با انتخاب هاچ بک کراس ها، بخشی از جذابیت های ظاهری یک کراس اوور را در ترکیب با ابعاد جمع و جور، خوش دست بودن و مصرف سوخت پایین در اختیار دارید. برلیانس کراس و رنو ساندرو استپ وی را می توان جذاب ترین، با کیفیت ترین و پر تقاضاترین هاچ بک کراس های بازار […]
گزارش اختصاصی پایگاه خبری رسمی جوان خودرو به نقل از مجله تخت گاز
بررسی و نوشته: میلاد میرعابدینی/ عکس: بهزاد اویسی
با شنیدن تیتر ((خواب های طلایی)) به یاد چه چیزی می افتید؟ قطعا اگر کمی اهل شعر و موسیقی باشید، قطعه ای از جواد معروفی در ذهنتان مرور می شود. ما هم دلمان می خواست همه چیز انقدر شاعرانه و زیبا باشد. اما متاسفانه باید از این تیتر، برداشتی تلخ کنید! خواب های طلایی یک مرد، همان رویاهای از دست رفته بیداری اش هستند. این برداشت، مصداق فعلی بازار خودرو کشور است. بازاری که بعد از خروج آمیرکا از توافق برجام و برهم ریختن مناسبات، شرکای خارجی اش به آن پشت کرده اند و در چند ماه اخیر اوضاع پیچیده تر از چیزی که فکر می کردیم شده. با آغاز دوباره همکاری خودروسازان کشورمان با شرکای خارجی، صنعت و بازار خودرو مسیر رو به پیشرفتی در پیش گرفته بود.
بازار خودروهای متوسط، هدف صحبت ماست. بازاری که با شراکت خارجی ها، رنگ تنوع به خود گرفته بود. از خودروهای چینی گرفته تا اروپایی های اقتصادی، همه این بازار تشنه را دارای پتانسیل های فراوانی می دانستند. رنو ساندرو عضو تازه وارد خانواده B90 و خانواده برلیانس، از شرکت پارس خودرو و مهمترین اعضای این سگمنت به شمار می رفتند. اما حالا سایه تحریم های ظالمانه باعث شده خودروهایی مثل رنو ساندرو، استپ وی، برلیانس سری 200 و 300 و برلیانس کراس که انتخاب های مطلوبی پیش روی خریداران بودند، حالا به رویاهای از دست رفته شان تنبدیل شوند. اینکه با تعلیق قراردادها، این خودروها با خطوط تولید وطنی خداحافظی کرده اند پایان ماجرا نیست.
بسیاری از خریداران پیش تر این خودروهای را ثبت نام کرده بودند و با بهم ریختن شرایط، نتوانسته اند به خودرو خود برسند. برلیانس به صورت رسمی خروج خود از ایران را اعلام نکرده، اما ارائه طرح های تبدیل و صحبت های ضد و نقیض، حکایت از خروج این خودروساز چینی از ایران دارد. رنو هم که به صورت رسمی خروج خود را اعلام کرده و دست اندرکاران سایپا در تلاشند تا جایی که می توانند، تعهدات خود را به مشتریان تحویل دهند. اما در زمان نگارش این مطلب، با توجه به شرایط موجود، آینده روشنی برای ادامه این همکاری ها وجود ندارد.
وقت آن رسیده بحث های ناامید کننده را کنار بگذاریم و سراغ این مقایسه هیجان انگیز برویم. سگمنتی نوپا نه تنها در بازار ایران، بلکه در بسیاری از بازارهای جهانی، مورد توجه خریداران قرار گرفته است. هاچ بک کراس! هم منتقدان فراوانی دارد و هم توانسته جای خود را در جامعه پیدا کند. خودروهای شاسی بلند جذابیت های خاص خود را دارند، اما علاوه بر قیمت بالا که باعث شده از سبد خریداران متوسط حذف شوند، ابعاد بزرگ و بعضا مصرف سوخت بالای شان نیز باعث می شود کسانی که دنبال یک گزینه جمع و جور برای رفت و آمدهای شهری هستند سراغ شان نروند. اینجا پلی میان خودروهای هاچ بک و کراس اوور شکل گرفته.
