در یک روز آفتابی، وانگ چوان-فو، مرسدس‌بنز اس‌کلاس جدیدی که به تازگی خریداری کرده بود را جلوی مرکز تحقیق و توسعه خودرویی‌اش در شانگهای پارک کرد. انعکاس نور خورشید روی بدنه مشکی و براق مرسدس‌بنز، باعث می شد تا همچون یک مروارید سیاه بدرخشد. مدت زمان زیادی نگذشت که دست به کار شد و گروهی از خبره‌ترین مهندسین زیردست خود را برای بررسی مرسدس اس کلاس، گرد هم آورد.
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو؛
وی خطاب به مهندسین گفت: «بسیار خب، مرسدس را قطعه قطعه اش کنید!» اما هیچ یک از مهندسین، جسارت جلو آمدن را نداشته و گفتند: «این خودرو کاملأ نو است!»
وانگ که واکنش مهندسین را نسبت به قطعه قطعه کردن اس‌کلاس دید، سوییچش را از جیبش بیرون آورد و خط عمیقی را بر روی بدنه آن انداخت و گفت: «دیگر هیچ دلیلی وجود ندارد که مرسدس را قطعه قطعه نکنم.» سپس سوییچ اس‌کلاس را روی کاپوت گذاشت و از آن دور شد.
وانگ چوان-فو متولد سال 1965، به عنوان یک مرد توانمند و کم‌نظیر در صنعت خودرو شناخته می‌شود. او مؤسس شرکت خودروسازی BYD است، خودروسازی که بسیاری بر این عقیده‌اند که این سه حرف، مخفف عبارت «Build Your Dream» به معنای “رویایت را بساز” است. اما وانگ در مصاحبه ای گفته بود BYD به عبارت خاصی اشاره ندارد و صرفا مخففی بوده که آن زمان به ذهنش رسیده است. البته باید به این نکته اشاره داشت که اکنون عبارت Build Your Dream شعار تبلیغاتی این شرکت به شمار می‌رود. وانگ چوان-فو، فارغ التحصیل رشته شیمی و علوم مواد است و در ابتدای دهه 90 میلادی به عنوان محقق و دستیار استاد، در دانشگاه فنی پکن فعالیت می‌کرد. حوزه تخصصی او، انباشتگرها و باتری‌ها هستند و به همین جهت، وانگ بینش و اطلاعات خوبی را در مورد باتری‌ها دارد.
وانگ چوان-فو مصمم بود که می‌تواند باتری‌های بهتری را تولید کند؛ بنابراین با مشارکت سرمایه گذاری به نام لو شیانگ‌یانگ، تصمیم گرفت که کمپانی خود را تأسیس کند. در سال 1995 میلادی، برند BYD به عنوان تولید‌کننده باتری‌های شارژی، ثبت شد.
شِنژِن با سرعت برق آسای پیشرفت تکنولوژی، به یک شهر تولیدی و خدماتی تبدیل شد و بستر مناسبی را برای کسب و کارهای الکترونیکی ایجاد کرد. این شهر به “سیلیکون وَلی چینی” معروف است؛ چرا که علاوه بر BYD سایر برندهای معتبر جهانی فعال در زمینه تکنولوژی از جمله هوآوی، تنسنت و DJI (تولید کننده پهپاد و تجهیزات فیلمبرداری) نیز در این شهر مستقر هستند. وانگ چوان-فو کار خود را در این شهر با تولید باتری‌های نیکل کادمیوم شارژی آغاز کرد. او از آغاز فعالیتش تاکنون، به استراتژی مخصوصش پایبند است.
وانگ چوان-فو بر این باور است که اول مهندسی معکوس سپس پیشرفت. در نهایت ایده خودت را بساز. البته باید درنظر داشت که کار اکثر برندهای چینی، با استراتژی الگوبرداری از تولیدات سایر کشورهای پیشرفته نظیر آمریکا، آلمان و ژاپن آغاز شد.
BYD هم همانند دیگر برندهای چینی، الگوبرداری را در پیش گرفت. در ابتدا باتری‌های سونی و سانیو را مهندسی معکوس کرد تا ساز و کار آن‌ها را درک کند، سپس، تولید باتری‌های خود را با برند BYD تولید کرد. البته وانگ چوان-فو بر خلاف بسیاری از چینی‌ها به کپی کاری بسنده نکرد و بسیار معتقد به تحقیقات و توسعه، برای پیشرفت است و گاهأ هزینه های هنگفتی را در این بستر انجام می‌دهد.
