باورهایی در رانندگی و رفتار با خودرو بین مردم جا افتاده که الزاما همه آن ها هم درست نیستند. البته بعضی از این رفتارهای غلط الزاما از باورهای ما سرچشمه نمی گیرند و یک جورایی تبدیل به عادت شده اند. یعنی حتی اگر از غلط بودن کاری هنگام رانندگی آگاه هم باشیم، باز هم عادت […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
یکی از باورهای غلط، گاز دادن قبل از خاموش کردن خودرو به شمار می رود که برای یکسری تبدیل به عادت شده! خیلی از راننده ها قبل از خاموش کردن خودروگاز می دهند، اما اصلا دلیل این کار را نمی دانند. بعضی ها هم برای انجام این کار دلایلی مثل بیشتر شارژ شدن باتری و روشن شدن راحت تر خودرو در استارت بعدی را عنوان می کنند.
خودروی شما از یک سیستم الکترونیکی شامل دینام، باتری، کوئل، وایرها، شمع ها و چراغ و … بهره می برد. اگر همه این قطعات سالم باشند، یعنی مصرف برق بیش از حد نیاز نیست و سیستم برق کار خود را به درستی انجام می دهد و به اندازه نیاز خودرو، توسط دینام برق تولید می کند. پس دلیل گاز دادن قبل از خاموش کردن موتور چیست؟! هیچی! این کار فقط مصرف سوخت رو بالا می برد.
البته در مورد خودروهای کاربراتوری یک باور غلط دیگر هم وجود داشت. بسیاری تصور می کردند با گاز دادن قبل از خاموش کردن خودرو، بنزین وارد پیاله کاربراتور شده و در نهایت استارت بعدی خودرو راحت تر خواهد بود. این باور غلط بود. چون سیستم سوخت رسانی کاربراتوری هم مثل سیستم برق به اندازه نیازش مصرف می کند و حتی زمانی که موتور سرد است، مدار ساسات کاربراتور، در زمان استارت خودش بنزین را نسبت به هوا اضافه می کند.
یکی دیگر از باورهای غلط رایج بین راننده ها این است که در حالتی که پایشان روی ترمز قرار دارد از روی سرعت گیر عبور کنند. این یک باور کاملا اشتباه است. چرا که فرایند ترمزگیری باید قبل از رسیدن به دست انداز صورت بگیرد و خودرو به سرعت مناسب برسد. در صورتی که هنگام عبور از دست انداز پایتان روی ترمز باشد، بخشی از سیستم فنربندی خودرو فشرده شده و جای بازی کمتری برای کمک فنرها باقی می ماند.
سراغ یک عادت غلط دیگر هنگام ترمزگیری می رویم. این اشتباه رایج حتی در تبلیغات تلویزیونی و فیلم ها هم ترویج داده می شود. در ترمزهای شدید، پدال کلاچ و ترمز رو باهم نگیرید! کلاچ گرفتن باعث قطع ارتباط موتور و چرخ ها شده و نیروی معکوس موتور که می تواند به نگه داشتن خودرو کمک کند، از مدار خارج می شود. همچنین با کلاچ گرفتن و کاهش دور موتور، بازده بوستر ترمز نیز از بین می رود و نیروی ترمز کاهش می یابد. چرا که هرچه دور موتور بالاتر می رود، بوستر ترمز هم قوی تر عمل می کند.
تا حالا با خود فکر کرده اید که چه زمانی و در چه حالتی کولر خودرو را روشن کنید بهتر است؟ با فشردن دکمه AC برای روشن کردن کولر، در واقع به کمپرسور کولر دستور می دهید که با استفاده از تسمه که با نیروی موتور به گردش در می آید، حرکت کند و برای خنک کردن، گاز کولر را در مدار بچرخاند. پس به این نتیجه رسیدیم که روشن کردن کولر یک بار اضافه روی دوش موتور می گذارد.
پس برای روشن کردن کولر بهتر است دور موتور رو کم کنید یا توقف کنید که فشار وارد شده به موتور به حداقل برسد.
در خودروهای دنده ای می توانید با گرفتن کلاچ، دور موتور را کاهش دهید. اگر هم با خودروی اتوماتیک رانندگی می کنید، گیربکس را روی حالت تیچ ترونیک بگذارید و با سبک کردن دنده، دور موتور را کاهش دهید. اگر هم این کار از حوصله تان خارج بود، پا را از روی پدال گاز بردارید تا فشار کاهش پیدا کند.