مصالح این پل، تنها یکسری قطعات اضافی بدنه است و کمی تغییر ارتفاع، نه بیشتر! با انتخاب هاچ بک کراس ها، بخشی از جذابیت های ظاهری یک کراس اوور را در ترکیب با ابعاد جمع و جور، خوش دست بودن و مصرف سوخت پایین در اختیار دارید. برلیانس کراس و رنو ساندرو استپ وی را می توان جذاب ترین، با کیفیت ترین و پر تقاضاترین هاچ بک کراس های بازار ایران برشمرد.
همان طور که گفتیم، استپ وی حدود یک سال بعد از ساندرو معمولی به بازار آمد. رنو ساندرو که آن روزها (سال 95) روزهای طلای اش را در بازار ایران سپری می کرد و به قول معروف، سوگلی بازار بود، به دلیل سادگی بیش از حد، مورد توجه بخشی از جامعه که بیشتر به ظاهر اهمیت می دهند قرار نمی گرفت. اما استپ وی با شکل و شمایلی نزدیک به خودروهای کراس اوور و تغییراتی در ظاهرش، بازار ساندرو را وسیع تر کرد. استپ وی همچون ساندرو بر پایه پلت فرم B90 شکل گرفته و از نظر فنی و جزییات اینچنینی تفاوتی با ساندرو معمولی نداد. این خودرو با بالاترین استانداردهای کیفیت در ایران تولید شده و در ارزیابی های شرکت ISQI، همواره در جمع باکیفیت ها و 4 ستاره ها بوده است.
استپ وی در نمای ظاهری طراحی به مراتب ساده تری از برلیانس دارد. المان های طراحی ان امروزی نیستند اما بازی با خطوط به سبک اروپایی در چهره آن به چشم می خورد. شیشه های بلند، درهای بزرگ، چراغ و آیینه های زمخت دست به دست هم داده اند تا استپ وی در مقابل برلیانس کراس، مثل یک کارگز سخت کوش در برابر یک جوان خوش تیپ به نظر برسد! در این مدل فلاپ های پلاستیکی مشکی رنگ دور تا دور بدنه را احاطه کرده اند.
طراحی سپرها تفاوتی با ساندرو معمولی ندارد، اما هم در جلو و هم در عقب فلاپ هایی مشکی رنگ روی سپرها قرار گرفته است. به جای لیپ زیر سپر مشکی رنگ در ساندرو معمولی، یک فلاپ نقره ای رنگ زیر سپرهای جلو و عقب قرار گرفته که بر جذابیت اش افزوده است. رنگ کاسه چراغ های جلو نیز بر خلاف ساندرو معمولی تیره بوده و جلوپنجره یکدست مشکی با نوار کرومی تزیین شده است.
در نمای جانبی، ضربه گیرهای روی درها که در مدل معمولی به چشم می خورد حذف شده و به جای آن یک رکاب با همان ترکبی مشکی و نقره ای در پایین درها قرار گرفته است. همچنین کاور مشکی رنگ دور گلگیرها نیز از جمله تفاوت ها نسبت به مدل معمولی به شمار می رود.
سایز رینگ ها تفاوتی با ساندرو ندارد و به خاطر طرح متفاوت، بزرگ تر به نظر می رسد. آیینه های جانبی و دستگیره درها نیز در مدل استپ وی پوشش نقره ای رنگ دارند. اگر بخواهید ساندرو معمولی را به استپ وی تبدیل کنید، در این قسمت به مشکل می خورید. چرا که با حذف ضربه گیرهای جانبی، جای سوراخ های آن ها روی در می ماند. در این قسمت روف رک های باریک قرار گرفته روی سقف حسابی جلب توجه می کنند. نمای قسمت عقبی نیز به غیر از سپر تزیین شده با کاور پلاستیکی، هیچ تفاوتی با ساندرو معمولی ندارد.
ابعاد ساندرو استپ وی در طول به 4024 میلی متر، در عرضه به 1753 میلی متر و در ارتفاع به 1584 میلی متر می رسد. این ابعاد به دلیل اضافه شدن فلاپ های زخیم چند میلی متری از ساندرو معمولی بزرگ تر است. فاصله میان 2 محور نیز به 2588 میلی متر می رسد. سیستم تعلیق استپ وی نسبت به ساندرو معمولی تفاوتی ندارد و تنها ارتفاع کمک فنرهای آن 3.4 سانتی متر بلندتر شده و حالا کف خودرو 180 میلی متر از زمین فاصله دارد.
