شرکت دیار خودرو تصمیم گرفته است جیپ چینی BJ40 به ایران آورد و به همین دلیل مجله تخت گاز تصمیم گرفته است تجربه رانندگی با شما به اشتراک گذارد. از ورود انبوه و بیمهابای خودروهای چینی به ایران چند سالی میگذرد که البته در این چند سال با گونههای متفاوت، مردم تشنه به تجربه و […]
از ورود انبوه و بیمهابای خودروهای چینی به ایران چند سالی میگذرد که البته در این چند سال با گونههای متفاوت، مردم تشنه به تجربه و انتخابهای جدید ايران را مورد حمله قرار دادهاند و وارد کشورمان شدهاند. بايك بیجی40 نیز یکی از همین تازه واردها است که هنوز به عرضه رسمی نرسیده و در مرحله آزمایش فنی بهسر میبرد. خودرویی که در نگاه اول، با ظاهرش دلربایی میکند و نوبت به باطناش رسیده تا آنرا کشف کنیم. حالا شرکت دیار خودرو، کار واردات این جیپ چینی را بر عهده گرفته و در آیندهای نزدیک شاهد بیشتر شدن آن خواهیم بود. محصولی که با توجه به نوع آن باید دید مدیراناش در اندیشه بهدست گرفتن بازار كدام دسته از علاقهمندان به اين قبيل خودروها هستند و آیا این ماشین میتواند رقیبی تازهوارد برای همردههای خود محسوب شود یا نهایتا به محصولی بیسروصدا و ساکت و کمرونق تبدیل خواهد شد؟
پس از محصولاتی نظیر سابرینا و سنووا، حالا از شرکت بایک تازهواردی پا به میدان رقابت گذاشته و میتوان گفت حرفهایی نیز برای گفتن دارد. این محصول شرکت بایک در اواخر سال 2013 متولد شده و بعد از گذر از نمایشگاههای مختلف و رونماییاش حالا یک سالی میشود به ایران آمده. در این مدت کمتر در رسانهها حضور داشته و حالا فرصتی بهدست آمده تا نگاهی به آن انداخته شود. در نگاه اول، ظاهر خودرو خودنمایی میکند. ظاهری که برای مشتریان ایرانی آشنا به برند تویوتا، یادآور خودروهای این کمپانی است و شاید حتی لقب کپیبرداری نیز برایشان به همراه داشته باشد و به آن فکر کنند. مهمتر از همه، اسم این خودرو هم این مسئله را تایید میکند و از محصولات تویوتا الگو برداری شده. ظاهر ماجرا تلاشی است تا از طریق علاقه به محصولات ژاپنی، این برند چینی مشتری برای خودش دستوپا کند و به سود برسد. خودرویی که در اين بازه زمانی، نويد آیندهای روشن از این کمپانی میدهد و باید منتظر تغییر این مدل در سالهای آینده باشیم و ببینیم دستاوردهایش چگونه رقم خواهد خورد.
از داخل خودرو شروع میکنیم. تعارف را کنار میگذاریم و وانمود میکنیم شباهتی ندارد و دنبال مباحث بهتر بگردیم تا اینکه این خودرو چند درصد کپی است و آیا کپی خوبی است یا نه؟ شاید قبل از سوار شدن، ارتفاع سقف خودرو برایتان تبدیل به سوال شود. ارتفاعی که در مقایسه با همردههای خود، ارتفاع نسبتا بلندی دارد. وقتی داخل میشوید با فضایی خوب و مناسب همراه میشوید و برای افراد قد بلند هم، جای کافی و مناسب دارد. ارتفاع خودرو آن قدر نیست که برای سوار شدناش دچار سختی و مشکل شوید و وقتی سوار میشوید ممکن است فراموش کنید که سوار خودرویی به ظاهر با مشخصات SUV شده باشید. همین نکته شاید ضعف باشد و انتظار ما برای سواری گرفتن و لذت بردن همچون محصولی در دستهبندی SUV را برآورده نکند. اما هرچه جلوتر برویم به قابلیتها و مزیتهای این خودرو نیز پی خواهیم برد. صندلی را کمی عقب میبریم تا فضای بهتری داشته باشیم. جنس دکمهها و داشبورد از کیفیت ساخت خوبی برخوردار است و بیتفاوت کار نشده. رنگبندی آن مثل بیشتر خودروها ترکیبی از یک رنگ روشن در کنار رنگی تیره است. زیرآرنجی روی در خودرو نیز با چرمی کرمرنگ خود نمایی میکند. زیرآرنجی وسط خودرو هم در موقعیتی قرار دارد که برای افراد کوتاه و بلند قد مناسب به نظر ميرسد. شیبسنج خودرو مانند نمونه ژاپنی (منظور افجی کروزر است) طراحي شده و در مرکز قرار دارد. اما دکمههای پایینتر از شیبسنج، با ظرافت و هوشمندی به کار نرفته و ساده به چشم ميآيد. ترکیب قرار گرفتنشان و مهمتر از آن اندازه و جایگاه آنها چندان دلچسب به نظر نمیآید. دستگیره بزرگ که چرم کرمرنگی روی آن دوخت شده، روبهروی صندلی شاگرد قرار گرفته و با حالت مستطیلی شکل داشبورد یادآور خودرو افجی کروزر است.
