ب ام و Z4 و پورشه باکستر خودروهای مورد بحث ما هستند. نسل جدید هر 2 این رودسترها معرفی شده، اما با توجه به عدم ورود نسل جدید Z4 به ایران و قیمت بسیار بالای پورشه باکستر 718، تصمیم گرفتیم مدل های قدیمی را در مقابل یکدیگر قرار دهیم. پایگاه خبری رسمی جوان خودرو بررسی […]
پایگاه خبری رسمی جوان خودرو بررسی می کند
تابستان است و فصل کروک سواری! البته با توجه به شرایط فعلی بازار خودرو که هم واردات خودرو ممنوع بوده، هم قیمت خودروهای وارداتی سر به فلک کشیده است، فاصله جوان های عشق ماشین با یک خودروی اسپرت و جذاب بیشتر از قبل شده است. اما با این حال تصمیم گرفتیم 2 رودستر (خودروی 2 نفره روباز) معروف بازار ایران را که سال های زیادی از حضورشان در کشور می گذرد را در مقابل هم قرار دهیم. ب ام و Z4 و پورشه باکستر خودروهای مورد بحث ما هستند. نسل جدید هر 2 این رودسترها معرفی شده، اما با توجه به عدم ورود نسل جدید Z4 به ایران و قیمت بسیار بالای پورشه باکستر 718، تصمیم گرفتیم مدل های قدیمی را در مقابل یکدیگر قرار دهیم. با این نگاه که اگر پول خرید یک خودروی کره ای قابل قبول و مدل بالا را داشته باشید، اما به جای منطق بخواهید با احساستان ماشین بخرید و بیش از کاربرد، بازار خرید و فروش و شرایط نگهداری به هیجان و جذابیت توجه کنید، پورشه باکستر را انتخاب می کنید یا ب ام و Z4 ؟
نسل دوم Z4 (کد 89E) را با ظاهری کاملا جدید و ساختار فنی بسیار عالی در نمایشگاه ۲۰۰۹ آمریکای شمالی به نمایش گذاشته شد. نخستین نکته‌ای که در طراحی ظاهری Z4 جلب توجه می‌کند، طول بلند کاپوت و صندوق بار کوتاه و کوچک است. حجم‌پردازی‌های گلگیرهای جلو و عقب ظاهری عضلانی به Z4 بخشیده‌اند.
که استایل بدنه آن‌را از سایر رودسترهای این کلاس متمایز می‌کند. هم‌چنین لبه در موتور تا روی چرخ‌ها کشیده شده واستفاده از یک قطعه کرومی نه‌چندان با کیفیت روی گلگیرهای جلو، کمی به اصطلاح توی ذوق می‌زند.
بیشتر نمونه های وارد شده به کشور مجهز به پکیج اسپرت M برای بدنه و کابین بوده که سپرهای اسپرت جلو و عقب (حذف پروژکتورهای سپر جلو و بزرگ‌تر بودن هواکش‌های آن و دیفیوزر بزرگ کربنی عقب) و رکاب‌های اسپرت را شامل می‌شود.
طراحی کابین Z4 هنر دست یک خانم است، پس این سطح از توجه به جزییات و ظرافت دکوراتیو کابین بی‌دلیل نیست. صندلی‌های Z4 باریک و گود هستند و فاصله نزدیکی تا زمین دارند. هم‌چنین به صورت برقی تنظیم می‌شوند و صندلی راننده نیز به دو حافظه مجهز شده است. پشت فرمان Z4 از حس عجیبی که از فاصله کم تا داشبورد و شیشه جلو در باکستر به سرنشین دست می‌دهد خبری نیست.
اما هنگام بسته بودن سقف فضا جوری است که انگار داخل صندوق پست نشسته‌اید! سقف فلزی نسبتا تنبل است و حدود ۲۰ ثانیه زمان می‌برد تا کاملا باز شود. البته می‌توان تا سرعت ۳۰ کیلومتربرساعت نیز سقف را بازوبسته کرد. با وجود سامانه iDrive و ماوس نصب شده در کنسول میانی، کار با سامانه‌های مختلف آسان شده و خیلی از تنظیمات توسط مانیتور ۸.۸ اینچی تعبیه شده در کنسول جلو قابل انجام است. هم‌چنین تمایل مجموعه ادوات کنسول جلو به سمت راننده نیز در راحتی کار کردن با آنها بی‌تاثیر نیست.