برعکس نمای بیرونی، فضای کابین همان چیزی است که در ساندرو معمولی نیز به چشم می خورد. یک ترکیب با کیفیت، اما به شدت ساده. فضای کابین ساندرو، هم می‌توان یک برگ برنده در این رقابت باشد، هم می‌تواند به پاشنه آشیل آن در مقابل برلیانس تبدیل شود. به لطف بهره بردن از پلت فرم تندر ۹۰، ساندرو کابینی جادار دارد که نسبت به برلیانس کراس، به مراتب فضای بیشتری در اختیارتان قرار می‌دهد. این برتری در قسمت عقب و فضای سر و پای سرنشینان و فضای ۳۲۰ لیتری صندوق بار پررنگ‌تر می‌شود.
درها خیلی راحت تر و با کیفیت تر از برلیانس بسته می شوند و صدای جذاب بسته شدن درها نیز همان چیزی است که نظر افراد نکته سنج را به خود جلب می کند و نشان از کیفیت مونتاژ مناسب این هاچ بک فرانسوی دارد. همچنین کیفیت متریال استفاده شده داخل کابین ساندرو و مونتاژ قطعات در سطح بالایی قرار دارد. البته وقتی به 130 میلیون تومانی که برای خرید این خودرو از جیبتان رفته فکر می کنید، چیزی جز این هم انتظار ندارید! پس با ساندرو تا سال‌ها ترسی از سر و صداهای اضافی کابین ناشی از لقی قطعات ندارید. در نقطه مقابل، طراحی ساده کابین و فهرست امکانات محدود آن نسبت به برلیانس کراس باعث می‌شود جوان‌ترها برای خریدش عقب نشینی کنند.
رنگ تیره کابین ساندرو تا حد زیادی بر کمبودهای‌اش سرپوش گذاشته، اما دکمه‌های درشت کنسول جلو و سادگی این قسمت و نبود امکانات حداقلی، توی ذوق سرنشین می‌زند. امکانات ساندرو به ۲ ایربگ و شیشه‌ها و آیینه‌های برقی محدود می‌شود و حتی از شیشه اتوماتیک سمت راننده نیز بی بهره است. پوشش صندلی های استپ وی در مقابل تمیز شدن مقاومت می کند، اما در مجموع صندلی ها کیفیت مناسبی دارند.
صندلی های ساندرو نسبتا راحت هستند و در طولانی مدت سرنشینان را خسته نمی‌کنند. البته فرم نیمکتی صندلی عقب در پیچ‌ها برای سرنشینان این قسمت دردسرساز می‌شود. تنظیم پشتی صندلی‌های جلو نیز با مشقت فراوان و توسط یک اهرم دوار صورت می‌گیرد. شیفتر بلند گیرباکس شاید برای استفاده راننده راحت باشد، اما جلوی دکمه‌های تنظیم سیستم تهویه را گرفته و کمی به ارگونومی کابین لطمه وارد کرده است. نبود دوربین دید و سنسور فاصله سنج عقب نیز با دید محدود قسمت عقب به دلیل ضخامت ستون های C دست به دست هم داده تا هنگام پارک کردن در فضاهای تنگ، با ساندرو کمی به مشکل بخورید.
کافیست موتور ساندرو استپ وی را استارت بزنید تا با شنیدن صدای آشنای موتور K4M به شباهت فنی این خودرو با سایر اعضای خانواده B90 پی ببرید. استپ وی از نظر فنی هیچ تفاوتی با ساندرو ندارد. همان پیشرانه 4 سیلندر 1598 سی سی 16 سوپاپ زیر در کاپوت اش جا خوش کرده و در مدل اتوماتیک با گیرباکس 4 سرعته تیپ ترونیک جفت می شود. شاید تکنولوژی این گیرباکس قدیمی باشد، اما قطعا یکی از هماهنگ ترین ترکیب ها در کلاس خودروهای اقتصادی به شمار می رود. این گیرباکس همان چیزی است که در مگان و سایر خودروهای رنو در سال های قبل استفاده شده و برای به کارگیری در ساندرو، تغییراتی را در برنامه ریزی و ضریب ها تجربه کرده است.
