با توجه به ترافیک روز افزون شهرها و دست به گریبان شدن شهروندان با مشکلاتی نظیر محدودیت جای پارک در شهرهای شلوغ، استفاده از هاچ بک های جمع و جور بیش از پیش میان شهروندان رایج شده است. حالا اگر بخواهید هاچ بک زیر پایتان شکل و شمایلی متمایز و قابلیت های هیجان انگیز داشته […]
بازار خودروهای هاچ‌بک در چند سال اخیر با افزایش تنوع، داغ‌تر از قبل شده و با توجه به شلوغی شهرها و مشکلاتی نظیر کمبود جای پارک، نیاز به هاچ بک های جمع و جور در شهرها بیش‌تر از قبل شده است. از سوی دیگر طراحی ساده و کسل‌کننده بعضی از هاچ‌بک‌ها باعث شده تا مشتریان این خودروها، که اکثرا از قشر جوان جامعه هستند، تمایلی به خرید این خودروهای کوچک نشان ندهند. آلفارومئو میتو و هیوندای ولاستر از هاچ‌بک‌های خاص و تقریبا هم‌قیمت بازار هستند که با خرید آنها، علاوه بر قابلیت‌های ذکر شده، می‌توانید حس تمایز در خیابان‌ها را هم تجربه کنید. البته این 2 هاچ‌بک که مدت نسبتا زیادی از حضور آنها در بازار ایران می‌گذرد، تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند و به قول معروف، دنیای‌شان با یکدیگر متفاوت است. اما سایز مشابه بدنه و قیمت نزدیک به هم در بازار ایران، ما را بر این داشت تا این 2 را با یکدیگر قیاس کنیم.
آلفارومئو میتو :
طراحی زیبا و هماهنگ این سوپرمینی از مدل C8، سوپراسپرت آلفارومئو الهام گرفته شده و می‌توان برای آن لقب یکی از زیباترین هاچ‌بک‌های بازار ایران را در نظر گرفت. گلگیرهای ورم‌کرده، سپرهای برجسته، جلوپنجره مثلثی و چراغ‌های دایره‌ای بیرون زده، ظاهری فراموش‌نشدنی برای میتو رقم زده‌اند.
ابعاد کوچک میتو، کنترل راحتی برایش به ارمغان آورده است و می‌توانید بدون داشتن دغدغه جای پارک، از رانندگی با آن لذت ببرید. پس تا این‌جای مقایسه، میتو از نظر طراحی ظاهری، جذابیت‌های بیش‌تری نسبت به ولاستر دارد و در این زمینه برنده بی‌چون‌وچرای این مقایسه است.
از ابعاد کوچک میتو نمی‌توان انتظار کابین جاداری داشت. فضای پا و سر برای صندلی‌های جلو مناسب است، اما ردیف عقب فضای تنگی دارد و افراد قدبلند را دچار مشکل می‌کند. هم‌چنین فضای بار میتو چندان جادار نیست و برای حمل بارهای حجیم مناسب به‌نظر نمی‌رسد. اما نیازهای روزمره را برطرف می‌کند.
با برانداز طراحی کابین میتو، فضای محدودش را فراموش خواهید کرد و به شدت به آن علاقه‌مند خواهید شد. دومین نقطه قوت میتو نسبت به ولاستر همین‌جا مشخص می‌شود. کابینی جذاب‌تر و شیک‌تر که به مراتب اصالت بیش‌تری از دکوراتیو کابین خودروهای کره‌ای دارد. همان‌طور که از یک خودرو ایتالیایی انتظار می‌رود، کیفیت قطعات به‌کاررفته داخل کابین و چرم صندلی‌ها و رودری‌ها بسیار عالی و دلچسب است و به مراتب از رقیب آسیایی بالاتر است. چراکه در ساخت میتو، به اقتصادی بودن این هاچ‌بک کوچک توجهی نشده.
قسمت‌هایی از کنسول جلو و رودری‌ها با فیبرکربن پوشانده شده‌اند و در کنار قطعات آلومینیومی، جلوه‌ای اسپرت به کابین بخشیده‌اند. فرمان سه‌شاخه میتو ترکیبی هنرمندانه از چرم و آلومینیوم است و در کنار شیفتر دنده و صفحه کیلومترشمار اسپرت، نوید یک رانندگی هیجان‌انگیز را می‌دهند.
