سه نیمه سیب! / مورد جدید شورولت پیکاپ مدل ۱۹۴۸

شورولت پیکاپ ۷۴ ماشینی که در آفریقای جنوبی بارِ دیگر متولد شده اما این‌بار در قامت سیبی که نصفش قرمز و نصفش زرد است.

به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو، به نقل از مجله تخت گاز 

بله، درست خواندید! اشتباه نمی‌کنید. برخلاف تصور ما سیب وقتی از وسط به دو نیم می‌شود، 2 بخش ظاهری دارد و یک قسمت باطنی. درست مانند شورولت پیکاپ ۷۴ ساله این مقاله از صفحه هات‌راد مجله تخت‌گاز. ماشینی که در آفریقای جنوبی بارِ دیگر متولد شده اما این‌بار در قامت سیبی که نصفش قرمز و نصفش زرد است و گوشت داخلی‌ آن به رنگ سبز با طعمی ترش و شیرین درآمده. اجازه بدهید بیش‌تر از این با واژه‌ها بازی نکنیم و منظورمان را رُک و پوست‌کنده بگوییم. شورولت پیکاپ آفریقایی داستان ما در ظاهر کاملاً کلاسیک، در کابین مدرن و در فضای زیر درپوش موتورش یک ابرخودرو اسپرت آسفالت‌خراش است. سه ترکیب نسبتاً نامتجانس که با ظرافتی خارق‌العاده در کنار یکدیگر شانه به شانه ایستاده‌اند. بیش از این دیگر چه می‌خواهید؟ اگر عاشق خودرو‌های هات‌راد و کاستوم مینیمال و جزئی‌نگر هستید، پیشنهاد می‌کنیم این نوشتار را هرگز از دست ندهید.

هات‌راد‌ها سایبورگ می‌شوند

می‌دانید سایبورگ چیست؟ اگر حتی تاکنون این کلمه به گوش‌تان هم نخورده، خود را سرزنش نکنید. چراکه سایبورگ واژه‌ای است که بیش‌تر مربوط به دهه‌های آینده می‌شود تا امروز. سایبورگ‌ها درحقیقت انسان‌هایی هستند که با کمک قطعات کمکی رباتیک به قابلیت‌های فراانسانی دست پیدا می‌کنند. انسان‌هایی که می‌توانند تا چند برابر بُرد دید بیش‌تری داشته باشند یا با دستان خود وسایلی تا چند برابر وزن‌شان را از زمین بلند کنند. مردان و زنان سایبورگ شاید حتی بتوانند پرواز کنند و برای عبور از برخی مسیر‌ها آسمان را برگزیدند. اما گویا خودرو‌ها نیز می‌توانند سایبورگ باشند.

برای نمونه همین شورولت پیکاپ متعلق به دهه ۴۰ میلادی که در دوره خودش با تجهیز به یک موتور هشت سیلندر، تنها 90 اسب بخار قدرت داشت اما حالا با بهره از یک پیشرانه V8 5.3 لیتری تویین توربو و ECU پیشرفته می‌تواند ۸۰۰ اسب بخار قدرت و 1200 نیوتن متر گشتاور به تولید برساند. در زمان عرضه این ماشین، نشان‌گر‌های دیجیتال و سیستم‌های صوتی پیشرفته شبیه‌ساز کنسرت‌های زنده تنها در کتب علمی تخیلی به چشم می‌خوردند، اما حالا همه این نعمت‌ها به آسانی روی آن به کار گرفته شده‌اند.

حتی استفاده از چراغ‌های LED زیر پوشش شیشه‌ای هدلایت‌ها نشان‌گر این هستند که شورولت پیکاپ ما نسبت به دوران خودش تنها یک پوسته ظاهری را حفظ کرده است. ای شورولت حالا دیگر آن پیکاپ گُنده و بدترکیب باربر یا گاری‌‌مانند نیست. اکنون نونوار شده و برای خودش طرحی نو درانداخته.

بدنه این خودرو با استفاده از سندبلاست کاملاً به فلز تبدیل و از نو رنگ‌آمیزی شده است. آن‌هم به چه رنگی، قهوه‌ای کولا! رنگی که در نهایت دقت و ظرافت روی بدنه پاشیده شده و آن‌چنان جلایی دارد که کاملاً زیر نور آفتاب چشم‌ها را از فواصل دور و نزدیک به سوی خود می‌رباید. رینگ‌های ۲۰ اینچی عقب و ۱۸ اینچی جلو که با لاستیک‌های فاق کوتاه برخوردار از گُل به‌اصطلاح «هفت و هشتی» پوشانده شده‌اند نیز در همان نگاه اول نوید یک پیکاپ اسپرت را به بیننده می‌دهند.

