلی‌های تخت فلزی و پرچ بخش‌های مختلف حسی دارد که به سختی می‌توان آن را بیان کرد.
احساسی از این‌که شاید این هات‌راد مخصوصا در فضای داخلی بسیار اولیه باشد اما گویی درست همان چیزی است که باید باشد.
انگار این دزد دریایی درست همان حس کودکی آدم در ترکیب قطعات اسباب‌بازی را القا می‌کند. حسی که گویی همیشه در نهاد بشر بوده و هست و از نشانه‌هایش می‌توان گیاهان پیوندی و موجودات دورگه‌ای که توسط انسان پدید آمده‌اند را مثال زد. ترکیب آلبالو و گیلاس یا شیر و پلنگ!
پورشه دانتون آرتس را باید یک سنت‌شکنی بدانیم. خودرویی که هات‌راد را به سبک اروپایی بازتعریف کرده است. خیلی‌ها دیگر از هات‌راد سبک آمریکایی خسته شده‌اند و برخی حتی به ستوه آمده‌اند.
اما از سوی دیگر می‌دانیم که بسیاری از عشاق پورشه احتمالا هرگز چنین ماشینی را نخواهند پسندید و حتی شاید با نگاه به آن عصبانی نیز بشوند اما این هات‌راد جوری ساخته شده که از هر نمایی سرگرم‌کننده است و آدم را خسته نمی‌کند.
به هر حال پروژه‌های سنت‌شکنانه و احمقانه گاهی وقت‌ها به آدم می‌چسبند و به نوعی به دل می‌نشینند.
هرچند بعضی ممکن است بگویند ماکارونی و قرمه‌سبزی هر 2 خوشمزه‌اند اما ترکیب‌شان شاید چندان دلچسب از آب درنیاید. داستانی که باید آن را به بدنه پورشه و موتور بنتلی چسباند.
بالاخره هات‌راد را برای همین کارها به‌وجود آورده‌اند دیگر. برای به قول خودمان «هرچه می‌خواهد دل تنگ‌ات بگو»ها و اجازه به هر عشق ماشینی برای ابراز دنیای درونی خودش.
قرار نیست یک هات‌راد از قواعد معمول دنیای خودروسازی پیروی کند و خلاقیت بی‌نهایت و بدون حد و مرز برای این سبک از ماشین‌های دست‌ساز اصلا موضوع ناراحت‌کننده‌ای نیست.
این ماشین هم شاید ترکیبی ناخوشایند از بعضی قطعات ناهمگن از سوی پورشه‌دوستان باشد اما چیزی جز «بیان خودمانی یک رویای کودکی» نیست و نباید آن را توهینی به پورشه یا زیر سئوال بردن یک نمونه کلاسیک از اسب اشتوتگارت قلمداد کرد. پورشه همیشه پورشه است و هات‌راد همیشه هات‌راد.
انتهای پیام/
دیدگاه خود را بنویسید