از نظر امکانات،میتو لیست نسبتا کاملی از تجهیزات ایمنی و رفاهی را در اختیار خریدار قرار می‌دهد، که از جمله آنها می‌توان به ۶ عدد ایربگ، فرمان حساس به سرعت، سیستم ناوبری و سیستم صوتی BOSE به همراه ۸ بلندگو، کنترل اتوماتیک دوگانه درجه حرارت، صندلی‌های برقی جلو و… اشاره کرد.
در تقابل پیشرانه‌ها، میتو چیزی از رقیب آسیایی‌اش کم ندارد و پیشرانه ۱،۴ لیتری آن‌که حجمی برابر با پیشرانه جولیتا دارد، علی‌رغم حجم کم به‌دلیل استفاده از توربوشارژر توانایی‌های قابل‌توجهی دارد. پیشرانه میتو که برخلاف ولاستر با سیستم پرخوران تغذیه می‌شود، توانایی تولید ۱۳۵ اسب‌بخار قدرت در دور ۵۰۰۰ را دارد. ماکزیمم گشتاور نیز به ۱۸۰ نیوتن‌متر می‌رسد که در دور پایین ۱۷۵۰ به‌دست می‌آید. همه این موارد با وزن ۱۱۳۵ کیلوگرمی میتو دست‌به‌دست هم داده‌اند تا این فلفل کوچک ایتالیایی تنها ۸.۴ ثانیه زمان بخواهد تا به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد.
از نقاط قوت میتو می‌توان به عملکرد قابل‌توجه گیرباکس ۶ سرعته دوبل‌کلاچ TCT و هندلینگ فوق‌العاده اشاره کرد که بر ذات ایتالیایی میتو تاکید می‌کنند و آن‌را در زمره هاچ‌بک‌های اسپرت قرار می‌دهند. هم‌چنین حجم موتور کم، مصرف بنزین ناچیزی را برای میتو به ارمغان آورده است. البته به‌دلیل استفاده از توربوشارژر، پیشرانه میتو حساسیت بیش‌تری از پیشرانه ولاستر دارد و دقت بیش‌تری را در تعویض روغن و نوع بنزین مصرفی می‌طلبد. سواری میتو نسبتا خشک و پرتکان است و فرمان تیز آن در سرعت‌های بالا کمی نامطمئن نشان می‌دهد. حالت رانندگی به‌وسیله دکمه DNA در 2 حالت نرمال و داینامیک تنظیم می‌شود که در حالت داینامیک با سفت شدن کمک فنرها و فرمان، رانندگی با میتو حال‌وهوای اسپرتی پیدا می‌کند و در حالت نرمال سواری راحتی را با آن تجربه خواهید کرد.
هیوندای ولاستر:
ولاستر نخستین خودروی 3 درب هیوندای است. ولاستر تنها یک درب عقب در قسمت شاگرد دارد. از این‌رو درب جلو سمت شاگرد از درب سمت راننده بزرگ‌تر است و ستون سمت شاگرد جلوتر از ستون سمت راننده قرار دارد. البته گشتاور پیچشی این خودرو با تقویت پروفیل سازه در ستون‌ها حفظ شده است. سوار و پیاده‌شدن از درب کوچک عقب کمی سخت است و بعضی اوقات برخورد سر با ستون عقب اجتناب ناپذیر است. شیشه عقب بسیار کوچک است. هم‌چنین مواردی مانند اگزوز دوبل در وسط سپر عقب و قرار گرفتن دوربین عقب در زیر آرم هیوندای، در طراحی ولاستر جالب توجه است. زبان آسیایی در طراحی ولاستر، در مقابل رقیبی هم‌چون میتو، بیش‌تر خودش را نشان می‌دهد و در بعضی قسمت‌ها، مثل میتو در طراحی پخته نیست.
