مردی از خانواده مهاجر و مزرعه‌دار / زندگی نامه ” هنری فورد “، مؤسس کمپانی فورد

در سال ۱۹۱۴، فروش مدل T از ۲۵۰ هزار دستگاه عبور کرد. آن‌ها با کاهش قیمت، قدم بلندتری در راه توسعه‌ی شرکت خود برداشتند و میزان فروش را به ۴۷۰ هزار دستگاه رساندند. تا سال ۱۹۱۸، مدل T بیش از نیمی از اتومبیل‌های موجود در آمریکا را تشکیل می‌داد.

تمام این اتومبیل‌ها سیاه‌رنگ بودند. هنری فورد در جمله‌ی معروفی گفته بود:« همه‌ی مشتریان حق‌ دارند اتومبیلی به رنگ دلخواهشان داشته باشند، تا زمانی که این رنگ سیاه است!» کل تولید نهایی مدل T در طی ۱۹ سال به ۱۵,۰۰۷,۰۳۴ دستگاه رسید.

از سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۸، کمپانی فورد ۹ اتومبیل دیگر هم تولید کرد که موفق‌ترین آن‌ها مدل N بود که به‌عنوان یک خودروی کامل لوکس شناخته شد.

هنری فورد در سال ۱۹۱۳، نخستین کارخانه‌ی مونتاژ خودرو را تأسیس کرد. این کارخانه که هایلندپارک نام داشت، ۱۳ هزار کارمند را به استخدام خود درآورد و با موفقیت خود، هنری فورد را به اوج رساند.

در اواسط دهه‌ی ۲۰، با ورود خودروهای رقیب به بازار، فروش مدل T رو به کاهش گذاشت. شرکت جنرال موتورز و دیگر خودروسازان رقیب برای مشتریان تسهیلات پرداختی مختلفی در نظر می‌گرفتند و اتومبیل‌های خود را در رنگ‌ها و جلوه‌های متنوعی تولید می‌کردند. هنری فورد باوجود هشدارهای اکسل، حاضر نبود اتومبیل‌هایش را در رنگ دیگری به‌جز سیاه تولید کند و معتقد بود امکانات فعلی مدل T کامل و کافی است. به‌این‌ترتیب جنرال موتورز توانست بازار خودرو را در دست بگیرد و برند فورد را از دور خارج کند.

در سال ۱۹۲۶، هنری فورد که سرانجام متوجه شده بود باید به فکر تولید یک اتومبیل برتر دیگر باشد، کارخانه‌های خود را برای مدتی تعطیل کرد و زمانی را به طراحی و فراهم کردن مقدمات تولید اتومبیل جدید خود گذراند. او پروژه‌ی جدید خود را با تمرکز زیاد بر تقویت موتور، شاسی و دیگر نیازهای مکانیکی اتومبیل شروع کرد و طراحی بدنه را به ادسل سپرد.

نتیجه‌ی این عملیات، در دسامبر ۱۹۲۷ تحت نام مدل A به بازار معرفی شد که بسیار موفقیت‌آمیز بود. هنری فورد پذیرفت که هرسال، یک تغییر مفید در سیستم اتومبیل‌های خود ایجاد کند؛ سیاستی که جنرال موتورز پیش از او در پیش‌ گرفته بود و تا به امروز هم تولیدکنندگان اتومبیل به آن پایبند هستند.

در مدل A برای اولین بار از لوگوی آبی معروف فورد استفاده شد. به‌علاوه این خودرو اولین مدلی بود که از  مجموعه‌ی استاندارد کنترل راننده با کلاچ و پدال ترمز، دریچه‌ی کنترل بنزین و اهرم دنده استفاده می‌کرد. یکی دیگر از ویژگی‌های مدل A استفاده از شیشه‌ی ایمنی در جلوی اتومبیل بود.

هنری فورد به حسابداران اعتقادی نداشت. او پس از عرضه‌ی مدل A به ثروت هنگفتی رسید؛ بدون اینکه حتی یک‌بار اجازه دهد شرکتش زیردست حسابرسان بررسی شود.

مدل A بعدها در چندین سبک تولید شد: کوپه (لوکس و استاندارد)، کوپه اسپرت، کوپه رودستر، فیتون (لوکس و استاندارد)، فوردور (با ۳ پنجره)، تودور سدان (لوکس و استاندارد)، ویکتوریا، استیشن واگن و حتی تاکسی.

