مقایسه تویوتا پرادو و پاجرو ۲ درب: با قبول ریسک خرید خودرو دست‌دوم، با بودجه ۱۵۰،۶۰ میلیونی می‌توانید سراغ گزینه‌هایی مثل تویوتا پرادو 2 درب 6 سیلندر و میتسوبیشی پاجرو 2 درب بروید. انتخاب‌های قدرتمندی که با تکیه بر قابلیت‌های عالی آفرود، علاوه بر استفاده‌های روزمره، می‌توانند تجربه‌ای هیجان‌انگیز در طبیعت‌گردی‌های آخر هفته و مسیرهای […]
مقایسه تویوتا پرادو و پاجرو ۲ درب:
پایگاه خبری جوان خودرو بررسی میکند:
در سال‌های اخیر با وضع محدودیت‌های گمرکی، گرایش به خودروهای دست‌دوم با پیشرانه‌های قدرتمند و حجیم بیشتر از قبل شده است و این محدودیت‌ها باعث شده بازار این گونه خودروها به مراتب داغ‌تر از قبل باشد. این روزها اگر بخواهید حدود 160 میلیون تومان برای خرید یک شاسی‌بلند صفرکیلومتر هزینه کنید، حتی باید برای داشتن کراس‌اووری معمولی و فاقد قابلیت‌های آفرود، چند میلیونی روی بودجه‌تان تا بگذرید تا از انتخاب خود احساس نسبتا خوبی داشته باشید! اما با قبول ریسک خرید خودرو دست‌دوم، با این بودجه می‌توانید سراغ گزینه‌هایی مثل تویوتا پرادو 2 درب 6 سیلندر و میتسوبیشی پاجرو 2 درب بروید. انتخاب‌های قدرتمندی که با تکیه بر قابلیت‌های عالی آفرود، علاوه بر استفاده‌های روزمره، می‌توانند تجربه‌ای هیجان‌انگیز در طبیعت‌گردی‌های آخر هفته و مسیرهای صعب‌العبور برایتان رقم بزنند.
میتسوبیشی پاجرو ۲۰۱۰
میتسوبیشی نسل چهارم پاجرو را با دنیایی از تغییرات در نمایشگاه پاریس ۲۰۰۶ معرفی کرد. پاجرو در 2 استایل بدنه (3 و ۵ درب)، ۵ نوع پیشرانه و 3 نوع جعبه‌دنده عرضه شد. پای این مدل پاجرو با قوی‌ترین پیشرانه و بهترین جعبه‌دنده به کشور باز شد اما واردات این مدل تا سال ۲۰۱۰ بیشتر ادامه پیدا نکرد. برای نسل چهارم پاجرو 3 کلاس تجهیزاتی GL، GLS و GLX در نظر گرفته شده، که اکثر پاجروهای وارد شده به کشور از نوع GLS هستند و از رده تجهیزاتی متوسط بهره می‌برند.
طراحی ظاهری پاجرو ترکیبی از خطوط منحنی و حجم‌‌پردازی‌های چشم‌نواز است. همچنین در طراحی برخی قسمت‌ها از خطوط تیز و شکسته استفاده زیرکانه‌ای شده تا ظاهر پاجرو خشونت و صلابت خود را حفظ کند. اگر بخواهیم کابین پاجرو را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم که زیبایی و هماهنگی‌اش بیشتر از نمای ظاهری، نظر بیننده را به خود جلب میکند. فضای کابین پاجرو ترکیبی از کیفیت، زیبایی و کارایی است. دقیقا همان مواردی که از یک خودرو اصیل ژاپنی انتظار دارید.
خوشبختانه میتسوبیشی در طراحی کنسول جلو، وارد بازی پرکردن آن از تعداد زیادی دکمه و ابزارک نشده و چیدمان منظم و خلوت دکمه‌ها سبب شده تا کار کردن با آنها ساده باشد. در کنار اهرم تعویض دنده، یک اهرم کوچک قرار دارد که به‌وسیله آن می‌توان حالت‌های توزیع نیرو و عملکرد دیفرانسیل‌ها را در 4 برنامه LLC4، HLC4، H4 و H2 تنظیم کرد. به‌علاوه حالت توزیع نیرو بین چرخ‌ها، به‌صورت دیجیتالی میان صفحه کیلومترشمار نیز نمایش داده می‌شود. صندلی‌های جلوی پاجرو ارتفاع و عرض کمی دارند و همین عامل باعث شده تا در طولانی مدت خسته‌کننده باشند. البته فضای سر و پا در صندلی‌های جلو به‌هیچ‌عنوان کم نیست و فرم اسپرت صندلی‌ها، به‌خوبی سرنشینان را در بر می‌گیرد و اجازه حرکات اضافی را به بدن سرنشینان نمی‌دهد.