با روشن شدن پیشرانه مانیتور کنسول جلو از جای خود بیرون می‌آید. ترمز پارک بر خلاف باکستر الکترونیکی آزاد می شود. در وضعیت D گیرباکس نیز می‌توان دنده‌ها را توسط پدال‌شیفترهای پشت فرمان تعویض کرد.
. حالت رانندگی در 3 وضعیت کامفورت، اسپرت و اسپرت‌پلاس تنظیم می‌شود. حساسیت پدال گاز، نحوه تعویض دنده‌ها و عملکرد سیستم تعلیق در هر یک از این حالت‌ها با یکدیگر متفاوت است. البته حتی در حالت کامفورت نیز تکان‌های مسیر به خوبی داخل کابین حس می‌شوند. مرکز ثقل پایین باعث شده تا چسبندگی Z4 عالی باشد و مسیرهای پرپیچ‌وخم را در آغوش بکشد! i28 Z4 یک پیشرانه ۴ سیلندر ۲ لیتری تویین پاور توربو (یک توربو 2 مرحله ای) را در دل خود جای داده است و می تواند 245 اسب بخار قدرت تولید کند.
این پیشرانه با کد 20B20N شناخته می‌شود و نسبت تراکم آن ۱۰ به ۱ است. همین مورد باعث شده تا پیشرانه با بنزین سوپر داخل کشور مشکلی نداشته باشد. اما به‌خاطر استفاده از سیستم پرخوران و حرارت بالای پیشرانه، برای محافظت از توربوها باید روغن موتور را سر موقع عوض کنید.
در حالت اسپرت پلاس ESP غیرفعال می‌شود و با اشاره‌ای به پدال گاز در پیچ‌ها به یک چشم‌به‌هم‌زدن قسمت عقب منحرف می‌شود و دود لاستیک‌ها در آینه‌های جانبی قابل‌مشاهده است. در حالت اسپرت فاصله بین دنده‌ها کم می‌شود. عملکرد عالی گیرباکس ۸ سرعته استپ‌ترونیک SDRIVE جای هیچ گله‌ای باقی نمی‌گذارد. اما نکته جالب اینجاست که تعویض دنده‌ها توسط شیفتر میانی سریع‌تر از پدال‌های پشت فرمان انجام می‌شود! ترمزهای Z4 در مجموع عملکرد مناسبی دارند اما در سرعت‌های بالا کمی احساس عدم‌اطمینان به راننده می‌دهند.
نخستین چیزی که در ظاهر باکستر جلب توجه می‌کند، فرم تخم‌مرغی سقف و گلگیرهای برجسته است که بیننده را به یاد فولکس بیتل خاطره‌انگیز می‌اندازد. در ظاهر باکستر قدیمی پایبندی به الگوهای کلاسیک خودنمایی می‌کند. حجم صیقلی و از طرفی اتوکشیده با سقف پارچه‌ای و چراغ‌های بامزه، از باکستر یک رودستر تیپیک و به شدت با استیل ساخته‌اند که پس از گذشت سال‌ها هنوز هم چشم از دیدن آن خسته نمی‌شود.
نخستین چیزی که داخل کابین جلب توجه می‌کند و به نظر از Z4 دلچسب تر است، کیفیت فوق‌العاده متریال کابین است که پس از چند سال خم به ابرو نیاورده. ارگونومی کنسول وسط معمولی به نظر می‌رسد و با دیدن اهرم بلند ترمزدستی کمی متعجب می‌شوید. شاید قدیمی‌تر و عقب‌تر از هم‌کلاسان هم‌سن‌اش باشد و امکانات عجیب‌وغریبی در لابه‌لای خرت‌وپرت‌هایش به چشم نخورد، اما در مقایسه با بنز و ب‌ام‌و بیش‌ترین کیفیت و عملکرد در امکانات و تجهیزات پایه را دارد.