این پیشرانه 105 اسب بخار قدرت در 5750 دور و 140 نیوتن متر گشتاور تولید می کند. شاید روی کاغذ خروجی پیشرانه جدید برلیانس بیشتر از ساندرو باشد، اما فراموش نکیند که ماکزیمم گشتاور پیشرانه استپ وی در دور 3750 در اختیار راننده قرار می گیرد و از این جهت، در دورهای اولیه کشش مناسبی را با آن تجربه خواهید کرد. همچنین در طول حرکت به این نتیجه می رسید که شتاب ثانویه استپ وی، نسبت به برلیانس کراس بهتر است. با معکوس کشیدن در حالت دستی، گیرباکس پاسخ مناسبی به راننده می دهد. همچنین یک دکمه زیر پدال تعبیه شده و با تخت کردن پدال گاز در حالت اتوماتیک، گیرباکس در بعضی موارد معکوس های 2تایی هم می دهد. اما همیشه حسرت یک دنده بیشتر برای رانندگی اسپرت تر باقی می ماند.
نمی توانید از سواری خودروهای این سگمنت، توقع نرمی آنچنانی داشته باشید. داخل کابین استپ وی نیز شاید بعضی ضربه ها با شدت و صدای قابل توجهی حس شوند، اما باید گفت در مجموع سواری راحتی دارد و در این زمینه از برلیانس کراس هم نرم تر نشان می دهد. البته از نقش اکسل پهن تر از ساندرو معمولی و فاصله بیشتر کف خودرو تا زمین نسبت به برلیانس کراس هم نباید گذشت.
از غربیلک بزرگ و فرمان سفت، باید به عنوان یکی از مهم ترین معایب فنی ساندرو نام برد. غربیلک بزرگ فرمان تا حدی راحتی در فرمان گیری و مانورهای ناگهانی را سلب کرده و سفتی فرمان در کنار رقیبی با فرمان برقی بیشتر از همیشه به چشم می آید. این سفتی فرمان هنگام پارک کردن در فضاهای تنگ و در فقدان دوربین و سنسور عقب، قطعا راننده را کلافه می کند. شاید استپ وی مثل برلیانس خوش دست نباشد، اما خبری از بیش فرمانی و کم فرمانی در پیچ ها نیست. تنها لاستیک های باریک و ارتفاع زیاد از جاده، باعث می شود تا در پیچ ها کمی احساس نا امنی کنید. این در حالی است که بر خلاف برلیانس، ترمزهای عقب از نوع کاسه ای بوده و استپ وی در ترمزگیری خودرو قرصی نشان نمی دهد.
وقت آن رسیده سراغ یکی از چینی های خوب بازار بیاییم. برلیانس. آن هم مدل کراس که می توان گفت کامل ترین و گران ترین مدل برلیانس در ایران به شمار می رود. اواخر سال 95 زمزمه های ورود برلیانس کراس به بازار ایران به گوش می رسید و در نهایت در تابستان 96 به صورت رسمی رونمایی شد. برلیانس کراس بر پایه سری 300 هاچ بک (H320) شکل گرفته و جزییات ظاهری، بخش هایی از کابین و سیستم تعلیق آن دستخوش تغییراتی شده است.
همچون استپ وی، این فلاپ های پلاستیکی هستند که ظاهر برلیانس کراس را از مدل معمولی متمایز می کنند. با این تفاوت که پف ها و خطوط بدنه برلیانس به مراتب از ساندرو جذاب تر است و در مجموع ترکیبی هیجان انگیزتر را به نمایش می گذارد. همچون استپ وی استفاده اغراق آمیز از فلاپ های پلاستیکی روی سپرها نشده و ظرافت این بخش ها بیشتر است. جلوپنجره فرمی اسپرت دارد و کاملا با خطوط روی کاپوت و چراغ ها هماهنگ است و ناخوداگاه ذهن بیننده را به سمت محصولات ب ام و می برد. آیینه های جانبی فرمی به روزتر از آیینه های ساندرو دارند و برای خواباندن شان لازم نیست مشقت فراوانی را تحمل کنید!
پوشش نقره ای رنگ دستگیره ها و حجم پردازی روی گلگیرها نیز در نوع خود جذاب به نظر می رسد. همچون ساندرو سقف به روف رک مجهز شده و از همه مهمتر اینکه، برلیانس کراس از اولین خودروهای داخلی است که با بدنه 2 رنگ عرضه شده و سقف رنگی متفاوت دارد. این ویژگی فرایند تولید را طولانی تر می کند، اما حسابی به جذابیت ظاهری کمک کرده است.