به سراغ جزئیات صندلی راننده میرویم. کیلومترشمار ساده است و برخلاف مدلهای دیگر این کمپانی همچون سنووا دیجیتالی کار نشده و با همان ظاهر سادهاش، کاربردیتر نشان میدهد. دکمههای روی فرمان حساب شده، به دور از شلوغی و خودنمایی کار شده است. نکتهای که به زبان انگلیسی روي فرمان نقش بسته جلب توجه میکند، آفرود (4*4). محل قرار گیری ستونها واندازه آن به صورتی است که زاویه دید راننده با هراندازه قد و ارتفاع صندلی، مناسب است و نمره قبولی میگیرد و در مسیرهای شهری و جادهای خللی در رانندگی ایجاد نمیکند. با تغییر ارتفاع فرمان و تنظیم صندلی، رانندگی مطلوبتر و دلنشینتری در انتظارمان خواهد بود و این نکتهای مثبت است که این موارد هم در این خودرو مد نظر قرار گرفته.
اولین مسئلهای که کمبودش احساس میشود نبود گیرباکس اتوماتیک برای این خودرو تازه ساخت است. خودرویی که از عمر آن چند سالی بیشتر نمیگذرد و هنوز هم جا برای تغییرات بی شمار در خود دارد. با عبور از سرعتگیر و پستی بلندیهای مسیر، خودرو سفت و خشک بودناش را به ما نشان میدهد و این میتواند کمی برای مشتری آزاردهنده باشد. البته با وجود اینکه این خودرو نمونه آزمایشی آن است و بارها مورد تست و بررسی قرار گرفته؛ شاید کمی منصفانه نگاهاش کنیم منطقیتر باشد و بشود علت این مسئله را به این نکته نسبت داد و برای خودمان تجزیه و تحلیلاش کرد. قدرت مانور راننده در پیچ و حرکت قابل قبول است. در تعویض دندهها نکته قابل عرض دیگر شتاب خودرو است که با توجه به وزن 1830 کیلوگرمی آن عجیب به نظر نمیرسد و چندان نباید انتظار عجیب و ویژهای همچون خودروهای پرشتاب از آن داشت. وقتی خودرو از حالت سکون شروع به حرکت میکند، آرامآرام و پلهپله شتاب گرفتناش را متوجه خواهید شد. با وجود اینکه در کیلومترشمار عدد 200 خود نمایی میکند اما صرفا جهت این مورد یعنی سرعت زیاد کار نشده است.
نسبت مصرف سوخت این خودرو به کارایی آن نیز از دیگر گزینههای قابل ذکر است. در هر صد کیلومتر، بیجی40، 11.3 مصرف سوختاش است که با توجه به نمونههای دیگر نزدیک به این محدوده قیمتی میتواند عاملی برای پسزدن مشتری باشد. نمونههای کرهای و حتی ژاپنی موجود در بازار مصرف مطلوبتر و قابل تاملتری ارائه میدهند. البته تا این لحظه قیمت مشخصی برای این خودرو اعلام رسمی نشده و از روی قیمت جهانی آن، این نکته اشاره میشود.
ترمزهای این خودرو در هر 4 چرخ، دیسکی است. امیدي که برای دوستداران آفرود در این خودرو میتوان عنوان کرد، نحوه تعلیق چرخهای جلو و همچنین سیستم چند اتصالی چرخهای عقب است که قابلیت رانندگی در محیطهای پست و ناهموار را مناسب میکند. نکتهای که شاید از همان مراحل طراحی و ساخت در آغاز بیشتر مدنظر اعضای این کمپانی بوده و به دنبال پُر رنگ کردن این نکته بودهاند. نکته دیگر در استفاده از تهویه خودرو است که باعث بروز کندی در حرکت نمیشود و مسیرهای شیب دار را با قدرت طی میکند و با خیالی آسوده میتوان به مسیر ادامه داد.