کنسول عمودی جلو در مرکز خودش مجموعه دکمه‌ها و نمایش‌گر سیستم صوتی را جای داده و در قسمت پایین‌تری می‌توانید با دکمه‌های تنظیم سیستم تهویه ارتباط برقرار کنید. با دقت بیشتر و کنجکاو شدن می‌توانید دکمه‌های تنظیم اگزوز و انتخاب حالت رانندگی اسپرت و اسپرت‌پلاس را ببینید. محل قرارگیری این دکمه‌ها چندان مناسب نیست و برای کارکردن با آنها باید از سد اهرم گیرباکس بگذرید! فضای کابین همان‌طور که از یک رودستر انتظار دارید، آزادی عمل قابل‌توجهی به شما نمی‌دهد، اما پشت فرمان احساس راحتی مناسبی دارید.
پیشرانه با صدایی بم روشن می‌شود. در حالت عادی همه چیز تحت کنترل است. عملکرد فرمان کمی سفت حس می‌شود و پیشرانه هنگام گاز خوردن تا یکی، 2 ثانیه اول کند عمل می‌کند اما با روی دور افتادن علی‌رغم گذشتن چند سال از ذهن‌اش تازه‌نفس نشان می‌دهد. این بچه سوسمار در مقابل خطاهای تکنیکی راننده چندان بخشنده نیست! پشت فرمان موقعیت منحصربه‌فردی نسبت به اطراف دارید و انگار دارید از یک زیردریایی بیرون را نگاه می‌کنید. سقف باکستر با عملکردی مکانیکی-اتوماتیک باز می‌شود. به‌این‌ترتیب که ابتدا بخش رویی سقف را توسط اهرمی با دست جدا کرده و سپس دکمه‌ای در کنسول وسط را فشار می‌دهید.
در حالت اسپرت‌پلاس سیستم کنترل پایداری از مدار خارج شده و گیرباکس 7 سرعته دوبل‌کلاچ PDK آن‌قدر سریع و دقیق دنده عوض می‌کند که اصلا نیازی به استفاده از شیفترهای روی فرمان ندارید. عملکرد شیفترهای تعویض دنده روی فرمان باکستر نیز در نوع خود جالب است. هر 2 شیفتر راست و چپ یک کار را انجام می‌دهند و برای دنده یا معکوس دادن کافی است دکمه‌های فلزی را به سمت بالا یا پایین فشار دهید. باکسترهای معمولی از یک پیشرانه 6 سیلندر اتمسفریک به حجم 2.9 لیتر برخوردارند که سقف قدرت آن عدد 255 اسب‌بخار را نشان می‌دهد. اما نسخه قدرتمندتر S مجهز به یک پیشرانه 3.4 لیتری 310 اسبی است! هندلینگ باکستر کاملا بی‌نقص است و در پیچ‌ها به زمین چسبیده و پایدار حس می‌شود.
پیشرانه باکستر با توجه به اتمسفریک بودن، حساسیت پیشرانه توربو نسبت به روغن را ندارد، اما تراکم بالا (11.5 به یک) باعث می‌شود نسبت به کیفیت بنزین حساس باشد.
اگر قصد خرید این نسل از پورشه باکستر را داشته باشید، باید دنبال مدل های 2010، 2011 و 2012 بگردید. پورشه باکستر در 2 نسخه معمولی و S به ایران وارد شده که همان طور که در متن توضیح دادیم، مدل S پیشرانه قدرتمندتری داشته و به نظر تعداد بیشتری هم از آن وارد شده است. در مقابل، ب ام و Z4 که رودستری مدرن تر از باکستر به نظر می رسد، بیشتر در مدل های 20i و 28i و مدل های 2013، 2014 و 2015 در کشور یافت می شود. البته نسخه 6 سیلندر ب ام و Z4 با کد 30i نیز به کشور وارد شده که تعداد آن ها به مراتب از مدل 4 سیلندر کمتر است. در یک نتیجه گیری کلی باید بگوییم باکستر کیفیت بالاتری دارد و هیجان بیشتری را در رانندگی منتقل می کند. البته ب ام و نسبت به خطاهای راننده بخشنده تر از پورشه ظاهر شده و تجهیزات الکترونیکی بیشتری دارد.
نوشته: میلاد میرعابدینی
دیدگاه خود را بنویسید