به نظر من جذاب ترین بخش برلیانس کراس، قسمت عقب آن است. سپر پف کرده عقب جزییات هماهنگی دارد و در این مدل، یک دیفیوز نقره ای رنگ جذاب هم به ترکیب اضافه شده است. مهمترین تغییر ظاهری برلیانس کراس موتور جدید، علاوه بر رینگ های 16 اینچی با لاستیک های 205، اسپویلر عقب است که جذابیت این قسمت را دوچندان کرده. در طراحی برلیانس کراس به جزییاتی کوچک اما تاثیر گذار، مثل قرارگیری آنتن روی قسمت عقبی سقف و جای سوییچ روی دستگیره درها توجه شده. جزییاتی که در ظاهر ساندرو به سادگی از کنار آن گذشته اند.
بر خلاف چیزی که تصور می شود، طول و عرض برلیانس کراس از استپ وی بیشتر است. طول بدنه آن 4210 میلی متر، عرض 1790 میلی متر و ارتفاع اش 1512میلی متر است. فاصله میان 2 محور نیز به 2580 میلی متر می رسد که تقریبا با استپ وی برابر است. ارتفاع کلی برلیانس کراس 5 سانتی متر از H320 بیشتر است. 2 سانت فاصله بیشتر از کف زمین نیز بخشی از این افزایش ارتفاع است که با تغییراتی در سیستم تعلیق و فنربندی همراه بوده.
غلظت جذابیت برلیانس کراس نسبت به استپ وی، داخل کابین بیشتر می شود. قبل از هر چیز این نکته را فراموش نکنید، علی رغم کیفیت بالای مونتاژ و متریال کابین برلیانس، باز هم از این نظر به پای استپ وی نمی رسد. فضای کابین اش نیز به بزرگی استپ وی نیست و اگر قدتان بلند باشد، روی صندلی عقب قدرت مانورتان را از دست می دهید. اما ارتفاع سقف مناسب بوده و مشکلی ایجاد نمی کند. رنگ بندی تیره کابین برلیانس کراس با دوخت قرمز رنگ فرمان و صندلی ها دست به دست هم داده تا فضا کاملا اسپرت و جوان پسند به نظر برسد. فقط اگر روی نورپردازی کابین، مخصوصا قسمت صفحه نشان دهنده ها وقت بیشتری صرف می شد، قطعا جذابیت فضا بیشتر بود.
دکمه های کوچک کنسول جلو چیدمان مناسبی دارند و یک صفحه نمایش نیز در بخش مرکزی جا خوش کرده است. با کابین برلیانس راحت تر از ساندرو ارتباط برقرار می کنید. کنسول میانی بین 2 صندلی جلو تعبیه شده که می توانید به عنوان استراحت گاه دست نیز از آن استفاده کنید. جای دکمه های تنظیم شیشه ها به مراتب از استپ وی منطقی تر است. فرمان نیز کوچک و خوش دست است و پوششی زیبا دارد.
البته قسمت استارت خودرو، بین سوییچ و دکمه بلاتکلیف است! یا اهرم تنظیم فرمان که جنمایی مناسبی ندارد و مدام به پای سرنشین گیر می کند. برلیانس کراس از امکانات متنوعی مثل سیستم تهویه اتوماتیک، سانروف برقی، ورود بدون کلید و تنظیم 8 جهته صندلی راننده بهره می برد.
همچنین در مدل جدید، کروز کنترل به لیست تجهیزات اضافه شده که دکمه تنظیم آن در کنار دکمه های تنظیم سیستم صوتی، روی غربیلک فرمان قرار گرفته اند. برلیانس کراس سنسور فاصله سنج عقب دارد، اما نکته عجیب اینجاست که علی رغم برخوردار بودن از صفحه نمایش، خبری از دوربین عقب نیست! این در حالی است که دید قسمت عقب محدود بوده و با ستون های پهن عقب، جای خالی دوربین کاملا حس می شود.
پیش از این برلیانس از نظر فنی در برابر رقبایی چون ساندرو و 207، حرف زیادی برای گفتن نداشت. اما در مدل جدید با افزایش حجم موتور به 1654 سی سی، قدرت موتور 11 اسب بخار نسبت به موتور قبلی افزایش یافته و به 114 اسب بخار رسیده است. همچنین گشتاور پیشرانه BM16LB که از تکنولوژی میتسوبیشی بهره می برد، به 154 نیوتن متر می رسد. پیشرانه برلیانس نسبت به ساندرو استاندارد آلایندگی بهتری دارد و از استاندارد یورو5، EOBD و TUPR بهره می برد. علاوه بر تغییرات پیشرانه در مدل جدید، گیرباکس 4 سرعته با تکنولوژی هیوندای پاورتک نیز دستخوش تغییراتی شده است.