در زمان شروع فعالیت BYD سیل عظیمی از نیروی کار به سوی شِنژِن سرازیر شده بود و وانگ نیز از این موقعیت بهترین استفاده را کرد. او به جای استفاده از اتوماسیون و دستگاه‌های گران در فرایند تولید، و هزاران کارگر را به خدمت گرفت و از نیروی کار ارزان قیمت استفاده کرد. او کوشید تا فرآیند تولید را به بهترین شکل ممکن بهینه کند. BYD علاوه بر باتری‌های نیکل کادمیم، باتری‌های نیکل متال هیدرید و لیتیوم یون را تولید می‌کرد و در سال 2002 که سهام این شرکت در بورس هنگ کنگ لیست شد، بزرگترین تولید کننده باتری‌های شارژی چین بود.
سهام BYD یک سال پس از لیست شدن در بازار بورس، به طور عجیبی کاهش یافت. به این دلیل که وانگ چوان-فو، یک خودروساز کوچک را در منطقه شاآنشی خریداری کرده بود. وانگ می‌خواست کسب و کار خود را گسترش دهد و خودروسازی، اولویت اول او بود. چرا که می‌دانست این صنعت، روند رو به رشدی دارد. ضمن اینکه امکان استفاده باتری‌های خودش را در خودروهای BYD وجود داشت. اگر چه سهامداران BYD شدیدأ سرمایه‌گذاری مخالفت کردند.
یکی از دلایل تعلل چوان-فو برای ورود به این بستر، این بود که به سرمایه کلانی احتیاج داشت اما در سال 2002 وقتی که افزایش تقاضا را در این بستر حس کرد، یک زمین رایگان را برای تأسیس کارخانه دریافت کرد و توانست برای شروع فعالیت جدیدش، سرمایه جمع آوری کند. بنابراین در سال 2003، کمپانیQinchuan Automobile را خریداری کرد.
یکی از کمپانی‌های ابرکارخانه نورینکو، کمپانی ماشین سازی Qinchuan بود که پوسته‌ی گلوله و موشک تولید می‌کرد و تصمیم گرفت تا وارد بستر خودروسازی شود. در ابتدا آن‌ها یک خودرو فایبرگلاس را بر اساس قطعات اصلی یک خودرو تولید کردند. در سال 1989 طی عقد قراردادی با سوزوکی، همانند شرکت‌های چانگان، Jiangan و Jiangbei، کمپانی Qinchuan نیز تحت لیسانس و نظارت سوزوکی، قطعات خودروهای این خودروساز ژاپنی را تولید می کرد. Qinchuan سوزوکی آلتو را انتخاب نمود که یک موفقیت بزرگ به شمار می‌رفت. البته بعدها نسخه سدان آلتو را با برند خودش تولید کرد.
در اواخر دهه 90، قرارداد سوزوکی با قطعه سازان چینی به پایان رسید و Qinchuan تصمیم گرفت تا خودرو خود را با نام Flyer تولید کند که در بسیاری از جهات، با سوزوکی آلتو اشتراک داشت. Qinchuan کارخانه جدیدی را تأسیس و در سال 2001 تقریبأ 20 هزار دستگاه از Flyer را تولید کرد. درحالیکه آمار فروش شرکت قابل توجه بود، ولی سود زیادی را در بر نداشت. همین مورد باعث شد تا نورینکو شرکت Qinchuan را به BYD بفروشد.
وانگ چوان-فو علاوه بر Qinchuan، شرکت دیگری را در پکن خریداری کرد که در قالب‌سازی مهارت داشت و سپس مرکز تحقیق و توسعه خودرویی خود را در شانگهای تأسیس کرد. وانگ همانطور که صنعت باتری‌سازی را به طوفان کشید، در صنعت خودروسازی نیز غوغایی برپا کرد. در این صنعت BYD نیز کار را از مهندسی معکوس آغاز کرد. آن‌ها تعدادی از خودروهای خودروسازان بزرگ خریده و به قطعات تشکیل دهنده جدا کردند تا بتوانند بفهمند که بدنه چگونه بر روی شاسی سوار می‌شود.