روشن کردن بخاری هم مثل روشن کردن کولر، زمان خوب و بد دارد. برای این کار باید به موتور اجازه دهید تا خوب گرم شود. چرا که وقتی موتور به دمای نرمال نرسیده و بخاری را روشن می کنید، همان مقدار گرمای اندک موتور را هم ازش گرفته و به کابین میفرستید. اگر هم موتور سرد باشد، با روشن کردن بخاری در فصل سرد، به جای باد گرم، باد سرد به کابین وارد می شود. اگر کمی زمان بدهید تا روغن موتور خوب گرم شود، به پایین آمدن استهلاک هم کمک کرده اید.
در فصل های سرد، وقتی موتور خودرو را تازه روش می کنید و موتور هنوز سرد است، با بالا بردن دور موتور انگار بدون گرم کردن وارد باشگاه شده اید و تمرین های سخت انجام می دهید! پس به موتور 2 تا 4 دقیقه فرصت بدهید تا کاملا گرم شود. شاید بپرسید گرم شدن موتور چه معنی دارد؟
بر خلاف نظر بسیاری که فکر میکنن گرم شدن موتور یعنی گرم شدن قطعات موتور، در واقع گرم شدن موتور یعنی گرم شدن روغن موتور! در هوای سرد، روغن موتور مثل عسل صفت می شود و وقتی کمی گرم شد روان تر شده و بهتر قطعات را روغن کاری می کند.
یادتان باشد، وقتی موتور را روشن کردید، نباید گاز بدهید. چون روغن سرد است و خوب بین قطعات نفوذ نکرده و در چنین شرایطی قطعات یکدیگر را بیشتر از حالت معمول تحث فشار قرار می دهند.
اغلب راننده ها تنها زمانی که هوا سرد می شود به فکر چک کردن ضد یخخودرو می افتند. اما چیزی از نسبت ضد یخ به آب می دانید؟ به نظر شما چه میزان ضد یخ برای خودروی شما کافیست؟
بسیاری بر حسب عادت از نسبت 50/50 (ضد یخ و آب) استفاده می کنند. بعضی ها کمتر و بعضی ها هم بیشتر ضد یخ می ریزند.
اما بهترین نسبت ضد یخ به آب، بستگی به میزان سرمای هوا دارد. حتما با خود می گویید، با این حساب، کسانی که در مناطق گرم زندگی می کنند، هیچ وقت به ضد یخ نیاز ندارند! اما اشتباه نکنید! موتور خودرو همیشه به ضد یخ نیاز دارد!
ضد یخ علاوه بر جلوگیری از یخ زدن، کارهای دیگری هم برای موتور خودرو انجام می دهد. یکی از این کارها خاصیت ضد جوش بودن است. یعنی ضد یخ هم دمای انجماد را در زمستان کاهش می دهد، هم در تابستان دمای جوش را از 100 درجه بالاتر می برد. البته فراموش نکنید در تابستان باید درصد کمتری از مایع خنک کننده رادیاتور را با از ضد یخ پر کنید. این توصیه برای جلوگیری از بالا رفتن دمای جوش و بالطبع جلوگیری از آسیب رسیدن به موتور می شود.
وظیفه بعدی ضد یخ، ضد زنگ بودن است. یعنی در ضد یخ موادی وجود دارد که اجازه نمی دهد مجاری موتور که با آب در تماس هستند، زنگ بزنند.
به همان اندازه که از رانندگی با خودروی دنده اتوماتیک لذت می برید، باید یکسری ظرفت ها نیز موقع رانندگی به خرج دهید. اگر چند نکته ساده را هنگام رانندگی با این دسته خودروها رعایت کنیم، عمر گیربکس اتوماتیک نیز بیشتر می شود.
بسیاری تصور می کنند پشت چراغ قرمز و در هر توقفی باید گیربکس را در حالت پارک یا خلاص بگذارند. اما اصل ماجرا این است که اگر مدت توقف زیر 30 ثانیه بود، نیازی به خارج کردن دنده از حالت D وجود ندارد. چون در توقف های کوتاه با زمان کم، جابجایی حالت دنده فشاری به مراتب بیشتر از باقی ماندن در حالت D را به گیربکس تحمیل می کند.