با ورود به کابین نخستین چیزی که جلب توجه می‌کند، طراحی خاص کنسول جلو و پنل درب‌هاست. متریال استفاده‌شده در کابین ولاستر کیفیت مطلوبی دارند اما باید قبول کرد که از این نظر، ولاستر یک سروگردن از میتو پایین‌تر است. صندلی‌ها از چرم مصنوعی پوشانده شده‌اند و کنسول جلو از پلاستیک فشرده با رنگ تیره و قطعات آلومینیومی تشکیل شده. روکش استیل پدال‌ها و طراحی خاص صفحه کیلومترشمار نیز بر جذابیت کابین افزوده‌اند. صندلی‌های جلو به‌خوبی سرنشین را دربرگرفته و جادار و راحت‌اند. تنظیمات صندلی راننده نیز به‌صورت نیمه برقی انجام می‌شود. اما به علت فرم خاص بدنه ولاستر، فضای قسمت عقب بسیار محدود است و برخورد سر سرنشین با سقف در این قسمت اجتناب‌ناپذیر است. البته استفاده از سقف شیشه‌ای در این خودرو باعث شده تا تنگی فضای کابین کم‌تر احساس شود.
ولاستر از یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۶ لیتری برخوردار است که می‌تواند ۱۳۸ اسب‌بخار قدرت تولید کند. از نظر توان تولیدی پیشرانه، روی کاغذ ولاستر با میتو هم‌تراز است. البته در پیشرانه ولاستر خبری از توربوشارژر نیست و پیشرانه حجم بیش‌تری دارد. اما خبری از صدای جذاب اگزوزها که گه‌گاهی در میتو شنیده می‌شوند و سواری هیجان‌انگیز و هندلینگ فوق‌العاده میتو در ولاستر نیست. گشتاور ولاستر در دورهای بالا به‌دست می‌آید و در سربالایی‌ها کشش مناسبی از خود نشان نمی‌دهد. درست برخلاف میتو که با زیر بوست رفتن توربوهای آن، می‌توانید از حداکثر گشتاورش در دورهای پایین بهره‌مند شوید. گیرباکس ۶ سرعته تیپ‌ترونیک ولاستر اما تا حدودی به لذت سواری با این خودرو کوچک افزوده است و باعث می‌شود ضعف‌های فنی این خودرو را فراموش کنید. گیرباکس ولاستر عملکرد قابل قبولی دارد و بسیار دقیق است اما تعویض دنده با آن به جذابیت گیرباکس میتو نیست. فرمان ولاستر تیز و حساس است و به‌خوبی فرامین راننده را منتقل می‌کند. سواری خشک و پرتکان ولاستر نیز با توجه به سیستم تعلیق اسپرت و لاستیک‌های بزرگ‌اش اجتناب‌ناپذیر است. پایداری ولاستر و کشش خروج این خودرو از پیچ‌ها مناسب است و ۶ عدد ایربگ، ایمنی سرنشینان را تامین می‌کنند.
نتیجه‌گیری
اگر چشم به‌روی قیمت ۱۳۰میلیون تومانی میتو ببندید، بدون شک می‌توان آن‌را با فاصله زیادی برتر از رقبا دید. اگر قیمت غیرمنطقی آن برایتان اهمیتی ندارد و قصد لذت‌بردن از رانندگی را دارید و از افراد مشکل‌پسند هستید، قطعا میتو بهترین انتخاب میان رقبا خواهد بود. ولاستر اما بیش‌تر مناسب جوان‌هایی است که بیش‌تر به دنبال متمایز بودن هستند و توجه ویژه‌ای به حس‌وحال سواری با یک خودرو ندارند. از طرفی جیب‌شان نیز تحمل هزینه‌های بالای نگهداری میتو را ندارد. راست‌اش را بخواهید نگهداری و خریدوفروش ولاستر به مراتب از میتو راحت‌تر است. اما باید قبول کرد که میتو علی‌رغم تمام کم‌وکاستی‌هایش، بیش‌تر از ولاستر شما را به خود علاقه‌مند می‌کند و بیش‌تر مناسب کسانی است که به جزییات رانندگی و اصالت طراحی اهمیت ویژه‌ای می‌دهند.
دیدگاه خود را بنویسید