تاحدود یک دهه پیش، اتومبیل‌های خودران را فقط در فیلم‌ها و انیمیشن‌های علمی-تخیلی می‌شد مشاهده کرد اما پیش‌بینی‌ها بسیار سریع‌تر از آن‌چه که فکر می‌کردیم در دنیای عملی در حال جلوه یافتن هستند. امروزه تنها تعداد اندکی از خودروها نظیر محصولات تسلا از سامانه خودران بهره برده و تعداد اندک دیگری نیز به سامانه نیمه‌خودران […]
تحقیقات و بررسی‌ها حاکی از آن هستند که تقریبا تمامی تصادفات، حاصل اشتباهات و ناپرهیزی‌های رانندگان بوده و ماشین در بروز حادثه هیچ نقشی نداشته است. اتومبیل‌های خودران با انبوهی از سامانه‌های کمکی و پشتیبانی نظیر سنسور، دوربین و رادار، می‌کوشند تا اشتباهات ماشینی را به حداقل رسانده و به لطف آنها بتواند هم‌چون یک انسان بلکه به مراتب بهتر از او، تصمیم‌گیری کنند.
خودروسازان در حال توسعه و تکمیل سامانه‌های خودرانی هستند که بتوانند ایمن‌تر از هر انسانی هدایت خودرو را بر عهده بگیرند. شاید تا چند سال پیش، چنین چیزی معجزه‌ای بیش به نظر نمی‌رسید اما امروز عینا در حال تحقق یافتن است. انسان‌ها به هنگام رانندگی متوجه کوچک‌ترین جزئیات شده و می‌توانند به‌طور هم‌زمان متوجه چندین پدیده بشوند، اما آیا خودرو هم می‌تواند عملکردی مشابه داشته باشد؟
هدف از توسعه سامانه‌های خودران همین است که نه‌تنها خودرو بتواند هدایت خودش را بر عهده بگیرد بلکه به‌قدری ایمن این کار را انجام دهد که مانع بروز خطر برای سایر خودروها شود و در نتیجه هیچ راننده و سرنشینی آسیب نبیند.
یک از بزرگترین ضعف‌های انسان حین رانندگی این است که به‌راحتی و با کوچک‌ترین چیزی حواس‌اش پرت می‌شود و همین موضوع می‌تواند آسیب‌های جدی و حتی خسارت‌های جانی به همراه داشته باشد. از طرف دیگر، کامپیوتر و ماشین هرگز اشتباهات انسانی را مرتکب نشده و طبق آن‌چه که برنامه‌ریزی شده عمل می‌کنند.
تمامی تمرکز و هوش و حواس کامپیوتر معطوف به مسیر پیش رو و هدایت خودرو است؛ برخلاف انسان که تنها قسمتی از تمرکز خود را به محیط اطراف، صداهای پیرامون و نظایر آن اختصاص می‌دهد. حتی حرفه‌ای‌ترین رانندگان هم در رانندگی‌شان مرتکب اشتباهات جزئی می‌شوند اما سامانه‌های خودران به این منظور در حال توسعه هستند تا همان کوچک‌ترین اشتباهات را نیز برطرف کنند.
به لطف استفاده از سامانه‌ها و فناوری‌های پیشرفته، اتومبیل‌های خودران حتی چیزهایی را می‌بینند و احساس می‌کنند که انسان‌ها از آنها غافل هستند. سنسورهای سامانه‌های خودران در حدی قوی و حساس بوده که می‌توانند سیگنال‌های دست یک دوچرخه‌سوار و یا حضور ناگهانی یک آمبولانس را متوجه شوند. بنابراین سامانه‌های خودران نه‌تنها از جان سرنشینان بلکه از جان رهگذران نیز محافظت خواهند کرد.
7 سال پیش، شرکت گوگل کار روی ایده اتومبیل خودران را آغاز کرد. هر ساله گوگل در این بستر، پیشرفت‌های عدیده‌ای را تجربه کرده و در حال رسیدن به هدف نهایی خود گام برمی‌دارد.
