بیایند یا نیایند؟! این سوالی است که این روزها سر تیتر صحبت های فعالان و کارشناسان صنعت خودرو کشور در خصوص شرکای خارجیشان است. اما این بار قرار است چطور با همتایان خارجی خود رو به رو شویم؟! به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو این روزها صنعت خودرو محل پرترافیک اظهار نظرها پیرامون موضوع […]
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری جوان خودرو
این روزها صنعت خودرو محل پرترافیک اظهار نظرها پیرامون موضوع بازگشت شرکای خارجی خودروسازان داخلی است. بحثی که شاید بهتر باشد این بار اهل فن در کنار مقامات قرار بگیرند تا در صورت تغییر شرایط، صنعت خودرو کشور دوباره با دنیایی از چالش ها رها نشود.
یکی از مهم ترین مواردی که در این خصوص توسط برخی از نمایندگان مجلس و کارشناسان مطرح می شود، بحث بی وفایی شرکای خارجی در شرایط حساس است. نکته ای باید به آن توجه کرد این موضوع است که گروه پژو-سیتروئن یا همان PSA ، یکی از گروه های خودروسازی است که آمریکایی ها نفوذ قابل توجهی بر آن دارند. خصوصا اینکه طی سالهای گذشته PSA مذاکرات گسترده ای با FCA یا همان فیات-کرایسلر انجام داد که ماحصل این رفت و آمد ها ادغام یا درواقع همکاری این 2 خودروساز بود.
اکثر برندهای خودروساز اروپایی، اقبال بلندی برای عرضه اندام در بازار خودرو آمریکا ندارند و این نکته را هم باید پذیرفت که بازار آمریکا با توجه به جمعیت و میزان تقاضا یکی از جذاب ترین بازارها برای فروش خودرو است. حال خودروسازان اروپایی که PSA هم یکی از آن هاست برای داشتن سهمی از این بازار مجبور هستند تا نفوذ آمریکایی ها در کمپانی خود را نادیده بگیرند و اگر عقاب کچل تصمیم دارد تا یکباره کشوری را با تحریم های ظالمانه از پای در بیاورد گوش به فرمان باشند و به سرعت میدان را خالی کنند. به طوری که حتی قید برخی از اموال و سرمایه گذاری های خود را بزنند!
حالا با توجه به این شرایط و قرارگیری شرکتی مانند FCA در کنار پژو بعید است تا خودروسازان داخلی و مقامات علاقه ای برای همکاری دوباره با یکی از قدیمی ترین شرکای خارجی خود (پژو) داشته باشند.
توجه داشته باشید که این سیستم به طور تقریبی در اکثر خودروسازان خارجی و حتی بعضا چینی ها نیز صدق می کند. اما در این میان برخی کمپانی ها نظیر رنو نیز وجود دارند که باتوجه به اینکه بخش قابل توجهی از این خودروساز در اختیار دولت است و در زمان برجام هم سرمایه گذاری قابل توجهی برای ساخت خط تولید با همکاری شریک ایرانی خود انجام داد، دور از ذهن نیست که این خودروساز فرانسوی تمایل زیادی برای بازگشت داشته باشد. البته این رغبت برای طرف ایرانی هم وجود دارد.
خصوصا اینکه رنو طی سالهای گذشته دچار افت فروش و مشکلاتی پیرامون فرار مدیرعامل خود و تبعات این موضوع شده و علاقه زیادی هم دارد تا دوباره وارد بازار خودرو کشوری شود که هم مردم با آن آشنایی دارند و هم این خودروساز به طور تقریبی با بازار و نیاز آن آشنا است.
باید قبول کنیم که قراردادهای خودرویی که میان خودروسازان داخلی و شرکای آن ها منعقد شد تنها سبب می شد تا صنعت خودرو کشور سرعت بیشتری در حوزه مونتاژ کاری خودرو داشته باشد تا تولید!
مغفول ماندن دوباره قطعه سازان در حاشیه ورود دوباره شرکای خارجی به صنعت خودرو یکی از مسائل حائز اهمیتی است که این روزها مطرح می شود.
بحثی که باید به طور جدی و با دقت بیشتری به آن توجه کرد ظرفیت تولید و قدرتی است که طی این 3 سال قطعه سازان در شرایط تحریم های خصمانه از خود نشان دادند. نکته ای در قراردادهای خودرویی برجامی به آن توجهی نشد و سبب شد تا به محض خروج شرکای خارجی، صنعت خودرو با چالش های بزرگی مواجه شود.
بهتر است این بار قبل از روشن کردن چراغ سبز برای خارجی ها، مطالعه دقیق تری نسبت به ظرفیت های خودروسازی کشور داشته باشیم و سپس به پای میز مذاکره و قرارداد همکاری برویم.
انتهای پیام/
دیدگاه خود را بنویسید