تغییر در ECU گیرباکس، در نظر گرفتن ضرایب جدید و تغییر در کالیبراسیون، هماهنگی بیشتر گیرباکس با پیشرانه و کاهش مصرف سوخت را به ارمغان آورده است. البته در بحث هماهنگی گیرباکس و پیشرانه و دقت گیرباکس، برای برتر اعلام کردن برلیانس کراس کمی 2 دل بودم! چرا که هنوز هم بی دقتی هایی دارد، اما نسبت به قبل به مراتب بهتر شده است.
وقتی در مسیر پر پیچ و خم این تست درایو پشت فرمان برلیانس قرار گرفتم، اثر همکاری ب ام و و این خودروساز چینی کاملا برایم قابل لمس بود. انصافا هندلینگ و فرمان پذیری دلچسبی دارد و از این نظر نسبت به استپ وی برتر است. از نقش فرمان برقی مجهز به سنسور سرعت نیز در این میان نباید گذشت. علاوه بر اینکه غربیلک فرمان برای شیطنت در رانندگی از ساندرو خوش دست تر و اسپرت تر است، عملکرد دقیق تری نیز دارد و نرمی آن در پارک کردن و مانور دادن در خیابان های شلوغ، شما را به خودش علاقه مند می کند.
سواری برلیانس کراس نسبت به سری 300 عادی متفاوت است. افزایش ارتفاع در سبک اصلی سیستم تعلیق تغییری ایجاد نکرده، اما کد فنی و نوع قطعات این بخش نسبت به H320 متفاوت است. برلیانس کراس شاید شتاب اولیه مناسبی داشته باشد، اما در شتاب گیری ثانویه مثل استپ وی سر و حال نشان نمی دهد و با ورود به دنده 2، افت دور موتور کاملا محسوس است. ترمزهای برلیانس در جلو و عقب دیسکی بوده و در مجموع عملکرد دقیق تری از ترمزهای استپ وی دارد.
مصرف سوخت پایین تر برلیانس کراس نسبت به استپ وی مورد دیگری است که جلب توجه می کند. مصرف ترکیبی استپ وی در کاتالوگ، 8 لیتر اعلام شده، اما اکثر مالکان ساندرو بر مصرف بالای آن (حدود 10 لیتر) متفق القولند. اما مصرف بنزین برلیانس در صورت تنظیم بودن موتور بین 7 تا 8 لیتر اندازه گیری می شود.
این هم از آن مقایسه هایست که برای انتتخاب برنده و نتیجه گیری نهایی، به خودتان رجوع کنید و ببینید چه ویژگی هایی در یک خودرو از الویت های شما هستند. هر 2 خودرو مورد بررسی، با استاندارد کیفی مناسبی در ایران به تولید رسیده اند. اما در بحث کیفیت و دوام در طولانی مدت، قطعا ساندرو برنده این رقابت است. خودرویی اقتصادی و جان سخت که تا سال ها هزینه خاصی روی دستتان نمی گذارد و می توانیم به آن لقب خراب نشو بدهیم! اما استپ وی علی رغم بزک هایی که نسبت به ساندرو معمولی دارد، با طرحی ساده و خالی از هیجان، امکانات حد اقلی و کابینی به شدت ساده و از مد افتاده، قطعا نمی تواند مورد توجه خریداران جوان قرار بگیرد. اما فضای جادار کابین و صندوق بارش که در این کلاس یک برگ برنده به شمار می رود، قطعا مورد توجه خانواده های چند نفره قرار می گیرد. در سوی دیگر اما، برلیانس کراس ظاهری جذاب و اسپورت دارد که خیلی زود به ان علاقه مند می شوید. کابین اش انطباق بیشتری با معیارهای روز دارد و امکانات رفاهی آن نیز از استپ وی متنوع تر است و می تواند انتخاب مناسبی برای جوان هایی که بیشتر به جذابیت های ظاهری اهمیت می دهند باشد. این 2 از نظر فنی تفاوت محسوسی با یکدیگر ندارند. موتور جدید برلیانس توان بیشتری از پیشرانه معروف K4M دارد، اما از هماهنگی مناسب گیرباکس و پیشرانه استپ وی هم نباید گذشت.
دیدگاه خود را بنویسید