نوبت به بررسی ظاهر این خودرو میرسد. مدلی که ما از آن استفاده میکنیم نسبت به مدلهای بهروز شدهاش قدیمیتر است و طبیعی است که با عکسهایی که داخل سایتهای مختلف خارجی دید میشود کمی تفاوت داشته باشد. مدلهای جدیدتر با چراغهای باریکتر، خطوط منحنی بیشتر دیده میشود و تغییرات ظاهری بیتشری با این مدل دارند. از نمای بیرونی، جلوپنجره و ترکیب چراغهای این خودرو همانطور که در تیتر عنوان شد بیشباهت به جیپ نیست. این شباهت در نمای پشت خودرو و ترکیب چراغهای عقب، محل قرارگیری لاستیک، نحوه باز شدن در، دستگیره و استفاده از خطوط کمتر شکسته و منحنی و بیشتر خطوط صاف در طراحی خودرو بر این مدعا تاکید میکنند. نوع پنجره عقب، قاب شیشه درهای خودرو و آینههای بزرگ نیز بههمین صورت دیده میشوند.
شاید سوالی که برای مصرفکننده ایجاد شود این است که طراحان این خودرو به دنبال چه هدفی بودند و به چه فکر میکردند؟ نکته دیگر در طراحی قابلیت تعویض سقف و کابین عقب است که با تغییر آن، ویژگی خودروهای آفرود را به خود میگیرد و میشود از ستون برای استحکام بیشتر استفاده کرد. فضای بار، 276 لیتر است که با خواباندن صندلیهای عقب، فضای بیشتری برای مسافرتهای طولانی و قرار دادن وسایل بیشتر به راننده و همراهاناش میدهد. به صندلی عقب خودرو میرويم و در آنجا مینشینم. جای نسبتا مناسبی قرار دارد اما نه بهاندازهای که بشود راحت بود و در مسافتهای طولانی، به سفر پرداخت. نقطه ضعفی که به چشم میآید نبود فضای مناسب بیشتر برای پیاده و سوار شدن مسافران صندلی عقب است. در این صورت، مسافران صندلی جلو بعد از باز کردن کمربند ایمنی مجبور هستند پیاده شده و صندلی را پایین داده تا بتواند نفر عقبی پروسه طولانی خارج شدن را به نحو احسن انجام دهد.
اتاق خودرو پرسروصدا و آزاردهنده نیست و با آرامش و سکوت در رانندگی همراهمان میکند. جنس بدنه داخل و خارج آن از موارد ایجادکننده سنگینی ماشین است و در آن نقش داشته. سپرها و دستگیره نیز از کیفیت لازم برخوردار است. این محصول در آپشنهای مختلف عرضه میشود که کیسههاي هوای جلو، اِیبیاس، ئیبیدی، سنسور دنده عقب، سنسور سرعت و جلوگیری از تصادف، مهشکن، چراغهای الایدی و چندین آپشن دیگر بهصورت استاندارد و آپشنهای دیگر جهت سفارش مشتری را عرضه میکند.
با نگاهی به رقبای این خودرو، میتوان پیشبینی بازار خوبی برایش داشت و البته در صورتی که مشتری ایرانی ذائقه خودرو چینی را زیر زباناش مزه کرده باشد و به آن علاقهمند شده باشد؛ در غیر این صورت با هیچ معیار و میزانی، مشتری ایرانی را نمیتوان پیش بینی کرد.
در پایان جا دارد از مسئولان و کارکنان دیار خودرو بهویژه آقایان نوشین و قنبری و سركار خانم موسوي که در تهیه این گزارش کمال همکاری را داشتند و خودرو مورد نظر را در اختیار ما گذاشتند، صمیمانه تشکر کنيم.
مشخصات خودرو BJ40
پیشرانه: 4 سیلندر به حجم 2438 سیسی
توان: 140 اسببخار
گشتاور: 217 نیوتنمتر در 4000 دوربردقیقه
حجم باک: 80 لیتر
میانگین مصرف سوخت در هر 100 کیلومتر: 11.3 ليتر
طول خودرو: 4.3 متر
ارتفاع: 1.8 متر
وزن خالص: 1830 کیلوگرم
سيستم انتقال قدرت: 6 سرعته
دنده کمک در حالتهای (4ال، 4 اچ، 2 اچ)
ظرفیت فضای بار: 276 لیتر
نوشته و عکس: نوید حمیدی / مجله تخت گاز
س…این ماشین مدل چهار درش هم هست که از لحاظ شباهت حتی قدرت خیلی بی جیب رنگلر امریکایی شباهت داره…به نظر من اگه مدل چهاردر این ماشینو اورده بودن میدید چه فروشی تو ایران پیدا میکرد…یکی از مشتریاش خودم بودم.ولی متاسفانه با جرات میگم این ماشین شکست میخوره…