چندی پیش بود که بنیانگذار یکی از بهترین تیونرهای دنیا، برابوس؛ دار فانی را وداع گفت. Bodo Buschmann برای بیش از چهار دهه، بی دریغ کوشید تا بهترین ساخته های مرسدس بنز را به نیرومندترین و سریعترین خودروها در کلاس خودشان تبدیل کند. بد نیست بدانید که برابوس یکی از بزرگترین تیونرهای مستقل در دنیا […]
به گزارش پایگاه خبری رسمی جوان خودرو
برابوس، معادلی برای نیرومندترین و سریعترین مرسدس بنزها در طول چهار دهه اخیر بوده و حالا پس از مرگ Bodo Buschmann، سکان هدایت کمپانی در دستان فرزند او قرار گرفته است. به همین مناسبت، تعداد 10 مورد از بهترین ساخته های برابوس را در طول سالهای اخیر به شما معرفی می کنیم.
در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی، هیچیک از تولیدات مرسدس بنز از قدرت و سرعت قابل ملاحظه ای بهره نمی بردند. آنها خودروهای لوکس و سنگینی با سواری نرم و راحت بودند و واژه اسپرت برای آنها معنایی نداشت. اما Bodo Buschmann فردی بود که روح اسپرت را به محصولات مرسدس بنز تزریق کرد. او یک کارگاه کوچک را در گاراژ خانه پدرش راه انداخت و در ابتدا کارش تیونینگ نبود، بلکه او این کار را پالایش خودروها می نامید و اینکار را بواسطه افزایش امکانات و قدرت خودرو انجام می داد. اولین خودرویی که توسط Bodo پالایش شد، مدل SEL 500 بود. گویی مردم از سراسر دنیا، به نگرش او علاقه مند شدند و رفته رفته مرسدس بنزهای خود را به دست او سپردند.
یکی از راهکارهای Bodo Buschmann این بود که بزرگترین نیرومحرکه ممکن را در کاپوت یک خودرو جای دهد و اولین دستاورد او در این راستا، سدان کوچک 190E تولید سال 1984 بود. او نیرومحرکه نیرومند سدان سوپرلوکس S کلاس را در دل این سدان قصیرالجثه جای داد. این موتور با 8 سیلندر و توان 276 اسب بخار، 190E را به یک موشک تبدیل کرده بود. همین خودرو سکوی پرتابی برای برابوس بود و توانست نظر بسیاری را به خودش جلب کند زیراکه در آن سالها چنین کارهایی فقط بر روی هات رادها صورت می گرفت و نه خودروهای خیابانی آنهم مرسدس بنزهای لوکس.
Bodo پس از چند سال کسب تجربه و علاقه به این زمینه، دریافت که گنجاندن موتوری نیرومند در دل یک سدان، تنها راه سریعتر کردن یک خودرو نیست بلکه به راحتی می توان با کاهش وزن نیز به عملکردی مشابه دست پیدا کرد. این مدل از مرسدس بنز در ابتدا با موتور 2.6 لیتری عرضه می شد اما برای اینکه تاب رقابت با ب.ام.و 323i را داشته باشد، از موتور 3.4 لیتری AMG در آن استفاده شد و برابوس حجم این موتور را به 3.6 لیتر افزایش داد. با 268 اسب بخار نیرو و 269 پوند فوت گشتاور، 3.6S می توانست در 6.3 ثانیه از حالت سکون به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت برسد که این شتاب فوق العاده، با کاهش وزن میسر شده بود.
بعضی وقت ها کاهش وزن نمی توانست عملی شود و استفاده از قلبی بزرگ در دلی کوچک تنها راه بود. برابوس در سال 1996، مرسدس بنز E کلاس را نه با موتور 8 سیلندر بلکه با موتور 12 سیلندر خورجینی راهی بازار کرد. این موتور به حجم 7.3 لیتر، می توانست 582 اسب بخار نیرو و 570 پوند فوت گشتاور را تولید کند که برای آن زمان، ارقام قابل توجهی بودند. اما نکته قابل توجه درباره E V12 این بود که توانست به حداکثر سرعت 331.4 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کرده و نام خود را در کتاب رکوردهای گینس، به عنوان سریعترین سدان چهار درب دنیا به ثبت برساند. برابوس E V12 از حیث حداکثر سرعت، سوپراسپرت هایی مانند لامبورگینی دایابلو و دوج وایپر را شرمنده می کرد!
برابوس، دو سال پس از ثبت نام خود در کتاب رکوردهی گینس و کسب اعتباری بیش از پیش، همان دستور العمل محبوب را برای سایر تولیدات مرسدس بنز نیز استفاده کرد. برابوس، دستی را به سر و روی مرسدس بنز E کلاس واگن کشید و حداکثر سرعت آنرا به 320 کیلومتر بر ساعت افزایش داد تا سریعترین واگن دنیا را ساخته باشد. سپس به سراغ شاسی بلند M کلاس رفت و درست در زمانی که همه به تازگی داشتند با معنای شاسی بلند یا SUV آشنا می شدند، برابوس با استفاده از همان موتور 12 سیلندری که برای E V12 استفاده کرده بود، توانست M V12 را نیز با حداکثر سرعت 260.6 کیلومتر بر ساعت، به سریعترین شاسی بلند عصر خود تبدیل کند.
