تنوع خودروهای هاچ بک جمع و جور در بازار ایران – به نسبت سایر کلاس‌های خودرویی – چندان بالا نیست و تنها می‌توان به خودروهایی نظیر کیا پیکانتو، هیوندای i10، میتسوبیشی میراژ و گل سرسبد آن‌ها، یعنی فیات 500 اشاره کرد.
به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو؛
همین ابتدا باید تکلیف را با فیات 500 پارسیان موتور مشخص کرد! خودرویی که خریدارانش ماشین حساب بدست و به دنبال اینکه در ازای پولی که پرداخت می‌کنند، چه خودرویی با چه ابعاد و قدرت موتوری می‌خرند نبوده و آن را همانطور که هست دوست دارند. به تعبیر و نظر برخی، شاید بتوان به جای فیات 500، یک شاسی بلند پرمیوم چینی خرید که حداقل سه برابر فیات 500 قدرت داشته و لیست تجهیزاتش را تریلی نمی‌کشد. اگر چه به نظر نگارنده، خریداران فیات 500 بدون شک حداقل یک دستگاه مرسدس بنز اس کلاس یا ب ام و سری هفت را نیز در پارکینگ رزرو دارند!
تنوع خودروهای هاچ بک جمع و جور در بازار ایران – به نسبت سایر کلاس‌های خودرویی – چندان بالا نیست و تنها می‌توان به خودروهایی نظیر کیا پیکانتو، هیوندای i10، میتسوبیشی میراژ و گل سرسبد آن‌ها، یعنی فیات 500 اشاره کرد. چرا که بازار ایران با فیات 500 غریبه نیست و تعداد محدودی از مدل‌های 2014 و 2015 آن را به خود دیده است. با شروع مجدد واردات خودرو به کشور، فیات 500 مدل 2023 اولین خودروی اروپایی است که در آینده‌ای نزدیک، شاهد تردد و دلبری آن در خیابان‌های کشور خواهیم بود. البته حالا که حرف از ورود خودروی اروپایی به بازار کشور شد، بد نیست به این نکته اشاره کنیم که قرار بود تا شاهد عرضه فیات 500 ایکس نیز به بازار کشور باشیم؛ اما وجود محدودیت ارزی واردات خودرو – با سقف 20 هزار دلار – مانع از ورود این خودرو ایتالیایی به ایران شد.
برای برخی سوال است که چرا فیات برای این میکرو کار دوست داشتنی، نام 500 را درنظر گرفته است. برخی هم آن را به سخره گرفته و می‌گویند که چرا 500؟ چرا 700 نه؟ در پاسخ به این شبهات، باید گفت که داستان این ماجرا، به اواخر دهه 50 میلادی باز می‌گردد. زمانی که برای اولین بار این خودرو با یک موتور دو سیلندر به حجم 500 سی سی و 17 اسب بخار قدرت، به جهانیان معرفی شد. البته در دهه 70 میلادی، فیات حجم موتور این میکروکار را با 100 سی سی افزایش، به 600 سی سی رساند. اگر چه این شرکت ایتالیایی سنت‌ها را حفظ و از تغییر نام فیات 500 خودداری کرد. اگر چه، شایعات دیگری نیز در خصوص علت نام گذاری فیات 500 وجود دارد. اما بنا به نظر ما، چون این داستان به واقعیت نزدیک‌تر است، پس به آن اکتفا می‌کنیم. پس از گذشت مدت‌ها از زمان تولید و عرضه با موتور 500 سی سی، اکنون فیات طیف وسیعی از پیشرانه‌های یک لیتری، 1.2 لیتری و 1.4 لیتری را برای این میکروکار جذاب ارائه می‌دهد.
همانطور که از کلیات مطلب پیداست، این تیتر راجع به یکی از محصولات فراری، مازراتی یا حتی لامبورگینی نیست. بلکه در مورد خودرویی است که فقط 3.5 متر طول، 1.6 متر عرض و حدود 1.5 متر ارتفاع دارد. قدرت موتور آن زیر 100 اسب بخار است و از سطح قابل قبولی از تجهیزات ایمنی و رفاهی بهره می‌برد. قیمت پایه آن – در بازار اروپا – از حدود 16 هزار یورو شروع می‌شود. بنابراین با یک خودرو گران قیمت – در بازار جهانی – طرف نیستیم اما شکل و شمایل و استایل طراحی، آن را به یکی از خودروهای جذاب در مارکت جهانی تبدیل کرده است.