پیشرانه ۶ سیلندر ۳۸۲۸ سی‌سی در دل پاجرو جای گرفته که به سامانه زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها MIVEC نیز مجهز شده است. این پیشرانه که با کد G756 شناخته می‌شود، قادر است ۲۷۰ اسب‌بخار در دور 6 هزار تولید کند. گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متری نیز از دور ۲۷۵۰ در اختیار راننده قرار می‌گیرد. در کنار پیشرانه حجیم و پرقدرت، این جعبه‌دنده دقیق پاجرو است که با عملکرد دلچسب‌اش راننده را به خود علاقه‌مند میکند. پاجرو از یک گیرباکس ۵ دنده اتوماتیک بهره می‌برد که در حالت تیپ‌ترونیک می‌توان به‌صورت دستی دنده‌های آن‌را تعویض کرد. در کنار تمام نکات مثبت و منفی پاجرو، اشتهای سیری‌ناپذیر آن در مصرف سوخت مورد نکوهش قرار می‌گیرد. در این میان حجم ۶۹ لیتری باک سوخت مزید بر علت شده و زودبه‌زود پای صاحب‌اش را به پمپ‌بنزین باز میکند.
تویوتا پرادو
با از سر گرفته شدن واردات خودرو به کشور، تویوتا پرادو از اولین خودروهای خارجی بود که به ایران آمد و با توجه به مشخصات قابل‌قبول و قیمت مناسب (در آن زمان) بسیار مورد توجه قرار گرفت. پرادو هم‌چون پاجرو در مدل‌های 2 و 4 درب در بازار عرضه شد. اما برخلاف پاجرو خریداران قابلیت انتخاب یکی از پیشرانه‌های 4 یا 6 سیلندر را داشتند. همچنین پرادو در 2 تیپ 3 و 2 وارد کشور می‌شد که این 2 از نظر سطح تجهیزات تفاوت‌هایی با یکدیگر داشتند.
در این مقایسه پرادو 2 درب مجهز به موتور 6 سیلندر و سطح تجهیزاتی فول در مقابل پاجرو قرار گرفته است. ظاهر پرادو مثل پاجرو با خطوط تیز و شکسته تزیین نشده و طراحی نرم‌تری دارد. باتوجه به پنجره جانبی کشیده عقب این‌طور به نظر می‌رسد که طول پرادو از پاجرو بیشتر است. در کل باید گفت ظاهر پرادو در بازار ایران جای خود را بیشتر از پاجرو باز کرده در حدی که با ورود نسل جدیدش به کشور، هم‌چنان تعداد قابل‌توجهی از خریداران به طراحی مدل قبلی روی خوش بیش‌تری نشان می‌دهند.
فضای کابین طراحی با سبک و سیاق نزدیک به پاجرو دارد. در مدل فول پوشش چرمی صندلی‌ها و فرمان قابل‌قبول است و امکانات این نسخه در حد و اندازه‌های پاجرو ارزیابی می‌شود. دکوراتیو کابین هارمونی مناسبی با طراحی بدنه دارد اما در بعضی قسمت‌ها کیفیت قطعات نسبت به پاجرو معمولی‌تر است. فضای سرنشینان در ردیف عقب نسبت به پاجرو کمی بیشتر است اما صندلی‌های جلو همان فضایی که پاجرو در اختیارتان قرار می‌دهد را به شما هدیه می‌کنند. پرادو از یک پیشرانه 6 سیلندر 4 لیتری برخوردار است که علی‌رغم حجم بیشتر نسبت به پاجرو، توان کم‌تری تولید میکند و سقف قدرت‌اش به 240 اسب‌بخار می‌رسد. گشتاور 400 نیوتن‌متری نیز توسط یک گیرباکس 4 سرعته اتوماتیک به هر 4 چرخ منتقل می‌شود. پرادو تعلیق نرم‌تری نسبت به پاجرو دارد. اما هندلینگ و پایداری فدای این سواری نرم شده و حرکت گهواره‌ای در پیچ‌های تند نتیجه بارز این اتفاق است. همچنین ترمزها نیز مثل پاجرو قرص نیستند و با عملکرد اسفنجی در ترمزهای شدید باعث دایو دماغه خودرو می‌شوند. فرمان نیز در دفع ضربات از پاجرو ضعیف‌تر است و این مساله در مسیرهای ناهموار بیشتر خودش را نشان می‌دهد. پرادو بازار خریدوفروش بهتری نسبت به پاجرو دارد و جالب است بدانید رنگ مشکی آن به‌عنوان پرطرفدارترین رنگ پرادو شناخته می‌شود و قیمت بالاتری دارد.
نتیجه‌گیری
هر 2 این خودروها ژاپنی هستند و محبوب. هر 2 پیشینه‌ای درخشان، دوام بالا و پرستیژ خود را دارند و به‌عنوان تکیه‌گاهی محکم در سفر می‌توان روی همراهی‌شان حساب باز کرد. با این تفاسیر انتخاب از بین این 2 بسیار سخت و تا حد بسیاری سلیقه‌ای است. اما اگر از منظر خدمات پس‌ازفروش و بازار خریدوفروش به داستان بنگریم، یدون تردید کفه ترازو به سوی تویوتا پرادو از خانواده سری لندکروزر سنگینی خواهد کرد. اما باز هم اگر با همه‌گیر بودن پرادو مشکل دارید و در جست‌وجو خودرویی خاص‌تر هستید، وقت بیش‌تری برای یافتن نمونه‌های سالم پاجرو صرف کنید و تا چند سال از جست‌وجو برای خرید خودرو بی‌نیاز باشید.
دیدگاه خود را بنویسید