یکی از تأمین کنندگان قطعات BYD در ابتدای مسیر خودروسازی می‌گوید: «BYD در دو مرحله از ما خرید سنگینی داشت و بعد، ناگهان غیبش زد!» دلیلش این بود که مهندسین BYD قطعات را مهندسی معکوس کرده و قالب ها را در کارخانه پکن می ساختند. از آن پس، BYD خودش همان قطعه را تولید می کرد. برای مثال اولین تولیدات BYD از موتور میتسوبیشی تولید چین بهره می‌بردند اما پس از چند سال، آن‌ها به موتورهای BYD مجهز شدند. به این دلیل که BYD دیگر به کپی کاری ادامه نمی داد؛ بلکه اصلاحات و بهینه سازی هایی را در موتور میتسوبیشی انجام داد. در ابتدا BYD خودروی Flyer را تولید کرد اما در سال 2005، اولین محصول خود را به نام F3 توسعه داد. این خودرو شباهت زیادی به تویوتا کرولا داشت اما قیمتش بسیار پایین تر از نمونه ژاپنی بود.
این بازاری بود که BYD برای خودش انتخاب کرده بود: مشابه به خودروهای خارجی، اما ارزانتر با کیفیت بالاتری از سایر خودروهای چینی. این استراتژی جواب داد. چراکه تولید BYD از 20 هزار Flyer در سال 2003 به بیش از نیم میلیون دستگاه خودرو در سال 2010 افزایش یافت. اما پیشرفت BYD به همینجا ختم شد چرا که طی دهه بعدی، نتوانست فروش سالانه بیش از نیم میلیون دستگاه خودرو را تجربه کند. دلیل پیشرفت سریع BYD این بود که طیف کاملی از خودروها را از سال 2006 معرفی کرد. اولین محصولات BYD شباهت زیادی به محصولات تویوتا داشتند. BYD نسخه های متعددی از خودروها را می‌کرد تا بتواند طیف گسترده‌تری از مشتریان را به سمت خود بکشاند.
هدف غایی وانگ چوان-فو تولید خودرو برقی بود تا بتواند از باتری های تولید خودش نیز استفاده کند و این اتفاق با معرفی مدل F3DM برای اولین بار در سال 2008 افتاد. اولین خودرو برقی تولیدی BYD نیز e6 نام داشت که در سال 2010 معرفی شد. این MPV برقی، قرار بود به عنوان تاکسی فعالیت کند و در تعداد محدود نیز به اروپا صادر شد. سیاست‌های جدید دولت چین مبنی بر حمایت از خودروسازان با سوخت های پاک، به پیشرفت BYD کمک کرد. پیشرفت خودروهای برقی BYD تا جایی بود که برای اولین بار در سال 2019، فروش محصولات برقی این برند از محصولات بنزینی آن پیشی گرفت.
نام Qinchuan به BYD Automobile تغییر پیدا کرد. در سال 2006، BYD دومین زیرمجموعه خودرویی خود را با نام BYD Automotive Industry تأسیس کرد. این بخش، تمام فعایت های خودرویی BYD به جز BYD Automobile را در بر گرفت. BYD دیگر به خودروهای سواری محدود نمی‌شد. بسیاری از اتوبوس‌های برقی ناوگان حمل و نقل عمومی در سراسر دنیا و همچنین اتوبوس‌های برقی حمل مسافر فرودگاهی، تولید BYD هستند. علاوه بر این، BYD به ساخت ماشین های حمل زباله و تراکتورهای برقی و همچنین کمپرسی های 60 تُنی معدن نیز مشغول است. البته در این میان، نباید واگن‌های مونوریل ساخت BYD را از قلم انداخت که در شهر شِنژِن تردد می‌کنند.