توجه کنید، هنگام پارک کردن، اول دنده را خلاص کنید، بعد ترمز دستی را بکشید که وزن ماشین به چرح های عقب منتقل شود، بعد گیربکس را در P بگذارید. با این کار فشار را از روی گیربکس برداشته و به دیسک های ترمز وارد کرده اید. از طرف دیگر، این کار باعث می شود موقع استارت مجدد، خارج کردن دنده از حالت P با فشار و ضربه همراه نباشد و راحت تر خلاص شود.
بعضی راننده ها، برای صرفه جویی باک بنزین را پر نمی کنند و چند لیتر کمتر از میزان کامل بنزین می زنند. جالب است بدانید این کار نه تنها موجب صرفه جویی نمی شود، بلکه می تواند به بعضی قسمت های سیستم سوخت نیز آسیب برساند.
در باک سوخت پمپی به نام پمپ بنزین وجود دارد که برای خنک ماندن در باک شناور است. رانندگی با باک خالی و سوخت کم، گرم شدن این پمپ و خرابی آن را در پی دارد. پیشنهاد ما این است که برای پیشگیری از بروز چنین مشکلی، حداقل یک چهارم ظرفیت باک بنزین همواره پر باشد.
در تمام مدتی که به اصطلاح پدال کلاچ را گرفته اید، بخش های مختلفی همچون صفحه کلاچ و بازوی رها کننده با یکدیگر درگیرند. اگر این قطعات مدام با یکدیگر درگیر باشند، فرسایش و خوردگی گریبان آن ها را می گیرد. این اتفاق سبب افزایش احتمال بروز مشکلات ناگهانی در خودرو می شود. بنابراین بهترین راهکار این است که حتی در توقف کوتاه یا در ترافیک دنده را در حالت خلاص قرار دهید و پا را از روی کلاچ بردارید.
یک عادت غلط در رانندگی، این است که وقتی در حال دنده عقب رفتن با خودرو هستید، پیش از توسط کامل به دنده یک بروید و رو به جلو حرکت کنید. این کار با خلاف جهت حرکت دادن بخش های انتقال نیرو، فشار زیادی را به آن ها تحمیل می کند و در بعضی موارد باعث آسیب جدی می شود.
بهترین کار این است که پس از دنده عقب گرفتن، کاملا خودرو را متوقف کرده و بعد با رفتن به دنده یک، حرکت کنید.
بیشتر ما فکر می کنیم درست پشت فرمان خودرو قرار می گیریم و صندلی و آیینه های را تنظیم می کنیم. اما اغلب تصور غلطی از این موضوع داریم! برای تنظیم صندلی و آیینه ها در بهترین حالت و صحیح گرفتن غربیلک فرمان خودرو در دستانمان، راه های مختلفی وجود دارد.
اگر زمانی که پدال گاز را تا انتها فشار می دهید پای شما کشیده می شود، باید صندلی را کمی جلو بکشید. در حالت صحیح زانوهای شما باید اندکی خم باشند. در واقع بهترین حالت این است که پشت زانوی شما در زاویه 45 درجه با کف پدال قرار بگیرد و نشیمنگاه نیز نباید پایین تر از زانوها باشد. در صورت درست بودن این زاویه، پشت زانو تا لبه صندلی به اندازه 2 انگشت فاصله دارد.
پشتی صندلی را طوری تنظیم کنید که زاویه 100 درجه داشته باشد. یعنی تنها کمی از حالت عمودی شیب بگیرد.
در مورد نحوه صحیح گرفتن غربیلک فرمان هم آن را با ساعت مقایسه می کنیم! تصور کنید فرمان یک ساعت گرد است، دست های شما باید جوری روی فرمان قرار بگیرد که ساعت 10 و 10 دقیقه را نشان دهند.
سال ها پیش توصیه کارشناسان این بود که راننده فرمان را در وضعیت 9 و 15 دقیقه در دست بگیرد. اما با مجهز شدن خودروها با ایربگ و احتمال آسیب رسیدن به مچ در زمان باز شدن ایربگ، این توصیه به 10 و 10 دقیقه تغییر کرد.
پشت سری صندلی نیز نباید در ارتفاعی بالاتر از سر شما قرار بگیرد. پس برای جلوگیری از این وضعیت، آن را پایین بیاورید. وقتی روی صندلی نشستید، گردن شما باید بین 3 تا 5 سانتی متر با پشت سری فاصله داشته باشد.
نویسنده: میلاد میرعابدینی
دیدگاه خود را بنویسید