در سوی دیگر میدان ترکیب کروم کاری‌های کاملاً نوسازی شده سراسر بدنه با ایده‌هایی چون پوشاندن کف بخش بار وانت با چوب و قطعات فلزی نشان می‌دهند مالک این هات‌راد انسانی کاملاً کمال‌گرا و وسواسی است.

کابینولوژی

درون کابین شاید تنها عناصر باقی مانده از سال ۱۹۴۸ داشبورد و ستون فرمان فلزی و کرومی این خودرو باشد که با همان رنگ قهوه‌ای کولا پوشیده شده است. اما سبک طراحی پوشش چرم صندلی‌ها به رنگ کرم رودری‌های چرمین، سردنده فرمانی کرومی، دسته ترمز دستی اسپرت، غربیلک فرمان ۳شاخه دوگانه مزین به لوگوی شورولت با فرمی کلاسیک-مدرن پوشیده از چرم کرم‌رنگ و نشان‌دهنده‌های آنالوگ و دیجیتال به همراه سیستم صوتی قدرتمند راکفورد همگی نمادی هستند از نگاه جزئی‌نگر و متفاوت مالک خودرو به دنیای هات‌راد و کاستوم.

پدال‌های گاز و ترمز و کلاچ با فرمی خرپایی شکل و سازه‌ای موجب می‌شوند پشت فرمان شورولت پیکاپ هات‌راد کاملاً احساس رانندگی با خودرویی اسپرت را تجربه کنید. وانت خشمگینی که با فرم مدرن و کلاسیک‌اش نمونه‌ای اعلاء از یک هات‌راد دهه سوم قرن بیست‌ویکم است. ظریف، خلاقانه، جزئی‌نگر، پایبند به کلیشه‌های سنتی و در عین حال ساختارشکن!

چون جزئیات مهم است

حتماً جمله بالا و مثل «کم‌ترین بیش‌ترین است» را شنیده‌اید. مواردی که کاملاً نشان می‌دهند مینیمالیسم و در عین حال نگاه وسواسی به جزئیات هستند که می‌توانند یک طرح شاهکار را متولد و ماندگار کنند. درست مانند خودرویی که پیش چشم ماست. یک پیکاپ آمریکایی که در زمان خودش تنها ارابه‌ای باربر بود و با یک شاهکار ماندگار کیلومتر‌ها فاصله داشت. اما اکنون به لطف خلاقیت و وسواس مثال‌زدنی مالک آفریقایی خود توانسته به مجسمه‌ای تبدیل شود که تا دنیا دنیاست در حافظه ماشین‌باز‌ها و علاقه‌مندان به دنیای هات‌راد باقی خواهد ماند. از رنگ نوشابه‌ایش بگیرید تا موتور هیولامانند عمودی خوابیده در سینه آن. خودرویی که سراسر متناقض‌نماست و این تناقض وقتی به فرم ظاهری آن در نمای جانبی بنگرید به بالاترین حد خود می‌رسد. چرا؟ چون قطعات عضلانی با خطوط نرم و حجم‌های اغراق‌شده به شکل غیرمنتظره‌ای با قطعات جعبه‌ای شکل و خطوط مستقیم و احجام تیزگوشه ترکیب می‌شوند. سبکی از طراحی که شاید در زمان خودش یا حتی همین امروز هم روی یک پیکاپ چندان جدی گرفته نشود، اما وقتی در پکیج هات‌راد عرضه شود چشم‌ها را به خود جذب و اذهان را درگیر می‌گیرد. هات‌راد دنیای عجیبی دارد. دنیایی موازی با جریان اصلی خودروسازی در دنیا که شاید بتوان بهترین عنوان برای آن را «یک شانس دوباره» دانست. شانسی که سبب می‌شود خودروهای معمولی یا حتی ناموفق دهه‌ها قبل در یک بسته‌بندی تازه سر زبان‌ها بیفتند و ناکامی‌های گذشته را به باد فراموشی بسپارند.

انتهای پیام/