آیا با مسابقات موتو جی پی و تاریخچه آن آشنایی دارید؟

پیش از شروع مسابقه، زمانی‌که پیشرانه‌ی موتورسیکت‌ها روشن و همگی در جایگاه خود آماده‌ی رقابت هستند؛ چراغ‌های قرمز برای مدتی در حدود ۲ تا ۵ ثانیه روشن می‌شوند. با خاموش شدن چراغ‌ها، موتورسواران شروع به حرکت و رقابت خواهند کرد.

چراغ سبز، معمولا در پیت لین (قسمت اختصاصی تیم‌ها که موتورها از آن وارد یا خارج پیست می‌شوند) روشن می‌شود تا اجازه خروج به موتورسوار بدهد. در واقع، بیشترین کاربرد چراغ سبز برای دورهای تمرینی و زمان‌گیری پیش از رقابت اصلی، یا هنگام گرم‌کردن پیشرانه‌ها در روز مسابقه است. طبیعتا، چراغ قرمز در پیت لین، موتورسواران را از ورود به بخش اصلی پیست را مانع می‌شود.

چراغ قرمز و پرچم قرمز، توقف مسابقه یا هر فعالیت موتورسواران در پیست را اعلام می‌کند. با این شرایط، تمامی شرکت‌کنندگان باید به پیت لین بروند و پیست اصلی را ترک کنند. ترکیب چراغ قرمز و پرچم قرمزف معمولا زمانی دیده می‌شود که حادثه‌ای مهم یا شرایط آب و هوایی بسیار نامساعد، وجود داشته باشد.

پرچم سیاه، حتما با نشان‌دهنده‌ی شماره‌ی موتورسوار نمایش داده می‌شود تا شرکت‌کننده‌ی خاصی را از مسابقه خارج کند. باتوجه به عدم استفاده‌ی موتورسواران از ارتباط رادیویی و امکان کم‌توجهی به اطراف پیست، موتورسوار تا ۵ دور بعد از نمایش پرچم سیاه می‌تواند مسابقه را ادامه دهد ولی به‌هرصورت، باید وارد پیت‌ لاین شود و رقابت را واگذار کند.

پرچم سیاه با دایره‌ی نارنجی هم، مختص یک موتورسوار خاص نشان داده می‌شود تا به پیت لاین برود؛ اما نشانه‌ی حذف او از مسابقه نیست. پرچم سیاه با دایره‌ی نارنجی، معمولا هنگامی تکان داده می‌شود که نقص ظاهری یا فنی یک موتورسیکلت، ایجاد خطر کند.

پرچم سفید با خطوط قرمز ضرب‌دری، شروع باران و افزایش رطوبت روی پیست را به موتورسواران اعلام می‌کند. با این شرایط،تغییری در مسابقه ایجاد نخواهد شد و صرفا، جنبه‌ی اطلاع‌رسانی دارد تا موتورسواران متوجه اوضاع شوند.

پرچم سفید، نشانه‌ی باران شدید در پیست یا لغزندگی بالا در سطح مسیر است و به موتورسواران اجازه می‌دهد تا همگی به گاراژها رفته و موتورسیکلت مخصوص مسابقه در پیست خیس (wet race) را سوار شوند.

پرچم آبی، مختص موتورسوارانی است که از رقابت با شرکت‌کنندگان در رده‌های بالاتر، عقب افتاده‌اند. داور (مارشال) با تکان دادن پرچم آبی از موتورسوار ضعیف‌تر می‌خواهد به دیگران اجازه‌ی سبقت دهد. این اتفاق، معمولی زمانی‌که یکی از شرکت‌کنندگان، یک دور از مسابقه با نفرات برتر عقب افتاده باشد (اصطلاحا لپ شده باشد)، دیده می‌شود. همچنین، هنگامی که گروهی از موتورسواران در پیست هستند، برای کسی که می‌خواهد از پیت‌لاین خارج شود؛ پرچم آبی بلند خواهد شد تا صبر کند و بعد از رفع ترافیک در خروجی پیت لاین، وارد پیست شود.

پرچم زرد، یکی از مهم‌ترین هشدارها را به موتورسواران مسابقه می‌دهد. تکان دادن یک پرچم زرد در حین مسابقه، موتوسواران متوجه خطر یا حادثه در کنار پیست می‌کند تا توجه بیشتری به ادمه‌ی مسیر داشته باشند. اگر ۲ پرچم زرد توسط مارشال تکان داده شود؛ تمام یابخشی از پیست بسته شده است. این حالت، تمامی موتورسواران را به کاهش سرعت یا حتی توقف ملزم می‌کند. وقتی ۲ پرچم زرد دیده شوند؛ سبقت‌گیری ممنوع است و اگر سهوا موتورسواری از دیگری پیشی بگیرد؛ باید به‌جای قبلی خود باز گردد.

پرچم سبز، حالت عادی و آزاد در پیست را نشان می‌دهد. بعد از بالا رفتن پرچم زرد، چنانچه شرایط پیست عادی شده باشد؛ باید پرچم سبز توسط مارشال تکان داده شود تا موتوسواران مطمئن شوند؛ شرایط مساعد است و می‌توانند مسابقه را ادامه دهند. در دورهای تمرینی، زمان‌گیری و گرم‌کردن (Warm up)، تکان دادن پرچم سبز، نشانه‌ی شروع حرکت در پیست است.

پرچم شطرنجی که مشهورترین و شناخته‌شده‌ترین علامت در مسابقات سرعت رشته‌های مختلف محسوب می‌شود؛ نشانه‌ی پایان رقابت در انتهای پیست خواهد بود. طبیعتا، برنده‌ی مسابقه اولین کسی است که از پرچم شطرنجی عبور می‌کند. این پرچم تا زمانی‌که دیگر شرکت‌کنندگان به خط پایان نرسند یا از ادامه‌ی رقابت انصراف ندهند، تکان داده خواهد شد.