هنگام مواجه شدن با فیات 500 پارسیان موتور، اگر با سبک و استایل آن در برهه‌های مختلف غریبه باشید، شکل تخم مرغی اتاق و استفاده افراطی از دایره و بیضی در طراحی اجزای مختلف خودرو جلب توجه می‌کند. اگر به تاریخچه فیات 500 نگاه کنید، گویا از سال 1957 تاکنون، طراحان این میکروکار پیرو یک خط مشی بوده و صرفا در برهه‌های متفاوت، طراحی نسل قبلی را اصلاح و به‌روز کرده‌اند.
در مورد کیفیت متریال به کار رفته در کابین نیز باید گفت که همه اجزا، اعم از داشبورد و رودری‌ها از پلاستیک خشک ساخته شده‌اند. البته متریال به کار رفته و پلاستیک خشک داشبورد فیات 500 با خودروهای ارزان قیمت بازار به هیچ وجه قابل قیاس نیست. از جذابیت‌های کابین فیات 500 پارسیان موتور، ارگونومی و دید مناسب به اطراف است. راننده در موقعیت خود به همه ادوات دسترسی کامل داشته و دید مناسب به اطراف نیز به برتری این میکروکار نسبت به سایر رقبا می‌افزاید.
صندلی به کار رفته برای سرنشینان جلو نیز از کیفیت خوبی برخوردار بوده و به خوبی بدن را در برمی‌گیرد. صندلی‌های سرنشینان عقب از کیفیت مشابه با صندلی‌های جلو برخوردار هستند. البته در صورتی قابل استفاده خواهند بود که سرنشین کودک و یا پای آن از زانو به پائین قطع باشد!
فیات 500 با یک موتور چهار سیلندر 1.2 لیتری تنفس طبیعی که 69 اسب بخار قدرت و 102 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند، وارد بازار خواهد شد. قابل ذکر است که این پیشرانه، استاندارد آلایندگی یورو شش را نیز داراست. وظیفه انتقال نیرو در نسخه‌ای که برای بازار ایران درنظر گرفته شده، به عهده جعبه دنده پنج سرعته AMT است و همانند سایر میکروکارهای رایج، نیروی موتور فیات 500 نیز به محور جلو منتقل می‌شود. میانگین مصرف سوخت فیات 500 حدود پنج لیتر اعلام شده که با اتکا به باک 35 لیتری آن، پیمایش مسافتی بالغ بر 550 کیلومتر – با یک بار سوخت‌گیری کامل – به دور از تصور نیست.
در لیست تجهیزات ایمنی فیات 500 پارسیان موتور، مواردی از جمله هفت کیسه هوا، سیستم ترمز ضد قفل، سیستم الکترونیکی توزیع نیروی ترمز، سیستم کمکی تقویت نیروی ترمز، سیستم کنترل پایداری، سیستم کمکی شروع حرکت در سربالایی، سیستم کنترل فشار باد تایرها، ترمزهای دیسکی برای محور جلو و عقب از نوع درام دیده می‌شود. همچنین در مورد تجهیزات رفاهی این میکروکار ایتالیایی نیز می‌توان به صفحه نمایش هفت اینچی لمسی، مه شکن عقب، سنسور پارک عقب، سنسور نور و باران، شش بلندگو، تنظیمات دستی صندلی راننده و سرنشین جلو، پوشش چرم و پارچه صندلی‌ها، کروز کنترل، سیستم تهویه مطبوع خودکار، کلاستر دیجیتال، سقف پانوراما، چراغ نور در روز، داشبورد هم رنگ بدنه و تزئینات کروم کابین و بدنه اشاره کرد.
تا لحظه نگارش این گزارش، قیمت فیات 500 پارسیان موتور اعلام نشده است. البته با توجه به قیمت حدود 16 – 17 هزار دلاری این خودرو در مارکت جهانی و وجود تعرفه‌های عجیب و غریب واردات در ایران، قیمت حدود دو میلیارد تومانی برای فیات 500 به دور از تصور نیست.
تعرفه‌های گمرکی و واردات خودرو، علت اصلی اختلاف زیاد قیمت خودروهای وارداتی در ایران – نسبت به سایر کشورها – بوده و حتی اگر وارد کننده از سود حداقلی خود نیز صرف نظر کند، همچنان این اختلاف گزاف قیمت وجود خواهد داشت.
دیدگاه خود را بنویسید