اسمارت در اواخر دهه 90 میلادی توانست سر و صدای زیادی را برپا کند. ایمنی فوق العاده بالا با وجود داشتن جثه ای بسیار کوچک، از ویژگی بارز این خودرو کوچک بود. برابوس تصمیم گرفت تا دستی را به سر و روی این خودرو تازه وارد نیز بکشد. شاید ظاهر آن نمی توانست قدرت و سرعت را بیانگر باشد اما قلب تپنده آن با اصلاحات و بازنگری های متعدد، می توانست 69 اسب بخار نیرو را تولید کند! این رقم در آن زمان عمدتأ اسب بخار سدان های متوسط بود. 69 اسب بخار برای خودرویی به طول حدودأ سه متر و وزن بسیار پایین، اقدامی قابل توجه بود.
Black Baron نه تنها یکی از بهترین نام هایی است که بر روی یک خودرو نامگذاری شده، بلکه یکی از بهترین و سریعترین ساخته های برابوس نیز می باشد. Black Baron یاد و خاطره E V12 رکورد شکن در سال 1996 را بار دیگر زنده کرد. این برابوس با موتور 12 سیلندر 6.3 لیتری تویین توربو، می توانست 800 اسب بخار نیرو و 1420 نیوتون گشتاور را تولید کند که البته گشتاور آن بصورت الکترونیکی به 1100 نیوتون متر محدود شده بود. این قدرت حیرت انگیز برای یک سدان همراه با کیت بدنه آیرودینامیک، آنرا قادر ساخت تا به حداکثر سرعت 370 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این هیولا با قیمت حیرت انگیزی برابر با 875 هزار دلار به فروش می رسید.
برابوس 700 که بر پایه وانت بار غول پیکر مرسدس بنز G63 6×6 ساخته شد، یکی از خاص ترین ساخته های برابوس در طول تاریخ به شمار می رفت. G63 6×6 در حالت استاندارد با موتور 8 سیلندر 5.5 لیتری تویین توربو می توانست 536 اسب بخار نیرو و 560 پوند فوت گشتاور را تولید کند که از نظر برابوس کافی نبود و با نصب توربوشارژرهای بزرگتر و ارتقای ECU، قدرت خروجی را به 690 اسب بخار و گشتاور را به 708 پوند فوت افزایش داد. این بدان معنا بود که برابوس 700 با وزن بیش از 3 تُن با تغییرات صورت گرفته، حالا می توانست در عرض 4.4 ثانیه، از حالت سکون به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت برسد.
برابوس دیگر به یک تیونر پر آوازه در سراسر دنیا تبدیل شده بود و نمی توانست فقط و فقط به قدرت و سرعت متکی باشد. بنابراین، رویکردهای جدیدی را در پیش گرفت. برابوس تصمیم گرفت تا ون های مرسدس بنز را به لیموزین های لوکسی تبدیل کند. خودروهای تجاری و ون های مرسدس بنز که معروفترین آنها با نام Sprinter شناخته می شود، سرگرمی جدید برابوس بود. از صندلی های چرمی تک نفره با ماساژور و سیستم تهویه گرفته تا کنترل پنل های لمسی، یخچال، تلویزیون بزرگ 32 اینچی و نورپردازی مخفی، جای هیچگونه گلایه ای را برای خریدار ثروتمند خود باقی نمی گذاشت. اگر ایمنی مد نظر خریدار بود، می توانست ون برابوس را بصورت ضد گلوله نیز سفارش دهد.
برابوس در طول این 4 دهه، مرسدس بنز های متعددی را تیونینگ کرد اما این بدان معنا نیست که سایر خودروسازان را فراموش کرده است. تیونر Startech یکی از توابع برابوس بوده که به تیونینگ انواع رنج روور و لندروور دیفندر می پردازد. علاوه بر این، برابوس زیرمجموعه ای را نیز دارد که مرسدس بنز های کلاسیک را بازسازی می کند.
برابوس مدعی است که بازسازی تمام و کمال یک مرسدس بنز کلاسیک، در حدود چهار هزار ساعت به طول می انجامد. این بازسازی نه تنها تعمیرات را شامل می شود بلکه نصب موتور و قطعات الکترونیکی جدید، کابین جدید و رنگ آمیزی جدید را نیز در بر می گیرد. برابوس اذعات دارد که در برخی موارد حتی تک تک پیچ ها را نیز تعویض می کند. در برخی موارد نیز علاوه بر نیرومحرکه، گیربکس، سیستم انتقال نیرو، سیستم تعلیق و ترمزها هم عوض می شوند.
حتی اگر هم برابوس را نشناسیم، نام آنرا شنیده ایم. یکی از بهترین تیونرهای دنیا که تولیدات مرسدس بنز را تقویت می کند.
این تیونر توسط Bodo Buschmann در سال 1977 تأسیس شد. در آن زمان او هنوز به کالج می رفت و در حال تحصیل بود. بیش از چهار دهه طول کشید تا با تدابیر و رحمات وی، برابوس به عنوان معتبر ترین تیونر رسمی مرسدس بنز شناخته شود که البته میباخ،AMG و اسمارت را نیز در طول این مدت تیونینگ کرده بود.
او علاوه بر برابوس، شرکت تیونینگ استارتِک (Startech) را نیز بنا نهاده بود که خودروهای لوکس و سوپراسپرت های خودروسازانی نظیر آستون مارتین، بنتلی، جگوار، لندروور و مزراتی را تیونینگ می کرد.
او کارش را از سن 22 سالگی آغاز نمود و در حقیقت سرگرمی و علاقه اش بود که تبدیل به کار و منبع درآمدش شده بود. او در تاریخ 26 آوریل 2018 و در سن 62 سالگی دار فانی را وداع گفت و از این پس، فرزند Bodo با نام کنستانتین، این برند را مدیریت می کند.
دیدگاه خود را بنویسید