هنری فورد پس از موفقیت مدل A، فعالیت خود را در توسعه‌ی موتور و طراحی اتومبیل‌های دیگر ادامه داد. اولین قدم مهم او پروژه‌ی موتور V8 بود. V8 به‌عنوان قدرتمندترین موتور سال ۱۹۳۲ شناخته شد و تا ۲۵ سال تولید و فروش آن ادامه داشت.

در سال ۱۹۳۶، او لینکلن زفیر را تولید کرد، که در رده‌ی اتومبیل‌های لوکس جای می‌گرفت. هرچند در طول دوران جنگ جهانی دوم، تولید این خودرو متوقف شد.

در سال ۱۹۳۸، هنری فورد اتومبیل فورد مرکوری را با این هدف که فاصله‌ی اتومبیل‌های پیشین خود را با لینکلن لوکس و گران‌قیمت پر کند، تولید کرد.

مرکوری از موتور V8 استفاده می‌کرد و ظاهری زیبا و قیمت متعادلی داشت. طراحی این مدل هم توسط ادسل فورد انجام‌ شده بود.

هدف هنری فورد از ابتدای ورود به صنعت خودروسازی، این بود که بتواند کارخانه‌ای بسازد که تمام مراحل تولید، مهندسی و قطعات را بدون نیاز خارجی در خود کارخانه به انجام برساند. با رسیدن به همین هدف بود که او توانست به یکی از موفق‌ترین و مؤثرترین خودروسازان جهان تبدیل شود.

او با قرار گرفتن در اولین جایگاه خط تولید صنعتی، مهندسی موتور، تولید انبوه، توجه به دستمزد کارگران و حفظ رفاه آن‌ها و همچنین سرمایه‌گذاری‌های ریسک‌پذیر خود، عنوان شایسته‌ترین تاجر آمریکا را به دست آورد. او از خطر کردن نمی‌ترسید و در زمانه‌ای مناسب، به عرصه‌های دیگر تکنولوژی ( مثل صنعت ساخت هواپیما) نیز روی می‌آورد.

هنری فورد معتقد بود که در فرآیند تولید، ۷ اصل باعث بهره‌وری بیشتر می‌شوند: قدرت و تقویت، دقت و تمرکز، کاهش هزینه‌ها، مداومت، سیستم حاکم، سرعت کار و تکرار.

فورد به سیستم تولید انبوه معتقد بود و بر این باور بود که تکنولوژی، بیش از هر چیز به کارگران ماهر نیاز دارد. در آن زمان اگر کارگران استعداد خوبی داشتند، می‌توانستند در مدتی کمتر از یک ماه به تخصص کامل برسند. تولید انبوه با استفاده از کارگران ماهر به انقلاب دوم صنعتی منجر شد و هنری فورد با سیاست‌های خود، به نماد این انقلاب تبدیل شد.

هنری فورد با ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم مخالف بود. او معتقد بود که تجارت بین‌الملل باعث رونق اقتصادی می‌شود و رونق اقتصادی از جنگ جلوگیری می‌کند. زمانی که جنگ در سال ۱۹۳۹ شدت گرفت، هنری فورد اعلام کرد که نمی‌خواهد با طرفین جنگ وارد تجارت شود. او در زمان جنگ جهانی اول، ۲ هزار آمبولانس برای دولت آمریکا و ۲ هزار آمبولانس برای فرانسه تولید کرده بود.

فورد در دوران رکود بزرگ، مانند بسیاری دیگر از تاجران، هرگز به دولت فرانکلین روزولت اعتماد نداشت و فکر می‌کرد روزولت سرانجام ایالات‌ متحده را وارد جنگ می‌کند. بااین‌حال، فورد با آلمان نازی در ساخت وسایل جنگی همکاری کرد.

ادسل فورد، رئیس شرکت فورد در ماه می ۱۹۴۳ براثر سرطان درگذشت. هنری فورد که در این زمان سالخورده و بیمار بود و چندین ایست قلبی را پشت سر گذاشته بود، تصمیم گرفت به ریاست شرکتش برگردد.

این اقدام با مخالفت سهامداران مواجه شد؛ چراکه او را قادر به مدیریت مسئولیت‌های سنگین شرکت نمی‌دیدند. بااین‌وجود او با نفوذ همیشگی خود توانست هیئت‌ مدیره را قانع کند و تا پایان جنگ در این مقام باقی بماند.

هنری فورد در ۷ آوریل ۱۹۴۷ در سن ۸۳ سالگی درگذشت و در گورستان فورد در دیترویت به خاک سپرده شد.