در حال حاضر هم پروژه خودران گوگل با نام Waymo به حیات‌اش ادامه می‌دهد. تحقیقات حاکی از آن هستند که اتومبیل خودران گوگل در 7 سال اخیر، در طول بیش از 3.2 میلیون کیلومتر آزموده شده که این میزان مسافت با 300 سال تجربه رانندگی یک انسان برابری می‌کند. این به جز پیمایش هزاران کیلومتر در روز است تا سامانه خودران بتواند به بهترین شکل ممکن تکمیل شود.
اما حتی باوجود چنین پیشرفت چشم‌گیری در بستر سامانه‌های خودران، هنوز موانع عدیده‌ای وجود دارد که مانع از تکمیل پروژه می‌شود. گوگل توانست در 2 سال اول توسعه سامانه خودران خود، در حدود 90 درصد از مشکلات را برطرف کند. اما مابقی این 5 سال، گوگل درگیر برطرف کردن آن 10 درصد باقی مانده بوده و هنوز هم به‌طور کامل موفق نشده است.
این شرکت اعتقاد دارد تا زمانی‌که این سامانه به‌صورت کامل و 100 درصد تکمیل نشود، نباید آن‌را راهی بازار کند.
درحال‌حاضر گوگل در عرصه سامانه‌های خودران تنها نبوده و با رقیب قدری از ژاپن، یعنی تویوتا روبه‌رو است. تویوتا، وانت پیکاپ تاکوما را برای توسعه و تکمیل سامانه خودران خود مناسب یافته و سخت در تلاش است تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن و به نحو احسن، این سامانه خودران تکمیل شود.
تویوتا تاکوما در سال گذشته میلادی راهی سومین نسل خود شد و گامی موفق را در ساخت یک خودرو خودران برداشته است. اما تویوتا از این‌که در این عرصه از رقبای خود عقب‌تر بوده، ناراضی است.
دلیل این عقب ماندگی را باید در 2 سال پیش جست‌وجو کرد. زمانی‌که تویوتا در سال 2014 اعلام کرد که تمایلی به کار کردن روی سامانه‌های خودران ندارد. اما هنوز یک سال نگذشته بود که مقامات تویوتا نظرشان را عوض کردند و تصمیم گرفتند اتومبیل خودران خود را راهی بازار کنند.
تویوتا رسمأ اعلام کرده برای توسعه سامانه خودرانی بی‌نقص و پیشرفته، بودجه یک بیلیون دلاری را اختصاص داده تا بتواند تا پیش از پایان دهه آن‌را در خودروهای تولید انبوه خود به‌کار بگیرد.
این برند ژاپنی مدعی است که تا سال 2020، از نظر بی‌نقص بودن سامانه خودران، می‌تواند با گوگل یا همان Waymo به رقابت بپردازد. اتومبیل خودران تویوتا، در حال حاضر هم ابتدایی‌ترین اقدامات نظیر شتاب‌گیری، فرماندهی، ترمزگیری و نظایر آن‌را می‌تواند انجام دهد. به گفته توسعه‌دهندگان، این سامانه خودران با استفاده از سنسورها می‌تواند سایر خودروها و موانع را در مسیر پیش رو تشخیص داده و حتی بهترین و ایمن‌ترین مسیر را از مبدا به مقصد انتخاب کند.
هدف غایی از تکمیل اتومبیل‌های خودران این بوده که بتوانند بهتر و ایمن‌تر از انسان‌ها برانند بدون آن‌که موجود زنده‌ای هدایت آنها را بر عهده بگیرد. هر راننده، هر چقدر هم ماهر و حرفه‌ای باشد، ممکن است تحت شرایطی خاص مرتکب اشتباهی شود که صدمات و یا تلفات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.
اما احتمال تصادف و بروز حادثه در دنیایی مملو از خودروهای خودران، تقریبا صفر است. البته در این‌جا چندین سؤال مهم و اساسی باقی می‌ماند: چه بلایی بر سر فرمان می‌آید؟ آیا آیندگان دیگر نیازی به اخذ گواهینامه رانندگی ندارند؟ اگر این سامانه هک بشود چه فاجعه‌ای رخ می‌دهد؟ با کم‌ترین احتمال ممکن، اگر حادثه‌ای رخ بدهد مقصر چه کسی خواهد بود؟
دیدگاه خود را بنویسید