پیشرفت چشمگیر BYD آوازه جهانی داشته تا جایی که شرکت سرمایه‌گزاری Berkshire-Hathaway زیر نظر وارن بافت، در سال 2008 به میزان ده درصد از سهام BYD را خریداری کرد. علاوه بر این، BYD و گروه خودروسازی دایملر، یک شرکت مشترک را تشکیل داده‌اند. حاصل این جوینت ونچر، یک MPV برقی بر پایه مرسدس بنز کلاس B است که با برند دنزا به تولید رسید. از سوی مقابل، مرسدس در حال گسترش همکاری خود با جیلی و بیجینگ آتو است و دنزا تقریبأ یک برند از یاد رفته به شمار می‌رود و اکنون فعالیت خاصی ندارد.
در جایی بود که BYD متوجه شد کپی برداری از محصولات تویوتا، تمام ماجرا نیست؛ هرچند که با همین کپی‌برداری هم فروش قابل توجهی را تجربه می‌کرد. نسل دوم محصولات تولید BYD که از سال 2013 با پسوند Qin عرضه شدند، همگی از طراحی منحصر به فرد و متمایزی بهره‌مند هستند. در سال 2016، آن‌ها وولفگانگ ایگر را که طراح آلفارومئو و سئات بود به خدمت گرفتند تا به طراحی خودروهای BYD جهت داده و هویت ببخشد. BYD تصمیم گرفت تا سری جدید محصولات خود را با هویت منحصر به فردشان، به نام سلسله‌های سلطه‌گر تاریخ چین نام‌گذاری کند که خودروهای تانگ، یوان و سانگ متولد شدند. BYD تانگ یکی از سرشناس‌ترین محصولات این برند بوده و باعث شد این خودروساز در سراسر دنیا بر سر زبان ها بی‌افتد. این شاسی‌بلند بزرگ با پیشرانه پلاگین هیبریدی می توانست 550 اسب بخار نیرو تولید کند.
BYD در طول سالهای اخیر ثابت کرده که یک کمپانی انعطاف پذیر است و این موضوع را در پاندمی کرونا نیز به جهانیان ثابت کرد. تعدادی از خودروسازان در سراسر دنیا از جمله BYD برای کمک به گذر از این بحران، به تولید ماسک روی آوردند. در مارس 2020، این کمپانی بیش از 100 هزار ماسک تولید کرد و یکی از پرتیراژترین تولید‌کنندگان ماسک بود. یکی از کلیدی ترین محصولات BYD، سدان برقی Han است که تمامی تکنولوژی های این خودروساز چینی را با خود به یدک می‌کشد و رقیب مستقیم تسلا مدل سه است. BYD Han فقط طی یک سال حضور در بازار، توانست آمار فروش یکصد هزار دستگاهی را تجربه کند. یکی دیگر از برجستگی های BYD تولید بخشی از میکروچیپ های استفاده شده در خودروها است و به همین دلیل در طی بحران اخیر کمبود میکروچیپ، در مقایسه با سایر خودروسازان کمتر به مشکل بر خورد. BYD در اقدامی هوشمندانه، بخش تولید قطعات این چنینی خود را به نام Fudi تولید می‌کند تا در صورت برون سپاری و فروش به دیگر خودروسازان، از حضور نام BYD در خودروهای رقبا جلوگیری شود.
در ابتدا، BYD کار خود را با کپی برداری از محصولات تویوتا آغاز و در سال 2019، یک شرکت مشترک با این خودروساز بزرگ ژاپنی ایجاد کرد. این شرکت مشترک، خودروهای برقی تویوتا را برای بازار چین تولید می‌کند که از دو جهت حائز اهمیت است. اول اینکه تویوتا در توسعه و تولید خودروهای برقی بسیار محتاطانه عمل کرده و بیشتر، تمرکز خود را روی خودروهای هیبریدی می‌گذارد. دوم اینکه در این نوع از خودروهای تویوتا از باتری‌های BYD استفاده می‌کنند و تویوتا در فرآیند تولید، دخالت دارد. بد نیست بدانید که مدل Y تولید شده در کارخانه اروپایی تسلا مجهز به باتری‌های ساخت BYD است که به ادعای منتقدین، عملکرد بهتری از باتری های ساخت تسلا دارد.
حکایتی وجود دارد که می گوید: “اینقدر تلاش کن تا الگوی تو به رقیبت تبدیل شود.” و BYD مصداق واقعی و عینی همین حکایت است.
اننهای پیام/
نویسنده: سامیار راشد
دیدگاه خود را بنویسید